Rabu, 06 April 2022

patekadan balik ka asal

[24/3 00:36] Aing: 

unggeling ceuk dalil, 
pamulihan, nu bener eta 
yen urang teh kudu balik, 
ka Allah 
teu kenging salah, 
mung ulah kaliru, 
kudu tohid ti ayeuna, 
sing mirasa 
urang geus aya di Gusti, geus mulang 
ka Gusti Allah. 

Mun geus tohid 
ngarasa geus balik, 
rasa urang geus ngancik 
di Allah, 
dina sifatna geus ‘aen, 
nu tadi disebat 
Nurullah 
iman sajati, 
nu caang 
padang gumawang, 
dina lebet kalbu, 

beubeunangan nyiar nyahona, 

dina laut ka yakinan
nu jerona tanpa tepi, 
nyaeta Sagara Hayat. 
 
sing kaharti, 
yen mulih teh 
kedah ti ayeuna, 
ka Allah sing kapiraos, 
 
 
geura ngarasakeunnana geus balik, 
geus aya 
di Gusti Allah.
ti ayeuna
[24/3 00:36] Aing: Wa huwa ma’akum, babarengan jeung Pangeran,

geura karasa ti ayeuna aqrob na sareng 
gusti nu maha suci

Sabab mun boga tekad balik, tanda-tanda boga rasa anggang, 
jeung Allah pajauh keneh, teu 
wanahnu aqrobu, 

geuning kitu unggel dalil, 
sundana 
taya antara, 
Allah sareng makhluk, 

sing lenyep mikiran eta tuduh tadi, 
 
Na ayeuna ngaraos patebih, jeung sifatna anu 
Maha Mulya, 
anu tadi 
enggeus ‘aen, 
nyaeta sifatna nur, 
wujudna iman sajati

kade urang mah ulah ngarasa mopohokeun, 
tong ngarasa pajauh, 
wengi sumawonna siang, najan nepi kana wafat.
sing mgaraos qorib srg nu maha kawasa....
salamina ti 
ayeuna.
[24/3 00:36] Aing: sing inget ka wiwitan tadi, waktu urang samemeh 
ka dunya, 
ti alam Akherat ge, 
teu ngabogaan maksud urang gumelar ka dohir, 

tapi teu burung aya, 
di dunya ngawujud, 
eta kersana saha ?

teu aya deui, 
anging ku kersana Allah. 

pang ayana urang di dunya, ku kersana 
Gusti Yang Manon, 

hal dina pamulihan, 
engke waktu pupus,
tong boga cita-cita,  
boga tekad arek mulih, 
kana salian ka alloh. 

kapan nurutkeun dalil ge, Inna lillahi kauni,  
wa inna ilaihi , rojiun 
urang asal ti Gusti, 
nyaeta ti Gusti Allah. 
diwajibkeun kudu bisa, 
balik deui ka Allah Ta’ala, , 

jadi mun teu bisa wangsul, ka Allah asalna tadi, 
nya tangtu bakal cilaka, nyasab moal burung, 
tangtu sakaparan-paran, untrak atrok 
sakabulang bentor pasti, temahna jadi sangsara. 

pan kitu ceuk dalil, 

kudu tohid ti ayeuna, 
sing mirasa urang geus aya di Gusti, 
geus mulang ka Gusti Allah.
[24/3 00:36] Aing: mun eta nyawa jalmi,  imanna beurat kana dunya, 

nya tangtu ragragna ge, 
ka dunya deui , 
kakurung ku alam dohir, 

nya jadina marakayangan, 
ka onom nyalindung, 
kana dedemit siluman, 
kana batu 
kana cai 
kana kai, 
boh nitis menitisan. 

Ka manusa 
sok surup sumanding, 

mun dina keur aya kahayang sok nyurup ka saha bae, 

pokna teh hayang surutu, jeung cikopi anu amis, 

sakur kabeuki tadina, 
dina keurna hirup, 
da ilahar di dunya mah, 
hirupna teh 
kudu barang dahar , 
pan geuning sidik pisan.

geura prak ti ayeuna 
mirasa babarengan na
sareng gusti nu maha
suci........
[24/3 00:36] Aing: urang geus aya, 
di Gusti geus dumuk, kapersifat ku Pangeran, 

diuk nangtung leumpang sare jeung nyaring, 
teu weleh kudu ngarasa 
aya di Allah. 
 
Mun geus kitu ekeur naon kudu boga patekadan, 
ke dina waktu maot, 

da ti ayeuna geus teu ngarasa pajauh jeung alloh, 

pan basa ngaran balik, 
kudu aya antarana, 

sareng lamun kitu, 
atuh Allah teh bertempat, 

pan tadi unggel dalil, mungguhing Gusti Allah mah. 

teu arah
teu enggon deui, 
teu warna 
teu rupa, 

rarasakeun mun rek sare, dina saparantos tunduh 

ning teu karaos deui, 
tina eling kana lesna, 

sareng teu puguh, 
teu ninggal aya tempatna, 
malah teu kudu ditekadan deui, 

sumawon bade nyaringna. 


Eta bae contona mah 
da sare teh 
gambaran wafat 

tapi nyaring sare oge, sanajan ngimpina kitu, 

geus teu kaluar deui, 
tina Qudrat Iradatna, 
Gusti Maha Agung, 
tina kawasa kersana, 

jadi atuh ayeuna mah 
urang kantun 
nyekelan sarupa. 

nya 
Laa haula, 
wa laa quwwata 
illa billahil ‘alillyul ‘adzim, 

tegesna 
sing ngarasa, bodona 
si wujud, 

teu daya teu upaya, 
sing ngarasa jadi teu ayana  

upama geus kitu tekad. 
Jadi rasana urang teh 
geus mati, 

enya soteh masih usik obah, sarta masih aya keneh, 
ayeuna di alam dunya kitu, dikersakeun keneh ku Gusti, 

teu gaduh nya kahayang, kantun pasrah wungkul, nandean sakersana, 

cek dalilna 
lillahi ta’ala  
pasrah bae ka pangeran. 


Kantun urang Iman bae  siang wengi 
ulah samar-samar, 
kana dzat sifat Yang Manon, Haqullah anu disebut, 

lenyepkeun ulah rek lali, insya Allahu ta’ala, 

mun geus kitu, 
salamet dunya akherat, 
boh hirupna 
sumawon maotna deui, 
da teu kaluar ti dinya. 

Geus kakurung 
ku hak Maha Suci, 
keur hirupna sumawon paehna, 

atuh bet piraku bae, manggih siksaan kitu, 
da tetep dina hak Gusti, 

enya soteh bakal aya, siksaan di kubur, sareng siksaan di Akherat, 

nya eta mah nyawa jalma anu balik, 
kana Haqul Adam tea. 


Haqul Adam teh, 
nyatana 
ieu anu bukti, 
nyatana alam dunya, 

mun nyawa makhluk, paehna balik ka dunya, 
geus tangtu cilaka 
bakal balai, 
nyorang sagala siksaan. 

Dina ke Walyaomil akhiri, nya eta kiamat dunya,  

lajeng 
ngawalon, eta nyawa anu wangsul, nu balik ka dunya deui, nya ieu ka 
Haqul Adam, eta jalma kitu, kumaha keur di dunyana, 

eta sifatna Haqullah, 
nya etabnu ngaran 
sagara hirup,

Tidak ada komentar:

Posting Komentar