Nur Muhammad manjing kana Jan, Jan manjing ka Nur Muhammad, gubragna ngajadi urang, tah ari urangna mah antara jirim jeung jisim,

Tina alam dihin gubrag ka alam pinasti, babarengan papasangan. 

Nur Muhammad manjing kana Jan, 

Jan manjing ka Nur Muhammad, 

gubragna ngajadi urang, 

tah ari urangna mah antara jirim jeung jisim, 

mun rambutan mah 

antara siki jeung cangkang, 

teges kulumudna atawa dagingna tea, 

henteu arah henteu enggon 

henteu warna henteu rupa, 

gumelar tina contact-na rohman jeung rohim, henteu daya teu upaya 

tah urangna tea anu lahaola wala quata.

Dihin pinasti ayeuna anyar pinanggih, 

gumelar di alam lahir. 

Demi Allah mah tadi ge geus kun pa yakun 

moal ngaganjar jeung nyiksa, 

anging nu katibanan diri sorangan 

nu boga tanggungan 

ngeunah jeung teu ngeunah 

ngan kari urang nu milih.

Tapi da bubuhan jelema, 

nu ku tukang elmu kirata mah 

disebut jul-jel pikirna 

katambah kajadian 

tina acina seuneu, cai, angin, bumi, 

jadi sok loba nu resep dina hawa nafsuna bae, nyaeta Amarah, Luamah, Sawiah  Mutmainah 

nya terus boga adat kahewanan 

anu ngagedekeun napsu luamah, sawiahna 

terus boga adat ka hawekan, 

nya kitu deui nu napsuna numpuk 

dina mutmainah, 

nya jadi cahaya hideung anu hirupna poekkeun, utag-atog teu ngarasa boga rasa, 

nya adat anu kieu nu asup kana adat kasetanan.

Ngan bae bubuhan tadi bangsa manusa 

jadina antara dua kolom 

nya eta tina Jan jeung Nur Muhammad 

anu nimbulkeun tina Jan nya pangerti 

pakeun kalahiran, 

tina Nur Muhammad nya ngajadi budi 

pakeun kabatinan, 

pangarti jeung budi, 

eta anyar pinanggihna 

tumiba ka sakabeh manusa 

anu daek ngalenyepan sarta merwinci 

kaayaan dirina sorangan.

Timana asalna pangarti jeung budi ? 

Eta asalna tina didikan indung bapa urang, 

tadi keur waktu urang aya dina alam orok, 

usik malik ku Pangersana Nu Maha Suci, 

teges waktu harita mah can boga nanaon, 

teu boga kahayang, 

teu boga karingrang, 

teu boga kabingung, 

teu boga kasusah,

mana kunu ngelmu hakekat mikung mah, 

hayang bisa jadi deui lir ibarat orok. 

Ku umumna lahir jeung kanyaah indung bapa, terus urang diwarah beuki dahar, 

sarta ngagedeannana 

diwarah pangarti guna ngudag lahiriah.

Sarta ku asihna indung bapa 

waktu urang keur leutik dimana ceurik 

sok ditimang direrepeh kalawan budi-budi 

anu mideudeuh sarta timbul nasehat-nasehat 

nu hade, 

nepi ka urang hirup boga perasaan 

sarta kagedean nana eta perasaan 

ngajadikeun luhungna budi.

Tadi urang nu lahaola tea, 

ayeuna geus dibadanan ku budi pangarti 

eta di urangna ngajadi tekad ingsun tea.

Ayeuna kari patekadan urang, 

naha resep ka pangarti, 

naha kana budi, 

beurat teuing ka pangarti 

nya terus sok tuluy du-dunya, 

nya timbul kahawekan, 

ana hawek teuing sok kasetanan 

jauh ti perasaan kamanusaan. 

Ana beurat teuing kana budi 

lapur di dunyana katalangsara, 

olok tombok rugi ku dua ku tilu, 

nya alusna mah, 

pangarti loba, budina luhung, 

nu kitu manusa nu pang mulyana di alam lahir.

Henteu wuwuh dipicatur, 

henteu lambat dicarita 

da tadi ge judulna rek nerangkeun 

sakadar kanyaho bab tunggalna kawula Gusti.

Ayeuna urang terangkeun 

jalan-jalanna nyungsi ka babaran katunggalan tea urang jieun make tahapan 

atawa tumpukan 

ceuk basa arabna mah 

mun teu salah Murakabah.

Tahapan kahiji 

kahewanan nya-eta jelema 

nu loba teuing ngeusiannana blok beureum, 

atawa nafsu amarah 

persis kaayaan hirupna kawas lakuna hewan, sagala rempan sagala risi, 

teu kaop ruang-riung jeung jelema loba, 

saperti nu kumaha ? 

Saperti nu resep teuteunggeul, 

resep kakadek, 

eta martabat adat hewan, 

teges hirupna ngadatkeun lakuning hewan, 

anu tangtu tea paehna manjing kahewanan.

Anu kadua 

tahapan kadunya'an, 

atawa blok koneng, 

jalma anu ngagedekeun teuing nafsu luamah resep numpuk-numpuk dunya 

teu ngingetkeun kaayaan batur, 

teu inget yen kabeungharan dunya mah angger, ngan diatur ku leuwih jeung kurang, 

jadi samangsa-mangsa urang leuwih 

geus tangtu batur kurang, 

samangsa-mangsa urang maju 

tangtu nu sejen mundur, 

pikiran jeung perasaan 

estu digunakeun wungkul kana dunya dibelaan 

rerebut pasea teges ngadatkeun kadunyaan, 

anu tangtu tea bakal manjing ka dunya.

Katilu 

tahapan cahaya bodas 

nya-eta kahawekan, hawek sagala-galana, marukan kangeunahan rasa teh 

beunang diudag ku dunya, 

tah ieu sambungan tahapan ka dua, 

samangsa-mangsa jelema, anu elingannana special kana lahiriah eta ana kalangsuna 

sok timbul kahawekan 

sarta nu kitu teh bakalna manjing karobanan.

Tahapan kaopat, 

tahapan cahaya hideung, 

nyaeta tahapan ka-setanan, 

jalma nu di dunyana norek, 

poek teu nyaho dirasa 

teu boga perasaan sama sekali, 

estu kaayaannana lolong teu nyaho kana hirupna, estu dedekna tina tahapan 1 - 2 jeung ka 3, 

nya dina maotna oge bakal nitis (reincarneeren) manjing ka bangsa setan 

(suwung tina sifat ALLAH).

Tah ieu opat tahapan, 

adat-adat manusa nu asal tina cahaya 

beureum, bodas, koneng, hideung, 

mana pantes 

Johar Awal disebut dat, sipatna, 

atawa wujudna Allah dunya 

atawa Jan alias Ijajil, 

anu ku hadis mah disebut pieusieunnana NARAKA. 

Malar kaharti ku akal, 

naon nu disebut Naraka teh ? 

Naraka teh nya-eta 

sagarana sagala sifat-sifat nu teu ngeunah. 

Naon buktina, 

buktina nya-eta 

Central-na seuneu, cai, angin, bumi, 

badan urang panasna mun diukur ku thermometer rata-rata 37 graad, 

lamun leuwih saeutik kapan sakitu teu ngeunahna sok komo lamun dina cantral-na 

anu miliunan graad ? 

Nyakitu central-na tiisna cai 

geuning karak ku hawana oge geus loba nu jadi Ijs (es/kayaning di Noordpool-Zuidpool); 

sok aya nu nanya, 

naha naraka geus aya? 

Geuning aya nu nerangkeun: 

Yen naraka mah ta can ngadeg, 

hartina tacan ngawujud. 

Kumaha ngawujudna ? 

Nya-eta tadi oge diterangkeun 

yen mun urang ngawujudkeun cahaya nu opat tea, tegesna adat-adat urang 

ngan nurutkeun hawana eta blok opat 

nya tangtu di ahir nyentraal ka sagarana 

eta opat blok tea, alias naraka. . . . . 

(jadi Naraka diwujudkeun ku urang-urang keneh carana nya di umbar hawa napsu nu opat 

sagede-gedena meh Naraka-na ge gede)