Minggu, 21 November 2021

sareat hakekat tarekat makrifat

[22/11 13:00] aji rasha: sare’at hakekat 
tarekat ma’rifat, 

kitu deui lamun hayang ma;rifat ka Allah ta’ala, 
kudu kanyahokeun rukunna”. 

“Rukun ma’rifat 
aya opat perkara, 
ceuk sifat dua puluh mah 
sifat Wahdaniyah tea. Hartina 
1 Dzatna, 
1 Sifatna, 
1 Asmana, 
1 Af’alna. 

Eta anu opat perkara 
kumpul aya di manusa, 
mung anu tilu mah 
Dzat, Sifat, Asma eta barangna gaib 
tapi aya. 
Nu matak manusa diwajibkeun kudu percaya kana barang goib, 
geuning dalilna 
tina surat Al-Baqarah dina palebah : 

Hudan lil muttaqiina
 
Hartosna pami teu lepat : 
Ari jalma muttaqin teh 
nyaeta jalma nu sieun 
ku Allah, 
anu ngalakonan sakabeh parentahna, 
jeung nu ngajauhan kana 
sakabeh cecegahna.

Hartosna pami teu lepat deui : 
Jeung nyaeta sakabeh jalma anu Iman nekadkeun, 
ngabenerkeun sarta 
ngaku kana perkara nu gaib.

Tuh gening jalan anu kasebut Muttaqin teh nu ngalakonan kana parentahna Allah, 
nu ngajauhan kana
cecegahna Allah 
jeung anu Iman sarta ngaku kana goib  
kedah yakin heula 
kana barang-barangna, 
sabab goib teh lain teu aya, tangtu ayana tapi 
katingalina kedah ku goib 
ari nu goib di wujud manusa teh nyaeta 
Dzat Sifat Asma Allah tea, jadi ditingalina oge kedah 
ku goibna manusa deui, 
da manusa oge aya goibna, 

gening ceuk Hadist 

Wallaahu ghoibun 
al insaanu ghoibun 

Hartosna : 
Allah goib, manusa goib.

Jadi hartina eta goib teh sifat-sifatna hakekat. 

Dzat nyaeta 
hakekatna Allah 

Sifat nyaeta 
hakekatna Muhammad 

Asma nyaeta 
hakekatna Adam 

Tah lamun urang geus yakin ningali kana eta 
sifat-sifatna hakekat, tanwande urang bisa tepi kana ma’rifatullah. 
Sabab sing emut ari basa “Allah” teh eta tetep ngaran, 

ngaran saparantosna Isbat hartosna 
sanggeusna dohir manusa, 

ari dohirna manusa teh sanggeus gulungna 
Dzat, 
Sifat, 
Asma, 
Af’alna Allah. 

Alhasil lamun 
manusa geus ma’rifat (ningali) kana eta sifatna nu opat perkawis, 
nya nu kitu pisan nu 
disebat ma’rifat ka Allah teh, 

sabab eta nu 4 teh 
jadi lafad 
Alif (ا ,
(Lam (ل ,
(Lam (ل ,(
He (^), 

barang dikantetkeun 
jadi lafad Allah 

(Dina lebah dinya eta lafad teh teu acan uni Allah, 
jalaran can aya Tasjid (_), 

jadi ana kitu 
eta tasjid teh kanyataan
[22/11 13:14] aji rasha: kanyataan manusa, 
sabab aya jenengan Allah teh sanggeusna aya manusa. 

Jadi eta nu 
opat huruf 
kalima tasjid 
gulungna nya uni 
Allah 

(Paingan dawuhan 
moal aya Aing mun teu aya Muhammad (manusa), 

moal aya Muhammad lamun teu aya Aing, 

ayeuna bukti dina 
lafadna oge, 
Alif Lam Lam He teh 
teu pipisahan sareng Tasjidna. 

Jadi tetela 
manusa teh teu aya antarana sareng Gusti Allah, 

gening aya dalilna :

Wa nahnu aqrobbu ilaihi 
min hablil wariid

Hartosna : 
Aing leuwih deukeut 
ka maneh sanajan diibaratkeun 
urat beuheung jeung 
maneh oge, 
deukeut keneh Aing 
jeung maneh.

“Ieu katerangan langkung kahartos, mung manawi aya, babandingan di dunya eta jenengan Allah teh 
supados kahartoseun 
ku jalma umum. 

“Tangtu bae aya mah, 
sabab sare’at teh 
kalangkang hakekat. 

mungguh sare’at mah jenengan Allah teh 
beda sareng jenengan 
Governement, 
da Governement oge 
teu kenging ditunjuk wujudna, sabab upama ditunjuk mah kaburu lain, 
geura upama urangnetepkeun Governement teh ka 
Paduka Sri Baginda 
kapan eta mah Raja, 
nuduh ka Residentna Assistant Bupati, 
kapan eta mah 
Pamarentahna, 
nunjuk ka bawahannana kapan eta mah Nagarana, nuduh ka jalma-jalma urang kampungna, 
kapan eta mah Rayatna, 
jadi hartina eta Governement teh hiji perkumpulan, 
rukunna opat perkara 
1 ku ayana Raja, 
2 ku ayana Pamarentah, 
3 ku ayana Rayat, 
4 ku ayana Nagara (bawahannana). 

Sarukunna eta opat sifat 
nya ngadeg jenengan Governement, 

jadi ana kitu etaGovernement teh, ngaran anu ngaliputan 
kana 4 sifat. 
Sanggeus ngadeg jenengan Governement nya didinyanyieun Wet 
hukuman-hukumannana, aturan-aturan 
nya buktina Wet Staatsblad. 
Jadi Allah oge jenengan, nyaeta 
jenengan nu ngaliputan kana 4 sifat, 
nyaeta 

Dzat Sifat Asma Af’al tea, 

Dzat teh ibarat Raja, 
tah naon Rajana 
dina wujud manusa? 

Asma ibarat Rayatna, 
tah naon nyatana 
dina wujud manusa? 

Af’al ibarat Nagarana, 
tah naon buktina dina wujud manusa? 

Upami parantos terang 
kana barangna, 
eta nu 
opat kalawan yakin 
katingali ku panon ati, 
tah nu kitu pisan nu disebutkeun 
ma’rifat ka Allah teh, 

matak boro-boro kurang tilu, kurang hiji oge teu syah ma’rifatna. 

Gening bukti 
dina lafadna oge, 
lamun urang nulis lafad Allah, tapi hurufna kurang hiji, naha uni lafad Allah? 
Toh moal, komo lamun kurang tilu mah beuki nyocod. 

Jadi ieu oge 
adegan wujud manusa, 
kirang hiji moal bisa ngadeg. Kitu deui nami Governement nya eta kumpulana anu opat, Dzat Sifat Asma Af’al”. 

Dupi eta kana Dzat 
naha wajib katingalina? Sedeng kapan Dzat mah 
ceuk dalilna 
Bila Haeffin, 
hartina teu warna teu rupa, teu beureum teu koneng, 
teu bodas teu hideung, 
teu poek teu caang”. 

“Teu wajib ningali 
kana Dzat mah, 
wajib soteh tingali (nyaho) 
bae ayana bari karasa, 

diibaratkeun kana 
barang dunya mah 
sapertos kana seuneu, 
ningali mah keur kana hurungna (sifatna), 
dupi tingali mah keur 
kana panasna, 

wajib nyaho kana 
ayana panas, 
saratna upama hayang yakin kana ayana panas 
kedah dirampa 
eta sifatna seuneu, 
tangtos yakin 
ayana panas teh, 

kitu deui lamun urang 
geus ningali 
kana sifatna Gusti, 
tangtos karaos 
ayana Dzat teh, 
sarta karaos 
ngaliputannana kana
[22/11 13:33] aji rasha: ngalingputan kana 
sagala sifat-sifat, 
malah karaos 
sifat teh kaluar tina Dzat. 

Jadi, 
Dzat anu leuwih kawasa, 

ibarat hurung 
(sifatna) seuneu tangtu pisan bijilna tina panas, 

da buktina upama 
urang rek nyieun seuneu 
tina kayu api, 
rek hurungna teh gening 
kudu digesrekeun 
heula sikina 
sareng cangkangna, 
sina panas heula. 

Barang geus panas 
kakara bijil hurungna, 

didinya hurung jeung panas jadi hiji, 
nu nyieun sareng nu dijieun. 

Da kitu padika 
Allah mah nu nyieun 
sok ngahiji jeung nudijieunna, 

teu saperti padika manusa 
mun barang jieun teh, 
sok pipisahan jeung 
nu dijieunna, 

dupi Gusti Allah mah 
Anjeuna nu midamel, 
Anjeuna nu jumeneng, 
asal Nafi jadi Isbat. 
Isbat Nafi jadi hiji,

”Dupi eta kanyataannana Dzat Sifat Asma Af’al, 
naonnyatana dina 
wujud urang?” 

“eta mah rasiah 
teu kenging dicarioskeun didieu, sabab eta teh Ilmu, jeung kapan ngambah kadinya mah kudu boga wudu heula, 
hartina kudu Qurais (Tapa), sabab ieu mah 
ilmuna Agama Rasululloh, kapan Kangjeng Nabi 
Sholallohu ‘alaihi wassalam teh urang Qurais, 
hartina kudu ahli tatapa. 
Sing seueur 
ngosongkeun patuangan”. 

“Dina nalika 
Kangjeng Rasholulloh sholallahu ‘alaihi wassalam 
jumeneng di Mekah, 
naha ieu ilmu teh digelarkeun ka umat-umat sadayana?” 

“Henteu digelarkeun 
ka sadayana, 
malah sok dipidamelna oge di Guha, 
nyaeta nu disebatkeun Jabbal Iqra, 
mungditibankeun ka 
para Sahabat bae 
babakuna ka Sahabat Ali, supaya bisa turun tumurun ka putrana terus ka 
zaman akhir. 

Kadua perkawis nu mawi ieu ilmu teu ditibankeun 
ka umat-umat 
zaman harita teh 
kurang perluna, 
jalaran zaman harita mah 
nu pada Islam teh gampang. Asal parantos ningali kana Pemeunteuna Kangjeng Nabi Sholallohu ‘alaihi wassalam, sarta atina 
percaya yen ieu teh 
utusanna Allah ta’ala, 
sarta dilakonan parentahna harita keneh eta jalma Islam kabeh (salamet), 

jadi ayeuna oge 
haqna Islam teh anu parantos ma’rifat (ningali) ka Kangjeng Nabi Sholallohu ‘alaihi wassalam, 
bari diturut parentahna 
eta Islam. 

Namung ningali teh sanes kana sare’atna (Majajina) 
tapi kana hakekatna 
nya eta nu kasebat 
Johar Awwal 
(cahya nu mimiti) didamel ku Gusti nu Maha Suci, 
nyaeta 
sifatna Allah ta’ala, 
atawa sifat Qudrat (kawasa) babuning Roh sakabeh”. 

Dupi eta anu disebat 
hiji Asmana Allah teh 
naon tea?” 

Nu kasebut 
hiji Asmana Allah ta’ala teh nyaeta 
sifatna Roh 
(Adam Hakeki) 
barang goib keneh 
nya nu sok disebut Ismudzat 

Sifatna Iradatna Allah ta’ala, jadi sifat jeung Asma 
Gusti Allah teh 
nyaeta 
Jauhar Awwal sareng Roh. 

Qudrat 
anu ngahirupkeun manusa, Iradat (Roh) 
nu ngajadikeun 
paningal, 
pangrungu, 
pangangseu, 
pangucap, 

nu mawi manusa teh 
asal tina Qudrat Iradatna 
Allah ta’ala, 

tah eta 
sifat-sifatna Qudrat Iradatna Allah ta’ala teh 

asalna ti dinya, 
atuh kudu balik deui ka dinya. Nu matak wajib dikanyahokeunnana, 
supaya bisa mulih ka
[22/11 13:48] aji rasha: mulih ka jati mulang ka asal. 

Lamun manusa 
teu ma’rifat ka dinya, 
tangtu maotna balik deui 
ka dunya. 

Kapan barukti gening 
pada marakayangan jaradi jurig setan siluman, 

samangsa-mangsa maot balik ka dunya, 
atuh kapan ieu dunya teh bakal ruksak, 
ceuk rukun Iman wal yaumil akhiri tea, 
tiap-tiap balik kana tempat nu bakal ruksak, tangtu urangna nu ngeusiannana oge milu ruksak, teu salah deui”. 

Naon nyatana 
hiji dadamelanna 
Allah ta’ala 
teh?” 

“Kapan ieu wujud 
nu dipake nyatana teh, 
naha raraosan ieu wujud teh meunang ngadamel 
Ibu sareng Rama? 

Beu lamun Ibu Rama tiasa 
nyieun wujud atuh 
Laa Haula ge lain, 
kitu deui upama 
manusa bisa nyieun wujud, 
pisakumahaeun teuing paalus-alusna, 
nyieun anak teh, 

jadi saleresna 
Ibu Rama mah 
ngan jadi lantaran wungkul, 

nu ngajadikeunnana mah tetep teu aya sanes anging 
Gusti Maha Suci bae, ngabuktikeun kakawasaannana, 
tatapi sanajan kawasa 
kedah nganggo 
sabab 
bae, 

ceuk dalilna :  
Hartina : 

Gusti Allah ngajadikeun sagala rupa kalawan 
sabab bae.

Bilih can tingali ieu mah wujud ranteanna 
(ngahijina) kana 
Dzat-Sifat-Asma-Af’al, 

atawa mun dina lafadna mah ngahijina Alif-Lam-Lam-He, katarik kana 
kanyataan 
(ا ,(jadi ieu Af’al teh wujud jadi huruf He-na lafad Allah. 

“Naha, 
sanes ieu mah anyar?” 

“Anyar soteh Isbatna (ayana), kapan ieu teh barang nuNafi 

Nafi Isbat jadi hiji. 
“Upami enya ieu wujud teh barang Nafi, 
naha atuh sok ruksak 
buruk bau dikuburna?” 

“Bisa jadi buruk batin, 
lamun ieu wujud diaku 
wujud (manusa), 
da ieu mah lain 
wujud manusa 
tapi wujud (buktina) dadamelan Gusti Allah, 

pikeun tempat manusa jeung pikeun parabot 
pikeun nyumponan sagala karep manusa, 

geura pikiran 
upami urang hoyong 
ka Batawi, 
naha ieu wujudna 
nu hayang ka Batawi teh?” 

“Kantenan rasana 
nu hayangeun mah” 

“Tah gening kaharti, 
enya rasa, 
tapi naha eta rasa 
bisa datang ka Batawi, upama teu dianteurkeun 
ku ieu wujud?” 

“Moal dongkap, bujeng-bujeng kanu tebih, sanaos hayang ka cai oge moal bisa upami teu dibawa ku wujud, 
tapi wujud oge panginten moal bisa indit 
upami teu ku 
Dzat Sifat Asma 
(hirup jeung rohna) 
Allah ta’ala mah, 

paingan ceuk Hadist 

sagala karepna manusa 
moal jadi lamun teu dibarengan ku Allah”. 

“Tah lebah dieu Gusti Allah karaos teu pilih kasihna ka sadaya manusa teh, 
sabab rata pada dipaparin wujud kanyataan Af’alna Gusti Allah, 
pikeun
[22/11 14:02] aji rasha: ngabarengan 
sarta ngajadikeun saniskara karepna manusa,
pan eusina ieu alam dunya sakieu parentulna, boh gedong-gedong, kapal-kapal nu di cai nu di luhur, mobil 
kareta api sareng sakumna bae eusina ieu dunya, 
teu aya sanes nu ngajadikeunnana 
lian ti wujud (Af’alullah), 
tapi anu boga karepna mah manusa, 
kitu deui pikeun eusina 
Akherat oge boh Sawarga boh Naraka, 
ayana teh beubeunangan pagawean wujud ieu 
keneh bae, 
beunang nyieun ayeuna 
di dunya. 

Nu matak tetep 
Gusti Allah Suci, 
teu ngalap faedah ngadamelna manusa teh, 
teu rek ngaganjar 
teu rek nyiksa 
ka sakabeh manusa teh, 
enya soteh bakal aya Sawarga Naraka 
beunang tekad laku lampah waktu urang keur waktu 
di dunya, 

kumaha ngagolangkeunnana kana ieu Af’alullah (wujud)

sabab Gusti Allah maparin hiji Af’al ka masing-masing manusa teh 
cukup keur ngayakeun eusi dunya jeung Akherat. Kusabab kitu, atuh 
sing atos-atos 
ngajalankeun ieu Af’alullah teh, da ieu teh amanat 
Gusti Allah barang suci,
ulah gagabah
digunakeunnana, 
jalankeun kana kasaean bae, pake ibadah kanu
kagunganana, 
pake muji bari dibarengan 
ku soleh, 
hartina 
kudu suci atina, 
suci ucapna, 
suci laku lampahna, 
ati ulah dipake sirik pidik ujub ria takabur, goreng sangka ka papada manusa, 
ucap ulah dipake ngupat simuat ka batur, 
wujud ulah dipake laku lampah ma’siat. 

Nu matak Gusti Allah ngayakeun kitab Qur’an nyaeta, 
pikeun angger-anggeranana lakuna manusa sangkan ulah nyorang kanu disebut bieu diluhur. 

Alhasil 
eta kitab Qur’an teh 
lain pikeun ngahukuman 
ka batur, tapi pikeun ngahukuman kana 
dirina sorangan 
(kanu macana pribadi) 
tapi sabagian ageung beunangna 
ngaji kitab Qur’an teh, 
sok dipake ngahukum 
kana kalakuan batur, 
kana ilmu nu aya di batur. 

Jarang anu sok dipake ngahukum 
kana laku ucapna sorangan anu goreng. 

Tadi ge Amaluna amalukum, hartina 
amal urang keur urang, 
amal batur keur batur, 

sing emut, 
ieu Af’alullah 
lamun ku urang ayeuna dipake ngalakonkeun kagorengan saperti nu kasebat diluhur bieu, balukarna tangtu jadi 
Naraka (kateungeunahan) 
ti ayeuna terus kababawa ka Akherat, 
malah engke mah di 
Akherat beubeunangan kagorengan-kagorengan teh, boh tina ucap boh tina laku ti kawit aqil baligh tepi ka maot jadi hiji, 
nya jadi Naraka 
nu leuwih gede sarta dipake 
tempat ku urang sarta langgeng. 

Sabalikna lamun Af’alullah ti kawit aqilbaligh
dijalankeun nana 
kana kahadean, 
dipake ibadah 
dipake laku ucap tekad 
anu hade, 
tangtu engke di Akherat jadi adegan Sawarga nu leuwih agung kani’matannana sarta langgeng”. 

nya kedah kitu kalakuan Islam teh, 
nu teu tiasa kitu 
sanes Islam. 

rehna ieu wujud teh 
hiji kanyataan 
wujud Af’alullah 
(dadamelan) 

jadi sidik ieu teh 
sanes wujud manusa, namung upami sanes ieu, atuh nu mana ari 
wujud manusa nu sayaktosna ?” 

“Wujud manusa mah gaib, aya tapi teu ngajentul, 
da nu jarentul mah 
kanyataan Af’alullah, 

diri manusa mah nyumput, nu matak ku Hadist dicarioskeun :
[22/11 14:24] aji rasha: Hartosna : 
Saha-saha jalma anu geus nyaho kana dirina, tangtu nyaho ka Pangerannana, saha jalma anu geus nyaho ka Pangeran, tangtu ngarasa bodo dirina.

Tuh diri urang teh kudu diteangan gening, 
atuh sidik ieu mah nu ngajentul lain diri manusa, piraku kudu neangan barang anu geus bukti, 
malah ti leuleutik oge ieu 
mah geus diaku, 
geus kapanggih. 

Tah jadi lamun manusa nyaho kana dirina sorangan tangtu ngarasa bedana 
antara Allah jeung manusa (Gusti lan Kaula), 
bedana nu suci 
jeung nu kotor, 
satiap ngarasa kotor, 
geus tangtu nyaho jalanna 
nu jadi kotor, 
tangtu daek beberesihna 
(tobat)”.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar