Al Fatihahالفاتحة

[30/12 11:44] aji rasha: 

Al Fatihah

الفاتحة 

 

Harti Bubuka 

Ngaran séjén Ummul Qur'an (Indung al-Qur'an)

Ummul Kitab (Indung al-Kitab)

as-Sab'ul Masani(Tujuh nu diulang-ulang)

al-Kanzu

al-Wafiyah

al-Kafiyah

al-Asas

asy-Syafiyah

Golongan Makkiyah

Madaniyah

Surah ka 1 

Juz Juz 1 

Statistik

Jumlah ruku' 1 ruku' 

Jumlah ayat 4 ayat 

Jumlah kecap 25 kecap 

Jumlah aksara 113 aksara 

Surat Al Fatihah 

(aksara Arab:الفاتح) 

(bubuka) 

anu diturunkeun di Mekah sarta 

diwangun ku 7 ayat mangrupakeun surat anu munggaran diturunkeun diantara 

surat-surat anu aya dina Al Quran sarta kaasup golongan surah Makkiyah. 

Surat ieu disebut Al Fatihah (Bubuka), 

alatan nya ku surat ieu pisan dibuka sarta 

dimimitianana Al Quran. 

Dingaranan Ummul Quran (indung Al Quran/أمّ القرءان) 

atawa Ummul Kitaab (indung Al Kitab/أمّ الكتاب) alatan ieu surat mangrupa indung ti sakabéh 

eusi Al Quran. 

Dingaranan ogé 

As Sab'ul matsaany 

(tujuh anu diulang-ulang/السبع المثاني) 

alatan jumlah ayatna anu tujuh sarta 

dibaca diulang-ulang dina solat. 

Eusi jeung Tarjamah Ayat kaTulisan Arab

Tarjamah basa Sunda

1. بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيم 

Kalayan asma Alloh, 

Nu Maha Murah,        

Nu Maha Asih.

 

2. ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِين 

Sadaya puji kagungan Alloh  

Robb nu murbeng alam.

 

3. ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيم 

Nu Maha Murah, Nu Maha Asih.

 

4. مَـٰلِكِ يَوْمِ ٱلدِّين 

Nu ngawasa poé balitungan.

 

5. إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ 

Mung ka robb abdi sadaya ibadah, 

sareng mung ka robb abdi sadaya neda pitulung.

 

6. ٱهْدِنَا ٱلصِّرَ ٰط ٱلْمُسْتَقِيمَ Mugi robb maparin pituduh ka abdi sadaya kana jalan anu lempeng.

 

7. صِرَ ٰطَ ٱلَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ ٱلْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ 

وَلاَ ٱلضَّاۤلِّينَ 

Nyaéta jalan jalmi-jalmi anu parantos dipaparin ni'mat ku Robb, 

sanés jalan jalmi-jalmi anu kénging bebendon 

ti robb sareng sanés jalan jalmi-jalmi anu salasar.

 

Ngaran séjén sajaba dingaranan 

Al Fatihah (Bubuka), 

surat kahiji Al Quran 

ieu dingaranan ogé 

Ummul Kitab (indung Al Kitab), 

Ummul Qur'an (indung Al Qur'an), 

As-sabu'ul Matsani (Tujuh anu Diulang), 

Ash-shalah/الصلاة (Solat), 

al-hamd/الحمد (Pujian), 

Al-wafiyah/الوافية (Anu Sampurna), 

al-kanzu/الكنز (Simpenan anu Kandel), 

asy-syafiyah (Anu Nyageurkeun), 

Asy-syifa/الشفاء (Ubar), 

al-kafiyah/الكافية (anu Nyukupkeun), sarta 

al-asas (Poko)

Unsur Poko Kaimanan

Iman ka Robb Anu Maha Tunggal 

dituliskeun dina ayat ka-2, 

di mana dinyatakeun kalayan teges yén 

sagala puji sarta ucapan sukur 

alatan hiji nikmat téh pikeun Alloh 

lantaran Alloh Nu Nyipta sarta nu jadi Asal 

ti sagala nikmat anu aya di ieu alam. 

Diantara nikmat éta nyaéta: 

nikmat nyiptakeun, 

nikmat ngatik sarta numuwuhkeun, 

sabab kecap Rabb (ربّ) 

dina kalimah Rabbul-'aalamiin (ربّ العالمين) 

henteu ngan boga harti robb atawa 

Pangawasa hungkul, 

tapi ogé ngandung harti tarbiyah (التربية) 

nyaéta ngatik sarta numuwuhkeun. 

Hal ieu némbongkeun yén sagala nikmat anu katempo ku hiji jalma dina dirina sorangan 

sarta dina ieu alam 

asalna ti Alloh, lantaran 

Alloh Anu Maha Ngawasa 

di ieu alam. 

Hal ieu kudu diperhatikeun sarta dipikirkeun 

ku manusa sajero-jerona, 

sahingga ngajadi sumber rupa-rupa élmu pangaweruh anu bisa nambahan kayakinan manusa kana kaagungan sarta kamuliaan Alloh, sarta kapaké pikeun balaréa. 

Ku alatankaimanan (katauhidan) 

éta mangrupa masalah anu poko, 

mangka dina jero surat Al Fatihah teu cukup dinyatakeun ku isarat waé, tapi ditegeskan sarta dilengkepan ku ayat 5, nyaéta: 

Iyyaaka na'budu 

wa iyyaka nasta'iin/إِيَّاكَ نَعْبُدُ 

وَإِيَّاكَ نَسْتَعِين 

(Mung ka robb abdi sadaya ibadah, 

sareng mung ka robb abdi sadaya neda pitulung).

Anu dimaksud ku kalimah 

Nu ngawasa poé balitungan 

nyaéta dina poé éta Allah hungkul anu ngawasa, 

sagala mahluk taluk kana kaagungNa sarta miharep nikmat sarta sieun ku siksaan-Na. 

Hal ieu ngandung harti jangji Alloh pikeun méré pahala ka nu gawéna alus sarta ancaman ka nu gawéna goréng. 

Ibadah anu aya dina ayat ka-5 samata-mata ditujukeun pikeun Alloh.

Hukum-hukumJalan kabagjaan sarta 

kumaha sakuduna nyorang jalan éta 

pikeun meunangkeun 

kabagjaan dunya sarta ahérat. 

Maksud Hidayah di dieu nyaéta 

hidayah anu jadi cukang lantaran kasalametan, 

kabagjaan dunya sarta ahérat, 

boh anu ngeunaan kapercayaan 

boh akhlak, hukum sarta palajaran.

Carita-carita Carita para nabi jeung 

carita jalma-jalma baheula 

anu ngarempak paréntah Alloh. 

Sebagian badag tina ayat-ayat Al -Quran ngandung carita-carita para Nabi sarta 

carita jalma-jalma baheula 

anu ngarempak paréntah Alloh. 

Anu dimaksud 

jelema anu dibéré nikmat dina ayat ieu, 

nyaéta 

para nabi, para shiddieqiin/صدّيقين 

(jalma-jalma anu iman saéstuna), 

syuhadaa'/شهداء (jalma-jalma anu mati syahid), 

shaalihiin/صالحين (jalma-jalma anu saléh). 

Jalma-jalma anu dibendon sarta 

jalma-jalma anu salasar, nyaéta 

golongan anu nyimpang tina ajaran Islam.

Urang kedah na minimal tiasa ngucapkeun 

Ayat Alloh kalayan tartil, 

uninga maknana ti kawit 

Takbit, Iftitah, Fatihah dugi ka aweh salam. 

Salajengna saparantos faham, 

cobi dipraktekkeun dina laku urang sadidinten, sapertos kieu geura :

1. Dina du'a Iftitah 

urang teh apan janji 

wireh satemenna 

Sholat urang, 

Ibadah urang, 

hirup urang, 

tug dugi maot urang pisan 

apan mung kagungan Alloh, 

urang mah ukur mancen tugas 

salaku Kholifah di dunya, bekelna nyaeta

Al-qur'an sareng 

sunnah Rosululloh.