Laesa kamisylihi syaeun

[19/2 17:30] Aing: 

Laesa kamisylihi syaeun 

“Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 17:32] Aing: 

Dzat Alloh Ta’ala 

hanteu tiasa ku urang 

di contokeun jeung sifat-sifat mahlukna kusabab 

sakabeh sifat-sifat 

eta ciptaan nana 

sareng kagungan nana ku kitu teu aya perkara naon bae atawa 

misil naon bae 

anu bisa nyaruan 

atawa ngamisilkeun sabab sakabeh perkara eta mahlukna 

(ciptaan nana). 

Alloh atos ngadawuh dina Al Qur’an 

dina surat Asy Syuraa ayat 11

[19/2 17:33] Aing: Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”. 

Kumargi kitu sakur anu manganut Islam 

kudu to’at 

ka Dzat Alloh Ta’ala didawuhkeun 

dina surat Al Baqarah ayat 

Wabudulloha Walatusriku Bihi Sae’an 

“Jeung maraneh kabeh ulah nyarieun babandingannana 

anu nyarupakeun 

ka Dzat Anjeuna saperkara oge.” 

Deui didawuhkeun 

dina surat An Nahl 

ayat 74

[19/2 17:35] Aing: Fala tadhribu lillahi amsyala innalloha ya’lamu wa antum latu’lamun 

“Mangka poma 

ulah nyarieun misil maraneh kabeh 

ka Dzat Alloh 

karana saenyana 

ari Alloh eta anu uninga jeung ari maraneh kabeh hanteu nyaraho.” 

Atuh kumaha pibisaeun nyieun misil atawa conto kana perkara anu 

hanteu nyaho ?... kumargi kitu 

boh itikod, 

boh ucapan, 

boh kalakuan 

sareng seueur keneh 

anu matak jadi musyrik. Ieu mah 

sakadar panggeuing atawa paringatan 

ka jalma-jalma 

anu ngamaksud ninggalkeun perkara 

anu matak jadi kamusyrikan 

ka Dzat Alloh Ta’ala. Karana ari musyrik eta parantos didawuhkeun dina surat An Nisa 

ayat 48 :

[19/2 17:36] Aing: Innalloha la yaqfiru an yusyroka bihi wa yaqfiruma duna  dalika liman yasau wa man yusrik billahi faqodiftaro isyma ‘adhima “Saenyana Alloh Ta’ala moal ngahampura kanu sok nyieun conto-conto nyarupakeun ka Dzat Anjeuna jeung baris ngahampura kanu salian tiperkara anu kitu mah kasaha bae Kitab Taohid

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 17:38] Aing: anu dikersakeun 

jeung sing saha 

anu sok nyonto-nyontokeun nyasamaan 

ka Alloh Ta’ala 

mangka nyata 

migawe dosa 

anu kacida gedena.” 

Audzubillahiminas syaitonirrozim

[19/2 17:46] Aing: Ari satiap jalma 

anu iman jeung Islam dina pamadeganana 

estu sok mayunkeun kayakinan, 

moal kersa udar 

tina hal anu alus 

komo ieu masalah hirup ku melip dialam dunya seueur halangan rintangan, 

ujian cobaan 

silih gunta ganti 

lamun pikeun jalma 

anu iman tur Taohid 

ka Alloh SWT 

moal gimbir 

sanajan peurih atina, sanajan loba benturan sabab pikeun jalma 

anu iman 

bisa tahan bantingan 

ku margi 

apal perlindungan, sadayana 

kagungan Alloh 

jeung tetep tara leupas tina aturan Alloh SWT. 

Koncina nyaeta 

kalimah Taohid 

“Audzu billahi minas syaetonir rozim “ 

hartosna

” abdi nyalindung 

ka Alloh SWT 

tina panggoda syetan anu ngarajam” 

Datang pertarosan “nyalindung ka Alloh teh kana naonana ? nyalindung ka Alloh SWT nyaeta nyalindung 

kana rahmatna, 

aturana 

tegesna 

kana pertulunganana. 

Maksudna 

sanajan loba 

anu ngahina, 

moyok, 

mitnah, 

eta panghina teh 

henteu matak 

jadi kanyeunyeurian sanajan nyeuri mah 

aya da manusa biasa, tapi hanteu teras terasan nyeuri sabab 

apal resepna 

Qul qullu min ‘indillah “hartosna ”

Ucapkeun’ sakabeh-kabeh ti Alloh nu Alloh” 

Jalma anu 

bisa nyalindung 

nyaeta 

jalma anu sadar 

sabab 

dimana aya panyaci, panghina, ngaledek moyok 

tara dilawan saruana sabab 

ngarti eta teh sabenerna nu mitnah, moyok, jeung sabangsana 

geuning sacara 

teu langsung nanyakeun kana jiwa urang 

“saha pangeran Anjeun” “Man Robbuka “ 

mun di hina 

di poyok 

ngajawab Alloh SWT pasti moal saruana komo hayang males kanyeuri kunu leuwih nyeuri. 

Jadi jalma Iman 

jeung Islam jiwana 

di pake nyalindung 

kana Aturan Alloh Ta’ala. 

Dimana loba jalma 

anu aral pedah 

ku panghina moyok panyaci 

eta teh jalma anu ngaku pangeran Alloh SWT mung sabatas 

dina omongannana wungkul. 

Atuh moal bisa ngajawab pertanyaan tadi 

“saha pangeran Anjeun” 

mun ngahina 

dilawan ngahina deui, aya anu moyok 

dilawan ku poyokan deui 

berarti pangeran teh dendam lain Alloh. 

Urang nyalindung 

ka Alloh 

sing apal jawaban datang hujan 

geus sayogi payung, datang panas 

geus sayogi payung, 

bisa ngiuhan tina perkara anu hanteu di pikaharep ku urang jeung cocok aturan. 

Minangka ka hujan, panas, teh ujian ti Alloh mun teu bisa ngajawab berarti kahujanan, kapanasan, 

oh jadi baturna syetan sabab 

teu bisa nyalindung. 

Alloh Ta’ala ngadawuh dina surat An Nahl 

ayat 98 :

[19/2 17:48] Aing: Faidza koro’tal Qur’ana fastaidz billahi minas syaetoni rozim” 

Hartosna 

“mangka dimana 

rek maca Qur’an 

keur maca qur’an atawa geus maca qur’an 

mangka prak geura nyalindung ka Alloh 

tina panggoda Syetan anu ngarajam” 

Kitab Taohid

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 17:53] Aing: Dimana jalma 

anu bisa taudz 

pasti di gerak 

jeung lampah 

katut lisannana 

teu lepas 

dina aturan Alloh 

jeung pedoman hirupna Al-Qur’an. 

Ciri-ciri jalma 

anu Taudz 

bisa di nyatakeun : 

1. Tekadna panceug,    

     sabab 

     indit tina kapastian.  

     dirina anu nyalindung, 

     ciri teu sanggup lepas 

     tina undang-undang 

     ka imanan jeung 

     ka islaman. 

2. Ucapannana pertela, 

     sababna kaluar eta 

     lisan tina hasil 

     ka panceugan dirina 

     anu teu lepas 

     tina panyalindungan 

     rohmat sareng 

     pertulungan 

     Alloh SWT. 

3. lampahna nyata, 

    sabab 

    kabuktian yen 

    ku lampah cocok jeung 

    aturan meningka bukti 

    tina ka taohidan, 

    lepas tina pangajakna 

    syetan anu ngarajam.

[19/2 17:54] Aing: “Saestuna syetan 

moal aya tangan pangawasa ka jalma 

anu iman jeung tawakal ka pangerana” 

anu mawi tetep panceug jadi jalma 

anu bisa taudz”

[19/2 18:04] Aing: Bismillahirrohmaanirrohim 

Alhamdulillah 

assolatu wassalamu 

ala syayidina muhammadin 

wa alla ali wasobihi ajmain 

ama badu. 

Ari kalimah 

Al bassmallah 

anu di serat 

jadi ngawitan 

upami bade didamel terutama bade ibadah atawa bade ngajalankeun amal hade. 

Margi Al Qur’an 

anu dibagi jadi 30 juz eusina aya 114 serat

anu jumlah ayatna 6666 ayat, 

ari sadaya kalimahna 

aya 77934 kalimah

eta kabeh 

wahyu Alloh Ta’ala 

anu diturunkeun 

ka kanjeng 

Nabi Muhammad Saw saperti : 

Jabur, 

Taurat, 

Injil 

nyaeta wahyu 

anu parantos 

di turunkeun 

ka para nabi-nabi 

anu ti heula 

di wahyukeun deui 

ka kanjeng 

Nabi Muhammad Saw nyaeta 

Al-Qur’an. 

Lamun di ringkeskeun hakekatna eta Al-Qur’an jadi sasurat 

nyaeta surat Alfatihah anu ayatna aya 7. 

Eta anu 7 ayat teh diringkeskeun deui hakekatna jadi saayat nyaeta 

kalimah Al-Bassmallah, ari ringkesna 

atawa hakekatna kalimah basmallah teh nyaeta 

titik Ba. 

Eta kalimah 

kumarga titik ba tea 

jadi wahyu Al-qur’an 

dina bakalna mah dilungsurkeun 

ka kanjeng 

nabi Muhammad Saw teu sakaligus, 

ngan dohirna 

jadi hidayah, 

dina jaman 23 taun ditungtut numutkeun kaperyogiannana. 

Ari titik ba teh 

nyaeta 

“Bariul Baroya” 

tegesna kumpulna 

kholik jeung mahluk, 

sundana mah 

kumpulna 

nu ngajadikeun jeung 

nu di jadikeun. 

Kenging di contokeun saperti 

manusa (mahluk) 

anu di mulyakeun 

Alloh ta’ala 

nyaeta 

elmu jeung akal 

sarua dibisakeun cumarita tur 

disina ngagawean kaayaan alam dunya, 

anu matak 

di aherat aya 

surga jeung naraka pikeun manusa, 

ceuk kateranganana oge : 

Al insanu sirri 

waana siruna 

hartosna 

“Ari manusia rusiah Kami ari Kami rusiah manusa” nyaeta 

anu ngadawuhkeun 

ku Alloh ta’ala, 

kumargi titik ba 

aya dina kalimah Bassmallah, 

ari Bassmalah 

hakekatna jadi sajilid nyaeta Al qur’an 

ari Al qur’an 

eta pituduh pokona anggaran dasar agama islam. 

Ana kitu 

kalimah bassmallah teh upama walungan 

lir ibarat sirahna 

jadi lamun anu diajar agama islamna, 

diajar heula ngahartikeun kalimah bassmallah 

eta lir ibarat anu ngungsi walungan tina sirahna 

ka hilirkeun 

tangtu moal sasab. 

Kitab Taohid 

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 18:11] Aing: Tapi 

lamun anu diajar 

agama islam 

teu ngahartikeun heula kalimah Bassmallah 

eta lir ibarat 

anu nyungsi walungan 

ti hilir ka girangkeun 

eta tangtu kana sasabna lamun nyungsi sirahna teh. 

Margi pirang-pirang walungan anu ngamuara kana eta walungan teh anu di papay tea 

susah nepina 

kana sirahna 

lamun urang teu aya 

nu nuduhkeun mah. 

Nya kitu deui lamun terjemahan kalimah 

Al Bassmallah 

jadi jembatan 

elmu Usuludin. 

Barang elmu Usuludin eta fardu ‘aen, 

anu wajib dikanyahokeun ku sakur anu manganut agama islam, 

nyaeta 

anu bade ngalakonan ibadah (kumawula) 

kana parentah 

Alloh Ta’ala, 

cara ceuk keterangan : “Lianal asla walusasa huwa ma’rifatul ma’bud koblal ibadah” 

“karana 

saenyana dapuranana jeung dadasaranna agama 

eta kudu ngarti 

kanu dikawulaan samemeh kumawula” 

Deui ceuk keterangan : Awaludin marifatullohi “Mimitina agama 

eta kudu ngarti heula 

ka Alloh Ta’ala 

nyaeta 

ngarti ku akal jeung faham” 

Keterangannana : 

Aklu nurun pilkolbi yupariku baenal hakki wal batili 

“ari akal 

eta cahaya 

dina leubeting ati 

anu sok bisa misahkeun antara hak jeung batal (bener jeung salah).” 

Tapi sanajan 

geus kaharti ku akal oge kudu tetela pisan benerna Ceuk keterangan : 

Awwalu wajibin 

alal insani marifatullahi bistikon 

“ari mimiti wajib 

ka manusa 

anu geus islam 

kudu ngarti heula 

ka pangeran 

kalawan yakin, 

ari geus yakin eta tetela’” 

Aya keterangan pituduh wahyu Alloh Ta’ala 

anu kaunggel dina 

Al Qur’an 

nu sundana : 

“Barang ari mimitina pikeun Taohid 

ka Alloh Ta’ala 

nyaeta 

kudu ngarti heula eusina kalimah Al Bassmallah, margina dina eta 

kalimah teh 

aya jenengan-jenengan tina sawarehna jenengan Dzat Alloh Ta’ala. 

Ari anu di ngaranan kalimah Al Bassmallah teh nyaeta kalimah Bismillahirohmanirohim, anu asalna tina lafazd : Bi Ismin, 

Alloh, 

Arrohmanu jeung Arrohimi. 

Bi ismin sundana kalawan nyebat jenengan atawa dengan nama nyaeta jenenganana teh lafazd Alloh. 

Lapad Arrohmani jeung lapad Arrohimi 

nyaeta jenengan-jenengan tea ceuk arab mah Asma. 

Barang anu kagungan 

eta jenengan mah 

nyaeta numutkeun waktu kangjeng nabi Muhammad Saw 

yuswa 40 taun, 

Anjeunna bisa ngalakonan ibadah 

ka Alloh Ta’ala numutkeun sacara ibadahna anu parantos dilampahkeun 

ku kanjeung 

Nabi Ibrohim As. 

Harita kangjeng 

Nabi Muhammad 

aya di guha hiro 

nuju ngalakonan ibadah kaleresan kaping 

17 Ramadhon, 

mimiti ku Alloh Ta’ala 

di turunkeun wahyu :

[19/2 18:44] Aing: Ikro bismirobbikalladi kholaq kholakol insan min alaq 

“mangka baca 

kalawan nyebat jenengan pangeran Anjeun Muhammad, 

Dzat anu ngajadikeun sakabeh mahluk 

(anu geus ngajadikeun manusa) 

tina satetes getih kenteul” 

Kitab Taohid 

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

Kangjeng 

nabi Muhammad 

dugi ka 3 kali dipiwarang maos nyebut jenengan Dzat 

anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk. 

Tapi kangjeng 

nabi Muhammad 

tetep ngawalerna henteu tiasa maos. 

Atuh dugi ka 3 kali didakep bari dirangkul 

ku jibril Alaihi salam. 

Barang ka 4 kalina dipiwarang maos 

nya teras gusti rasulullah, kalawan wahyuna 

Alloh Ta’ala 

tiasa ngawaler nyaeta maos teh :

[19/2 18:48] Aing: Bismillahirohmanirrohim “kalawan nyebat jenengan Dzat 

anu ngajadikeun sakabeh mahluk yakni Alloh, Arohmani, arrohimi. Kumargi eta, 

jadi lapad Alloh, 

lapad arrohmani jeung lapad arrohimi teh 

eta nyatana jenengan-jenengan Dzat anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk, 

ceuk keteranganana 

Layakunu illahan 

illa manyahluku. 

“henteu aya deui pangeran 

anu wajib diibadahan 

ku sabenerna anging

Dzat anu ngajadikeun sakabeh mahluk.” 

Ari tegesna mahluk nyaeta anu dijadikeun, barang ari 

anu jenenngan Alloh, Arrohmani, Arrohimi mah eta kholik 

tegesna 

anu ngajadikeun. 

Sarta ari 

kalimah Al Basmallah 

eta ceuk keteranganana teh bismillahirrohmanirrohim

aedi kulli ismin 

min asma 

idadatillohi ta’ala 

jadi bismillahirrohmanirrohim eta ku ayana saban-saban jenengan tina sawareh jenengan Dzat Alloh ta’ala 

nyaeta 

kuayana jenengan 

lapad Alloh, 

lapad Arrohmani jeung lapad Arrohimi tea. 

Barang anu kagungannana eta jenengan-jenengan teh nyaeta Dzat 

anu ngajadikeun sakabeh mahluk. 

Anu Anjeuna parantos ngadawuh dina surat 

Al Ikhlas 

ayat 4

[19/2 18:51] Aing: Walam yakullahu kupuwan ahadun 

“jeung hanteu aya 

pikeun contona 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

hiji perkara oge.” 

Kumargi teu aya 

hiji perkara bisa 

di contokeun 

ka Dzat Alloh mah 

dina keteranganana : 

Layari fulohi ilallohu 

kullu mahatoro billahi fallahu hilafa dzalika” 

“Moal aya anu nyaho 

ka Dzat Alloh mah anging anu uninga teh Ajeunna bae, saban-saban perkara 

anu dikeretegkeun ku ati mangka Dzat Alloh mah sulaya jeung kumeretegna ati.” Kumargi kitu, kumeretegna sakabeh mahluk 

eta dikeretegkeun 

ku kudrat Ajeungna wungkul, 

atuh yakin 

Dzat Alloh mah 

moal bisa dicita-cita 

ku ati 

tegesna moal kacipta, 

ari margina 

anu sok kacipta mah nyaeta 

anu geus kapangih wujudna 

atawa geus katingali contona, 

jeung ari anu 

kacipta mah 

eta tangtu bisa digambar seperti mahluk. 

Karana ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuhkeun dina surat An’am 

Ayat 103

[19/2 18:58] Aing: Latudrikuhu absoru wahuwa yudrikuhu absoro 

wahuwal lathifu khobir 

“teu aya anu tepi 

ka Dzat Alloh 

awasna sakabeh paninggal 

kana Anjeuna teh 

anu kagungan 

anu nganepikeun awasna sakabeh paninggal 

jeung Anjeuna teh 

anu kagungan 

sifat lemes tur 

anu kagungan sifat waspada.” 

Kumargi ka 

Dzat Alloh Ta’ala mah hanteu aya anu bisa nepi awasna sakabeh paninggal, 

jadi moal aya anu nyaho ka Dzat Alloh Ta’ala mah, moal aya anu 

bisa nyaksian 

saperti Anjeuna parantos ngadawuhkeun 

dina surat : 

Wallohu ala kulli sai’in sahidun 

“jeung ari Alloh Ta’ala 

eta anu geus nyaksian kana saban saban perkara.” 

Kumargi sama sakali oge hanteu aya anu nyaho, hanteu aya anu bisa nyaksian 

ka Dzat Alloh Ta’ala, 

jadi Dzat Alloh Ta’ala mah kasebut 

Dzat mutlak. 

Barang ari mahluk mah bisa disaksi 

ku mahluk deui 

disebut 

Dzat mukoyad. 

Kumargi kitu kudu tumut kana dawuhan hadist : 

Tafakaru filkholki walatafakarohu filkhofihi 

“Maraneh kabeh 

kudu mikiran teh dina hal anu dijadikeunana bae, jeung maraneh kabeh ulah mikiran dina hal 

anu ngajadikeunnana” 

Nyaeta mikiran 

Dzat Alloh Ta’ala 

sabab 

Dzat Alloh Ta’ala mah hamo moal kapikiran. 

Margi pikirananana sakabeh mahluk eta dibisakeunana mikir teh ku kudrat Irodatna 

Alloh Ta’ala, 

ari anu disebut 

kudu mikiran dina hal anu dijadikeunana nyaeta 

mikiran mahluk. 

Karana ceuk dawuhan hadist : 

Wanadru fihokihi yujibul imani biholikihi 

“jeung ari ngalirik 

dina hal anu dijadikeun ku Alloh Ta’ala 

mastikeun iman 

kanu ngajadikeunana”. 

Nyaeta 

ka Dzat ka Alloh Ta’ala. 

Kumargi hanteu aya hiji-hiji acan 

pikeun contona 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah, atuh poma 

ulah rek nyieun misil-misil atawa conto-conto 

ka Dzat Alloh Ta’ala. 

Karana Anjeuna parantos ngadawuhkeun dina 

Al Qur’an 

Wabudulloha walatusriku bihi sae’an. 

“jeung kudu 

kumawula maraneh kabeh kana parentahna Alloh, 

tapi poma maraneh kabeh ulah nyontokeun ka Dzatna Alloh Ta’ala 

ku saperkara oge,” 

Surat An Nahl 

ayat 74

[19/2 19:00] Aing: Falatadribu lillohil amsala 

innallohi ta’alamu 

wa antum la ya’lamuna

“mangka maraneh kabeh ulah nyarieun pirang-pirang misil atawa pirang-pirang conto 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

ku naon bae oge, 

saenya 

Alloh Ta’ala 

eta anu uninga 

ari maraneh eta 

anu hanteu nyaraho.” 

Karana 

ceuk keteranganana kitu, atuh kumaha pibisaeunana nyieun misil atawa conto-conto kana perkara 

anu hanteu nyaho, 

deui ceuk katerangan dina surat Al Baqarah ayat 22

[19/2 19:02] Aing: Fala taj’alulillahi andadan wa antum ta’lamun 

“mangka poma 

maraneh kabeh 

ulah nyontokeun 

ka Dzat Alloh Ta’ala sedeung 

maraneh nyaho yen 

moal bisa nyontokeun kana perkara anu hanteu nyaho.” 

Barang ari ngamisilkeun ka Dzat Alloh Ta’ala atawa ngaruparupakeun eta hukumna musyrik. 

Saperti dawuhan 

Alloh Ta’ala 

dina surat an Nisa 

ayat 48

[19/2 19:06] Aing: Innallohi 

layaq’firu anyusroka bihi wayaqfiru ma duna dzalika liman yasau wamanyusrik billahi aktaro isma’adzima 

“Saenya 

Alloh Ta’ala 

eta moal ngahampura 

ka jalma anu sok nyarupakeun 

ku misil-misil atawa 

ku conto-conto 

ka Dzat Anjeuna 

jeung Anjeuna baris ngahampura kanu salian tinu kitu mah 

kasaha bae sakersana jeung 

sing saha 

anu sok nyarupa-rupakeun 

ka Dzat Alloh 

eta mangka 

nyata migawe dosa 

anu kacida gedena.” 

Ari musyrik 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

eta aya 3 bagian 

nyaeta : 

1. Musyrik Itikod (Niat) 

2. Musyrik Pangucap 

3. Musyrik Pagawe 

    (perbuatan) 

Di handap ieu diterangkeun 

hal Itikod atawa 

hal pangucap 

anu tumiba 

kana kamusyrikan 

ka Dzat Alloh Ta’ala. 

1. Lamun nyontokeun 

    atawa nyebutkeun yen 

    Alloh Ta’ala teh 

    linggih disawarga 

    atawa linggih di 

    naraka. 

   Jadi ana kitu mah 

   Dzat Alloh teh 

   dicontokeun misil 

   jelema 

   margi ari anu kasipatan 

   kalinggih eta sok 

   kasipatan ku ngadeg 

   atawa kungedeng . 

 

   barang anu kasipatan 

   ku eta perkara 

   nyaeta jelema, 

   ari jelema eta mahluk.

[19/2 19:08] Aing: 2. Lamun nyontokeun 

    yen Dzat Alloh teh.  

    Langgeng Bae. 

    Eta lamun kitu mah 

    Dzat Alloh teh 

   dicontokeun misil 

   gunung atawa batu 

   saperti Anjeuna 

   parantos

   ngadawuhkeun dina 

   surat Ar Ra’d 

   ayat 2

[19/2 19:10] Aing: Summastawa alal arsi 

ari sundana 

numutkeun faham taohid nyaeta 

usuludin 

nujukeun (ngersakeun) kalungguhanana 

kana aras, 

tegesna 

kadudukan atawa jabatan salah sahijina jenengan anu alus 

(asma husna) 

anu ditetepkeun kadudukanana kana aras saperti ngajelaskeun dina Alqur’an 

surat Tohaa 

ayat 5

[19/2 19:13] Aing: Arrohmanu 

Alal Arsistawa 

“Dzat Alloh 

anu kagungan 

ni’mat gede” 

Ari ni’mat gede 

kana aras ditujukeunana (kalungguhanana) 

ari ngaran ni’mat gede nyaeta 

iman jeung islam 

anu pusatna di aras (mustawan). 

Jadi eta 

yakin lain linggih 

tapi kalungguhanana, anu pusat ni’mat gede nyaeta iman jeung islam. 

Kumargi kitu atuh 

Dzat Alloh 

eta ulah dicontokeun misil jelema 

karana eta hukumna musyrik 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

3. Lamun nyontokeun 

    yen ieu bumi langit 

    uteuk tongo walang 

    taga dadamelan 

    Alloh Ta’ala, 

    eta lamun kitu 

    Dzat Alloh Ta’ala 

   dicita-cita dicontokeun 

   jijieunan atawa 

   dadamelan

   heuheureuyan. 

Jadi Alloh Ta’ala teh dicontokeun misil budak mangka ari 

Dzat Alloh Ta’ala 

sama sakali hanteu jijieunan atawa didamel heuheureunyan/kaulinan karana 

Anjeuna ngadawuh 

dina surat Ad Dukhan ayat 38-39

[19/2 19:15] Aing: Wama kholaqna assamawati al ardi wama baenahuma la’ibina 

ma kholaqnahuma 

ila bilhaqi 

walakina aksarohum 

la ya’lamuna 

“Jeung kami hanteu ngajadikeun sakabeh langit jeung bumi kuheureuyan jeung sakabeh perkara eusina antara langit jeung bumi tapi kami ngajadikeun langit jeung bumi teh anging kusabenerna.”

[19/2 19:23] Aing: Kumargi kitu atuh poma Dzat Alloh teh 

ulah rek dicontokeun misil budak 

nyaeta sok jijieunan atawa dadamelan heuheureuyan. 

4. Lamun dicontokeun yen Dzat Alloh mah 

anu ngadamel 

tegesna anu ngagawean. 

Jadi ana kitu mah 

Dzat Alloh teh dicitacitakeun 

ku misil jelema 

anu kasipatan 

ku meta, 

ku cicing, 

ku usik, 

ku ngangur, 

kugarap 

ku eureun. 

Barang anu ngadamel mah 

lamun nyieun rupa barang 

eta sok digegentenkeun hanteu bisa dibaringkeun jeung 

ari anu ngadamel mah lamun geus anggeus 

sok eureun, 

tah kasipatan kitu teh mahluk 

saperti misil jelema. 

Mangka ari Alloh mah anu geus ngusikkeun 

anu nyicingkeun 

tegesna 

anu ngersakeun usik, 

anu ngersakeun cicing kasakabeh mahluk saperti keterangan 

dina surat : 

Fa’alullima yuridu 

“ari Alloh 

eta anu ngadamelkeun kana sakabeh perkara anu di kersakeunana.” 

Ari tegesna 

anu ngadamelkeun mah eta beda deui 

jeung anu ngadamel, 

ari anu ngadamelna mah mahluk 

nyaeta mahlukna 

anu sifat latif jeung 

sifat Maojud 

eta pada ngadaramel sanasib-nasib, sapak-pakna saanleh-anlehna 

kalawan kudrat irodatna Alloh Subhanawata’alla 

lapad yuridu teh 

eta hartina 

lain anu ngadamel 

tapi dina sundana 

anu ngersakeun 

nyaeta 

nuduh kana irodatna, karana dina Al-Qur’an hanteu kasebut jenengan-jenengan Anjeuna. 

Alpa Ilu = 

anu sundana 

anu ngadamel, 

aya oge jenenganana dina al-qur’an 

Ya kholiku = 

anu sundana 

“hey Dzat 

anu ngajadikeun”. 

Jadi nyata 

Dzat Alloh mah 

lain anu didamel atawa anu ngadamel 

tapi 

Dzat Alloh Ta’ala mah anu ngajadikeun 

atawa 

nu ngersakeun 

cenah eta 

anu nyebutkeun ngadamel soteh 

ngan samet lisan 

ari dina itikod mah hanteu pisan 

padamelan Alloh dicontokeun misil padamelan mahluk. 

Eta sing emut, 

ari musyrik ka Alloh teh aya 3 bagian pokona nyaeta 

diantara musyrik Pangucap jeung Itikod, 

jadi lamun nyebut 

Dzat Alloh Ta’ala 

sok ngadamel teh 

eta hukumna 

musyrik pangucap 

margi 

ari anu sok ngadamel mah 

eta mahluk, 

ngan ari mahluk mah 

eta hanteu bisa 

ari ngajadikeunana mah. 

Karana ceuk katerangan nana: 

Masya Alloh 

Kanawama Lamyasa lamyakun 

“Sakabeh perkara 

anu dikersakeun 

ku Alloh Ta’ala 

eta jadi, 

jeung anu sakabeh perkara 

anu hanteu dikersakeun mah euweuh 

(Hanteu jadi). 

5. Lamun nyontokeun yen Alloh Ta’ala mah 

anu ngadamelna oge hanteu kalawan pakakas jeung hanteu aya 

anu ngarencangan nyaeta hanteu aya 

anu ngabaturan. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh dimisilkeun siga mahluk lantaran 

ari anu ngadamelna

[19/2 19:52] Aing: hanteu make pakakas jeung make parabot jeung hanteu aya anu ngarancangan atawa hanteu aya anu ngabantuan, 

tah anu lacurna kitu teh mahluk nyaeta lancah kumargi kitu atuh poma Dzat Alloh teh 

ulah dicontokeun 

misil lancah 

jadi nyatana 

Dzat Alloh Ta’ala mah 

eta anu ngajadikeun saperti Anjeuna 

parantos ngadawuhkeun dina al Qur’an 

Surat Qaaf 

ayat 38

[19/2 19:54] Aing: Walaqod kholqnas samawati wal ardi 

wama baenahum fisitati ayaumin 

wama masana 

min lugubbin 

“Jeung Saenyana Pangeran Anjeun Dzat anu geus ngajadikeun langit jeung bumi jeung sakabeh perkara antara langit jeung bumi 

dina genep mangsa 

nu teu ka sifatan 

sifat cape”. 

Ari margina 

paham dina 

genep mangsa, 

karana sakabeh mahluk anu dijadikeun ku 

Alloh Ta’ala 

eta pada kawengku 

ku umur 

sarta pada nyorang lantaran mangsa Contona 

saperti urang mimiti 

ti rama ka ibu 

aya dina pirang-pirang mangsa. 

Nyakitu deui 

sanggeus dibabarkeun nyorang mangsa 

nyaeta 

mangsa orok, 

mangsa budak, 

mangsa baleg, 

mangsa dewasa, 

jeung saterusna. 

Jadi sakur mahluk 

eta pada kasorang kumangsa. 

Nyaeta saperti 

bumi katut eusina kayaning sato hewan atawa tutuwuhan 

eta kabeh pada nyorang mangsa. 

Sarta dina eta mangsa, eta samangsa-mangsana teh pada aya ngarana saperti ngadawuhkeun dina Surat Nuh 

ayat 14

[19/2 19:56] Aing: Wakod kholakum 

at waron 

“Jeung, 

Yakni geus dijadikeun maraneh kabeh 

anu digunta ganti.” 

Jadi yakin 

mahluk eta 

pada kasorang mangsa. 

Karana 

fisitati ayaumin eta sundana dina genep mangsa”, 

deui lamun 

dina genep poe mah 

siga pisan Alloh teh kasorang ku beurang kahalangan kupeuting, padahal beurang jeung peuting eta 

dikersakeun ku Anjeuna. 

Deui Alloh eta 

anu ngersakeun 

karana ngadawuhkeun dina surat Yasin 

ayat 82

[19/2 20:04] Aing: Innama amruhu 

idza aroda saean 

an yaquulalahu 

kun fayakun 

“Saenyana 

sakabeh perkara urusannana Alloh 

eta dimana 

ngersakeun salah sahijina perkara 

sok ngadawuh kagungan Anjeuna jadi 

mangka jaradi”. 

Ayeuna yakin, 

Alloh teh 

anu kagungan atawa 

anu ngersakeun 

lain anu ngadamel 

karana sundana 

‘Idza Aroda” teh ngersakeun, 

lamun nyata-nyatakeun misil jelema, 

mangka Dzat Alloh 

ceuk kateranganana : 

Bilasaotin Walhardin “kalawan hanteu kusowara jeung 

teu ku Aksara” 

Mangka ari sundana Anyakulu : 

“mangka sok ngadamel” lahu : 

kagungan Alloh 

Nyaeta Lapadna (kecapna) jadi lapad Kun eta isarah kana sakabeh sowara anging Alloh 

anu uninga contona Saperti 

Meletekna mata kelong tina siki 

nalika mimiti jadi atawa sowara peupeusana enog 

nalika mimiti megar. 

Tah eta kabeh sowara teh estu 

kagungan Alloh Ta’ala 

ari dina wahyu mah nuduhkeun 

ku lapad isarah bae nyaeta ku lapad Kun tea. 

Kumargi kitu poma 

Alloh teh 

ulah dicontokeun 

misil jelema 

nyaeta nyoara Kun saban-Saban isuk 

dina lebet genep poe. 

Lamun nyata-nyata 

Dzat Alloh ngadawuh Kun dina lebet genep poe. 

Jadi nepi ka genep kali ngadawuh kun 

sarta saban-saban ngadawuh kun 

jleg bae aya mahluk. 

Jadi ana kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh dicontokeun 

siga mahluk 

nyaeta jelema tukang sulap, 

jeung deui lamun kun jleg atuh mahluk oge 

moal tina leutik heula, saperti tina johar piri 

anu jadi johar morokab jeung mahluk-mahluk moal aya parobahan gonta-ganti saperti tina pitik kana jajangkar 

nepi ka jadi jago 

barang ari lapad kun eta ceuk katerangannana : 

Wamruhu Baenalkafi 

Wa nun 

“Jeung Ari urusanana Alloh Ta’ala 

eta antara 

Kop Jeung Nun “. 

Ari eta anu antara 

kop jeung nun teh 

anu abadilabad 

barang di runtuykeunana Kop jeung Nun teh 

nya jadi Lapad Kun. 

Eta kecap Kun teh 

jadi isarah kana sakabeh kudrat irodat Alloh Ta’ala anu tanpa wates wangena 

nyaeta anu dua hurup jadi lapad Kun eta 

dina antara dua aksara hanteu aya wates wangena 

hanteu aya pegatna hanteu aya hahalangna, jeung 

hanteu aya lowongna 

eta teh jadi isarah 

kana sakabeh perkara pangersa Alloh Ta’ala. 

Anu Abadilabad 

nyaeta saperti 

urang ti mimiti dikandung ku indung nepi ayeuna pisan. 

Eta tetep masih terus dijadikeun atawa dikersakeun 

ku Alloh Ta’ala 

anu hanteu aya eureuna sadetik oge 

nepi ka hanteu karasa gunta ganti parobahannana

[19/2 20:07] Aing: Alloh Ta’ala 

ngajadikeun atawa ngersakeunana mahluk anu tetep terus 

hanteu aya eureuna 

eta teh nyatana 

lapad Kun tea. 

6. Lamun Nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala 

eta 

hanteu diluhur, 

hanteu dihandap, 

hanteu di wetan, 

hanteu dikulon, 

hanteu dikidul, 

hanteu dikaler, 

eta lamun kitu 

jadi nepak dada 

nuduh kana diri sorangan ngaku Alloh. 

Lamun nyontokeun yen Alloh mah 

hanteu ditengah-tengah hanteu dimana-mana 

eta lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala dimisilkeun 

kana lowong atawa suwung, 

sedang ari 

lowong atawa suwung eta mahluk keneh. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh 

Teu Warna, 

teu rupa, 

teu beureum, teu hideung, 

teu bodas, 

teu kayas, 

teu kulitan, 

teu lamadan, 

teu dagingan 

teu tulangan. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh 

di misilkan 

kana hawa atawa angin 

seudeung ari 

hawa atawa angin 

eta teh mahluk keneh. 

Mangka Ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuhkeun dina surat Al Imron 

Ayat 6 :

[19/2 20:12] Aing: Huwalladi yushowwirukum 

fi arhami kaefa yasau “ 

ari Dzat Alloh 

eta anu ngersakeun 

rupa maraneh kabeh 

dina piaraeunana sakumaha anu dikersakeunana 

ku Anjeunna bae”. 

Jadi numutkeun keterangan mah 

Dzat Alloh 

eta anu kagungan sakabeh rupa, 

anu kagungan sakabeh warna atawa 

anu ngarupakeun 

anu ngawarnakeun, 

anu ngersakeun warna. 

7. lamun nyontokeun yen Alloh teh 

hanteu ibuan, 

hanteu Ramaan, 

hanteu Putraan, 

lain awewe, 

lain lalaki, 

tara dahar, 

tara leueut, 

tara sare, 

salawasna. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh dicontokeun 

misil malaikat, 

jadi nganggap 

Ka Dzat Alloh teh Malaikat. 

Barang ari Malaikat teh Mahluk, 

terang ari Alloh kagungan sakabeh 

para malaikat.

Dzat Alloh Ta’ala teh 

anu kagungan, 

anu teu ramaan, 

hanteu ibuan 

tapi putraan 

nyaeta kanjeng 

Nabi Adam Alaihi salam. 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

Teu ibuan tapi ramaan nyaeta 

kanjeng nabi Sis 

Alaihi salam, 

jeung Deui 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

anu kagungan 

anu hanteu ramaan 

tapi ibuan 

nyaeta Kanjeng Nabi Isa Alaihi mu solatu wassalam

[19/2 20:13] Aing: Mangka Dzat Alloh ta’ala mah ngadawuh dina surat Asy syuura 

ayat 11

[19/2 20:14] Aing: Laesa kamisli saeun “ Hanteu aya 

pikeun contona atawa ngamisilkeun 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge” 

Ari margina 

sakabeh perkara oge kagunganana 

saperti pituduh Anjeuna dina surat Al Baqarah ayat 284 :

[19/2 20:15] Aing: Lillahi mafissamawati wama fil ardi 

“Kagungan Alloh 

eta sakabeh perkara 

anu disakabeh langit jeung sakabeh perkara anu dibumi.” 

Kumargi kitu atuh 

Dzat eta ulah dicontokeun atawa dimisilkeunkeun kawas sakabeh mahluk, sakumaha pituduh Anjeuna dina 

surat Ath Thuur 43

[19/2 20:17] Aing: Subhanallohi 

amma yusrikun 

“ari kagungan 

Maha bersih atawa Suci Dzat Alloh tina sakabeh perkara anu sok dicontokeun (disasamakeun) 

ku maraneh kabeh” 

8. Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Murah 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh dimisilkeun kana 

barang rupa banda 

anu hargana pangrendahna, 

sedeung anu sifat murah teh lawanna mahal, mangka ari 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan 

Maha bersih tina sifat-sifat lalawanan. 

Karana Anjeun parantos ngadawuhkeun dina surat Yasin 

ayat 36. 

anu ngersakeun lalawanan :

[19/2 20:20] Aing: Subhanaladzi kholakol ajwaja kullaha mimma tunbitu ardu 

wamin anfusihim wamimma layalamuna. 

“ari Kagungan 

Maha Suci Dzat anu geus ngajadikeun jojodoan (lalawan) 

tina sakabeh perkara 

anu ku maraneh 

sok jaradi (tumbuh) 

dina bumi, 

jeung tina maraneh oge jeung tina perkara 

anu maraneh 

henteu nyaho.” 

Cenah eta 

sifat murah soteh 

dumeh urang 

aya ceuli, 

aya irung, 

aya panon jeung saterusna, 

tah eta oge 

hanteu kaharti 

sabab eta lain 

meunang meulian meunang nyurup 

karana anu sok disebut murah atawa mahal teh nyaeta anu menang meulian. 

Lamun kitu

jadi Dzat Alloh teh misilkeun tukang dagang jeung siga pisan urang teh aya kaboga 

anu lain kagungan 

Dzat Alloh 

paranti ngurup atawa paranti nukeuran 

ka Dzat Alloh 

Padahal urang 

hanteu ngagaduhan naon-naon sakumaha dawuhan Alloh Ta’ala dina surat An Nisa 

ayat 78

[19/2 20:23] Aing: Kul kullum min indilohi 

“caritakeun 

ku Anjeun Muhammad yen sakabeh perkara 

eta kagungan 

Alloh Ta’ala wungkul.” 

Dina pepelakan oge saperti bangsal sasiki jadi saranggey eta lain, Dzat Alloh sifat murah, margi urangna, 

taneuhna, jeung bibitbibitna 

estu kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala, 

jeung lamun 

dina pepelakan nyontokeun yen 

Dzat Alloh teh 

Sifat Murah 

atuh kumaha lamun pepelakan tea teh 

keuna kuhama 

meureun Dzat Alloh teh sifat mahal, 

cenah eta 

lamun amal hade 

sok panen hade jeung anu amal goreng 

sok panen goreng. 

Eta lain 

Dzat Alloh sifat murah karana bisana ngajalankeun 

amal hade atawa 

amal goreng, 

tah eta teh 

ku kudrat irodatna 

Dzat Alloh Ta’ala, 

sakumaha dawuhanana dina surat fathir 

ayat 8 :

[19/2 20:24] Aing: Fainnalloha yusholu 

man yasyau 

wayahdi man yasau 

“Mangka saenyana 

Dzat Alloh Ta’ala eta 

anu baris nyasarkeun kasaha anu dikersakeunana jeung Alloh Ta’ala 

anu baris nuduhkeun 

ka saha bae anu dikersakeunanan.” 

Ari dina buahna amal 

eta Dzat Alloh 

parantos ngersakeun pituduhna dina surat 

Al Baqarah 

Ayat 286 :

[19/2 20:27] Aing: Laha makasabat 

wa ‘alaiha maktasabat 

“Pikeun Awakna teh naon-naon anu 

di kasabna (pigawe) bae jeung ka awakna teh 

boh mangfaatna 

boh madorotna sakumaha anu geus 

di kasabna (diparigawe) 

Jadi numutkeun ieu katerangan mah 

nyaeta nyata Anjeuna teh kagungan jenengan 

anu ka unggel dina Al-qur’an Al adlu, 

upami di ango ngundang Ka Anjeuna Ya Adlu. 

“Hey Dzat 

anu kagungan sifat adil” 

Nya jadi nyata 

aya wawales sakumaha numutkeun amalna, 

tah eta mah 

sifat adilna 

kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala 

saperti anu Parantos didawuhkeun dina. 

Al Imran 

ayat 18 :

   Koiman bilqisti

[19/2 20:36] Aing: “Dzat Alloh Ta’ala eta 

anu ngadegkeun sakabeh urusannana kalawan kaadilan (kukaadilan)”. 

Karana eta 

lain Alloh sifat murah tapi Dzat Alloh eta 

anu kagungan 

sifat murah jeung 

anu kagungan 

sifat mahal. 

9. lamun nyontokeun 

yen diri katut rezeki teh eta titipan ti Alloh 

eta lamun kitu Alloh teh dicontokeun misil jelema karana sok nitipkeun jeung anu katitipan teh nyaeta jelema 

jeung jelema anu patepung pa adu lawung. 

Deui lamun di aku titipan tangtu urang 

kudu katempuhan dimana 

aya anu ruksak atawa aya anu leungit atawa aya anu robah 

kudu sanggup ngaganti. Margi ari titipan mah tegesna 

amanat 

anu hanteu meunang ilang atawa ruksak. 

Lamun nyata-nyata. 

Dzat Alloh sok nitipkeun, ana kitu mah 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

siga anu kapanggih jentulna pajonghok 

bari jeung nitipkeun jeung lamun kitu 

Dzat Alloh teh dimisilkeun siga jelema. 

Lantaran ari jelema 

anu sok nitipkeun teh nyaeta jelema 

anu karepotan 

mangka 

ari Dzat Alloh mah Anjeuna parantos ngadawuhkeun dina surat al Baqarah 

ayat 255 :

Wasyi’a kursyiyuhussamawati wal ardi 

wala yaududu hifdhuma 

“Jembarkeun 

karajaan kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala ngageugeuh sakabeh langit jeung bumi 

jeung hanteu karepotan Anjeuna teh 

ngaraksa sakabeh langit jeung bumi” 

Tah kumargi Dzat Alloh hanteu kasipatan kukarepotan, 

jadi tangtu Anjeuna 

moal nitipkeun ka jelema, jeung deui urang oge ulah arek ngecapkeun 

ka Alloh 

nitipkeun deui Ka Alloh 

kumargina kabeh oge kagunganana 

jeung lamun urang nitipkeun naon 

Dzat Alloh Ta’ala 

jadi ka Dzat Alloh teh nganggap sasama nyaeta dimisilkeun 

siga jelema pada jelema deui. 

10. lamun nyontokeun yen diri katut rezeki teh paparin ti Alloh Ta’ala, eta oge lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

eta dimisilkeun 

jeung jelema 

margi ari anu 

sok masihan teh 

eta jelema jeung jelema anu sok pajonghok. 

Jeung ari jelema mah sok silih pasihan soteh eta kasipatan kueuweuh atawa 

sok kasipatan kuloba kakurang. 

Jadi nyontokeun 

Dzat Alloh sok masihan 

ana kitu mah nuding 

ka Dzat Alloh 

tineung kanu hideung, ponteng kanu koneng margi masihannana teh hanteu sarua 

nyaeta diwilah-wilah. 

Jeung lamun nyita-nyita Alloh Sok maparin 

nuding ka Alloh 

sulaya jangji geus maparinan 

sok dipundut deui atawa sok dihilian deui 

saperti 

maparin huntu pangpadeurina 

dipundut huntu pangheulana 

padahal Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuh 

dina Al qur’an 

surat Ar Raad 

ayat 31

Innalloha 

layukholiful mi’ada 

“Saenyana Alloh eta moal Sulaya jangji” 

Jeung lamun 

Alloh maparinan 

ka urang diri katut rejeki eta moal diwajibkeun ibadah, 

taat kana parentahan undang-undang Anjeuna. 

Jeung lamun Alloh 

geus maparin mah tangtu moal diparioskeun deui 

dina poe kiyamah (akherat), 

seperti Anjeuna ngadawuh dina surat Attakasur 

ayat 8 :

[19/2 20:50] Aing: Summa latus’alunna yaumaidin anil na’im 

“Terus 

nyata diparioskeun 

dina poe akherat 

tina hal kanikmatan”. 

Jeung lamun 

Dzat Alloh 

maparinan atuh 

lamun urang geuring tangtu moal dihilian 

ku cageur, 

lamun ruksak 

moal dihilian ku wteuh da puguh geus dipaparinkeun 

padahal nyatana mah Dzat Alloh teh 

lain nitipkeun jeung 

lain anu maparinan kaurang 

tapi saenyana mah kabeh oge 

diri manusa

 katut rejeki 

eta kagunganana sakumaha Anjeuna 

geus ngadawuhkeun 

dina keterangannana 

Kulla amliku finafsihi naf’an 

walanadaron illa 

masya Alloh” 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad yen hanteu ngamilik 

kana diri dina manfaatna jeung hanteu ngamilik madoratna 

anging sakabeh 

perkara oge 

anu geus dikersakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala” 

Deui pituduh 

dina ketranganana 

Layamliku linafsihi dorow 

walanafa awwalam maotan 

walanusuro. 

“hanteu ngamilik mangfaatna jeung hanteu ngamilik 

kana hirupna jeung 

kana paehna jeung 

kana gelarna.” 

Jadi numutkeun ieu katerangan 

estu sagala-gala teh kagungan Anjeuna wungkul. 

Kumargi kitu atuh 

hanteu aya pamaparin hiji perkara oge. 

Aya jenengan 

dina al Qur’an 

Al muti 

lamun dianggo 

nyambut ka Anjeuna, 

Ya Muti : 

“hey Dzat 

anu maparinkeun” 

ari tegesna 

nu maparinkeun mah 

eta beda deui 

jeung kecap 

nu maparinan 

ari hartina 

nu maparinkeun mah nyaeta 

anu ngersakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala. 

Ieu dihandap 

nerangkeun sakadar conto pikeun sundana jenengan jenengan Anjeuna 

supaya dina nyundaanana ulah matak jadi musyrik 

nyaeta saperti : 

Ya kholiku : 

“Hey Dzat anu ngajadikeun, 

(Hey Dzat anu kagungan jajadian) 

Ya Rojaku : 

“Hey Dzat anu ngarizkian, (Hey Dzat anu kagungan rizki) 

Ya Wajidu : 

“Hey Dzat 

anu ngayakeun, 

(Hey Dzat 

anu kagungan sifat Aya) 

Ya Muhyi : 

“ Hey Dzat 

anu ngahirupkeun, 

(Hey Dzat anu kagungan hitup) 

Ya Mumitu : 

“Hey Dzat 

anu maehkeun , 

(Hey Dzat 

anu kagungan anu paeh) 

Ya Hayyu : 

“ Hey Dzat 

anu ngahirupkeun, 

(Hey Dzat anu kagungan hirup) 

Ya Koyumu : 

“Hey Dzat 

anu ngadegkeun, 

(Hey Dzat 

anu kagungan ngadeg) 

Tah aya sundana teh ulah ditambahan 

ku kecap numasihan 

tambahna teh 

kudu kecap 

anu kagungan 

atawa 

anu ngersakeun. 

11. Lamun 

ngalakonan ibadah ngaitikodkeun kasangakeun 

ka Alloh Ta’ala. 

Eta lamun kitu 

jadi ngamisilkeun 

ka Dzat Alloh teh 

saperti ka sasama papada jelema 

sarta siga pisan urang teh 

aya kaboga atawa 

aya kabisa sorangan 

padahal kabeh oge kagungan Anjeuna jeung pitulung Alloh Ta’ala. 

Sakumaha parantos didawuhkeun dina 

surat Al an’am 

ayat 162 :

Kul inna 

sholati 

wanusuki 

wamahyaya 

wa mamati 

lillahirobil ‘alamina 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad :

”Saenyana abdi 

sholat, jeung 

abdi ibadah, sareng 

abdi hirup jeung 

paehna 

estu kagungan Alloh 

anu mangurus 

sakebeh Alam. 

Lamun ngaitikodkeun 

ari diri katut rezeki pamaparin ti Alloh 

ari ibadah 

kasanggakeun ka Alloh 

Tah eta jadi nganggap 

ka Alloh teh sasama saperti ka papada manusa 

lantaran anu 

sok silih haturanan 

silih kiriman teh 

sifat jalma jeung jalma anu sok timbang tarima. 

Karana ari jelema mah sok kasifatan ku leuwih atawa ku kurang, 

sok kasipatan ku untung ku rugi, 

ku aya 

ku euweuh. 

Barang ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah moal kasipatan 

ku untung lamun dibaktian, jeung 

moal kasipatan 

ku senang lamun dikawulaan jeung 

moal kasipatan kuripuh lamun hanteu dikawulaan sarta 

ulah dicontokeun 

misil jelema 

nyaeta sok senang lamun dikawulaan. 

Ari saenyana 

kumawula (Ibadah) 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah anging taat 

kana parentahan undang-undangna bae, sakumaha parantos didawuhkeun

[19/2 20:54] Aing: Lasarikalahu 

wabidzalika umirtu 

wa anna awalul muslimin 

“Hanteu ngasamaan 

ka Dzat Alloh 

kumargi kitu ibadah teh di parentah karana ibadah langkung tipayun ngaku anu pada sumerah (ngaku manganut) 

kana agama islam”. 

Ari ibadah (kumawula) eta lain ngabantuan atawa ngahaturanan 

ka Dzat Alloh Ta’ala, 

sakumaha parantos didawuhkeun dina 

surat Lukman 

ayat 12 :

Waman yasku 

fainama yaskuru linafsihi waman kafara fainnalloha qoniyun hamid 

“Jeung sing saha 

anu sok syukuran 

keur kana awakna manehna jeung 

sing saha anu ingkar tina toat syukuran 

mangka saenyana 

Dzat Alloh eta 

anu kagungan sifat sugih tur 

anu kagungan sifat puji.” 

Kumargi kitu 

jadi amal ibadah 

lain ngahaturanan 

ka sanggakeun 

ka Alloh Ta’ala 

tapi seja turut 

kana parentahan undang-undangna wungkul 

sarta 

sumerah estu 

kagungan Anjeuna bae 

dibisakeunana 

ibadah oge 

estu pitulung 

Alloh Ta’ala. 

12. Lamun nyata-nyata atawa nyangka yen 

Dzat Alloh sok bendu, lamun hanteu dikawulaan. 

Eta ana kitu mah 

Dzat Alloh teh ngamisilkeun 

siga mahluk atawa 

siga jalma ogoan. 

Barang eling ka Anjeuna eta diparentah, 

karana didawuhkeun dina surat Al Muzzamil 

ayat 8 :

[19/2 20:56] Aing: Wadkurisyma robbaka wa tabatal ilaehi tabtiylan 

“Jeung kudu eling 

ka Anjeuna teh 

anu kacida tamplokna” 

Deui didawuhkeun 

dina surat ayat 23 : 

Wakurisma robbika bukrotawa wa asilan 

“Jeung kudu eling 

ka jenengan pangeran Anjeun Muhammad berang jeung peuting”. 

Jeung didawuhkeun dina surat Al A’la 

ayat 14-15

Kod aflaha mantazkaha wadzakaro as,a 

robihi fashola

[19/2 21:05] Aing: “ nyata leuwih bagja jalma anu 

bebersih tina dosana, jeung 

eling kana jenengan 

Dzat Pangeran 

sarta 

sok ngalakonan sholat.” 

Numutkeun ieu katerangan mah 

jadi eling kana jenengan Dzat pangeran 

anu kagungan 

sakabeh mahluk, 

tah eta nurutkeun 

kana parentah wungkul, saperti 

maca asmaul husna, Ismuladom, 

tauzd, 

Al Bassmallah, 

maca kalimah toyibah, tasbeh, 

tahjid, 

tahlil, 

takbir, 

takdis, 

istiqfar 

jeung saterusna. 

Kumargi kitu atuh 

poma 

Dzat Alloh teh 

ulah dimisilkeun 

siga jelema gumede 

jadi pangkat sok bendu lamun hanteu dikawulaan. 

13. lamun ngaitikodkeun yen Dzat Alloh 

leuwih deukeut 

ka manusa tibatan urat beuheung” 

eta ana kitu 

Dzat Aloh teh dicontokeun misil roh sakumaha anu didawuhkeun dina 

surat Qaaf 

ayat 16

Wanahnu akrobu ilaehi min habli warid 

“Jeung urang sarerea leuwih deukuet 

ka manusa 

tibatan urat beuheung”. 

Aya anu ngadawuh “urang sarerea” teh 

moal nyalira 

tangtu kana seuerna marga 

lamun nyalira mah tangtu ngadawuh 

nyebut kami. 

Ari saenyana 

anu ngadawuh 

“urang sarerea” teh nyaeta 

asmaul husna 

nyaeta jenengan-jenengan 

anu aralus 

saperti : 

Arrohmanu, 

Arrohimu, 

Al jabbar, 

Assalamu, 

Al latifu, 

Al Alimu, 

Al kodiru, 

jeung sajabana ti eta. 

Nyatakeun jenengan 

anu mana bae 

anu cumantel 

dipika ingeut atawa 

di pieling 

anu diaos 

dianggo riyadoh 

nyaeta 

dipelakeun 

dipuhit anu matuh, 

ari hikmahna 

jadi akrab 

nyaeta 

leuwih deukeut atawa leuwih deuheus 

ceuk jawana mah 

leuwih pareh kana eta jenengan-jenengan 

ana dipuhit tea 

lamun geus akrab jeung jenengan Dzat Mutlak 

nu mana bae 

tangtu ka acikan 

karamat 

barokah 

kaagunganana jenengan-jenengan 

anu diaos tea. 

Barang ari 

Dzat anu kagungan jenengan mah 

(Dzat Alloh Ta’ala) hanteu kasipatan 

ku deukeut, 

ku jauh 

margi ari anu 

kasipatan kudeukeut jeung jauh mah 

eta mahluk. 

Ari jenengan teh 

eta oge mahluk 

ngan mahlukna 

mahluk kodim 

tegesna 

nu dijadikeun pangheulana. 

Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh 

leuwih deukeut 

tibatan urat nadi 

anu nganteng tina beuheungna 

eta tumiba musyrik. 

Margi Dzat Alloh Ta’ala dimisilkeun siga mahluk nyaeta dicontokeun misil jenenganjenenganana atawa dimisilkeun saperti 

roh (nyawa). 

14. Lamun nyontokeun yen nu bisa ngaijabah teh si itu atawa 

nyebutkeun hanteu ditulungan ku si itu atawa 

nyebutkeun hanteu di tulungan ku kuring.

[19/2 21:17] Aing: Eta ana kitu jadi jelema atawa diri sorangan / manehna nyasamaan ka Dzat Alloh Ta’ala, 

karana ari mahluk mah didawuhkeun dina keterangan 

Yadullohi faoko Aedihiem 

“Kudrat Irodatna Alloh ngaubah kana usaha maraneh kabeh.” 

Padahal ari manusa mah ngan sakadar ihtiar dumeh diayakeun 

akal jeung faham. 

Karana numutkeun anu didawuhkeun dina 

surat Al Kahfi 

ayat 84-85

Min kuli syain sababan faatba’a sababan 

“Tina saban-saban perkara eta 

aya marga lantaranana mangka 

kudu tumut kata metakeun marga lantaranana.”

Deui didawuhkeun dina surat Ar Rad 

ayat 11

Innalloha layuqoyiru 

ma bikoumi hatta yuqoyiruma bianfusihim 

“Saenyana 

Alloh moal ngarobah kana naon-naon perkara hiji kaomna sahingga sok ngarobah kana sakabeh perkara teh 

ku awak maranehanana.” 

Dina surat Yasin 

ayat 54 :

Falyauma latudhlamu nafsun syaean 

wala tujzauna illa 

ma kuntum ta’malun 

“Mangka dina poe 

anu baris kasorang 

moal aya hiji baris nganiaya kana awak saperkara oge jeung moal aya nu baris ngaganjar 

anging sakumaha kaayaan maranehanana sakumaha anu 

sok diparigawe bae.” 

Numutkeun ieu katerangan, 

jadi urang kudu ihtiar pikeun turut marga lantaran. 

Ari diri kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala 

anu diayaan 

ilmu jeung akal, 

atuh jadi moal putus pangharepan 

tapi dina hakekatna enggoning ihtiar teh 

kudu turut atawa tumarima, 

yen dibisakeunanan ihtiar jeung dina hasilna atawa 

hanteu hasilna 

anging 

ku kersana pitulung 

Alloh Ta’ala, 

karana didawuhkeun dina surat Al Baqarah 

ayat 255 : 

Allah, 

tidak ada Tuhan 

(yang berhak disembah) melainkan Dia 

yang hidup kekal lagi terus menerus mengurus (makhluk-Nya); 

tidak mengantuk dan tidak tidur. Kepunyaan-Nya 

apa yang di langit dan 

di bumi. 

tiada yang dapat memberi syafa'at di sisi Allah tanpa izin-Nya? Allah mengetahui apa-apa yang di hadapan mereka dan di belakang mereka, 

dan mereka 

tidak mengetahui apa-apa dari ilmu Allah melainkan apa yang dikehendaki-Nya. 

Kursi[161] Allah 

meliputi langit dan bumi. dan Allah tidak merasa berat memelihara keduanya, 

dan Allah 

Maha Tinggi lagi 

Maha besar.

“Hanteu aya nu boga 

nu sok bisa nulungan anging bisana nulungan teh ku idin ayeuna bae.” 

Deui ceuk Kateranganana 

dina 

Masya Allohu 

kanawama lamyasa lamyakun 

“sakabeh perkara 

anu dikersakeunnana 

ku Alloh eta jadi 

jeung sakabeh perkaran anu hanteu dikersakeun mah eta hanteu jadi.” 

Jadi 

anu kagungan ijabah (pelaksanaan) mah anging Dzat Alloh Ta’ala. 

Karana jenengan Anjeuna anu kaunggel dina Alqur’an 

Al Mujibu 

lamun dianggo nyambut 

Ya Mujibu 

“Hey Dzat 

anu Kagungan Pelaksana atawa 

“Hey Dzat 

anu ngalaksanakeun” 

Ari nyatana mahluk mah Lahaola walakuwata 

illa billahi 

hartina 

hanteu gaduh 

daya upaya sareng hanteu gaduh kakuatan anging dayana kakuatan eta 

kagungan Alloh Ta’ala. 

Jadi hakekatna 

dina ngajalankeun ihtiar eta 

bikudratilloh – 

Biidznilloh 

sakuma geus didawuhkeun dina Keterangan 

Kullan yusiban illa makataballohu Lana 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad taya lian 

nasib abdi sadaya teh anging naon 

anu geus ditetepkeun 

ku Alloh 

ka abdi sadaya.

Deui didawuhkeun dina surat Insaan 

ayat 30

[20/2 00:18] Aing: Wama tasauna 

illa anyasa’allohu 

“Jeung Hanteu aya 

anu baroga dikersakeun ku Alloh Ta’ala.” 

karep anging anu

Ari Itikodna nurutkeun ieu katerangan mah ngarana 

Torekat Jabbariyah 

anu hikmahna 

supaya ulah musyrik ka Dzat Alloh Ta’ala. 

Jadi lamun hasil 

tina ihtiar teh 

moal ujub ria jeung takabur 

rasa bisa sorangan tangtu baris syukuran ka Dzat Alloh Ta’ala 

Jeung Lamun 

dina Ihtiarna teh 

hanteu hasil 

tangtu jadi Sabar, 

jadi bisa baresih 

tina aral jeung 

subaha, 

rumasa sarta 

hanteu gaduh naon-naon bari ngimankeun. 

Wabilkodri hoerihi wasarrihi minallohi ta’ala 

“Jeung hasilna 

jadi percaya 

kana papasten goreng jeung hade tea 

kodratna Alloh Ta’ala” 

Eta torekat 

pikeun gunakeun 

dohir jeung bathin, karana ari lapad 

Al qodariyah jeung Jabarru teh 

eta sami-sami jenengan Dzat Anu mutlak 

anu ngajadikeun 

sakabeh mahluk. 

15. lamun ngakukeun yen agama islam teh 

agama urang atawa agama kuring atawa agama urang arab. 

Eta lamun kitu 

jadi jelema teh disamikeun jeung 

Dzat Alloh 

margi siga pisan 

agama islam teh beunang ngatur atawa beunang ngarancana manusa, 

jeung lamun 

agama islam teh 

agama arab 

atuh waktu 

kangjeng rosul ngebrehkeun 

agama islam teh 

tangtu urang arab 

moal ngewa 

ka kangjeng rasul. 

Malah kangjeng Rosul oge uningana kana agama islam teh saparantos diturunkeun wahyu ku Alloh Ta’ala. 

Barang ari 

agama islam mah 

geus didawuhkeun 

dina surat Al Imran 

Ayat 19

[20/2 00:18] Aing: Innaldina 

‘indallohil islam 

“Saenyana 

agama kagungan Alloh teh nyaeta 

agama islam” 

Jeung geus didawuhkeun dina surat An Nashr 

ayat 2

[20/2 00:20] Aing: Waroaetan nasayad khuluna fidiynillohi afwajang 

“Jeung tangtu nenjo Anjeun Muhammad 

ka manusa manusa 

baris pada arasup 

agama islam anu pohara abrulabrulanana. 

Numutkeun ieu katerangan mah 

jadi yakin yen 

agama islam 

teh lain boga manusa tapi agama kagungan Dzat Alloh Ta’ala 

ari manusa jeung jin 

anu iman mah 

ngan manganut wungkul kana agama islam teh, 

kumargi kitu 

lamun ngaku ngabogaan agama teh eta 

hukum musyrik 

lantaran ngasamaan ka Dzat Alloh Ta’ala.

[20/2 00:24] Aing: Lamun nyontokeun 

elmu si et amah 

elmu syetan 

Eta lamun kitu 

jadi syetan teh 

di sasamakeun jeung Alloh Ta’ala 

padahal boro-boro setan boga agama atawa elmu, 

manusa oge 

anu dimulyakeun ku Alloh Ta’ala 

hanteu ngabogaan elmu karana geus 

di dawuhkeun dina 

surat Al Mulk 

ayat 26

Qul innamal ‘ilmu ‘indallohi 

wa innama nadiyrun mubin 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad Saenyana 

sakabeh perkara elmu eta kagungan Alloh 

jeung Saenyana perkara kaula mah 

anu ngelingan bae 

anu nyata.” 

Kumargi sakabeh elmu kagungan Alloh Ta’ala jadi anu nyebutkeun 

ilmu setan teh 

eta hukumna musyrik margi setan disasamakeun jeung Dzat Alloh Ta’ala. 

17. Lamun nyontokeun urang mah boga Alloh 

si itu mah atawa golongan itu mah 

hanteu ngabogaan Alloh. 

Eta lamun kitu jadi 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

barang benda atawa dimisilkeun ingon-ingon margi 

Alloh anu dibogaan 

ku jelema, 

barang dawuhanana dina surat Ar Rum 

ayat 26

[20/2 00:26] Aing: Walahu man fissamawati wal ardi 

kullulohu qonituna 

“Ari kagungan Alloh teh sing saha bae 

anu aya disakabeh 

langit jeung bumi 

eta oge kabeh kagungan bae pada sumujud.” 

Jadi yakin 

lain urang anu ngabogaan Alloh, 

cenah eta 

disebutkeun hanteu ngabogaan Alloh soteh dumeh ingkar 

tina iman jeung islam. 

Eta oge geus didawuhkeun dina 

al Qur’an 

surat Ataghaabun 

ayat 2

[20/2 00:27] Aing: Huwalladi kholaqokum faminkum kafirun waminkum mumin 

“Alloh eta 

anu geus ngajadikeun maraneh kabeh 

mangka tisawarehna maraneh anu ingkar 

tina iman jeung islam jeung ti sawarehna maraneh anu iman.” 

Jeung deui didawuhkeun dina surat An Nahl 

ayat 93 :

[20/2 00:36] Aing: Walau sya’allohu laja’alakum ummatan 

wa hidatan 

walakin yudilu min yasau wayahdi man yasyau 

“Sanajan Alloh 

geus ngersakeun nyata geus ngajadikeun maraneh kabeh umat anu sagolongan 

tapi bae anu baris sasar sing saha bae 

anu di kersakeunana jeung anu baris meunang pitulung (pituduh) 

sing saha bae 

anu dikersakeunana.” 

Jadi anu matak numutkeun katerangan mah 

anu pada ingkar jeung anu pada iman teh 

eta kabeh 

dua golonganana kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala.” 

18. Lamun Nyontokeun dimana bae urang aya didinya Dzat Alloh aya. 

Eta lamun kitu 

ka Dzat Alloh teh dicontokeun misil 

hawa anu ku urang diango ngambekan, nganggap 

ka Dzat Alloh Ta’ala teh kana hawa. 

Padahal ari hawa eta 

lain Dzat Alloh Ta’ala 

tapi mahluk, 

ari nyatana 

anu ngabarengan 

ka urang mah 

anu dimana bae 

urang ayana 

nyaeta 

elmuna, 

kodratna jeung Rohmatna 

saperti anu didawuhkeun dina surat Al hadid 

ayat 4 :

Ya’lamuma 

yaliju fi ardi 

wama yakhruju minha wama yang jilu minassama’I 

wama ya’ruju fiha wahuwa ma’akum aenama kuntum 

wallohu bima ta’maluna basyirun 

“Bari Alloh eta 

anu uninga 

kana naon anu asup 

ka jero bumi jeung 

kana naon-naon 

anu kaluar ti jero bumi jeung kana naon-naon anu turun ti langit jeung kana naon-naon 

anu naek ka langit jeung ari ka uningana 

Alloh Ta’ala Ngabarengan 

ka maraneh kabeh dimana bae ayana maraneh.” 

Tah ieu mah nganyatakeun 

anu ngabarengan teh kauninga Alloh jeung elmu Alloh 

Margina lapad 

Huwa tea domir 

kana lapad Yalamu, 

contona saperti 

urang ngagawean 

hiji perkara 

anu acan ngarti sarta hanteu aya gunana, 

tapi kalah kutemen wekel mah 

tangtu kana bisana 

tah eta nyatana dibarengan, 

sakumaha katerangan : 

Inna Rohmatallohi koribun minal muslimin 

“Saenyana 

Rohmatna Alloh Ta’ala deukeut tina sawarehna anu ngajalankeun kahadean.” 

Lamun 

ngalakonan ibadah 

aya padangan saluyu jeung hawa nafsuna 

Eta lain toat 

karana parentahanana undang-undang 

Alloh Ta’ala 

tapi Alloh Ta’ala teh dianggap hawa nafsu bae 

sabab ibadahna teh ngawula kana 

hawa nafsu. 

Barang ari hawa nafsu eta mahluk, 

jadi anu ibadahna milihan anu cocog jeung hawa nafsu eta 

hukumna musyrik ka Dzat Alloh Ta’ala 

nyaeta saperti 

anu parantos didawuhkeun dina 

surat Al Jaatsiyah 

ayat 23 :

[20/2 00:41] Aing: Afaro aeta 

manitakhoda 

ilahahu huwahu 

“Naha hanteu nenjo Anjeun Muhammad jalma-jalma 

anu nganggap 

pangeran kan nafsu” 

Jadi ana kitu mah 

anu nganggap 

Dzat Alloh Ta’ala 

kana hawa nafsu teh tumiba musyrik 

ka Dzat Alloh Ta’ala ; 

20. Lamun 

anu ngalakonan ibadah agama islam 

nurutkeun piwuruk guruna 

anu hanteu 

make katerangan Alqur’an. 

Eta ana kitu mah 

jadi rukun imana teh sanes 

wakutubihi 

tapi waguruhi, 

mangka geus didawuhkeun dina 

surat Al Kahfi 

ayat 110

Qul innama ana yasarun misylukum yuuha ilaya annama ilahukum 

ilahun wa hidun 

faman kana yarju liqo’a robihi falyamal 

‘amalan sholihan 

wala yusrik bi’ibadati robihi ahada’ 

“ caritakeun 

ku Anjeun Muhammad saenyana 

perkara kaula 

anu diwahyuan 

saenyana pangeran maraneh kabeh 

tepung jeung 

rohmat pangeran maraneh, 

mangka perkara 

migawe amal hade jeung poma ulah nyarupakeun dina ibadah kapangeran maneh 

ku hiji perkara oge” 

Kumargi kitu 

mangka manganut agama islam teh 

kudu ngalakonan kumawula ka Alloh Ta’ala nurut piwuruk guru 

anu make katerangan 

Al Qur’an

[20/2 00:51] Aing: Lamun nyontokeun yen Alloh teh Wujud 

anu sundana 

sifat aya. 

Eta ana kitu 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

kana sifat Mahluk 

margi anu sifat aya mah karasa, 

katara, 

kadenge, 

kaambeu, 

karagap, 

lamun deukeut 

bisa diragap atawa dirampa 

jeung lamun jauh 

bisa ditunjuk 

jeung lamun sifat aya teh lalawananana 

sifat eweuh, 

mangka ari anu kasipatan ku aya jeung kueweuh eta teh 

mahluk. 

Karana ceuk 

katerangan nana. 

Alhamdulillahiladi 

ahroja ibadahu 

minal adam 

wal wujudi 

“Ari sakabeh puji 

estu kagungan Alloh 

anu geus ngaluarkeun 

ka abdina 

tina euweuh kana aya” 

Deui ceuk kateranganana 

Allohu kholikul basaru minal adamu 

“Eta anu ngajadikeun manusa 

tina euweuh kana aya tuluy euweuh 

sangeus aya. 

Numutkeun katerangan Anjeuna anu kaunggel dina AL-Qur’an 

Wajidu atawa 

Al Wajidu, 

lamun dianggo 

ngundang ka Anjeuna 

Ya Wajidu 

anu sundana : 

Hey Dzat anu ngayakeun atawa 

Hey Dzat 

anu ngersakeun aya

” jadi tegesna mah 

Dzat Alloh 

anu kagungan sifat Aya jeung 

anu kagungan sifat euweuh, 

lamun nyontokeun yen Alloh teh sifat aya, 

siga pisan Alloh 

anu diayakeun 

padahal sifat Aya teh 

eta mahluk, 

karana ayana teh diayakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala. 

Barang lamun 

Dzat Alloh aya, 

kusaha diayakeunana, 

ari nyatana 

anu ngayakeun sareng anu ngeuweuhkeun teh nyaeta Alloh Ta’ala 

tegesna 

anu ngersakeun sifat aya jeung sifat euweuh. 

Ari nyatana yen 

Dzat Alloh Ta’ala 

anu kagungan sifat aya nyata buktina 

aya langit, 

aya bumi, 

aya bulan, 

aya bentang, jeung saterusna jeung sakabeh 

perkara anu dijadikeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala diluhur bumi 

tah eta ayana teh diayakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala. 

Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat aya 

tah eta jadi dicontokeun misil mahluk 

anu bieu ditataan 

anu diayakeun 

ku Anjeuna. 

Ari nyata Alloh 

anu kagungan 

sifat euweuh 

nyaeta 

sateuacan diayakeun 

eta mahluk-mahluk saperti 

manusa, 

bumi, 

langit 

bulan, 

bentang 

jeung saeusina antara bumi langit eta pasti, 

euweuh samemeh diayakeun . 

Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala sifat euweuh teh 

eta dicontokeun 

mahluk nu euweuh. 

Barang parantos aya 

eta mahluk teh 

sok terus areuweuh deui, 

kumargi kitu 

jadi nyata 

yen Dzat Alloh Ta’ala 

eta teh 

anu kagungan sifat aya tur 

anu kagungan sifat euweuh. 

Karana 

Anjeuna anu 

kagungan sifat uninga kanu aya jeung 

kanu euweuh 

da puguh 

anu sifat wujud jeung sifat adam eta 

mahluk. 

Mangka ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah anu didawuhkeun dina 

Al Qur’an

[20/2 01:00] Aing: Subhanallohi 

Amma Yasifun 

“Nu kagungan maha suci (bersih) 

tina sakabeh perkara 

anu sok di sifat-sifatkeun ku maraneh kabeh.” 

Tegesna 

Dzat Allah eta 

anu kagungan 

Maha bersih 

tina sakabeh perkara sifat mahluk, 

kumargi ceuk pituduh tina Al Qur’an kitu, 

atuh ulah wani-wani nyipatan ka 

Dzat Alloh Ta’ala. 

Lamun nyontokeun yen sifat aya teh 

sabab aya mahlukna, 

ari nyontokeun 

pedah aya mahluk mah, ana kitu 

Dzat Alloh teh 

di contokeun 

misil patukangan 

(tukang nyieun) 

nyaeta dumeh aya 

anu dijieun (maf’ul) 

tangtu aya 

anu nyieun (Fa’il). 

Padahal ari “fa’il” 

nyaeta lamun jauh 

bisa ditunjuk atawa dijujuk dipangihan, 

jeung lamun euweuh tangtu paeh atawa pindah tempat. 

Barang 

jenengan Anjeuna 

sanes Al Fa’ilu tapi 

Al Kholiku 

anu sundana 

“Dzat anu ngajadikeun” 

lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh 

sifat Kodim 

anu sundana 

sifat tiheula. 

Eta lamun kitu 

siga pisan Dzat Alloh teh diheulakeun, 

lamun dicontokeun 

saha anu mangheulakeunana jeung ari 

sifat tiheula 

eta aya lalawananana karana paratos 

di dawuhkeun dina 

surat Yasin 

ayat 36 :

Subhanalladzi 

Kholaqol ajwaja. 

“Kabersihan 

kagungan Dzat 

anu ngajadikeun jojodoan 

(lalawanan/papasangan) 

Kumargi 

Dzat Alloh Ta’ala ngajadikeun 

jojodoan 

(lalawanan/papasangan), 

jadi mahluk teh 

aya anu tiheula jeung 

aya sifat pandeuri contona 

nyaeta 

sifat mahluk (manusa), 

tiheula ti pihak lalaki nyaeta 

kangjeng Nabi Adam Alaihi salam jeung 

ti pihak awewe 

nyaeta siti Hawa Alaihi Salam. 

Terus aranjeuna putraan 

tah eta para putra 

anu sifat pandeuri 

jeung eta 

aya anu sifat tiheula. 

Nyaeta cikal 

jeung aya anu 

sifat pandeuri 

eta bungsuna. 

Atuh yakin 

jadi mahluk-mahluk eta aya anu sifat tiheula 

eta lanceukna 

aya anu sifat anyar. 

Barang ari 

Dzat Alloh mah 

anu ngersakeunana margi jenenganana 

anu kaunggel di Qur’an 

Al Hadiid 

ayat 3 :

Huwal 

awalu 

wal akhiru 

waddhohiru 

wal bathinu

[20/2 01:06] Aing: “Ari Dzat Anjeun 

anu kagungan tiheula (mimiti), 

anu kagungan pandeuri (Akhir), 

anu kagungan dhohir, anu kagungan bathin.” 

Lamun nyontokeun 

Dzat Alloh 

anu tiheula 

aya mimitina 

anu pandeuri 

anu hanteu aya panganggeusanana. 

Tah eta 

kudu kaharti 

margi ari tiheula eta moal pandeuri 

nyakitu deui saban-saban anu pandeuri moal tiheula, 

tah kumargi kitu 

Dzat Alloh mah 

moal bisa kasifatan 

ku naon-naon, 

karana dawuhanana 

dina surat Al Insaan 

ayat 1

Hal ata’alal insani 

hinun midadhari lamyakum saean madkuron. 

“Naha hanteu datang kabar ka manusa mangka dina waktu 

anu kaayaanana manusa dina eta mangsa 

hanteu bisa nyaritakeun naon-naon kana 

Dzat Alloh mah 

ngan bisa nyatakeun 

anu kagungan nana bae.” 

Saperti anu parantos didawuhkeun dina 

surat Al Hadiid 

ayat 3

Huwal 

awalu 

wal akhiru 

waddhohiru 

wal bathinu 

“Ari Dzat Anjeun 

anu kagungan 

tiheula (mimiti), 

anu kagungan pandeuri (Akhir), 

anu kagungan dhohir, anu kagungan bathin.” 

Lamun Nyontokeun Yen Dzat Alloh teh 

sifat “Baqo” 

anu sundana 

sifat Langgeung. 

Eta yen Dzat Alloh 

di contokeun 

misil mahluk 

karana mahluk oge 

anu langgeng 

saperti akherat 

anu tos didawuhkeun dina surat Al A‘ala 

ayat 17 :

Wal Akhirotu khoerun 

wa abqo 

“Jeung ari Akherat 

leuwih langgeng jeung leuwih alus jeung sakabeh arwah oge 

eta pada langgeng. 

Karana didawuhkeun dina Alqur’an 

Wahum Fiha Kholidun “jeung maranehanana eta pada langgeng disurga atawa dinaraka” 

Deui didawuhkeun 

dina Alqur’an

[20/2 01:12] Aing: Wajabko 

Wajhu Robbika 

“Jeung baris langgeng perjalanan anu dimaksud ku pangeran anjeun Muhammad 

nyaeta mahluk keneh anu di jadikeun 

(anu dikersakeun 

ku Alloh Ta’ala) 

Nya kitu deui 

anu sifat langgeng teh saperti 

luhur handap, 

wetan kulon, 

kaler jeung kidul 

eta tetep pada langgeng moal barubah atawa parindah 

ana kitu 

anu sifat langgeng teh mahluk 

nyakitu deui lalawananana 

nyaeta 

bulan, 

bentang, 

panonpoe jeung sajabana 

saperti 

rohani sifat langgeng tapi 

jasmani mah sifat rusak. 

Barang ari 

Dzat Alloh 

kagungan jenengan 

anu kaunggel dina 

Al Qur’an 

“Al Bakiyyu” 

lamun dianggo undang Ya Bakiyyu 

anu sundana: 

“Hey Dzat 

anu Kagungan 

Sifat Langgeng”. 

Jadi Dzat Alloh mah 

anu ngersakeun 

sifat langgeng jeung 

anu ngersakeun 

sifat ruksak jeung anjeuna mah 

moal kakeunaan 

ku eta dua sifat lawanan. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Mukholafatu lilhawadisi 

anu sundana 

beda-beda jeung sakabeh anu anyar. 

Ana kitu mah 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

kawas mahluk 

margi saenyana 

sifat beda-beda 

sakabeh anu anyar jeung anu pandeuri 

saperti ibu rama teh 

sifat anu tiheula 

ari putrana 

sifat pandeuri 

nyaeta beda-beda 

pikeun sakabeh 

anu anyar 

sanajan sami putrana nepi ka aya likurna 

eta tangtu moal sarua boh adat tabeatna 

boh nasib jeung rupana. 

Karana geus didawuhkeun dina suratul Lail 

ayat 4 :

Inna Sa’yakum lasyata 

“Saenyana 

pagawean kalakuan maraneh kabeh 

eta yakin beda-beda pisan 

jeung deui didawuhkeun dina surat fathir 

ayat 28

[20/2 01:14] Aing: Waminal nasyi waldawabbi 

wal anami mukhtalfun alwanuhu kadalika 

“Jeung sakabeh manusa, jeung sakabeh gegeremetan 

jeung sakabeh ingon-ingon 

eta beda-beda pisan warna jeung rupana” 

Barang lamun nyipatan beda ka Dzat Alloh Ta’ala naha urang geus manggihan sabaraha kali Dzat Alloh teh. 

Anu mawi 

urang bisa ngabedakeun teh 

eta tangtu kana perkara anu geus kapanggih atawa katingali jentulna. 

Mangka Alloh 

geus ngadawuhkeun dina surat Al An’am 

ayat 103 :

[20/2 01:22] Aing: Latudrikuhul absoru wahuwayudrikul absoro wahuwallathiful khobier 

“moal aya anu nepi ka Dzat Alloh Ta’ala awasna sakabeh paninggal“ 

Kumargi hanteu aya 

anu bisa ningali tangtu moal bisa dicita-cita 

ku ati 

nyaeta moal kacipta deui, 

lamun kacipta eta tangtu bisa digambar 

jeung eta tangtu kaharti. 

Atuh kumaha bisana ngabedakeun 

kana perkara anu hanteu nyaho, 

margi urang 

bisa soteh ngabedakeun anu nyieun 

jeung anu dijieun 

nyaeta 

“Fa’il” jeung Maful mah margi 

eta mahluk 

anu ku urang bisa 

diilikan rupina atawa conto bandinganana. 

Mangka Dzat Alloh mah hanteu aya pikeun conto hiji perkara oge, jeung sifat beda teh 

aya sifat lalawanana nyaeta 

sifat sarua 

saperti, 

sarua jelema, 

sarua sato, 

sarua kai, 

sarua pada batu, 

malah jelema oge 

aya anu sarua 

tujuanana, 

ingetanana, 

saperti anu didawuhkeun dina surat Al Baqarah ayat 6.

Innalladzina kafaru syawaun ‘alaihim ‘aandzartahum 

am lam tundzirhum layu’minun 

“Saenyana 

sakabeh anu ingkar 

tina kaimanan jeung kaislaman 

eta sarua bae 

kana 

pikiran maranehnana teh sanajan di elingan 

ku maneh Muhammad maranehnana 

sarua jeung hanteu 

di elingan pikiranana teh jadi tetep bae 

hanteu daraek Iman.” 

Jadi anu numutkeun katerangan 

anu sifat sarua 

eta mahluk 

anu ku urang 

bisa dipanggihan 

jadi nyatana 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan 

sifat beda-beda jeung anu kagungan 

sifat sarua, 

margi Dzat Anjeuna mah anu kagungan beresih tina sakabeh, 

sifat-sifat anu tumerap 

di mahlukna 

karana Anjeuna 

anu ngersakeun 

sakabeh sifat. 

Jadi lamun ngamisilkeun yen Alloh beda 

eta siga pisan 

Dzat Alloh teh 

bisa dicita-cita atawa bisa kacipta. 

Padahal Dzat Alloh mah ceuk Kateranganana. 

Kullu Mahatoro 

Bilbali Fallohu hilapa dalika. 

“Tiap anu dikeretegkeun ku ati 

mangka Dzat Alloh mah sulaya jeung kumeretegna Ati.” 

Lamun ngaitikodkeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Kiyamuhu Binafsihi nyaeta 

anu sundana 

anu jumenengna 

ku anjeun 

nyaeta kuawak Ajeuna bae. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh dicontokeun 

siga mahluk 

margi mahluk teh 

aya anu jeneng 

ku awakna sorangan saperti jelema

[20/2 01:30] Aing: sato-sato jeung sajabana. 

Jeung 

ari mahluk teh 

aya jumeneng kunu lian saperti bangunan-bangunan, bangsa parabotan, kadaharan jeung sajabana. 

Jadi Dzat Alloh mah sanes 

anu jumenenganeun 

ku Anjeun 

tapi 

Anjeun mah 

kagungan mahluk 

anu sifat jumeneng 

ku Anjeun 

nyaeta 

ku awakna bae 

jeung 

anu kagungan mahluk anu sifat jeneng teh 

ku awak anu lian. 

Margi jenengan Anjeuna anu kaunggel dina Alqur’an 

“Al Koyyum” 

ari sundana 

Dzat anu ngajumenengkeun, 

Dzat anu ngadegkeun tegesna 

Dzat Alloh teh 

anu ngersakeun 

sifat jeneng atawa 

anu ngersakeun 

sifat ngadeg” 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Wahdaniah 

anu sundana 

sifat bangsa hiji. 

Padahal 

anu sifat bangsa hiji teh eta mahluk 

saperti 

panon poe, 

bulan, 

jeung saterusna, 

ari lalawannana 

eta sifat bingbilangan saperti 

bentang, 

jelema, 

sato-sato, 

gunung, 

jeung bentukna hiji-hiji nyaeta 

hanteu nyusun juz bingbilangannana 

saperti 

aya sirah, 

aya beuteungm 

aya leungeun, 

aya beuheung, 

aya suku, 

eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

conto panon poe atawa bulan, 

saperti didawuhkeun dina surat yunus 

ayat 5 :

Huwalladzi ha’alassamsa dhiyaan walqomaro nuuron 

“Dzat Alloh eta 

anu geus ngajadikeun panon poe 

anu nyaangan jeung bulan anu aya cahayaan.” 

Kumargi kitu 

Dzat alloh teh 

ulah dicontokeun misil sifat-sifat mahlukna karana parantos didawuhkeun dina 

surat Az zukhruf 

ayat 82

Subhana 

robbissamwati wal ardi robbil ‘arsyi ‘

amma yashifun 

“anu kagungan bersih jeung 

anu mangurus 

tina sakabeh perkara.” 

Deui didawuhkeun dina surat Al Ikhlas 

ayat 1 jeung 

ayat 4

Qul huwallohu ahad “Caritakeun 

ku anjeun Muhammad : ari Dzat Alloh 

anu di ibadahan 

ku anjeun teh jenengannana Alloh 

tur anu kagungan 

sifat hiji

[20/2 01:37] Aing: Walam yakullahu kufuwan ahad 

“Jeung hanteu aya 

ka Dzat Alloh Ta’ala pikeun contona hiji perkara oge” 

Deui jenengan 

anu kaunggel dina 

Al Qur’an 

“Wahidun” atawa 

“Al Wahidu” 

lamun dianggo ngundang ka Anjeuna 

Ya Wahidu : 

“Hey Dzat 

anu ngersakeun hiji”, 

jadi nyatana 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan ngersakeun sifat-sifat anu tumerep di sakabeh mahluk. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh 

sifat “Nafsiah” 

anu sundana 

sifat awak-awakan. 

Jadi lamun kitu dimisilkeun siga mahluk margi 

anu awaken atawa badanan teh 

eta wujud atawa bungkeuleukannana mahluk. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh mah 

sifat “Nafsiah” oge hanteu katingali 

jadi ana kitu yen 

Dzat Alloh teh dimisilkeun siga mahluk “Jismun Latifun” 

anu sundana 

“mahluk waruga lemes”, padahal anu kitu teh mahluk “Nuroniah” nyaeta 

mahluk bangsa cahaya nyaeta 

dimisilkeun 

para malaikat atawa dicontokeun 

para goib saperti 

Jin, 

dedemit, 

siluman. 

Margina anu karitu teh awaken 

ngan hanteu katingali anging 

lamun kawenehan atawa lamun ditingali 

ku panon bathin 

ku badan lemes tea, margi didawuhkeun dina surat Ali Imran 185 :

Kullu nafsin 

dzaiqotul maut “Caritakeun 

ku anjeun Muhammad yen saban-saban 

anu awakan 

baris nyorang maot” 

Jadi nyatana 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan 

sifat nafsiah 

atawa 

anu ngersakeun sifat bangsa awakan 

nyaeta wujudna 

atawa 

jentulna mahluk 

ari Dzat Alloh Ta’ala mah hanteu bisa dimisilkeun kana sifat mahluk, 

karana deui dawuhkeun dina surat Ash Shaafaat ayat 180

Subhana 

robbika robbil izati ‘amma yashifun 

“Anu kagungan 

maha suci 

pangeran anjeun Muhammad, 

Pangeran anu kagungan sifat mulya 

tina sakabeh perkara 

anu sok disifat-sifatkeun ku maraneh kabeh.” 

Deui didawuhkeun dina surat Asy Syuraa 

ayat 11

[20/2 01:48] Aing: “Hanteu aya 

pikeun contona atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”. 

Kumargi kitu 

sakur anu manganut Islam kudu to’at 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

didawuhkeun dina 

surat Al Baqarah ayat 

Wabudulloha 

Walatusriku Bihi Sae’an 

“Jeung maraneh kabeh ulah nyarieun babandingannana 

anu nyarupakeun 

ka Dzat Anjeuna saperkara oge.” 

Deui didawuhkeun dina surat An Nahl 

ayat 74

Fala tadhribu lillahi amsyala 

innalloha ya’lamu 

wa antum latu’lamun 

“Mangka poma 

ulah nyarieun misil maraneh kabeh 

ka Dzat Alloh 

karana 

saenyana ari Alloh 

eta anu uninga 

jeung ari maraneh kabeh hanteu nyaraho.”

 Atuh kumaha pibisaeun nyieun misil atawa conto kana perkara anu hanteu nyaho ?... 

Ngan dugi kadieu nerangkeun 

anu matak tumiba 

kana kamusyrikan 

ka Dzat Alloh 

kumargi 

boh itikod, 

boh ucapan, 

boh kalakuan 

sareng seueur keneh 

anu matak jadi musyrik. 

Ieu mah sakadar panggeuing atawa paringatan 

ka jalma-jalma 

anu ngamaksud ninggalkeun perkara 

anu matak 

jadi kamusyrikan 

ka Dzat Alloh Ta’ala. 

Karana ari musyrik eta parantos didawuhkeun dina surat An Nisa 

ayat 48 :

Innalloha 

la yaqfiru an yusyroka bihi 

wa yaqfiruma duna dalika liman yasau 

wa man yusrik billahi faqodiftaro isyma ‘adhima “

Saenyana 

Alloh Ta’ala 

moal ngahampura 

kanu sok nyieun conto-conto nyarupakeun 

ka Dzat Anjeuna 

jeung baris ngahampura kanu salian tiperkara 

anu kitu mah 

kasaha bae 

anu dikersakeun 

jeung sing saha anu sok nyontonyontokeun nyasamaan 

ka Alloh Ta’ala 

mangka nyata migawe dosa anu kacida gedena.” 

Jeung deui 

geus didawuhkeun dina suratul Lukman 

ayat 13

Waidzqola 

luqmanu ibnihi 

wahuwa yaidzhuhu labunan latusyrik billahi inna syirka ladzhulmun ‘adhim 

“jeung tatkala ngadawuh syeh lukman putrana jeung Ajeuna teh 

sok ngomatar 

ka putrana :

”Hey putra, 

poma ulah nyasamakeun ka Dzat Alloh 

saenyana anu musyrik 

ka Anjeuna teh 

yakni nganiaya ka dirina anu kacida gedena.” 

Kumargi kitu 

boh itikod, 

boh pangucap, 

boh panggawe 

ka Dzat Alloh mah 

kudu dipaham 

bilih musyrik ka Anjeuna 

karana ceuk keterangan 

Fafhamu 

Ya ayyuhal akilun 

“mangka 

kudu diparahamkeun 

ku maraneh kabeh : 

Hey inget 

sasakabeh jalma 

anu Ariman 

mangka kudu ngalarti 

tur anu pada 

diayaan akal 

karana geus 

di dawuhkeun dina 

surat Az zhukhruf 

ayat 3 :

[20/2 02:03] Aing: Inna ha’al nahu qur’ana ‘arbiyal la’alakum ta’qilun 

“Saenyana 

kami nurunkeun kitab-kitab ku bacaan bahasa arab 

supaya maraneh 

pada daraek ngakalan (nu baris ngahartikeun)

ASMA HUSNA 

Ayeuna 

nerangkeun jenengannana 

Dzat Mutlak 

anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk 

anu disebut 

lapad Jalalah 

nyaeta Alloh. 

Ari Alloh 

eta alam, 

karana ceuk keterangannana. 

Allohu a'lamun 

alal mabud bihakki. 

“Ari Alloh 

eta hiji alam 

kana Dzat anu wajib diibadahkeun kusabenerna.” 

Kumargi 

Alloh eta hiji alam tegesna 

hiji ciri atawa 

hiji alamat atawa 

hiji address. 

Jadi Alloh 

eta hiji jenengan, 

ari eta jenengan 

mahluk keneh 

ngan 

jenengan Dzat Mutlak anu kagungan 

sakabeh mahluk mah 

eta mahluk kodim 

tegesna 

anu dijadikeun pangheulakeun. 

Saperti urang mimiti solat 

maca takbiratul ihram nyaeta 

maca Allohu Akbar 

anu sundana 

Alloh anu 

kagungan Agung atawa Alloh anu 

ngersakeun agung. Atawa 

Alloh anu 

ageung hampura. 

Eta kalimah teh 

hiji ciri (hiji alam) 

karana 

anu kagungan ciri mah nyaeta 

didawuhkeun dina 

surat Al an’am 

ayat 79 : 

Inni wajahtu 

wahiya lilladi 

fathoras samawati 

wal ardo hanifan 

wama anna minal musrikin. 

“Sayaktosna 

abdi madep 

kana undang-undang Dzat 

anu ngajadikeun 

sakabeh langit jeung bumi 

abdi sumerah pisan sareng 

abdi sanes nyasamaan ku ieu pituduh”. 

Jadi yakin yen 

anu kagungan alam mah Allohu Akbar 

nyaeta 

Dzat anu ngajadikeun sakabeh alam 

langit jeung bumi 

tegesna mah 

nyaeta 

Dzat 

anu ngajadikeun 

sakabeh alam atawa 

anu kagungan 

sakabeh mahluk. 

Barang ari Alloh mah 

aya mimitina 

tegesna aya asal usulna nyaeta 

ari asalna Alloh eta 

Lahun 

sanggeus ditambah 

alif 

jadi 

Ilahun, 

terus 

di laan tanwinna 

sarta ditambah ku 

alif 

jeung 

lam 

nyaeta 

di panjingan 

ku atangrip 

ngaran 

taphim 

cara kamaripatan 

jadina 

Al Ilahun, 

terus 

di Idgomkeun 

nyaeta 

hurup lam 

anu tiheula 

di tasjidkeun 

kana 

hurup lam 

anu pandeuri 

jadi 

Alloh, 

tah kitu eta teh 

mimitina atawa 

asal usulna 

jeung ari 

Alloh 

eta aya sasamana tegesna 

aya bangsana 

saperti anu geus didawuhkeun dina 

surat Tahaa 

ayat 8

Allohu la ilaha illa huwa lahul asmaul husna 

“Ari Dzat Alloh 

eta hanteu aya deui pangeran anu wajib 

di ibadahan 

ku sabenerna 

anging 

Dzat Anjeuna bae 

tur anu kagungan Anjeuna teh pirang-pirang jenengan anu aralus.” 

Barang seueurna 

eta jenengan 

nyaeta 

sasamana Alloh tea 

ka unggel tina 

kitab istirobadi Innaddatallohi Ta’ala Arba’atun ala pismin 

“saenyana 

Dzat Alloh Ta’ala 

eta aya opat rebu jenengannana.” 

Barang eta kabeh jenengan-jenengan teh lain meunang ngajenengkeun mahluk tapi 

estu kengin ngajenengkeun Anjeuna bae, 

sarta eta kabeh jenengan aralus kabeh 

pada Jalajalahu 

tegesna sami 

pada maha luhur kabeh pada agung kabeh hanteu aya anu hina hanteu aya aya bedana ngan 

pada beda lapadna wungkul 

karana ceuk katerangan : Abtadiul Imla 

abismidatil aliyah 

“Ngawitan cumarios kalawan jenengan bangsa maha luhur.”

[20/2 02:11] Aing: Ngan aya jenengan 

anu pangmashurna 

anu kaunggel dina 

AL Qur’an 

sarta anu lazim 

disebut eling 

kana eta jenengan nyaeta 

jenenganana 

numutkeun katerangan : 

Wallohul asmaul husna wa asharuna 

lapadlul Jalalah 

wa huwallohu 

“jeung kagungannana teh pirang-pirang jenengan anu aralus 

jeung ari 

anu pangmashurna 

eta jenengan 

lapad jalalah 

nyaeta 

Alloh.”. 

Barang ari 

Alloh 

eta ceuk keterangannana : 

Allohu 

Ismunkli

Dzatil wajibil wujud 

“ari 

Alloh 

eta hiji jenengan 

kana Dzat anu wajib ayana eta jenengan” 

Barang ari eta jenengan kabeh diterangkeun dina kitab Istirobadi nyaeta : 

Di sawarga 

aya 1000 jenengan 

Di Naraka 

aya 1000 jenengan 

Di Langit 

aya 1000 jenengan 

Di Alam Dunya 

aya 1000 jenengan 

Jumlahna kabeh 

aya 4000 jenengan 

Ari anu 1000 jenengan anu aya di alam dunya nyaeta 

di daratan aya 400

jenengan 

dilautan aya 600 jenengan. 

Ari sakabeh jenengan anu di alam dunya kaunggel dina : 

kitab jabur aya 300 jenengan 

kitab Taurat aya 300 jenengan 

kitab Injil aya 300 jenengan 

kitab Al Qur’an aya 100 jenengan 

Jadi 

jumlah saeusining 

eta jenengan kabeh digundukeun 

diserat dina 

kitab Hirjijaosah 

aya 1000 

punjul 1 jenengan, 

lamun hanteu aya jenengan Anjeun sakabeh perkara 

anu aya dibumi. 

Jeung moal madorot atawa ruksak sakabeh perkara anu aya dilangit jeung dibumi. 

Ari Dzat Anjeuna teh 

anu kagungan 

sifat ngadangu tur 

anu kagungan 

sifat uninga. 

Barang anu jadi tawis dina Al Qur’an 

aya 100 

punjul 1 jenengan 

nyaeta 

di deui digundukeun 

nu diserat 

disebut du’a 

Asmaul Husna. 

Aya oge anu nyebut 

Hijib Alamdaruna. 

Nya ieu lapad :

[20/2 02:22] Aing: bismillahirrohmanirrohim

1. Allohuma inni As aluka Ya Jabbaru, 

Ya Hakimu, 

Ya koharu, 

ya Wadudu, 

Ya Salamu 

taparodat 

pijubbarutika 

bihikmatika 

ya koharu 

takoda 

sat aniddana ati 

wal amsali 

ya wadudu 

ya mu’ta ali 

laillaha illa anta 

ya allohu 

ya rohmanu 

ya rohimu. 

2. Ya maliku. 

Yakudusu, 

ya muhaeminu, 

ya ajiju, 

ya jabbaru.

ya salamu,

ya muminu,

3. Ya mutakabbiru, 

ya kholiku, 

ya bari’u. 

ya musowiru, 

ya goparu, 

ya koharu, 

ya wahabu, 

ya rojjaku 

ya pattahu 

ya alimu.

 4. Ya kobidu, 

ya basitu, 

ya hofidu, 

Ya Rofi’u, 

Ya Muiju, 

Ya Mudillu, 

Ya Samiu, 

Ya Basiru. 

5. Ya Hakamu, 

Ya Adlu, 

Ya latifu, 

Ya Kobiru, 

Ya Halimu, 

Ya Adimu, 

Ya Gofaru, 

Ya Sakuru. 

6. Ya Aliyyu, 

Ya Kabiru, 

Ya Hafidu, 

Ya Mukitu, 

Ya Hasibu, 

Ya Jaulu, 

Ya Karimu, 

Ya Mujibu, 

Ya Musiu, 

Ya Hakimu. 

7. Ya Wadudu, 

Ya Majidu, 

Ya Baisu, 

Ya Sahidu, 

Ya Haqqu, 

Ya Wakilu, 

Yakowiyyu 

Ya Matinu. 

8. Ya Waliyu, 

Ya Hamidu, 

Ya Muhsi, 

Ya Mubdiu, 

Ya Muhyi, 

Ya Mumitu, 

Ya Hayu, 

Ya Koyyumu. 

9. Ya Wajidu, 

Ya Majidu, 

Ya Wahidu, 

Ya Ahadu, 

Ya Somadu, 

Ya Kodiru, 

Ya Muktadiru, 

Ya Mukoddimu, 

Ya Muahiru, 

Ya Awwalu, 

Ya Ahiru, 

Ya Dohiru, 

Ya Batinu, 

Ya Waliyyu, 

Ya Muta Ali. 

10. Ya Barru, 

Ya Tawwabu, 

Ya Munimu, 

Ya Muntakimu, 

Ya Aduwwu, 

Ya Roudu, 

Ya Malikul Mulki, 

Ya Dzal Jalali Wal Ikrom. 

11. Ya Muksitu, 

Ya Jamiu, 

Ya Goniyyu, 

Ya Mugni, 

Ya Muti, 

Ya Maniu, 

Ya Doru, 

Ya napiu, 

Ya nuru. 

12. Ya Hadi, 

Ya Badiu, 

Ya Bakki, 

Ya Wakisu, 

Ya Rosidu, 

Ya Soburu. 

13. As Aluka, 

Bisamaikal, 

Husna Ma Alimtu, 

Minna wam lam alam antaspirli dunubi, watastar ujubi waksifli, kurubi ya jabbaru, 

ya koharu 

bijahinnabiyil 

muhtar 

as aluka 

bisamaikal 

adimi 

antahfadna 

hafidun 

salamun 

bihakki 

balhuwa 

kuranun 

majidun 

filaohim mahfud walahaola 

walakuwata 

illa billahi 

aliyyil adim.