Rd. Muslimat : Ari engkang !, atuh kantenan rumasa mah..

Rd. Muslimin : Emut rai waktos lungsur ti Alloh ?

Rd. Muslimat : Nya henteu atuh.

Rd. Muslimin : Ceuk saha atuh asal ti Alloh teh ?.

Rd. Muslimat : Kapan sanggeum jeung Rama, oge jeung Ibu, malah ti rerencangan, sanggeum Mama Ajengan, sanggeum Ustas, sanggeum Pa Haji, sareng seueur-seueur deui anu masihan wartos, sami sanggeumna teh asal manusa teh ti Alloh. Ari kitu kumaha ?

Rd. Muslimin : Kieu …..rai,…..rai anu percaya teh sing tepi ka yakin, komo deui percanten ka Alloh anu wajib di sembah ku urang. Kapan ceuk dalil oge :
ﻮﺍﻋـﺒـﺪ ﺮﺒـﻚ ﺤـﺗﻰ ﻴﺎﺗـﻴﻚ ﺍﻠﻴـﻘـﻴﻦ
WA’BUD ROBBAKA HATTA YA’TIYAKAL YAKIN,
Anu hartosna : Nyembah ka Alloh teh kudu sidik sarta yakin. Tah upama urang percayana asal ti Alloh karana eceuk, beja ti papada urang atawa ti papada manusa, eta percayana atawa iman-na teh disebut Iman Taklid, atawa Ilmu Yakin

Rd. Muslimat : Janten Iman Taklid mah, upami beja ti papada manusa. Kumaha upami sanggeum katerangan dalil ?, kapan dalil teh Pangandika Alloh ?.

Rd. Muslimin : Tah upami aya katerangan tina Dalil atawa Hadist, eta kapercayaan atawa iman-na teh disebut Iman Idlal atawa Aenal Yakin. Rada undak tina Iman Taklid.

Rd. Muslimat : Janten kedah percaya atawa Iman kumaha atuh anu saleresna ?, cing pasihan terang !.

Rd. Muslimin : Kedahna teh dugi ka Iman Tahkik atawa Haqul Yakin, lain cenah ceuk papada manusa, lain ceuk dalil atawa hadist, tapi tina eta dua beja teh parantos di buktikeun, tur dirasakeun ku diri pribadi. Jadi ceuk kuring pribadi. Urang ibaratkeun kana Film di bioskop, sanajan nampi wartos ti rerencangan yen aya Film rame, terus dikuatkeun deui ku “ Pamplet” boh anu ditapelkeun boh anu di awur-awur, lamun semet terang beja kitu, moal matak jadi yakin. Tapi upami rai nyalira teras angkat, meser karcis, teras lebet nongton, kasaksian enya pisan beja teh bener. Tah ibarat kitu urang percaya atawa iman, yakin ka Alloh teh.