ILMU NING RASA KA-SAMPURNA-AN geusan DIRI,

[25/1 23:54] Aing: Bismillahirrohmaanirrohiim...

ILMU NING RASA KA-SAMPURNA-AN 

geusan DIRI, 

dina Hiji Ajen nu Tangtu, Nyata-na Ngolah DIRI, geusan : 

Ka-Sampurna-an : 

Sipat Laku (ules, watek), 

nu nyahayakeun Sinar (cahaya, asal) 

ti nu "Wasa-NA", 

geusan "nga-Wasa-keun" 

ka nu di "Wasa-NA", 

pikeun nga-BASA-keun Wasa pang-Awas'A ku Kersa-NA. 

Sinar-NA atawa 

PANCER DIRI. * ka-Sampuna-an : 

Wujud jeung Laku nu Nyinar'keun Cahaya Sinar Wasa-NA, 

nu dina nga-Wasa-keunana. 

Nyinarkeun atawa Mancerkeun : 

“Sampurna di Wasa GUSTI NU MAHA SAMPURNA 

di Basa INGSUN 

anu nga Ma-Ha.” 

(Gusti Pancer-na Sipat, Ingsun anu Mancer-keun 

dina Kasipatanana). 

Hirup geusan Mancer-an 

dina sagala pang-Awas'A Kersa anu geus di Kersa-keun pikeun nuju kana 

Aji Ning Ka-Sampurna-an Hirup, 

tangtu mudu metik éILMU-NING HIRUP. 

geusan ngahontal, 

tur nga-Gema keun Diri, pang-Aji-an Laku 

keur Pang-Aji-an Diri 

nu mang-Rupa : 

1. Aji luhung : 

    sangkan Diri

    (Ka-Harkat-an). 

2. Aji Komara : 

    wibawa sangkan Diri.  

    (Ka-Darajat-an). 

3. Aji Wiwaha : 

    sangkan Diri 

    (Ka-Martabat-an). 

pang-Aji di luhur, 

dasar Elmu keur Nyipatan Lakuning Lampah, 

Ciri Diri nu nga-Gema Ka-Sinar-an-KU. PANCER-AN ASAL, 

sangkan wawuh ka nu 3(tilu) dawuh nu nyangking NYINARAN GALUH 

sa-Laku JAGAT PA-NATA-AN RASA 

ti nu nga-RASA'anana. 

3(tilu) dawuh nu nyangking 

di JAGAT PA-NATA-AN (tempat cahaya Suci) 

nu aya dina Diri nu Nebar-an CAHAYANING ULES WATEK, nyaéta Sinar nu dawuh : 

1. Nga–SANG-HyANG : 

    (Diri Mi'JATI ka-TUHU-an 

    di Alam-na) keur Pangaji 

    EImu Suci nu Apal ka NU 

    KAGUNGAN WASA. 

2. Nga–RA-HYANG : 

    (Diri Mi'RASA 

    kama-Nusa-an di Alam'-na) 

    keur Pangaji Elmu Suci nu 

    Apal Diri nu ka-Hirup-an. 

3. Nga-DANG-HYANG : 

    (Diri Mi'RAGA ka-Nusa-an 

    di Alam-na) keur Pangaji 

    Elmu Suci geusan Apal 

    kana Hak jeung Pancar-an 

    Mahluk nu pada-pada 

    di-Cipta sa-Alam 

    (ka-NUSA-an), 

    anu Campur sangkan 

    SAMPURNA. CAHAYA-NA 

    nu jadi Ules Watek tina 

    3(tilu) dawuh nu NYINARAN GALUH, tangtu Diri ka-Wanda-an Sipat : 

1. Ka-WISNU-an 

    (kawasanaan) : 

    Hirup, mampu Ngadalikeun 

    Rasa jeung Wasana. 

2. Ka-SHIWA-an 

    (kasahawaan) : 

    Hirup, mampu Ngadalikeun 

    Hirup jeung sa-Sama-na. 

3. ka-BRAHMANA-an 

    (kabarahmanaan) : 

    Hirup, mampu Ngadalikeun 

    Laku jeung Alam-na. 

3(tilu) Cahaya anu Nyipatan Jadi Cahaya nu di-sebut : ULES-WATEK-DIRI, 

udagan anu Dihin 

ku katangtuan, 

pikeun netelakeun ka-Sampurna-an 

dina Nata-ran Tatapak ka-Hirup-an, 

nu bakal jadi Adeg pang-Adeg-na Diri, 

pikeun Nyubadanan ka-Butuh-an Pasti. 

Ngahartian, 

Patujuan HirupNa. 

sabab : 

Hirup anu ng-UsiK-keun, Hirup anu ng-OBAH-keun, Hirup anu ng-A'WASA-keun, Hirup anu nga-RASA-keun, geusan : 

Hirup Kudu Mawa Cageur, Hirup Kudu Mawa Bageur, Hirup Kudu Mawa Bener, 

ku alatan Hirup nu ka-Hirup, nu ka-HIRUP-keun 

ku Hirup-na anu Suci, Ngabukti kalawan Nyata. Hirup-na keur nuju ka-Sampurna-NA.

TRI PANCER SILAH 

Tri Pancer Silah, nyata-na : 3(tilu) Cahaya-na Diri 

anu Mancerkeun Sipat geusan ngahontal ka-Sampurna-an Diri 

nu Mi'Banda Sinar : 

1. AJI LUHUNG 

Harti'na : Munel ku Pangaweruh Rasa jeung Jiwa sa-Laku Sari-Ning Diri 

anu Teguh Pengkuh tur Ampuh Timpuh sarta Awas dina ng-A'Wasa-keun 

tur ng-Awas-keun pang-A'wasa-na, 

Nebar-keun Ellmu pang-aweruh ka-Sampurna-an, 

ku dasar Taliti sarta Nastiti. 2. AJI KOMARA (Wibawa). Gelar-an Laku-Ning Diri 

nu nyangking patokan Pasti, dina nga-Jaga tur nga-Riksa Ules Watek 

tiap-tiap Anggota Badan, 

Aji Komara mang-Rupa Wangunan Diri nu Pinuh 

ku Sinar ka-sa'JATI-an Hirup, Teges-na mah 

Laku Paripolah, ka-Ules-Watek-an ku naon Rupa nu di-Lakonan, 

Pageuh ku dadasarna 

ka Ikhlasan, 

tur di barengan ku Pancer-na Rasa. 

PANCERAN AJI KOMARA 

aya dina SINAR-NA RASANING : 

PANCER-Na LAKU : 

Jujur Ka Diri, 

Kukuh Kana Jangji,(Kujang), Lemes Usap Teuas Peureup, Heureut Keupeul, Lega Awur. 

PANCER-Na GAWE : 

Geusan Mingpin Diri Sakujur, Batur Sakasur, 

Dulur Salembur Kalayan Baraya Sabuder Awur. 

geusan Hirup nu Munel 

ku AJI jeung PANG-AJI DIRI nu di Olah ku ka-Rancage-an, Budi jeung Parangi 

sa-Laku WAWANGI DIRI, someah, darehdeh sarta Hormat ti Lawat ka sa-Sama Hirup-na. 

Éta Hasil tina 

ng-Asah Akal jeung Pikir,

[26/1 00:16] Aing: ng-Olah jeung nga-Riksa Hirup, 

Ngudag Tujuan 

geusan nga-Jaya Tapak, Lalampahan Sorangeunana : “SUCI HING PAMRIH RANCAGE HATE”. 

3. AJI WIWAHA 

Hartina : Ajen-Inajen kaparigelan Diri 

dina Ngolah ka-Motekar-an Elmu nu Weruh 

Salaku Kembang-na Diri, Munel ku WARNA-Na RASA, BUDI jeung DAYA, 

KARYA jeung KARSA-Na, pikeun Panalar BUAH CIPTA (karya diri). 

SUGRI Pang-BAKTI "SAJI-NING LEMAH-CAI", pakeun 

JAYA WERUH 

SADURUNG WINARA. KARSA-Ning Ngarancah Bintang, 

Tinawur Nebar Caaang, Pakeun Ngembangkeun Talatah Keur 

"NGA-WANGI LEMAH CAI". Ka-WIWAHA-an (martabat) salaku Diri di wangun 

ku olahan dasar 

anu nga-LAHIR-keun 

KARYA jeung KARSA 

dina ka-Motekar-an Elmu, Ngolah Hirup 

Jadi ka-Hirup-an nu Hirup keur nga-Hurip-an 

geusan nyumponan 

ka-Butuh ALAM WARUGA. 

Ajen Pangajen Salaku Diri Ajen Pangajen Sa-Laku Diri Numut-keun Sunda : 

Lalakon Lampah 

dina ka-Hirup-an 

kudu di Wangun 

ku olahan dasar Elmu 

dina Tuturan Adat jeung Budaya Tuturunan, "KARUHUN NU BUHUN", pikeun PA-NATA-RAN 

Tur PA-NUTUR-AN 

ULES WATEK jeung PARIPOLAH-Na 

nu nga-Gambar-keun 

Salaku MANUSA Sunda Sangkan 

Mampu Nyumponan : ka-Butuh Alam Jiwa, ka-Butuh-an Alam Pikir, jeung ka-Butuh Alam Waruga, sangkan 

dina NATA RASA jeung 

NITI DIRI, 

aya Kendali 

teu mangprung ngaberung sakama-kama, 

sakarep INGSUN. 

Aturan Hirup 

di Alam Panyorangan. 

Kudu pengkuh kana Aturan anu di sebut: 

“TATA, TITI, DUDUGA, 

KALIH PERYOGA. 

* TATA (aturan léngkah) = ta-TAPAK-an Laku 

nu Kudu Napak 

kana Ugeran Aturan 

Talari Paranti 

sangkan 

teu Ngarempak Aturan, 

teu “Pamali". 

* TITI (tahapan lengkah) = ti-TINCAK-an Laku 

anu Nincak kana pa-NIAT-an anu Surti jeung Nastiti. 

* DUDUGA (sawangan) = Rupaning anu rek di Lakonan tinangtu kudu di sawang heula 

samemeh di-sorang, 

sangkan Hasil-na : 

"Cai-na Herang 

Lauk-na Beunang" 

anu ka-Rasa 

pikeun ka-Salamet-an. (WIWAHA YUDA NA-RAGA). 

PERYOGA = ukuran kamampuh 

pikeun ngajurung Laku 

dina Hiji Tujuan (kasanggupan anu diukur 

ku kamampuh). nga-Hudang-keun Rasa, sangkan 

Rasa ka Hudang Geter 

nu di sebut : 

Jiwa Ngaras, 

Jiwa Ngarus-Ras, 

Jiwa Nga Raas, 

Jiwa nu Ngawaas. 

Ka jerona Jiwa 

sangkan ka-Hudang RASA anu RUMASA. 

Basa seni 

anu didangdingkeunana, nangtu jadi basa 

keur pang-Jejer 

pikeun pang-Arti-an, 

nepikeun Rasa anu Eling, Jamparing-na. 

BASA SENI 

anu di haleuangkeunana, 

(ku Tembangna) breh Teges, salaku mawa “Wawanti” 

tina Sora jadi Sari 

keur Panepi, 

tina Sora Jadi Sari 

Keur pang-Hudang Rasa. 

Sari Sora nu maranti Wawanti tangtuna mawa Hiji wawanti, atawa wanti-wanti 

Basa Amanat atawa 

Basa Talatah, 

anu Ngajadi Tali Paranti : geusan GUAR'eun, 

geusan BACA'eun , 

sangkan Jiwa 

tetep ka-Hudang 

SARI RASA-na Rumasa. 

Jiwa anu ka-Geter 

jadi Rasa nu : 

NgaRas-, 

NgaRaas, 

Ngarus-ras, jeung Nga-RUMASA-keun. 

Leuwih Teges nu pasti 

dina nga-Wanti Rasa, 

anu Nalutur 

dina galindengna Catur, 

dina Kecap-na Saur, 

Tetes Jentre eusi-na 

ukur pitutur, 

geusan : 

Pepelingan, 

Pepedaran, 

Wasiatan, 

Amanatan 

pikeun Diri lumaku Hirup, Wawuh Ka Kujur 

Sangkan Akur Geusan Diri Keur nga-DIRI-an nana. 

KA-JEMBAR-AN RASA ka-Jembar-an Rasa mang-Rupa-keun 

salah sa-Hiji 

Adeg pang-Adeg Rasa, 

nu jadi dasar 

pa-NATA-an Hirup 

sa-Laku Manusa, 

anu ka-MANUSA-an. Ka-JEMBAR-an RASA, mangrupakeun 

pondasi Diri nu Kukuh, 

nu Nguatan Wangun-an Hirup, 

sangkan Ajeg tur Pageuh, MUSTIKA-Na Ngancik 

jadi Pamatri, 

dina "ATI NU WENING" 

dina "RASA NU RUMASA", "JIWA NU WIWAHA", 

kalawan 

"PIKIR NU NGARTI" 

TEGES Ciri-na 

Sipat Nu Nga-JATI DIRI.. 

Ka-JEMBAR-an RASA 

tara kapoles 

ku Rasa Hayang Tembong Diri, 

"Lain UCAP Anu GELAR, 

Lain LISAN Anu NYORA... 

Tapi.... 

Tembong-na Jadi RASA, 

Anu Bisa di-RASA-keun Ku-RASA-RASA Nu SA-RASA." 

KaHadéean anu Gelar 

ngan ukur Lilisanan, ka-Hade-an 

ngan ukur popolesan 

(basa – basi). 

Tapi, 

Ka-HADE-an nu Gelar 

ku LAKU jeung LAMPAH-na , Nyata Teges 

SARINING ka-JEMBAR-an DIRI anu nga-JATI”. 

Ka-JEMBAR-an RASA 

ti nangtu, bakal 

TEGES BUKTI-na, 

Nyata aya Sa-Laku 

nu Jadi CIRI-na, 

ku ka-PRIBADIAN-ana, 

Nyata : 

MANCER-keun CAHAYA BUDI jeung BASA-na nu ka-TATA. 

Ka-JEMBAR-an RASA USIK Sa-JERO Ning Cicing. 

OBAH Sa-JERO Ning Dada, USIK-na , 

Maranti DIRI

[26/1 00:35] Aing: OBAH-na Maranti RASA. 

Nu Nganteur 

ka Lemah Sungka Nyangkaruk geusan ka-Puluk. Pasir Liuh Peu-peunta-san. Ajrih Ning Rasa pang-GALIH. 

Milih Rabi MINDA RASA Rabi-na Ka Sang GUMATI . RASA-na 

Sang GURUH MINDA GURU-na Weruh Pi-Tuduh. JAPA-na 

AJI NING DIRI. 

geusan midiri! 

JAPA-na AJI NING RASA…. geusan Mi-RASA...!! 

JAPA-na AJI NING HARTI.…..geusan NGARTI..!! 

JAPA-na AJI NING KERSA …geusan NGERSA...!. 

Nyumput Buni 

Nembrak Caang, 

Buni Sotéeh NIAT ATI 

Nu SUCI, 

Nembrak Caang, 

Ku LAKU LAMPAH Nu Nyata. 

Nu di Teundeun 

di Han-Deuleum-keun, Geusan pa-NEULEUM-an nana. 

Nu di Tunda 

Dina Han-JUANG . 

Geusan DIRI nga-Daya Juang, Nya Hamo Luntur Ku Waktu, Kapan TAPAK 

dina TINDAK...

Kapan GALUR dina CATUR.. Mun di Teang 

Tangtu Panggih 

Mun di Penta Tangtu Mikeun. Nya Hamo La'as Ku Zaman. "MUSTIKA PU-RAGA JATI SUNDA". 

Pasti-na Bakal Ka Panggih, Mang-RUPA 

Balungbung Timu, 

Sabab Jangji Nu Bihari, Hamo nya Sulaya Pikir, 

Nu MISTI, 

Nu MUSTI, 

Tandes "DIRI NU NYAKSENI". Geus Natrat TU-LISAN-ana, Moal Sulaya, Ka-JANGJI-na, Teges Netes Tur Tetela 

Nya DIRI SU-RAT-Anana, 

Nya ALAM TU-LISAN-Ana KITAB-na JAGAT BUANA Moal Luntur Ku Mangsi-na. Moal Soeh Daluang-na. BACA-eun 

SA-TUNGTUNG UMUR 

Nya HATE Kudu Rancage. Teges Netes Tur Tetela 

Nya DIRI SU-RAT-anana, 

nya ALAM TU-LISAN-nana * CIRI-na : 

SA-TANGTUNG DIRI..

Cara-na : 

SA-TAPAK SA-JAGAT.. JEMBAR RASA NAGARA-na,  BUKTI-na : 

"RAGA SALIRA"..

Ciri Bukti : 

ka-JEMBAR-an RASA-Na MANUSA, 

Teges Mapaesan Hirup, 

Ku Nebar-an SINAR RASA, 

Nu Ngadangiang Ka-MULYA-an sabab : 

Hirup nu nga-Gema keun DIRI, Pasti-na, 

Tepung jeung ka Sa-JATI-an. "KUDRAT PASTI" 

Bakal Apal Kana TITIS. 

jeung TULIS-na. (CAGEUR).  

TITIS Anu nga-Jadi WUJUD (Manusa).  

TULIS, Anu nga-Jadi SIPAT (ka-Manusa-an). 

Hirup anu nga-Gema 

DIRI jeung RASA. 

Pasti-na Tepung 

jeung ka Eling-an. 

Kadar Diri, 

Dihin jeung Pasti.  

DIHIN : 

ka-YAKIN-an 

(Hirup lain ka-Hayang). 

PASTI : 

Pasti ti anu MASTI-keun 

anu moal bisa di Pungkir. 

Apal kana 

RASA jeung RUMASA  

RASA anu ka-TARIMA,

RUMASA pa-NARIMA-an. 

Hirup anu ngagema 

DIRI jeung PIKIR, 

Pasti-na Tepung jeung ka-Parigel-an. 

geusan NANJEUR-keun DIRI, dina Nyungsi TAPAK jeung LACAK pa-Lakonan-ana. (BENER). 

TAPAK : 

Alam nu geus di Sorang, LACAK : 

Alam pa-Nyungsi-an pi-Lalakon-eun. 

dina Nyungsi LALAKON DIRI geusan pi-Laku-eun, 

nuju Lengkah ka Alam 

anu bakal di sorang, 

anu ngajadi upayana, 

DIRI tetep Nyawang Alam 

ka Tukang geusan Narawang ka Alam anu bakal disorang, tangtu bakal nga-Hasil-keun, 

JALAN Ta-TAPAK-an 

anu MOAL NYASAR. 

nu Ngandung Harti : 

Bakal SALAMAT-na DIRI. Siloka-na : 

"BIHARI NGANCIK KIWARI", Nganjang Ka-Alam Pageto (Supagi), 

pameulina nyata Hirup Kudu : NYEPI di-Leuwi-na DIRI.  TAPA di-Sagara RASA. geusan nga-Balungbung Timu. 

JALAN GEDE Sa-SAPU-an. TAPAK geusan pang-Eunteung-an. 

Ku semu, JEMBAR-na RASA. Galeuh Bitung 

Hate Kangkung. 

Hurung Nangtung 

Siang Leumpang. Pangjugjugan, 

ALAM CA'ANG 

POE PANJANG. 

"NAGARA TUNJUNG SAMPURNA". 

R a m p e s… 

Dasar 

pikeun nga-Lalaku, ka-Hirup-an 

di Alam Hirup kumbuh, 

Alam Jagat Raya (dunya). dina Sorangan atawa 

anu Kasorangan, 

tangtu aya nu Marengan, 

dina masing-masing 

Alam Hirup-na 

anu Mi'Wanda 

CIRI jeung CARA nu beda. 

boh UKURAN-nana, TANGTUNG-anana, sarta PANCER-na, 

Gumantung kana 

KUDRAT PASTI-na 

nu geus di-KERSA-keun jeung di KARSA-keun 

ku NU MAHA-NA, 

tapi Ukuran Urang sa-Laku 

nu di Gelar 

di Alam Jagat Raya ieu : Mi'Wanda 

TITIS nu nga-JADI WUJUD jeung 

TULIS anu nga-JADI SIPAT, salaku Mahluk 

anu leuwih ti Sagala-na, 

anu ka-PANCER-aén 

pikeun mi'LAKU ka-MULYA-an anu ka-SAMPURNA-an, sangkan WUJUD MANUSA Mi'Banda 

SIPAT ka-MANUSA-an. 

Manusa di-leuwih-keun 

ti Mahluk anu lianna, 

lain ngan Ukur di-AKU leuwih dina ka-MULYA-ana, 

tapi Teges 

di leuwihkeun soteh dina RASA TANGGUNG JAWAB-na salaku Mahluk anu bakal Jadi Tunggangan-na Mahluk-Mahluk sa-Sama Hirup anu di CIPTA 

geusan Campur Marengan dina Hirup-na Manusa, 

Manusa téh salaku 

"Para-HU HYANG-NA", 

geusan nganteur sa-Kum-na CIPTANING GUSTI, 

"Ku-Da Sampurna." 

Ngan Manusa anu di sebut Sampurna tur Mulya teh :

[26/1 00:53] Aing: TEGES Mi'BANDA SIPAT ka-JEMBAR-an RASA. 

di antara-na boga Ciri : WELAS ASIH, 

UNDAK USUK, 

TATA KARAMA, 

ADAT, jeung 

WIWAHA YUDA NA-RAGA. 

JALMA di gelar 

tina pang-Asal-an Cangkang geusan JALMA-an 

(Wadah Hirup Nu Kosong). ngandung Harti : 

ngan Ukur di-TITIP-an Pang-A'WAS-A Awal 

nu Masih SUCI. 

tacan ka-BANGUN tur 

tacan ka-ADEG-an. 

tacan ka-SIPAT-an. 

nu Nyampurna-keun 

pikeun Adegan, 

Sipat jeung Ules Watekna, 

Jalma bisa nga-WUJUD 

ukur Mahluk JALMA-AN. 

nu ka Wangun tur 

ka Ules Watek-an ,

ku Sipat-Sipat Mahluk lianan anu ka Inum tur ka Dahar 

ku Diri-na, 

lamun teu Mampu Nyampurna-keun nana sangkan Sampurna. 

nu Bukti-na Mahluk Jalma-an sa-Rupa kitu,tacan "PAS" di-sebut MA-NU-SA, 

Sipat Jalma 

anu NITIS MANI-TIS Manusa, anu ka-Sipat-an, ka-Manusa-an, 

Bakal Teges, 

dina "LAKU NING DIRI" jeung Ules Watek-na ,

Mi'Banda Tujuan Hayang Nyampurna-keun hirup 

anu nga-RUMASA-keun. 

HIRUP Boga 

HAK jeung ka-WAjIB-an, tur Hirup teh, 

aya nu Campur dina Diri-na, nu kudu di-Sampurna-keun, pikeun ka-Mulya-an dina "LAJU NING LAKU" 

nu Bakal di Sorang-na. 

Manusa nu ka-Manusa-an Teges Jalma-an nu ka-Pilih sa-Laku pa-Lakon Hirup 

nu geus Jadi TITIS TULIS-Na. 

KUDRAT PASTI 

ti NU MAHA-NA, 

sabab : 

iwal ti Manusa 

nu Bakal Mampu nga-Laksana PANCER-an pikeun Ngurus jeung Ngatur ,atawa 

nga-Rawat Alam 

sa-Laku TITIP-an, 

sa-Laku sa-Sama Hirup 

nu di-Cipta, 

Manusa Sampurna, Campurna Gumulung, 

geusan nga-Jadi Tangtung sa-Laku Mahluk nu Linuhung, NU KAGUNGAN 

KU KERSA-NING 

NU MAHA AGUNG, 

NU MAHA KERSA JEUNG KARSA, 

“GUSTIi NU MAHA KAWASA”. 

Sipat Jalma anu ka-Manusa-an di-sebut-na ; "CAI AHUUNG" 

(CiHung atawa Ciung) Harti-na 

Hirup anu di Karsa, 

Rumasa. 

Hirup Nyata Pancer-an 

ti NU MAHA KAWASA. 

Paralun 

mung Ukur ga-Gambar-an, tur si-Siga-an, 

Tebih ka-nu sa-Enya-na, 

Dua Sifat nu nga-Jadi 

Ules Watek-na Jalma-an 

nu di-Simbul-keun tadi , 

Bisa nga-Beda-keun Diri 

nu ka-Sipat-an 

mana nu Ngancik Nyarungsum dina : 

"PU-RAGA JATI NING DIRI" Pikeun nga-Larap-keun 

naon anu jadi Udag-an PANCER-na Hirup, 

nu Ngara-na Manusa, 

tangtu keuna ku Dihin (ka-Yakin-an) jeung 

tangtu (dasar), 

aturan Hirup nu nuju 

kana LALAKON 

nu sa-Enya-na. 

A-GEMAN Ka-MANUSA-an Tinangtu Patokan jeung Ukuranana 

aya Dasar A-GEMAN-ana, 

nu di-sebut : 

A-GEMAN Ka-MANUSA-an. 

AGEMAN Asal Kecap tina : Gama, 

(Gema atawa Gema-Na), 

nu di-sebut : 

Sa-Wa-Ra, 

SINAR WASA-NA. 

nu nga-Jadi Cahaya Diri, 

anu Dihin ku-Pasti-na, 

nu teu bisa Robah, 

dina ka-Tangtu-an Aturan Gerak jeung Gerik Manusa. 

nyangking Aturan jeung 

Tata Cara Dasar 

ku Elmu jeung Weruh. 

GERAK nyata-na : 

Hirup Nu ng-USIK-eun. 

"Ka-mi, Ka-ma, Nu Sa” 

Ka-Manusa-an mang-Rupa-keun 

Elmu Panemu 

pikeun nga-Lokat Diri sangkan Apal Ka : 

1. DIRI-NA : 

    Mahluk nu di Cipta 

    Ku KERSA jeung KARSA 

    SANG-HYANG MAHA 

    CIPTA

    di sebut : "Hing Sun-Na". 

2. KALAM-NA : 

    Mahluk nu di Gelar di 

    Alam-NA geusan 

    nga-Lalaku TULISAN 

    HIRUP jeung DHIHIN-Na 

    "Hing Sun Da–Na". 

3. DARAH-NA : 

    Mahluk nu Marengan 

    Campur jeung Nyampur 

    Marengan Hirup nu 

    nga-Hurip-an nana 

    "Hing Sun Ha–Na". 

Manusa Gelar ku 3 Tangtu : 

1. KA-MI : 

"ASIH-NA GUSTI" 

Nu nga-JATI Ruh Hyang, atawa Ruh SUCI. 

2. KA-MA : 

"ASAH-na BAPA", jeung "ASUH-na INDUNG" 

(Gumulung), 

nu nga-JATI pa-NITIS-an WUJUD atawa RAH-MANI, jeung 

nu nga-Jadi pa-NITIS-an 

Ules Watek (Sipat Rasa) RA-HIM. 

3. NUSA : 

"WANGI-NA SARI NING NAGARI". 

KA-MI : 

Sipat Mahluk nu ”Tuhu” 

kana Hirup, 

nu nga-Laksana PANCER-aén TITIS TULIS, ti NU-NGERSA-KEUN nana 

nu Ngancik di : 

"SANG KURING-NA" 

SAJATI NING WASA-WASA-NA. 

Hirup ku USIK-NA, 

Hurip ku OBAH-NA, 

sagala-na KERSA-NINGà 

NU KAGUNGAN WASA. "INGSUN DARMA LAKONI", geus ti NU MURBA HING WISSA. 

TuHu, 

ka NU NYIPTA-KEUN-Ana, "GUSTI PANG-ASIH”, Ka-TUHAN-an. 

KA–MA : 

Sipat Mahluk nu “TuMut” 

ka nu Jadi Cukang Lantaran, nga-GELAR-keun 

ka Alam Dunya : 

I"NDUNG Nu NGANDUNG",

[26/1 01:10] Aing: Tunggul-Na RA-HAYU, sa-Laku 

(“Ambu Pang-ASUH”). 

"BAPA Nu NGA-YUGA" Tangkal-na DARAJAT sa-Laku (”Bapa Pang-ASAH”). 

INDUNG jeung BAPA : 

Cukang Lantaran 

nu Nebar-keun 

BENIH BIBIT AWIT pang-AWIT-an (PaWit). 

WIT = S I R PA-WIT = Gumulung-na SIR 

nu Nga-Jadi. pang-AWIT-an = Tempat Ruang Waktu, pang-ANCiK-an Hirup Awal (Lamut Kasih Indung, 

nu di sebut Alam Kandung Indung). 

Basa Simbul-na, 

di sebut : 

"PALAWANGAN" atawa 

GUHA PALBUAN, atawa GUHA PAWON. 

INDuNG jeung BAPA, 

sa-Laku "KARANG PAWITAN". nu nga-Jadi Cukang Lantaran Gelar-na Tuturus 

anu Bakal nga-Jadi : 

"SAWA, SIWI , NU JADI SEUWEU SILIWANGI" 

Hasil tina SILIWANGI-na ka-NYA'AH BAPA, 

tur WANGI-na ka-ASIH-na INDUNG. 

SaLaku 

TINGKEUBAN PARA-HU. atawa SasakaNa. 

Tuturus nu di sebut : 

ANAK = SAWA SIWI 

sa-Laku Kado Emas-na, atawa PUSAKA-Na. 

(KaWaHa Domas). 

KAWAH DOMAS, 

sa-Laku 

TUNGKEUBAN PARA-HU HYANG, nu Jadi BIBIT AWIT di pa-Lembang-an, 

geusan Pa-MEDAL-an sa-Laku Mahluk anu nga-Jadi pi-BAKAL-eun, 

Gumantung kana pa-TALI-an, nu Nyipatan TERAH jeung DARAH-na, 

dina Jangji Awal (PaTaKa), mangkana saupama Mahluk nu di-Gelar-keun 

Jadi JALMA-an, 

ti LULUHUR-na, 

lamun TEGES Sampurna 

dina Ka-Manusa-anana, mangka Hing geusan kudu Nyahaya-keun Mahluk jadi Jalmaan nu ka-Manusa-an, aya dina pa-TALEK-an 

Para GURU HYANG, 

nu nga-BEDA-keun 

ti Mahluk nu liana, atawa "Nga-HING SUN MEDANG KA-HURIP-AN". 

BAPA. 

nu Nurus-keun TERAH, TEGES ka-pa-Pancar-an geusan nga-JAYA tuturus dina Ngolah Hirup, Nurun-keun 

ELMU pang-AJI PANALAR DIRI, 

pikeun DARAJAT-na, (Komarana). 

INDUNG 

nu Nurus-keun DARAH, TEGES ka-pa-Pancar-an geusan nga-ASUH tuturus dina ngalarapkeun 

Elmu pang-Aji Pangulas Rasa pikeun MARTABAT-na, (Wibawana). 

INDUNG jeung BAPA 

sa-Laku SASAKA-Na, 

Tuturus sa-Laku PUSAKA-Na INDUNG BAPA. 

NU–SA : 

(Sari Pati Alam) = 

KU DZAT-NA, 

nu nga-Jadi CAHAYA. : CAHAYA RUPA, 

CAHAYA DAYA, 

CAHAYA RASA, 

tina Sari Pati-na, ka-Hirup-an, nu Nyampur nga-WARUGA, dina ka-HIRUP-an 

nu nga-HURIP-keunana. 

Alam ka-HIRUP-an jeung Ka-HURIP-an, 

pikeun Nyampurnakeun Sa-KUM-na Mahluk 

nu Kumelit di Alam-NA, Nyampurnana, 

ku alatan "NUSA” 

jadi bahan pikeun ka-Hirup-an, 

ka-Hirup-an, tur ka-Hurip-an jeung ka-Hurip-an. 

Gumulung-na Sari Pati Alam, dina Sa-WARUGA-na Mahluk, Mampu Medar-keun 

Hiji Sipat, atawa 

nga-Jadi Ules Watek 

nu Nganteur LAKU jeung LAMPAH-na atawa 

ADAT jeung ka-BIASA-anana .

GEMA atawa 

GEMA-NA Hirup 

anu Nga-Gema ka-TUHAN-an, TEGES Laku Ning Diri 

dina Hirup-na 

Mi'Banda RASA ka-RUMASA-an 

kana KARSA jeung KERSA. GUSTI NU MAHA KAWASA. * 

Hirup nu nga-Gema ka-Manusa-an, 

TEGES Laku Ning Hirup-na Mampu nga-Laksana Sipat anu nga-Wanda DARAJAT -Na BANGSA (Komara).  

Hirup anu nga-Gema Kabangsaan,

teges lakuning Hirup, 

Mampu nga-Laksana Sipat nu Mi'Banda DAYA CIPTA KARYA jeung KARSA 

geusan Mi'Banda (Wiwaha). atawa Mi'Banda 

AJEN PANGAJEN DIRI, 

Ajen ka sa-sama Hirup 

nu, SURTI kana HAK Hirup-na Alam nu lian, 

nu ka-Rah-HAYAT-an. 

Hirup nu nga-Gema keun 

3 Tangtu 

Dasar Pakeman Hirup : Ka-TUHAN-an, ka-MANUSA-an tur ka-BANGSA-an, nu ka-Rah-HAYAT-an, 

Dihin jeung Pasti-na Diri, 

dina nga-ASUH Hirup-na, Bakal Mampu Natar-an jeung Nutur-an 

RAH jeung HAYAT-na 

keur nga-JAGA-an carita 

anu di-LALAKON-keun 

di Alam-na 

Ku Sipat Ka-ADIL-an. 

Hirup nu Mi'Banda 

Sipat ka-ADIL-an, 

Tangtu Laku-Ning Hirup 

nu Nungku, 

Pinuh ku ka-JEMBAR-an RASA jeung RUMASA Diri. dina Ules Watek 

nu Jadi Laku-Ning 

ka-ADIL-an DIRI-na, 

Nyata nga-WUJUD Jadi “CAHAYA-NA (Nur), atawa WUJUD nu : 

ka-SINAR-an (Mardhi Ika). DIRI sa-Laku 

Nu Jadi CAHAYA GUSTI, 

dina (Pari Polah-na). CAGEUR Awak-na, 

BAGEUR Laku-na, tur 

BENER éIlmu-na. 

Ka-Mardhi Ika-an atawa WUJUD Nu Ka-SINAR-an Ka-TUHAN-an : 

nga Ules Watek, 

KERSA-NA : 

Sadar, 

Sadrah, 

Pasrah jeung 

Tumarima.

[26/1 01:29] Aing: Ka-MANUSA-an : 

nga Ules Watek 

Ku Cara Ciri-na, 

Ku Dihin-na : 

Welas Asih. 

Undak Usuk 

Tata Karama. 

Adat Istiadat

jeung Wiwaha Yuda Na-Raga. 

Ka-BANGSA-an: 

nga Ules Watek 

Ku Cara Ciri-na, 

Ku Pasti-na : 

Bangsa Mi'Banda : RUPA Bangsa Mi'Banda : BASA Bangsa Mi'Banda : AKSARA Bangsa Mi'Banda : ADAT 

                                 ISTIADAT  

Bangsa Mi'Banda : BUDAYA 

Ka-Bangsa-an nyangking sa-Laku DARMA WANGSA 

ka Nagara, 

pikeun nyangking papancen pasti pa-Nebar-an Ules Watek nu ka-RAH-HAYAT-an, 

Ciri Bukti Bela Diri jeung Sasama 

NATAR NUTUR LAJU-NING AJEN PANGAJEN, 

geusan Ngolah Laku, 

di antara-na : 

Diri Nyaah ka-sa-SAMA. 

Diri Bela ka-BANGSA-an. 

Diri Bakti ka LEMAH CAI. 

Diri Nga-Rumat nga-Ramat ka BUDAYA. 

Diri Nga-WANGI keun NUSA SARI NAGARI. (Turunan). 

Wawuh ka Diri 

(wawuh ka kujur). 

Luyu kana 

"AJEN SARI-NING SUNDA" pikeun "MANUSA SUNDA" geusan NYUNDA 

di ALAM Pa-NYUNDA-an ieu, Mi'Larap-na, 

ku Ules Watek SIPAT tur PARIPOLAH, 

nu Natrat Teges geusan : SUNDA nu Jadi TUTUR 

dina Pang-LOKAT-an Pa-NYUNDA-an-nana, 

geusan pang-ADEG-na 

anu TEGES, 

pikeun JELMA (Jelma-an), sangkan Jadi "MANUSA". 

Diri-Na (INGSUN-Na). 

Diri sangkéhan tina 

Kecap Awal DA jeung RA. 

"DA”, ngandung Harti : 

buana (Alam). 

”RA”, Cahaya, Sinar, 

Ules Watek, atawa 

sa-Nur nu di ka-Wasa-an.  

"NA”, nu KAGUNGAN 

KARSA jeung KERSA, 

nu Teu WUJUD, 

Teu NGARAN, 

Teu Nga-RUPA. 

TUNGGAL dina TUNGGUL MANuNGGAL sarta MANUNGGUL NGANCIK Sa-JERO-Ning ANCAK. 

USIK Sa-JERO-Ning CICING. OBAH Sa-JERO-Ning RASA. 

Nu ASAL Nga-HIRUP-an USIK. Nu ASAL nga-HIRUP-an RASA. 

Nu MAHA AGUNG (AH-Ung). DZAT Asal, 

Pa-ASAL-an. 

Pang-ASAL-an, 

Pang-AWIT-an (Wiwitan). 

Nu Jadi BIBIT KAWIT 

Nu Nga-WIT , (Ka-AWIT-an). 

Tampa WATES 

Ku AMBAH-an. 

Tampa WANGEN 

Ku PEDAR-an. 

Tampa MAMPU 

Di BASA-keun. 

Geusan MEDAL Ba-BASA-An. Tina Basa ku-Wasa-na. Unggeuk-na : 

"NU MAHA SAGALANA" Pun...

TEGES-na nu di sebut Diri, CAHAYA ALAM-NA 

sa-Laku PANCER SILAH, atawa SIPAT tina ka-WUJUD-an. KALAM-NA, atawa ALAM-NA (DA–NA), 

KA = pang-ANCIK-an , 

LA = Ka-HIRUP-an, 

MA = Ka-JATI-an. 

TEGES-na 

ALAM SORANG-eun, 

nu Bakal di-SORANG, tur SORANG-eunana pikeun Pa-NYORANGAN-ana 

di sebut ; "LALAKON"... 

TITIS TULIS (Sorangan ‘NA). Sa-SAMA NA (SA HA–NA). 

Sa-Sama-na = nu Marengan tina : 

HIRUP = 

USIK jeung OBAH-NA Pang-AWAS-A-NA. 

HURIP = 

Nu di USIK-eun jeung 

Nu di OBAH-keun Pang-ADAYA-NA. 

Nyata nu Nga-HANA 

(aya Hirup kersa-NA), 

dina Sa-JERO-Ning 

USIK jeung OBAH-NA, tur Sa-LUAR-eun, 

RUPA jeung WUJUD-NA. MA-NU-SA. 

JATI-Ning Gumulung Campur nu Bareng, 

Para-HU Pang-Anteur ka-SAMPURNA-an nu Campur, 

geusan Nyorang 

"KA-ALAM CA'ANG, 

POE PANJANG", 

"JALAN GEDE SASAPUAN" NUJU KA NAGARA PANGKONAN GUSTI, "NAGARA TUNJUNG SAMPURNA", 

"SAWARUGA, SAWARA JATI". SUNDA Ngandung Harti : Tatanan Pari Polah Hirup, 

nu Dihin ku Tangtu cara-na, Papasten ku Pasti 

dina Ciri-na, 

pikeun nga-WUJUD-keun, nga-BUKTI-keun, 

yén Mahluk nu Gumelar 

di ieu ALAM JAGAT BUANA PANCER TENGAH. 

Teges : 

Kudu Ngalaksana 

Sagala nu geus 

Jadi Pancer-an 

keur Nyubadanan nampa HAK jeung KA-WAJIB-AN LALAKON nu geus 

Jadi TITIS TULIS Ti DITU-NA (Kudrat Pasti). 

Asal nu TUNA Sagala-na TUNA nyaeta : 

Sagala-na ti NU NGARSA-keun 

Tuna – R a g a 

Tuna – R u p a 

Tuna – R a s a 

Tuna – B a s a 

Tuna – W a s a. 

Tuna – W a n d a. 

Tuna – B a n d a. 

Urang Darma Nga-Lalakon, Ngalaksana (Ngamalakeunana). 

Éstu Sagala-na di-KERSA-keun, tur di-KARSA-keun, 

ti NU NGERSA-keun jeung NGARSA-keunana 

NU MAHA AGUNG sangkan : NG-ADEG-NA 

KARSA jeung KERSA-NA, 

nu Jadi WASA 

dina KA-WASA-NA. 

Mampu : nga-WASA-keun kanu di KAWASA-AN-nana, pikeun nga-WASA-an 

Sagala pang-A'WAS'A-NA, sangkan AWAS 

kana PANG-AWASA-NA.. NG-ADEG-Keun 

NU MAHA AGUNG, 

dina Nga-MAHA -Keunana, 

ku nu KA-AGUNGAN-Ana, Teges, 

dina NGAMALA KEUN-ana, (Ngamana) : 

Ngama-Raga Jadi Mi'RAGA.  Ngama-Rupa Jadi Mi'RUPA. Ngama-Rasa Jadi Mi'RASA. Ngama-Basa Jadi Mi'BASA. Ngama-Banda Jadi

                               M'iBANDA. 

Ngama-Wasa Jadi Mi'WASA.

[26/1 01:46] Aing: Ngama-Wanda Jadi Mi'WANDA. 

KA–MA, 

Sari Ning Pati Cikal Bakal, Cukang Lantaran 

ti NU-SA Asal, 

Pi-Bahan-eun 

WADAH SUKMA , 

RAH-MANI Ti SA-JATI-Ning Nu KAGUNGAN Jadi. 

NGA-MA = 

Nga-WUJUD-na RAH-MANI NU-SA Asal 

pikeun 

NGA-WARUGA JATI-NA. SA-JATI NING HIRUP. 

Jadi Pang-AKU-an, jeung Pang-LAKU-an. 

mun di-AKU Kudu Jadi 

LAKU jeung LAMPAH. SUNDA nyangking Pancer-an, 

Nyusun deui nu ka-Tunda, dina SA-SARI NING WARUGA nu geus Nga-JATI, 

sangkan SAMPURNA NITIS SAWARAGA, (sawaruga). dina SORA UGA 

NU SAMPURNA. 

Sampurna-na, 

Nyata dina Campur-na Sakabeh nu ka-Wasa-an 

ku nu Asal, 

Gumulung Nyangking Sa-JERO-Ning Cangkang nga-WUJUD RUPA nu ka-Sipat-an (Waraga). 

Satiap Anggota Badan, 

nu Mi'Wanda Ciri 

dina sa-DIRI-na, 

Teges Mi'Banda cara sa-RAGA-na, 

nga-Watek Pancer Sewangan, tetep nga-Rujak-nga-Rujuk, Tunggal SaDaMi, 

sa Wasa-Wasa-NA 

aya pang-A'Wasa jeung Awas-NA : 

Awas kana Wasa, 

keur nga-Awas keun 

Naon nu di Wasa-keun 

ku, pang-A'Wasa-NA. 

Wasa nu di ka-Wasa-keun Jadi pang-A'Wasa-Na, 

Teges dina Nga-Wasa-keunana.  

Susunan WALI SA-JIWA 

nu NAWARAJATI. 

1. SIR : 

Geter nu nyangking ka-Hayang-an,

geusan ku pamilih Ati. 

2. RASA : 

Buah Hasil 

tina Tepung-na antara geteran ,panyangking-na Wasa, 

3. CIPTA : 

Geter anu nyangking 

di antara Pikir,keur ka Hayangan (gambaran). 

4. AKAL : 

Upayaan geusan Tepung ka-Hayang-an, pa-nyungsi-an Jalan Tujuan. 

5. BUDI : 

Wasa nu nyanking 

dina Pamilih-na Jiwa geusan nga-Basa Usik Rasa. 

6. DAYA : 

Wasa nu nyangking dina Waruga geusan nga-Basa-keun Usik Raga. 

7. ASMA : 

Wasa nu nga-Wasta (nga-ra-na), Waruga-na 

8. SUKMA : 

Ruh Hirup nu ng-Usik-eun, Alam Pikir (akal) 

9. LELEMBUTAN. : 

Ruh Hirup, nu ng-Usik-eun Alam Sadar. 

Nyusun BASA 

nu kudu di-BASA-keun. jeung WASA nu kudu di-WASA-keun, 

MACA-keun LALAKON, 

Salila lengkah Ngasuh Hirup, ti Awal Gelar KA-ALAM-NA, nepi ka Ahir Hayat-na, geusan, Masrah-keun 

ka Nu Nga-GELAR-keunana, Asal Gelar dina ka-AYA-an SUCI, Mulang kudu SUCI, malah ngantung kudu Ninggal-keun 

KALAM NU SUCI, geusan NITIS-keun tur NETES-keun ka nu di Kantun, Nyata : Tu-Turun-an. "SUNDA", 

asal kecap awal tina : 

SUN = KU RéHING, atawa Mahluk Cipta Ning. KURING-NA, nu Mi'Banda : Cahaya 

Jati 

Wasa 

DA = SANG KURUNG 

(Ku Ruhung), 

(nu di barengan), 

nyatana Kurung,-NA, 

Kurung Na. 

Waruga Na. 

Wujud Na (nu kawasa an).  

NA = nu Hirup, 

(nu ng-Usik-keun, 

nu ng-Obah-keun, 

nu nga-Rasa-keun, 

nu nga-Nyaho-keun, jeung 

nu nga-Harti-keun. 

SUN, atawa Sun-Na, ngandung harti : 

Mahluk nu di-Cipta. 

SunDa, atawa Sun Daha = Mahluk nu di-Cipta di pa-Gelar-an (alam hirup,na), nu di-sebut : 

DaNya atawa Dunya-Na, (INGSUN MEDAL). 

INGSUN Medal Tandang nyangking ka-Hyang-an 

INGSUN Medal Tandang nyandang ka-Hayang. 

INGSUN Medal Tandang ku-Dia-Hyang. 

INGSUN Medal Tandang Nyang KURING Caang (Sang-Kuring, 

Sang-Hyang, 

ka barangan ka beurangan). 

SUNDA, 

bisa ngandung harti, : 

Tataran Alam Jagat Buana 

nu geus Dihin ku Pasti, pikeun ta-Tapak-an nga-Lalakon, 

Mahluk nu di Cipta, 

geusan nga-Lalaku 

Alam Hirup Lalakon-an, 

dina pa-Tapak-an, 

nu ngeunaan kana Pang-Alam-an, 

nu di Alam-an, 

sangkan nga-Jadi Alam-na, tur nga-Jadi KALAM-NA, pa-Tangtu-an Titis Tulis na. Hasil dina pa-NYORANG-an, ku-SORANG-an, 

nu ka-SORANG-an tur 

keur SORA-ngana. 

Sorangana 

Pitutur-na, 

nya NU MAHA, 

nu nga-WASA-keun. Nyorang-ana 

nga-LISAN-na, 

nyata "INGSUN" 

nu ngu-MAHA, 

nu nga-BASA keun: 

SORA geusan Jadi UCAP, NYORA geusan Jadi LAMPAH.. 

KEDAL UCAP, KU-BASA-NA. MEDAL LAMPAH, KU-WASA-NA. 

UCAP SORA : 

Nga-Ungkara 

Jadi LISAN jeung HAKSARA.  

UCAP : 

Pangawasa Sora Mahluk, pikeun Nepi-keun kereteg 

nu jadi pang-Anteur Maksud jeung ka-Hayang, 

nu mang-Rupa-keun SORA-NA. 

SORA : 

nu Neges-keun ciri-ciri Sawara na Mahluk. 

SORA Nu Jadi UCAP 

di sebut : "KECAP", 

ngan-Aya di Manusa.

[26/1 02:03] Aing: KECAP : 

Kedal Lisan, 

nu nga-Ungkara Nepi-keun Maksud. 

BASA : 

Basa Sora : 

Runtuyan KECAP 

nu nga-Ungkara mang-Rupa "KALIMAT" (nyawara). Paparan keur Nepi-keun Maksud. 

BASA RASA : 

Paparan Nepi-keun Maksud tina Gambaran nu nga-Ungkara ka-Aya-an HATE, brehna aya dina Gurat Raray, (beungeut, rupa, pameunteu). 

Raray : 

CAHAYA nu nga-Ungkara ka-Aya-an HATE. 

BASA AWAK : 

Paparan pikeun Nepi-keun pa-Maksud-an Ucapan, 

nu di Lisan-keun ku Usik-na Awak, 

BASA HAKSARA : 

paparan pikeun nepikeun pa-Maksud-an nga-Ungkara Ucap-an ku mang-Rupa-keun Simbul TULISAN (haksara Hurup jeung haksara Angka). 

BASA BUDAYA : 

Paparan pikeun Nepi-keun pa-Maksud-an dina ngaé-Bréeh-keun Gerentes Hate, 

pikeun nga-Ungkara Gambaran ka-Hirup-an, 

nu di tepi-keun ku mang-Rupa Hasil Karya Seni. 

LAMPAH nga-ungkara 

Jadi TULISAN, 

sa-Laku Tutur jeung Laku pikeun PANG-AJI KA-DIRI (pangajen diri), 

PANG- HARTI (pangarti). 

AHUNG SWASTI 

ASTU PURANA KARSA Sampurna di Wasa-na 

NU MAHA. PURAGA KERSA 

Sampura-Na, 

di Basa Ing SunNa, 

NU Nga-MAHA. 

Tedak Ing Wang Ka-Wasa-NA, tedak Ingsun Hing kang 

di Wasa. 

Tedak Kang Pitutur Laku, Pitutur Kang Ing RUH-MUHUN. 

Nu NGARSA Linggih Tumuhu Mager Alam Ing Wang NuSa SunNa. 

Nusa HaNa,……. 

Nusa CaRaKa. 

Nusa DaTa ,……. 

NuSa SaWaLa. 

Nusa PaJaYaNya 

Nusa MaGaBaNga. 

Nitis-keun Sari pa-AJI, Netés-keun Sari pa-HARTI, geusan keur nga-Rumat Rasa, sangkan keuna kana 

Titis Tulis Diri, 

KUDRAT PASTI ti HYANG WIDI, 

keur Nangtung- keun ka-Dihin-an Takdir Diri, 

Kadar Awak, 

dumasar kana 

sagala papasten 

nu geus Jadi Katangtuan 

ti Ditu-NA. 

pikeun nga-Wujud-keun tangtungan pang-Adeg Diri, jeung JATI geusan kumawula, nyabadakeun 

ka Nu KAGUNGAN. nga-Rasa-keun nga-Rasa-keun, 

ngaRAS-keun tur nga-Rumasa-keun. nga-Rasa-keun, 

Tepung : 

NGA = Engeuh, 

RA = Cahya 

SA = Teges nga-Ras-keun, Nampanan : 

NGA = Engeuh, 

RAS = di-Rasa-keun nga-Rumasa-keun, Tumarima : 

NGA = Engeuh, 

RU = nyahayana, 

MA = Tati Ning Suci Kuring-na, 

RA = Cahya 

SA = Teges, Keun. 

WANDA jeung BANDA Sa-Laku Mahluk nu Mi'Manda WUJUD jeung RUPA 

nu ka Wastaan, 

Nata Tapak-na, 

teu sarua, 

antara pang-AKU-an jeung Pa-LAKU-ana. 

TITIS : ngandung harti : 

Rupa atawa Wujud di-sebut : "nga-Wanda". 

TULIS : ngandung makna, : 

nu Neges-an Tabiat atawa Sipat, di sebut "nga-Banda". Wanda jeung Banda, 

teu misah, 

tampa di antaraan 

ku Wates jeung Ruang Pamisah, 

di sebutna : "Gumulung". 

Wanda Gelarna : 

Ules Watek (Sipat), 

Banda (Pakaya WasaNa). 

aya Wanda, aya Banda, 

tangtu bakal jadi 

Kanda atawa Kara. 

KANDA : 

Lalakon Hirup 

ngangking ka-Hade-an sakumaha KUDRAT PASTI 

ku Alam-na 

(bukti wujud nyata). 

KARA : 

Lalakon Hirup 

nyangking ka-Hade-an ku-Gambar-an Alam-na (panyamaran antara 

bener jeung salahna).  

KANDA : 

Tatapakan 

Awal jeung Ahir-na ci-Cipta-an, 

nu Gelar di Alam tempat-na, dina Titis Tulis ku Pasti-na, Datang jeung Mulang-na 

di pa-Gelar-an 

ka pang-Balik-anana, 

tinangtu 

ka ASAL WIWITAN-ana, 

nu di-sebut : 

"MULIH KA JATI NING SUCI, MULANG KA JAGAT NING ASAL-NA" 

Ka : ALAM CA'ANG, 

POE PANJANG, 

TARA BANGSA, 

NAGARA TUNJUNG SAMPURNA (Pang Lokatan). 

KARA : 

Tatapakan lelengkahan 

Awal jeung Ahir-na 

Hiji Lalakon, 

di Sarung-keun 

ku pa-Nyamar-an jeung Gambar-an ,

keur nangtu keun 

Hiji ka-Hayang, 

ku ka-Tangtu-an : 

Bener jeung Salah, 

kudu jeung Ulah, 

Karma jeung Pahala, 

pang Bibita jeung pa-Nyingsieun-an, 

anu jadi aturan atawa : DOGMA : 

hasil buah pa-Mikir-an 

anu bisa jadi, aturan 

nu Lahir-na, 

ku pa-Nyarungsum-an antara Akal nyambung jeung Nafsu, anu di sebut : 

KARA. (olah pikir nu hirup), ataw aturan nu Gelar-na : MU-RAGA JATI, 

tepung-na antara : 

AKAL jeung RASA. (Pangabaran) nu di-sebut : KANDA. 

KARA : 

nyandang pangaraksa Nu "MURWA DAKSI ING PASTI" * 

KANDA : 

nyangking Kersa "HYANG MAHA MURBA HING WISSA", tanpa Rupa, 

tanpa Sora 

tanpa Warna, 

tanpa : Pa-Neges-an di luhur, mang-Rupa-keun katangtuan keur NU NGA-MAHA, 

ka NU KAGUNGAN MAHA. Sangkan Nuju kana Hiji Bener, Ku RUPA-NING WUJUD BE-BENER-AN, 

geusan tepung jeung 

Tujuan Bener Nu Hiji. 

”ANU SA-ENYA-ENyA-NA BENER" 

(Aya Bukti nu ka-Nyata-an). Satiap Wujud, 

tangtu nga-Wanda Rupa di-bere Ngaran atawa (Wasta), tur 

Mi'Banda Ules Watek (sipat). TEGES jadi Ciri 

anu nga-Beda-keun antara Mahluk Hiji, 

jeung Mahluk nu liana, saperti : 

Wujud nu di Wasta (Ngaran), Mi'Wanda (Rupa) jeung Mi'Banda (Sipat),

[26/1 02:13] Aing: mang-rupa-keun 

Karsa jeung Karsa, 

ti KUDRAT PASTI-NA. 

geus ngajadi : 

"Titi Tulis, jeung Tulisan-nana, 

dina KALAM Sorang-Sorang-na, 

“HADE Tapi KAHADE” 

Hirup geus ti di-TUNA. Bongan TuNA SA-GALA-NA Hirup nu KU-KERSA-NA 

Keur NUSA-NA 

Hirup nu KU-KARSA-NA 

Keur nu KA-RASA-NA 

NU SA-SAWA, 

NU SA-HUDARA 

NU SADA, 

NU SA-DARA 

NU-HU NU TUHU 

KU DIA HYANG, 

Hirup geus ti di-Tuna, 

Asal Tuna sagala-na, ka-USIK-an, 

ka-OBAH-an, 

ka-WASA-an tur 

ka-BASA-an, 

Hirup lain ka-Hayang, 

tapi ka-Hyang-an, 

ku pasti Na 

(Kersa Abdi, Karsa Gusti).  

PARIGEUING 

GEUSAN NYUNDA Pari-Geuing, 

mang-Rupa-keun pitutur pikeun Mi-Laku Sipat 

nu Nyunda, 

keur Ngayoman, 

Ciri dina Diri, tur 

Cara nu Nyoko dina UGA, malar pi-Bahan-eun, 

Bekel Hirup di Alam jeung pa-Pada-na, 

Luyu kana Tujuan Hirup 

nu sa-Teges-na 

nyata-na 

Nyicipta KAMARDHI IKA-AN (Merdéka). 

pa-Neges-an ka-Luhung-an "ELMU-NING SUNDA" geus teu ka-Ukur ku-Catur, atawa ka-Talar ku-Baca, 

Tapi breh Teges 

dina Pari Polah-na jadi pang-AKU-an 

dina la-LAKU-an, 

sabab tangtuna oge 

sagala 

nu di-Rasa, 

nu-ka-Rasa, tur 

hasil dina panga-Rasa-an, nga-Jadi-keun Hiji Ajen 

dina nyumponan Pancer-an pikeun Tumarima 

Iwal Ti Ku-MEDAL-keun Rasa, ku ka-Rumasa-an. 

ayana "Rasa, Rumasa jeung Tumarimana Manusa 

dina Elmu ka-Manusa-an tinangtu bakal nga-Wujud-keun 

Hiji Bangsa nu ka-Bangsa-an" nu geus di Tangtu-keun Ku SANG-HYANG MAHA KERSA (Gusti Anu Maha Tunggal), 

nu geus jadi Hiji Papakon Patakonan, 

Ti "SANG-HYANG LULUHUR SUNDA", 

nu Neges-keun : 

Talatah-na 

Aturan-Aturan Hukum Dumasar kana 

"CIPTA, 

KARSA jeung 

KUDRAT”, 

Teges-na 

MANUSA SUNDA : 

Ulah mo-Poho-keun 

ka NU NYIPTA 

(TUhU ka KERSA-NA 

nu di sebut Ka-TUHAN-an). 

Ulah nya-Pira-keun kana Talatah tur pi-Wejang 

Para KALUHUR. 

(Tumut ka Luluhur). 

Ulah nga-Lian-keun 

ka sa-Sama CIPTAAN GUSTI, 

Ajeén ka "LEMAH CAI-NA". 

nu jadi 

pang-Asal-an 

Sari-Ning Pati-NA 

nu Marengan. 

Sangkan Pinanggih jeung Ka-WALUYA-an, ka-RAHARJA-an, tur ka-MULYA-ana, 

MULUS RA-HAYU 

BERKAH SALAMAT, 

CAGEUR, 

BAGEUR Tur 

BENER, 

MULUS LALAKON JASAD-NA, RA-HAyU LALAKON GAWE-NA 

BERKAH KU MILIK NILIK-NA, SALAMAT LALAKON JUANG-NA, 

CAGEUR AWAK-NA, 

BAGEUR KA-LAKU-ANA. Tur, BENER ÉLMU-NA. 

AMIN.. YAA ALLOH 

YAA GUSTI 

YAA ROSULULLOH.

[12/2 19:10] Aing: MALURUH JATINING DIRI”.

Dina mangsa kiwari, kanyataan anu teges hususna keur bangsa urang anu pada-pada ngalalakon kahirupan di gelar “Manusa”, sangkan tepung anu naon rupa nu di paluruh nyatana “Kasajatian diri dina ules watek anu nyata ka sifatan manusa ebreh dina lalaku jeung puguh lumakuna hirup anu “Ngama na(asal kecap kama= cukang lantaran hirup) sarta mampu ngawujudkeun dina tutur jeung lisan sarta sifat jeung tabeat nu hade tur nyata.Taya bayana saupama ieu guaran urang bedah tur di pedar dumasar kana tata cara adat budaya pribadi, geusan nanjeurkeun tangtungan diru kasampurnaan, sangkan pa-ngadeg-na, jatining diri nu sampurna pikeun ngawangun tatanan hukum tangtu anu lima:

1. KA-TUHANAN.

Sangkan ngadeg kasajatian diri ka- manusaan (Tuhu Tuhuan Tuhan).Hukum hirup katangtuan salaku mahluh ciptaan nu miwanda aturan kapastian anu di sebut Takdir teu bisa di pungkir, kadar teu bisa di singlar salaku titis tulis maluk anu di sebut sifat manusa.

2. KA-MANUSAAN.

Ules watek mahluk anu mibanda ciri dina sifat

(1. Welas asih.

2. Tatakrama.

3. Undak usuk jeung asal usul. 4. Adat istiadat budaya.

5. Wiwaha yuda Naraga hartina apal diri, apar rasa jeung rumasa).Sangkan ngadeg kasajatian diri dina kabangsaannana (bangsa Manusa).

3. KA-BANGSAAN.

Wujud tangtu ku ciri dina (

1. Bangsa miboga Rupa.

2 Bangsa miboga Basa.

3. Bangsa miboga Aksara.

4. Bangsa mboga budaya.

5 Bangsa boga Nagara).

Cara ciri kabangsaan sangkan teges tur nangtu yen kabangsaan tangtu apal yen kasajatian diri teh miwanda titis jeung tulisna,( titis na nya manusa, tulisna atawa ucap jeung lakuna nya manusa) sabab iwal ti bangsa manusa anu bakal apal yen hirup teh aya nu miboga nya eta: Ma = anu suci anu nitipkeun usik daya pangawasa dina, sir pikir budi jeung rasa, nu di sebut jatiNusa= anu asal nu disebut aci ning alam. Bumi,angin, cai jeung seuneu, sumurup dina sarining nu di leueut jeung di tuang gumulung ngahiji ngajadi raga diri katitipan ku Ruh jati( nu maha Suci), jeung ku alam nu jadi waruga.Lamun Diri. Balik jatina, mulang Ragana. Diri ngadeg tetep langgeng salalawasna nga jadi titis waris. Nyata elmu nu mangfaat.Mangkana nu di sebut ka bangsaan tangtu ngadeg kasajatian diri ka-rahayat an.

4. KA- RAHAYATAN.

Ules watek nu mampu ngadegkeun kasajatian diri nu wawuh ka asal diri yen diri teh ngangon jisim jeung jirimna nu jadi titipan tinangtu milaku sifat adil ( kala laku ti-nimbang-an)Adil teh hiji ules watek milaku ku cara “ati ati, taliti, nastiti, dihin tur pasti”. Nu disebut jiwa Rancage”

5. KA-ADIL-AN.

Ules watek tinimbangan atawa kasaimbangan hirup dina nga-wujud keun kasajatian diri “Ka Mardhi ika an”.Dasar hirup anu lima di luhur, nyata hiji gambaran pasti pikeun panataan laju ning hirup kumbuh pikeun nyahaya keun wujud anu ka sifatan ku karsa jeung kersana anu Ma-Ha na, geusan:”Wawuh ka kujur, katut apal ka pangeusina diri. Sarta mampu ngalaksana papancen hirup anu ngabdi kanu nangtuan abdi na.(ngawula) nga “badega salaku abdi nagara ragana manusa.Dina medar tur ngaguar harti misti nu mustari, taya sanes iwal ti nguningakeun hiji ajen inajen ka Sundaan numutkeun elmu titipan anu ka pibanda ku kapribadian “Manusa Sunda. Dina wengkuan nu di sebut “Tatali Paranti”.Hamo landung ku catur.Hamo panjang carita.Malar pibahaneun ngudag elmu Ajining Rasa ka-SAMPURA-an, pikeun netepan KA-SAMPURNA-AN.”GUSTI NU MA-HA (suci hirup) (sampura ‘Na).Manusa nu “Nga- Maha.(nu nyucikeun hirup, sampura’sun).- Ka-sampurna-an, sifat (ules watek) anu jadi cahayana sinar(cahaya awal) ti anu Wasa’Na, geusan ngawasakeun kanu di wasana pikeun ngawasaan pangawasana dina sagala kakawasaannana, nyaeta Pangawasa Sinar’na (Pancer diri).- Ka-Sampura-an.Wujud jeung laku anu nyinarkeun atawa nyahayakeun sinar Wasa ‘Na, anu jadi alak kawasana mancerkeun sifat pancerna.”Gusti nu maha, manusa nu nga maha.Wasana gusti di basa keun ku manusa.-Basa lisan.-Basa Tutur.-Basa Wujud.-Basa Budi, jll(Gusti pancerna sifat, ingsun nu mancerkeun dina ka-sifat-annana.Hirup geusan manceran dina sagala pangawasana, kersa anu geus di kersakeun pikeun nuju kana aji ning ka sampurnaan, tangtu mudu metik elmu ning kasampurnaan ieu, geusan ngahontal tur mampu-Ngagem ma diri.-Pangajian laku.-Pangajen diri anu mangrupa:

1. AJI LUHUNG . (Sangkan diri kaharkatan).

2. AJI KOMARA. (sangkan diri ka darajatan).

3. AJI WIWAHA. (sangkan diri ka martabatan).Tilu pang Aji di luhur, mangrupa dadasar elmu keur nyifatan laku ning lampah sangkan jadi “Diri nu ngagema ka-sinaran ku panceran asal, sangkan wawuh kanu “TILU DAWUH”, nu nyangking nyinaran Galuh (tempat cahaya suci (pura hyang). Sajero ning ati nu bakal nebaran sinar ules watek nyaeta Dawuh:

1. Nga- Sanghyang (diri mi-jati ka-tuhu-an), keur pangaji elmu suci anu wawuh kanu kagungan wasa.

2. Nga-Rahyang.(diri mirasa kamanusaan). Keur pangaji elmu suci anu wawuh ka kujur apal ka diri anu di kawasa.

3. Nga-Dahyang. (diri miraga ka Nusa an), keur pangaji elmu suci geusan apal kana hak jeung pancen mahluk salaku di gelar bangsa nusa (ka-Nusa-an) anu campur dina nagara ragana manusa campur sampurna.Cahaya nu jadi ules watek tilu Dawuh anu nyinaran Galuh tadi tangtu teu leupas tina diri, yen diri teh kawandaan sifat:

1. Ka-Wisnu-an. ( kawasana-an), jiwa mampu ngadalikeun rasa kawasa’Na.

2. Ka-Shiwa-an (ka sa hawa an). Hirup mampu ngadalikeun hirup jeung sasama na.

3. Ka-Brahma-an (ka barah manaha-an/ ka Warah manah-an), hirup mampu ngadalikeun laku ucap jeung tekadna (warah manah/ pamatri ati

[19/2 17:30] Aing: Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 17:32] Aing: Dzat Alloh Ta’ala 

hanteu tiasa ku urang 

di contokeun jeung sifat-sifat mahlukna kusabab 

sakabeh sifat-sifat 

eta ciptaan nana 

sareng kagungan nana ku kitu teu aya perkara naon bae atawa 

misil naon bae 

anu bisa nyaruan 

atawa ngamisilkeun sabab sakabeh perkara eta mahlukna 

(ciptaan nana). 

Alloh atos ngadawuh dina Al Qur’an 

dina surat Asy Syuraa ayat 11

[19/2 17:33] Aing: Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”. 

Kumargi kitu sakur anu manganut Islam 

kudu to’at 

ka Dzat Alloh Ta’ala didawuhkeun 

dina surat Al Baqarah ayat 

Wabudulloha Walatusriku Bihi Sae’an 

“Jeung maraneh kabeh ulah nyarieun babandingannana 

anu nyarupakeun 

ka Dzat Anjeuna saperkara oge.” 

Deui didawuhkeun 

dina surat An Nahl 

ayat 74

[19/2 17:35] Aing: Fala tadhribu lillahi amsyala innalloha ya’lamu wa antum latu’lamun 

“Mangka poma 

ulah nyarieun misil maraneh kabeh 

ka Dzat Alloh 

karana saenyana 

ari Alloh eta anu uninga jeung ari maraneh kabeh hanteu nyaraho.” 

Atuh kumaha pibisaeun nyieun misil atawa conto kana perkara anu 

hanteu nyaho ?... kumargi kitu 

boh itikod, 

boh ucapan, 

boh kalakuan 

sareng seueur keneh 

anu matak jadi musyrik. Ieu mah 

sakadar panggeuing atawa paringatan 

ka jalma-jalma 

anu ngamaksud ninggalkeun perkara 

anu matak jadi kamusyrikan 

ka Dzat Alloh Ta’ala. Karana ari musyrik eta parantos didawuhkeun dina surat An Nisa 

ayat 48 :

[19/2 17:36] Aing: Innalloha la yaqfiru an yusyroka bihi wa yaqfiruma duna  dalika liman yasau wa man yusrik billahi faqodiftaro isyma ‘adhima “Saenyana Alloh Ta’ala moal ngahampura kanu sok nyieun conto-conto nyarupakeun ka Dzat Anjeuna jeung baris ngahampura kanu salian tiperkara anu kitu mah kasaha bae Kitab Taohid

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 17:38] Aing: anu dikersakeun 

jeung sing saha 

anu sok nyonto-nyontokeun nyasamaan 

ka Alloh Ta’ala 

mangka nyata 

migawe dosa 

anu kacida gedena.” 

Audzubillahiminas syaitonirrozim

[19/2 17:46] Aing: Ari satiap jalma 

anu iman jeung Islam dina pamadeganana 

estu sok mayunkeun kayakinan, 

moal kersa udar 

tina hal anu alus 

komo ieu masalah hirup ku melip dialam dunya seueur halangan rintangan, 

ujian cobaan 

silih gunta ganti 

lamun pikeun jalma 

anu iman tur Taohid 

ka Alloh SWT 

moal gimbir 

sanajan peurih atina, sanajan loba benturan sabab pikeun jalma 

anu iman 

bisa tahan bantingan 

ku margi 

apal perlindungan, sadayana 

kagungan Alloh 

jeung tetep tara leupas tina aturan Alloh SWT. 

Koncina nyaeta 

kalimah Taohid 

“Audzu billahi minas syaetonir rozim “ 

hartosna

” abdi nyalindung 

ka Alloh SWT 

tina panggoda syetan anu ngarajam” 

Datang pertarosan “nyalindung ka Alloh teh kana naonana ? nyalindung ka Alloh SWT nyaeta nyalindung 

kana rahmatna, 

aturana 

tegesna 

kana pertulunganana. 

Maksudna 

sanajan loba 

anu ngahina, 

moyok, 

mitnah, 

eta panghina teh 

henteu matak 

jadi kanyeunyeurian sanajan nyeuri mah 

aya da manusa biasa, tapi hanteu teras terasan nyeuri sabab 

apal resepna 

Qul qullu min ‘indillah “hartosna ”

Ucapkeun’ sakabeh-kabeh ti Alloh nu Alloh” 

Jalma anu 

bisa nyalindung 

nyaeta 

jalma anu sadar 

sabab 

dimana aya panyaci, panghina, ngaledek moyok 

tara dilawan saruana sabab 

ngarti eta teh sabenerna nu mitnah, moyok, jeung sabangsana 

geuning sacara 

teu langsung nanyakeun kana jiwa urang 

“saha pangeran Anjeun” “Man Robbuka “ 

mun di hina 

di poyok 

ngajawab Alloh SWT pasti moal saruana komo hayang males kanyeuri kunu leuwih nyeuri. 

Jadi jalma Iman 

jeung Islam jiwana 

di pake nyalindung 

kana Aturan Alloh Ta’ala. 

Dimana loba jalma 

anu aral pedah 

ku panghina moyok panyaci 

eta teh jalma anu ngaku pangeran Alloh SWT mung sabatas 

dina omongannana wungkul. 

Atuh moal bisa ngajawab pertanyaan tadi 

“saha pangeran Anjeun” 

mun ngahina 

dilawan ngahina deui, aya anu moyok 

dilawan ku poyokan deui 

berarti pangeran teh dendam lain Alloh. 

Urang nyalindung 

ka Alloh 

sing apal jawaban datang hujan 

geus sayogi payung, datang panas 

geus sayogi payung, 

bisa ngiuhan tina perkara anu hanteu di pikaharep ku urang jeung cocok aturan. 

Minangka ka hujan, panas, teh ujian ti Alloh mun teu bisa ngajawab berarti kahujanan, kapanasan, 

oh jadi baturna syetan sabab 

teu bisa nyalindung. 

Alloh Ta’ala ngadawuh dina surat An Nahl 

ayat 98 :

[19/2 17:48] Aing: Faidza koro’tal Qur’ana fastaidz billahi minas syaetoni rozim” 

Hartosna 

“mangka dimana 

rek maca Qur’an 

keur maca qur’an atawa geus maca qur’an 

mangka prak geura nyalindung ka Alloh 

tina panggoda Syetan anu ngarajam” 

Kitab Taohid

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 17:53] Aing: Dimana jalma 

anu bisa taudz 

pasti di gerak 

jeung lampah 

katut lisannana 

teu lepas 

dina aturan Alloh 

jeung pedoman hirupna Al-Qur’an. 

Ciri-ciri jalma 

anu Taudz 

bisa di nyatakeun : 

1. Tekadna panceug,    

     sabab 

     indit tina kapastian.  

     dirina anu nyalindung, 

     ciri teu sanggup lepas 

     tina undang-undang 

     ka imanan jeung 

     ka islaman. 

2. Ucapannana pertela, 

     sababna kaluar eta 

     lisan tina hasil 

     ka panceugan dirina 

     anu teu lepas 

     tina panyalindungan 

     rohmat sareng 

     pertulungan 

     Alloh SWT. 

3. lampahna nyata, 

    sabab 

    kabuktian yen 

    ku lampah cocok jeung 

    aturan meningka bukti 

    tina ka taohidan, 

    lepas tina pangajakna 

    syetan anu ngarajam.

[19/2 17:54] Aing: “Saestuna syetan 

moal aya tangan pangawasa ka jalma 

anu iman jeung tawakal ka pangerana” 

anu mawi tetep panceug jadi jalma 

anu bisa taudz”

[19/2 18:04] Aing: Bismillahirrohmaanirrohim 

Alhamdulillah 

assolatu wassalamu 

ala syayidina muhammadin 

wa alla ali wasobihi ajmain 

ama badu. 

Ari kalimah 

Al bassmallah 

anu di serat 

jadi ngawitan 

upami bade didamel terutama bade ibadah atawa bade ngajalankeun amal hade. 

Margi Al Qur’an 

anu dibagi jadi 30 juz eusina aya 114 serat

anu jumlah ayatna 6666 ayat, 

ari sadaya kalimahna 

aya 77934 kalimah

eta kabeh 

wahyu Alloh Ta’ala 

anu diturunkeun 

ka kanjeng 

Nabi Muhammad Saw saperti : 

Jabur, 

Taurat, 

Injil 

nyaeta wahyu 

anu parantos 

di turunkeun 

ka para nabi-nabi 

anu ti heula 

di wahyukeun deui 

ka kanjeng 

Nabi Muhammad Saw nyaeta 

Al-Qur’an. 

Lamun di ringkeskeun hakekatna eta Al-Qur’an jadi sasurat 

nyaeta surat Alfatihah anu ayatna aya 7. 

Eta anu 7 ayat teh diringkeskeun deui hakekatna jadi saayat nyaeta 

kalimah Al-Bassmallah, ari ringkesna 

atawa hakekatna kalimah basmallah teh nyaeta 

titik Ba. 

Eta kalimah 

kumarga titik ba tea 

jadi wahyu Al-qur’an 

dina bakalna mah dilungsurkeun 

ka kanjeng 

nabi Muhammad Saw teu sakaligus, 

ngan dohirna 

jadi hidayah, 

dina jaman 23 taun ditungtut numutkeun kaperyogiannana. 

Ari titik ba teh 

nyaeta 

“Bariul Baroya” 

tegesna kumpulna 

kholik jeung mahluk, 

sundana mah 

kumpulna 

nu ngajadikeun jeung 

nu di jadikeun. 

Kenging di contokeun saperti 

manusa (mahluk) 

anu di mulyakeun 

Alloh ta’ala 

nyaeta 

elmu jeung akal 

sarua dibisakeun cumarita tur 

disina ngagawean kaayaan alam dunya, 

anu matak 

di aherat aya 

surga jeung naraka pikeun manusa, 

ceuk kateranganana oge : 

Al insanu sirri 

waana siruna 

hartosna 

“Ari manusia rusiah Kami ari Kami rusiah manusa” nyaeta 

anu ngadawuhkeun 

ku Alloh ta’ala, 

kumargi titik ba 

aya dina kalimah Bassmallah, 

ari Bassmalah 

hakekatna jadi sajilid nyaeta Al qur’an 

ari Al qur’an 

eta pituduh pokona anggaran dasar agama islam. 

Ana kitu 

kalimah bassmallah teh upama walungan 

lir ibarat sirahna 

jadi lamun anu diajar agama islamna, 

diajar heula ngahartikeun kalimah bassmallah 

eta lir ibarat anu ngungsi walungan tina sirahna 

ka hilirkeun 

tangtu moal sasab. 

Kitab Taohid 

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

[19/2 18:11] Aing: Tapi 

lamun anu diajar 

agama islam 

teu ngahartikeun heula kalimah Bassmallah 

eta lir ibarat 

anu nyungsi walungan 

ti hilir ka girangkeun 

eta tangtu kana sasabna lamun nyungsi sirahna teh. 

Margi pirang-pirang walungan anu ngamuara kana eta walungan teh anu di papay tea 

susah nepina 

kana sirahna 

lamun urang teu aya 

nu nuduhkeun mah. 

Nya kitu deui lamun terjemahan kalimah 

Al Bassmallah 

jadi jembatan 

elmu Usuludin. 

Barang elmu Usuludin eta fardu ‘aen, 

anu wajib dikanyahokeun ku sakur anu manganut agama islam, 

nyaeta 

anu bade ngalakonan ibadah (kumawula) 

kana parentah 

Alloh Ta’ala, 

cara ceuk keterangan : “Lianal asla walusasa huwa ma’rifatul ma’bud koblal ibadah” 

“karana 

saenyana dapuranana jeung dadasaranna agama 

eta kudu ngarti 

kanu dikawulaan samemeh kumawula” 

Deui ceuk keterangan : Awaludin marifatullohi “Mimitina agama 

eta kudu ngarti heula 

ka Alloh Ta’ala 

nyaeta 

ngarti ku akal jeung faham” 

Keterangannana : 

Aklu nurun pilkolbi yupariku baenal hakki wal batili 

“ari akal 

eta cahaya 

dina leubeting ati 

anu sok bisa misahkeun antara hak jeung batal (bener jeung salah).” 

Tapi sanajan 

geus kaharti ku akal oge kudu tetela pisan benerna Ceuk keterangan : 

Awwalu wajibin 

alal insani marifatullahi bistikon 

“ari mimiti wajib 

ka manusa 

anu geus islam 

kudu ngarti heula 

ka pangeran 

kalawan yakin, 

ari geus yakin eta tetela’” 

Aya keterangan pituduh wahyu Alloh Ta’ala 

anu kaunggel dina 

Al Qur’an 

nu sundana : 

“Barang ari mimitina pikeun Taohid 

ka Alloh Ta’ala 

nyaeta 

kudu ngarti heula eusina kalimah Al Bassmallah, margina dina eta 

kalimah teh 

aya jenengan-jenengan tina sawarehna jenengan Dzat Alloh Ta’ala. 

Ari anu di ngaranan kalimah Al Bassmallah teh nyaeta kalimah Bismillahirohmanirohim, anu asalna tina lafazd : Bi Ismin, 

Alloh, 

Arrohmanu jeung Arrohimi. 

Bi ismin sundana kalawan nyebat jenengan atawa dengan nama nyaeta jenenganana teh lafazd Alloh. 

Lapad Arrohmani jeung lapad Arrohimi 

nyaeta jenengan-jenengan tea ceuk arab mah Asma. 

Barang anu kagungan 

eta jenengan mah 

nyaeta numutkeun waktu kangjeng nabi Muhammad Saw 

yuswa 40 taun, 

Anjeunna bisa ngalakonan ibadah 

ka Alloh Ta’ala numutkeun sacara ibadahna anu parantos dilampahkeun 

ku kanjeung 

Nabi Ibrohim As. 

Harita kangjeng 

Nabi Muhammad 

aya di guha hiro 

nuju ngalakonan ibadah kaleresan kaping 

17 Ramadhon, 

mimiti ku Alloh Ta’ala 

di turunkeun wahyu :

[19/2 18:44] Aing: Ikro bismirobbikalladi kholaq kholakol insan min alaq 

“mangka baca 

kalawan nyebat jenengan pangeran Anjeun Muhammad, 

Dzat anu ngajadikeun sakabeh mahluk 

(anu geus ngajadikeun manusa) 

tina satetes getih kenteul” 

Kitab Taohid 

Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya 

pikeun contona 

atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.

Kangjeng 

nabi Muhammad 

dugi ka 3 kali dipiwarang maos nyebut jenengan Dzat 

anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk. 

Tapi kangjeng 

nabi Muhammad 

tetep ngawalerna henteu tiasa maos. 

Atuh dugi ka 3 kali didakep bari dirangkul 

ku jibril Alaihi salam. 

Barang ka 4 kalina dipiwarang maos 

nya teras gusti rasulullah, kalawan wahyuna 

Alloh Ta’ala 

tiasa ngawaler nyaeta maos teh :

[19/2 18:48] Aing: Bismillahirohmanirrohim “kalawan nyebat jenengan Dzat 

anu ngajadikeun sakabeh mahluk yakni Alloh, Arohmani, arrohimi. Kumargi eta, 

jadi lapad Alloh, 

lapad arrohmani jeung lapad arrohimi teh 

eta nyatana jenengan-jenengan Dzat anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk, 

ceuk keteranganana 

Layakunu illahan 

illa manyahluku. 

“henteu aya deui pangeran 

anu wajib diibadahan 

ku sabenerna anging

Dzat anu ngajadikeun sakabeh mahluk.” 

Ari tegesna mahluk nyaeta anu dijadikeun, barang ari 

anu jenenngan Alloh, Arrohmani, Arrohimi mah eta kholik 

tegesna 

anu ngajadikeun. 

Sarta ari 

kalimah Al Basmallah 

eta ceuk keteranganana teh bismillahirrohmanirrohim

aedi kulli ismin 

min asma 

idadatillohi ta’ala 

jadi bismillahirrohmanirrohim eta ku ayana saban-saban jenengan tina sawareh jenengan Dzat Alloh ta’ala 

nyaeta 

kuayana jenengan 

lapad Alloh, 

lapad Arrohmani jeung lapad Arrohimi tea. 

Barang anu kagungannana eta jenengan-jenengan teh nyaeta Dzat 

anu ngajadikeun sakabeh mahluk. 

Anu Anjeuna parantos ngadawuh dina surat 

Al Ikhlas 

ayat 4

[19/2 18:51] Aing: Walam yakullahu kupuwan ahadun 

“jeung hanteu aya 

pikeun contona 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

hiji perkara oge.” 

Kumargi teu aya 

hiji perkara bisa 

di contokeun 

ka Dzat Alloh mah 

dina keteranganana : 

Layari fulohi ilallohu 

kullu mahatoro billahi fallahu hilafa dzalika” 

“Moal aya anu nyaho 

ka Dzat Alloh mah anging anu uninga teh Ajeunna bae, saban-saban perkara 

anu dikeretegkeun ku ati mangka Dzat Alloh mah sulaya jeung kumeretegna ati.” Kumargi kitu, kumeretegna sakabeh mahluk 

eta dikeretegkeun 

ku kudrat Ajeungna wungkul, 

atuh yakin 

Dzat Alloh mah 

moal bisa dicita-cita 

ku ati 

tegesna moal kacipta, 

ari margina 

anu sok kacipta mah nyaeta 

anu geus kapangih wujudna 

atawa geus katingali contona, 

jeung ari anu 

kacipta mah 

eta tangtu bisa digambar seperti mahluk. 

Karana ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuhkeun dina surat An’am 

Ayat 103

[19/2 18:58] Aing: Latudrikuhu absoru wahuwa yudrikuhu absoro 

wahuwal lathifu khobir 

“teu aya anu tepi 

ka Dzat Alloh 

awasna sakabeh paninggal 

kana Anjeuna teh 

anu kagungan 

anu nganepikeun awasna sakabeh paninggal 

jeung Anjeuna teh 

anu kagungan 

sifat lemes tur 

anu kagungan sifat waspada.” 

Kumargi ka 

Dzat Alloh Ta’ala mah hanteu aya anu bisa nepi awasna sakabeh paninggal, 

jadi moal aya anu nyaho ka Dzat Alloh Ta’ala mah, moal aya anu 

bisa nyaksian 

saperti Anjeuna parantos ngadawuhkeun 

dina surat : 

Wallohu ala kulli sai’in sahidun 

“jeung ari Alloh Ta’ala 

eta anu geus nyaksian kana saban saban perkara.” 

Kumargi sama sakali oge hanteu aya anu nyaho, hanteu aya anu bisa nyaksian 

ka Dzat Alloh Ta’ala, 

jadi Dzat Alloh Ta’ala mah kasebut 

Dzat mutlak. 

Barang ari mahluk mah bisa disaksi 

ku mahluk deui 

disebut 

Dzat mukoyad. 

Kumargi kitu kudu tumut kana dawuhan hadist : 

Tafakaru filkholki walatafakarohu filkhofihi 

“Maraneh kabeh 

kudu mikiran teh dina hal anu dijadikeunana bae, jeung maraneh kabeh ulah mikiran dina hal 

anu ngajadikeunnana” 

Nyaeta mikiran 

Dzat Alloh Ta’ala 

sabab 

Dzat Alloh Ta’ala mah hamo moal kapikiran. 

Margi pikirananana sakabeh mahluk eta dibisakeunana mikir teh ku kudrat Irodatna 

Alloh Ta’ala, 

ari anu disebut 

kudu mikiran dina hal anu dijadikeunana nyaeta 

mikiran mahluk. 

Karana ceuk dawuhan hadist : 

Wanadru fihokihi yujibul imani biholikihi 

“jeung ari ngalirik 

dina hal anu dijadikeun ku Alloh Ta’ala 

mastikeun iman 

kanu ngajadikeunana”. 

Nyaeta 

ka Dzat ka Alloh Ta’ala. 

Kumargi hanteu aya hiji-hiji acan 

pikeun contona 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah, atuh poma 

ulah rek nyieun misil-misil atawa conto-conto 

ka Dzat Alloh Ta’ala. 

Karana Anjeuna parantos ngadawuhkeun dina 

Al Qur’an 

Wabudulloha walatusriku bihi sae’an. 

“jeung kudu 

kumawula maraneh kabeh kana parentahna Alloh, 

tapi poma maraneh kabeh ulah nyontokeun ka Dzatna Alloh Ta’ala 

ku saperkara oge,” 

Surat An Nahl 

ayat 74

[19/2 19:00] Aing: Falatadribu lillohil amsala 

innallohi ta’alamu 

wa antum la ya’lamuna

“mangka maraneh kabeh ulah nyarieun pirang-pirang misil atawa pirang-pirang conto 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

ku naon bae oge, 

saenya 

Alloh Ta’ala 

eta anu uninga 

ari maraneh eta 

anu hanteu nyaraho.” 

Karana 

ceuk keteranganana kitu, atuh kumaha pibisaeunana nyieun misil atawa conto-conto kana perkara 

anu hanteu nyaho, 

deui ceuk katerangan dina surat Al Baqarah ayat 22

[19/2 19:02] Aing: Fala taj’alulillahi andadan wa antum ta’lamun 

“mangka poma 

maraneh kabeh 

ulah nyontokeun 

ka Dzat Alloh Ta’ala sedeung 

maraneh nyaho yen 

moal bisa nyontokeun kana perkara anu hanteu nyaho.” 

Barang ari ngamisilkeun ka Dzat Alloh Ta’ala atawa ngaruparupakeun eta hukumna musyrik. 

Saperti dawuhan 

Alloh Ta’ala 

dina surat an Nisa 

ayat 48

[19/2 19:06] Aing: Innallohi 

layaq’firu anyusroka bihi wayaqfiru ma duna dzalika liman yasau wamanyusrik billahi aktaro isma’adzima 

“Saenya 

Alloh Ta’ala 

eta moal ngahampura 

ka jalma anu sok nyarupakeun 

ku misil-misil atawa 

ku conto-conto 

ka Dzat Anjeuna 

jeung Anjeuna baris ngahampura kanu salian tinu kitu mah 

kasaha bae sakersana jeung 

sing saha 

anu sok nyarupa-rupakeun 

ka Dzat Alloh 

eta mangka 

nyata migawe dosa 

anu kacida gedena.” 

Ari musyrik 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

eta aya 3 bagian 

nyaeta : 

1. Musyrik Itikod (Niat) 

2. Musyrik Pangucap 

3. Musyrik Pagawe 

    (perbuatan) 

Di handap ieu diterangkeun 

hal Itikod atawa 

hal pangucap 

anu tumiba 

kana kamusyrikan 

ka Dzat Alloh Ta’ala. 

1. Lamun nyontokeun 

    atawa nyebutkeun yen 

    Alloh Ta’ala teh 

    linggih disawarga 

    atawa linggih di 

    naraka. 

   Jadi ana kitu mah 

   Dzat Alloh teh 

   dicontokeun misil 

   jelema 

   margi ari anu kasipatan 

   kalinggih eta sok 

   kasipatan ku ngadeg 

   atawa kungedeng . 

 

   barang anu kasipatan 

   ku eta perkara 

   nyaeta jelema, 

   ari jelema eta mahluk.

[19/2 19:08] Aing: 2. Lamun nyontokeun 

    yen Dzat Alloh teh.  

    Langgeng Bae. 

    Eta lamun kitu mah 

    Dzat Alloh teh 

   dicontokeun misil 

   gunung atawa batu 

   saperti Anjeuna 

   parantos

   ngadawuhkeun dina 

   surat Ar Ra’d 

   ayat 2

[19/2 19:10] Aing: Summastawa alal arsi 

ari sundana 

numutkeun faham taohid nyaeta 

usuludin 

nujukeun (ngersakeun) kalungguhanana 

kana aras, 

tegesna 

kadudukan atawa jabatan salah sahijina jenengan anu alus 

(asma husna) 

anu ditetepkeun kadudukanana kana aras saperti ngajelaskeun dina Alqur’an 

surat Tohaa 

ayat 5

[19/2 19:13] Aing: Arrohmanu 

Alal Arsistawa 

“Dzat Alloh 

anu kagungan 

ni’mat gede” 

Ari ni’mat gede 

kana aras ditujukeunana (kalungguhanana) 

ari ngaran ni’mat gede nyaeta 

iman jeung islam 

anu pusatna di aras (mustawan). 

Jadi eta 

yakin lain linggih 

tapi kalungguhanana, anu pusat ni’mat gede nyaeta iman jeung islam. 

Kumargi kitu atuh 

Dzat Alloh 

eta ulah dicontokeun misil jelema 

karana eta hukumna musyrik 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

3. Lamun nyontokeun 

    yen ieu bumi langit 

    uteuk tongo walang 

    taga dadamelan 

    Alloh Ta’ala, 

    eta lamun kitu 

    Dzat Alloh Ta’ala 

   dicita-cita dicontokeun 

   jijieunan atawa 

   dadamelan

   heuheureuyan. 

Jadi Alloh Ta’ala teh dicontokeun misil budak mangka ari 

Dzat Alloh Ta’ala 

sama sakali hanteu jijieunan atawa didamel heuheureunyan/kaulinan karana 

Anjeuna ngadawuh 

dina surat Ad Dukhan ayat 38-39

[19/2 19:15] Aing: Wama kholaqna assamawati al ardi wama baenahuma la’ibina 

ma kholaqnahuma 

ila bilhaqi 

walakina aksarohum 

la ya’lamuna 

“Jeung kami hanteu ngajadikeun sakabeh langit jeung bumi kuheureuyan jeung sakabeh perkara eusina antara langit jeung bumi tapi kami ngajadikeun langit jeung bumi teh anging kusabenerna.”

[19/2 19:23] Aing: Kumargi kitu atuh poma Dzat Alloh teh 

ulah rek dicontokeun misil budak 

nyaeta sok jijieunan atawa dadamelan heuheureuyan. 

4. Lamun dicontokeun yen Dzat Alloh mah 

anu ngadamel 

tegesna anu ngagawean. 

Jadi ana kitu mah 

Dzat Alloh teh dicitacitakeun 

ku misil jelema 

anu kasipatan 

ku meta, 

ku cicing, 

ku usik, 

ku ngangur, 

kugarap 

ku eureun. 

Barang anu ngadamel mah 

lamun nyieun rupa barang 

eta sok digegentenkeun hanteu bisa dibaringkeun jeung 

ari anu ngadamel mah lamun geus anggeus 

sok eureun, 

tah kasipatan kitu teh mahluk 

saperti misil jelema. 

Mangka ari Alloh mah anu geus ngusikkeun 

anu nyicingkeun 

tegesna 

anu ngersakeun usik, 

anu ngersakeun cicing kasakabeh mahluk saperti keterangan 

dina surat : 

Fa’alullima yuridu 

“ari Alloh 

eta anu ngadamelkeun kana sakabeh perkara anu di kersakeunana.” 

Ari tegesna 

anu ngadamelkeun mah eta beda deui 

jeung anu ngadamel, 

ari anu ngadamelna mah mahluk 

nyaeta mahlukna 

anu sifat latif jeung 

sifat Maojud 

eta pada ngadaramel sanasib-nasib, sapak-pakna saanleh-anlehna 

kalawan kudrat irodatna Alloh Subhanawata’alla 

lapad yuridu teh 

eta hartina 

lain anu ngadamel 

tapi dina sundana 

anu ngersakeun 

nyaeta 

nuduh kana irodatna, karana dina Al-Qur’an hanteu kasebut jenengan-jenengan Anjeuna. 

Alpa Ilu = 

anu sundana 

anu ngadamel, 

aya oge jenenganana dina al-qur’an 

Ya kholiku = 

anu sundana 

“hey Dzat 

anu ngajadikeun”. 

Jadi nyata 

Dzat Alloh mah 

lain anu didamel atawa anu ngadamel 

tapi 

Dzat Alloh Ta’ala mah anu ngajadikeun 

atawa 

nu ngersakeun 

cenah eta 

anu nyebutkeun ngadamel soteh 

ngan samet lisan 

ari dina itikod mah hanteu pisan 

padamelan Alloh dicontokeun misil padamelan mahluk. 

Eta sing emut, 

ari musyrik ka Alloh teh aya 3 bagian pokona nyaeta 

diantara musyrik Pangucap jeung Itikod, 

jadi lamun nyebut 

Dzat Alloh Ta’ala 

sok ngadamel teh 

eta hukumna 

musyrik pangucap 

margi 

ari anu sok ngadamel mah 

eta mahluk, 

ngan ari mahluk mah 

eta hanteu bisa 

ari ngajadikeunana mah. 

Karana ceuk katerangan nana: 

Masya Alloh 

Kanawama Lamyasa lamyakun 

“Sakabeh perkara 

anu dikersakeun 

ku Alloh Ta’ala 

eta jadi, 

jeung anu sakabeh perkara 

anu hanteu dikersakeun mah euweuh 

(Hanteu jadi). 

5. Lamun nyontokeun yen Alloh Ta’ala mah 

anu ngadamelna oge hanteu kalawan pakakas jeung hanteu aya 

anu ngarencangan nyaeta hanteu aya 

anu ngabaturan. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh dimisilkeun siga mahluk lantaran 

ari anu ngadamelna

[19/2 19:52] Aing: hanteu make pakakas jeung make parabot jeung hanteu aya anu ngarancangan atawa hanteu aya anu ngabantuan, 

tah anu lacurna kitu teh mahluk nyaeta lancah kumargi kitu atuh poma Dzat Alloh teh 

ulah dicontokeun 

misil lancah 

jadi nyatana 

Dzat Alloh Ta’ala mah 

eta anu ngajadikeun saperti Anjeuna 

parantos ngadawuhkeun dina al Qur’an 

Surat Qaaf 

ayat 38

[19/2 19:54] Aing: Walaqod kholqnas samawati wal ardi 

wama baenahum fisitati ayaumin 

wama masana 

min lugubbin 

“Jeung Saenyana Pangeran Anjeun Dzat anu geus ngajadikeun langit jeung bumi jeung sakabeh perkara antara langit jeung bumi 

dina genep mangsa 

nu teu ka sifatan 

sifat cape”. 

Ari margina 

paham dina 

genep mangsa, 

karana sakabeh mahluk anu dijadikeun ku 

Alloh Ta’ala 

eta pada kawengku 

ku umur 

sarta pada nyorang lantaran mangsa Contona 

saperti urang mimiti 

ti rama ka ibu 

aya dina pirang-pirang mangsa. 

Nyakitu deui 

sanggeus dibabarkeun nyorang mangsa 

nyaeta 

mangsa orok, 

mangsa budak, 

mangsa baleg, 

mangsa dewasa, 

jeung saterusna. 

Jadi sakur mahluk 

eta pada kasorang kumangsa. 

Nyaeta saperti 

bumi katut eusina kayaning sato hewan atawa tutuwuhan 

eta kabeh pada nyorang mangsa. 

Sarta dina eta mangsa, eta samangsa-mangsana teh pada aya ngarana saperti ngadawuhkeun dina Surat Nuh 

ayat 14

[19/2 19:56] Aing: Wakod kholakum 

at waron 

“Jeung, 

Yakni geus dijadikeun maraneh kabeh 

anu digunta ganti.” 

Jadi yakin 

mahluk eta 

pada kasorang mangsa. 

Karana 

fisitati ayaumin eta sundana dina genep mangsa”, 

deui lamun 

dina genep poe mah 

siga pisan Alloh teh kasorang ku beurang kahalangan kupeuting, padahal beurang jeung peuting eta 

dikersakeun ku Anjeuna. 

Deui Alloh eta 

anu ngersakeun 

karana ngadawuhkeun dina surat Yasin 

ayat 82

[19/2 20:04] Aing: Innama amruhu 

idza aroda saean 

an yaquulalahu 

kun fayakun 

“Saenyana 

sakabeh perkara urusannana Alloh 

eta dimana 

ngersakeun salah sahijina perkara 

sok ngadawuh kagungan Anjeuna jadi 

mangka jaradi”. 

Ayeuna yakin, 

Alloh teh 

anu kagungan atawa 

anu ngersakeun 

lain anu ngadamel 

karana sundana 

‘Idza Aroda” teh ngersakeun, 

lamun nyata-nyatakeun misil jelema, 

mangka Dzat Alloh 

ceuk kateranganana : 

Bilasaotin Walhardin “kalawan hanteu kusowara jeung 

teu ku Aksara” 

Mangka ari sundana Anyakulu : 

“mangka sok ngadamel” lahu : 

kagungan Alloh 

Nyaeta Lapadna (kecapna) jadi lapad Kun eta isarah kana sakabeh sowara anging Alloh 

anu uninga contona Saperti 

Meletekna mata kelong tina siki 

nalika mimiti jadi atawa sowara peupeusana enog 

nalika mimiti megar. 

Tah eta kabeh sowara teh estu 

kagungan Alloh Ta’ala 

ari dina wahyu mah nuduhkeun 

ku lapad isarah bae nyaeta ku lapad Kun tea. 

Kumargi kitu poma 

Alloh teh 

ulah dicontokeun 

misil jelema 

nyaeta nyoara Kun saban-Saban isuk 

dina lebet genep poe. 

Lamun nyata-nyata 

Dzat Alloh ngadawuh Kun dina lebet genep poe. 

Jadi nepi ka genep kali ngadawuh kun 

sarta saban-saban ngadawuh kun 

jleg bae aya mahluk. 

Jadi ana kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh dicontokeun 

siga mahluk 

nyaeta jelema tukang sulap, 

jeung deui lamun kun jleg atuh mahluk oge 

moal tina leutik heula, saperti tina johar piri 

anu jadi johar morokab jeung mahluk-mahluk moal aya parobahan gonta-ganti saperti tina pitik kana jajangkar 

nepi ka jadi jago 

barang ari lapad kun eta ceuk katerangannana : 

Wamruhu Baenalkafi 

Wa nun 

“Jeung Ari urusanana Alloh Ta’ala 

eta antara 

Kop Jeung Nun “. 

Ari eta anu antara 

kop jeung nun teh 

anu abadilabad 

barang di runtuykeunana Kop jeung Nun teh 

nya jadi Lapad Kun. 

Eta kecap Kun teh 

jadi isarah kana sakabeh kudrat irodat Alloh Ta’ala anu tanpa wates wangena 

nyaeta anu dua hurup jadi lapad Kun eta 

dina antara dua aksara hanteu aya wates wangena 

hanteu aya pegatna hanteu aya hahalangna, jeung 

hanteu aya lowongna 

eta teh jadi isarah 

kana sakabeh perkara pangersa Alloh Ta’ala. 

Anu Abadilabad 

nyaeta saperti 

urang ti mimiti dikandung ku indung nepi ayeuna pisan. 

Eta tetep masih terus dijadikeun atawa dikersakeun 

ku Alloh Ta’ala 

anu hanteu aya eureuna sadetik oge 

nepi ka hanteu karasa gunta ganti parobahannana

[19/2 20:07] Aing: Alloh Ta’ala 

ngajadikeun atawa ngersakeunana mahluk anu tetep terus 

hanteu aya eureuna 

eta teh nyatana 

lapad Kun tea. 

6. Lamun Nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala 

eta 

hanteu diluhur, 

hanteu dihandap, 

hanteu di wetan, 

hanteu dikulon, 

hanteu dikidul, 

hanteu dikaler, 

eta lamun kitu 

jadi nepak dada 

nuduh kana diri sorangan ngaku Alloh. 

Lamun nyontokeun yen Alloh mah 

hanteu ditengah-tengah hanteu dimana-mana 

eta lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala dimisilkeun 

kana lowong atawa suwung, 

sedang ari 

lowong atawa suwung eta mahluk keneh. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh 

Teu Warna, 

teu rupa, 

teu beureum, teu hideung, 

teu bodas, 

teu kayas, 

teu kulitan, 

teu lamadan, 

teu dagingan 

teu tulangan. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh 

di misilkan 

kana hawa atawa angin 

seudeung ari 

hawa atawa angin 

eta teh mahluk keneh. 

Mangka Ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuhkeun dina surat Al Imron 

Ayat 6 :

[19/2 20:12] Aing: Huwalladi yushowwirukum 

fi arhami kaefa yasau “ 

ari Dzat Alloh 

eta anu ngersakeun 

rupa maraneh kabeh 

dina piaraeunana sakumaha anu dikersakeunana 

ku Anjeunna bae”. 

Jadi numutkeun keterangan mah 

Dzat Alloh 

eta anu kagungan sakabeh rupa, 

anu kagungan sakabeh warna atawa 

anu ngarupakeun 

anu ngawarnakeun, 

anu ngersakeun warna. 

7. lamun nyontokeun yen Alloh teh 

hanteu ibuan, 

hanteu Ramaan, 

hanteu Putraan, 

lain awewe, 

lain lalaki, 

tara dahar, 

tara leueut, 

tara sare, 

salawasna. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh dicontokeun 

misil malaikat, 

jadi nganggap 

Ka Dzat Alloh teh Malaikat. 

Barang ari Malaikat teh Mahluk, 

terang ari Alloh kagungan sakabeh 

para malaikat.

Dzat Alloh Ta’ala teh 

anu kagungan, 

anu teu ramaan, 

hanteu ibuan 

tapi putraan 

nyaeta kanjeng 

Nabi Adam Alaihi salam. 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

Teu ibuan tapi ramaan nyaeta 

kanjeng nabi Sis 

Alaihi salam, 

jeung Deui 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

anu kagungan 

anu hanteu ramaan 

tapi ibuan 

nyaeta Kanjeng Nabi Isa Alaihi mu solatu wassalam

[19/2 20:13] Aing: Mangka Dzat Alloh ta’ala mah ngadawuh dina surat Asy syuura 

ayat 11

[19/2 20:14] Aing: Laesa kamisli saeun “ Hanteu aya 

pikeun contona atawa ngamisilkeun 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge” 

Ari margina 

sakabeh perkara oge kagunganana 

saperti pituduh Anjeuna dina surat Al Baqarah ayat 284 :

[19/2 20:15] Aing: Lillahi mafissamawati wama fil ardi 

“Kagungan Alloh 

eta sakabeh perkara 

anu disakabeh langit jeung sakabeh perkara anu dibumi.” 

Kumargi kitu atuh 

Dzat eta ulah dicontokeun atawa dimisilkeunkeun kawas sakabeh mahluk, sakumaha pituduh Anjeuna dina 

surat Ath Thuur 43

[19/2 20:17] Aing: Subhanallohi 

amma yusrikun 

“ari kagungan 

Maha bersih atawa Suci Dzat Alloh tina sakabeh perkara anu sok dicontokeun (disasamakeun) 

ku maraneh kabeh” 

8. Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Murah 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh dimisilkeun kana 

barang rupa banda 

anu hargana pangrendahna, 

sedeung anu sifat murah teh lawanna mahal, mangka ari 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan 

Maha bersih tina sifat-sifat lalawanan. 

Karana Anjeun parantos ngadawuhkeun dina surat Yasin 

ayat 36. 

anu ngersakeun lalawanan :

[19/2 20:20] Aing: Subhanaladzi kholakol ajwaja kullaha mimma tunbitu ardu 

wamin anfusihim wamimma layalamuna. 

“ari Kagungan 

Maha Suci Dzat anu geus ngajadikeun jojodoan (lalawan) 

tina sakabeh perkara 

anu ku maraneh 

sok jaradi (tumbuh) 

dina bumi, 

jeung tina maraneh oge jeung tina perkara 

anu maraneh 

henteu nyaho.” 

Cenah eta 

sifat murah soteh 

dumeh urang 

aya ceuli, 

aya irung, 

aya panon jeung saterusna, 

tah eta oge 

hanteu kaharti 

sabab eta lain 

meunang meulian meunang nyurup 

karana anu sok disebut murah atawa mahal teh nyaeta anu menang meulian. 

Lamun kitu

jadi Dzat Alloh teh misilkeun tukang dagang jeung siga pisan urang teh aya kaboga 

anu lain kagungan 

Dzat Alloh 

paranti ngurup atawa paranti nukeuran 

ka Dzat Alloh 

Padahal urang 

hanteu ngagaduhan naon-naon sakumaha dawuhan Alloh Ta’ala dina surat An Nisa 

ayat 78

[19/2 20:23] Aing: Kul kullum min indilohi 

“caritakeun 

ku Anjeun Muhammad yen sakabeh perkara 

eta kagungan 

Alloh Ta’ala wungkul.” 

Dina pepelakan oge saperti bangsal sasiki jadi saranggey eta lain, Dzat Alloh sifat murah, margi urangna, 

taneuhna, jeung bibitbibitna 

estu kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala, 

jeung lamun 

dina pepelakan nyontokeun yen 

Dzat Alloh teh 

Sifat Murah 

atuh kumaha lamun pepelakan tea teh 

keuna kuhama 

meureun Dzat Alloh teh sifat mahal, 

cenah eta 

lamun amal hade 

sok panen hade jeung anu amal goreng 

sok panen goreng. 

Eta lain 

Dzat Alloh sifat murah karana bisana ngajalankeun 

amal hade atawa 

amal goreng, 

tah eta teh 

ku kudrat irodatna 

Dzat Alloh Ta’ala, 

sakumaha dawuhanana dina surat fathir 

ayat 8 :

[19/2 20:24] Aing: Fainnalloha yusholu 

man yasyau 

wayahdi man yasau 

“Mangka saenyana 

Dzat Alloh Ta’ala eta 

anu baris nyasarkeun kasaha anu dikersakeunana jeung Alloh Ta’ala 

anu baris nuduhkeun 

ka saha bae anu dikersakeunanan.” 

Ari dina buahna amal 

eta Dzat Alloh 

parantos ngersakeun pituduhna dina surat 

Al Baqarah 

Ayat 286 :

[19/2 20:27] Aing: Laha makasabat 

wa ‘alaiha maktasabat 

“Pikeun Awakna teh naon-naon anu 

di kasabna (pigawe) bae jeung ka awakna teh 

boh mangfaatna 

boh madorotna sakumaha anu geus 

di kasabna (diparigawe) 

Jadi numutkeun ieu katerangan mah 

nyaeta nyata Anjeuna teh kagungan jenengan 

anu ka unggel dina Al-qur’an Al adlu, 

upami di ango ngundang Ka Anjeuna Ya Adlu. 

“Hey Dzat 

anu kagungan sifat adil” 

Nya jadi nyata 

aya wawales sakumaha numutkeun amalna, 

tah eta mah 

sifat adilna 

kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala 

saperti anu Parantos didawuhkeun dina. 

Al Imran 

ayat 18 :

   Koiman bilqisti

[19/2 20:36] Aing: “Dzat Alloh Ta’ala eta 

anu ngadegkeun sakabeh urusannana kalawan kaadilan (kukaadilan)”. 

Karana eta 

lain Alloh sifat murah tapi Dzat Alloh eta 

anu kagungan 

sifat murah jeung 

anu kagungan 

sifat mahal. 

9. lamun nyontokeun 

yen diri katut rezeki teh eta titipan ti Alloh 

eta lamun kitu Alloh teh dicontokeun misil jelema karana sok nitipkeun jeung anu katitipan teh nyaeta jelema 

jeung jelema anu patepung pa adu lawung. 

Deui lamun di aku titipan tangtu urang 

kudu katempuhan dimana 

aya anu ruksak atawa aya anu leungit atawa aya anu robah 

kudu sanggup ngaganti. Margi ari titipan mah tegesna 

amanat 

anu hanteu meunang ilang atawa ruksak. 

Lamun nyata-nyata. 

Dzat Alloh sok nitipkeun, ana kitu mah 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

siga anu kapanggih jentulna pajonghok 

bari jeung nitipkeun jeung lamun kitu 

Dzat Alloh teh dimisilkeun siga jelema. 

Lantaran ari jelema 

anu sok nitipkeun teh nyaeta jelema 

anu karepotan 

mangka 

ari Dzat Alloh mah Anjeuna parantos ngadawuhkeun dina surat al Baqarah 

ayat 255 :

Wasyi’a kursyiyuhussamawati wal ardi 

wala yaududu hifdhuma 

“Jembarkeun 

karajaan kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala ngageugeuh sakabeh langit jeung bumi 

jeung hanteu karepotan Anjeuna teh 

ngaraksa sakabeh langit jeung bumi” 

Tah kumargi Dzat Alloh hanteu kasipatan kukarepotan, 

jadi tangtu Anjeuna 

moal nitipkeun ka jelema, jeung deui urang oge ulah arek ngecapkeun 

ka Alloh 

nitipkeun deui Ka Alloh 

kumargina kabeh oge kagunganana 

jeung lamun urang nitipkeun naon 

Dzat Alloh Ta’ala 

jadi ka Dzat Alloh teh nganggap sasama nyaeta dimisilkeun 

siga jelema pada jelema deui. 

10. lamun nyontokeun yen diri katut rezeki teh paparin ti Alloh Ta’ala, eta oge lamun kitu 

Dzat Alloh Ta’ala teh 

eta dimisilkeun 

jeung jelema 

margi ari anu 

sok masihan teh 

eta jelema jeung jelema anu sok pajonghok. 

Jeung ari jelema mah sok silih pasihan soteh eta kasipatan kueuweuh atawa 

sok kasipatan kuloba kakurang. 

Jadi nyontokeun 

Dzat Alloh sok masihan 

ana kitu mah nuding 

ka Dzat Alloh 

tineung kanu hideung, ponteng kanu koneng margi masihannana teh hanteu sarua 

nyaeta diwilah-wilah. 

Jeung lamun nyita-nyita Alloh Sok maparin 

nuding ka Alloh 

sulaya jangji geus maparinan 

sok dipundut deui atawa sok dihilian deui 

saperti 

maparin huntu pangpadeurina 

dipundut huntu pangheulana 

padahal Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuh 

dina Al qur’an 

surat Ar Raad 

ayat 31

Innalloha 

layukholiful mi’ada 

“Saenyana Alloh eta moal Sulaya jangji” 

Jeung lamun 

Alloh maparinan 

ka urang diri katut rejeki eta moal diwajibkeun ibadah, 

taat kana parentahan undang-undang Anjeuna. 

Jeung lamun Alloh 

geus maparin mah tangtu moal diparioskeun deui 

dina poe kiyamah (akherat), 

seperti Anjeuna ngadawuh dina surat Attakasur 

ayat 8 :

[19/2 20:50] Aing: Summa latus’alunna yaumaidin anil na’im 

“Terus 

nyata diparioskeun 

dina poe akherat 

tina hal kanikmatan”. 

Jeung lamun 

Dzat Alloh 

maparinan atuh 

lamun urang geuring tangtu moal dihilian 

ku cageur, 

lamun ruksak 

moal dihilian ku wteuh da puguh geus dipaparinkeun 

padahal nyatana mah Dzat Alloh teh 

lain nitipkeun jeung 

lain anu maparinan kaurang 

tapi saenyana mah kabeh oge 

diri manusa

 katut rejeki 

eta kagunganana sakumaha Anjeuna 

geus ngadawuhkeun 

dina keterangannana 

Kulla amliku finafsihi naf’an 

walanadaron illa 

masya Alloh” 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad yen hanteu ngamilik 

kana diri dina manfaatna jeung hanteu ngamilik madoratna 

anging sakabeh 

perkara oge 

anu geus dikersakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala” 

Deui pituduh 

dina ketranganana 

Layamliku linafsihi dorow 

walanafa awwalam maotan 

walanusuro. 

“hanteu ngamilik mangfaatna jeung hanteu ngamilik 

kana hirupna jeung 

kana paehna jeung 

kana gelarna.” 

Jadi numutkeun ieu katerangan 

estu sagala-gala teh kagungan Anjeuna wungkul. 

Kumargi kitu atuh 

hanteu aya pamaparin hiji perkara oge. 

Aya jenengan 

dina al Qur’an 

Al muti 

lamun dianggo 

nyambut ka Anjeuna, 

Ya Muti : 

“hey Dzat 

anu maparinkeun” 

ari tegesna 

nu maparinkeun mah 

eta beda deui 

jeung kecap 

nu maparinan 

ari hartina 

nu maparinkeun mah nyaeta 

anu ngersakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala. 

Ieu dihandap 

nerangkeun sakadar conto pikeun sundana jenengan jenengan Anjeuna 

supaya dina nyundaanana ulah matak jadi musyrik 

nyaeta saperti : 

Ya kholiku : 

“Hey Dzat anu ngajadikeun, 

(Hey Dzat anu kagungan jajadian) 

Ya Rojaku : 

“Hey Dzat anu ngarizkian, (Hey Dzat anu kagungan rizki) 

Ya Wajidu : 

“Hey Dzat 

anu ngayakeun, 

(Hey Dzat 

anu kagungan sifat Aya) 

Ya Muhyi : 

“ Hey Dzat 

anu ngahirupkeun, 

(Hey Dzat anu kagungan hitup) 

Ya Mumitu : 

“Hey Dzat 

anu maehkeun , 

(Hey Dzat 

anu kagungan anu paeh) 

Ya Hayyu : 

“ Hey Dzat 

anu ngahirupkeun, 

(Hey Dzat anu kagungan hirup) 

Ya Koyumu : 

“Hey Dzat 

anu ngadegkeun, 

(Hey Dzat 

anu kagungan ngadeg) 

Tah aya sundana teh ulah ditambahan 

ku kecap numasihan 

tambahna teh 

kudu kecap 

anu kagungan 

atawa 

anu ngersakeun. 

11. Lamun 

ngalakonan ibadah ngaitikodkeun kasangakeun 

ka Alloh Ta’ala. 

Eta lamun kitu 

jadi ngamisilkeun 

ka Dzat Alloh teh 

saperti ka sasama papada jelema 

sarta siga pisan urang teh 

aya kaboga atawa 

aya kabisa sorangan 

padahal kabeh oge kagungan Anjeuna jeung pitulung Alloh Ta’ala. 

Sakumaha parantos didawuhkeun dina 

surat Al an’am 

ayat 162 :

Kul inna 

sholati 

wanusuki 

wamahyaya 

wa mamati 

lillahirobil ‘alamina 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad :

”Saenyana abdi 

sholat, jeung 

abdi ibadah, sareng 

abdi hirup jeung 

paehna 

estu kagungan Alloh 

anu mangurus 

sakebeh Alam. 

Lamun ngaitikodkeun 

ari diri katut rezeki pamaparin ti Alloh 

ari ibadah 

kasanggakeun ka Alloh 

Tah eta jadi nganggap 

ka Alloh teh sasama saperti ka papada manusa 

lantaran anu 

sok silih haturanan 

silih kiriman teh 

sifat jalma jeung jalma anu sok timbang tarima. 

Karana ari jelema mah sok kasifatan ku leuwih atawa ku kurang, 

sok kasipatan ku untung ku rugi, 

ku aya 

ku euweuh. 

Barang ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah moal kasipatan 

ku untung lamun dibaktian, jeung 

moal kasipatan 

ku senang lamun dikawulaan jeung 

moal kasipatan kuripuh lamun hanteu dikawulaan sarta 

ulah dicontokeun 

misil jelema 

nyaeta sok senang lamun dikawulaan. 

Ari saenyana 

kumawula (Ibadah) 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah anging taat 

kana parentahan undang-undangna bae, sakumaha parantos didawuhkeun

[19/2 20:54] Aing: Lasarikalahu 

wabidzalika umirtu 

wa anna awalul muslimin 

“Hanteu ngasamaan 

ka Dzat Alloh 

kumargi kitu ibadah teh di parentah karana ibadah langkung tipayun ngaku anu pada sumerah (ngaku manganut) 

kana agama islam”. 

Ari ibadah (kumawula) eta lain ngabantuan atawa ngahaturanan 

ka Dzat Alloh Ta’ala, 

sakumaha parantos didawuhkeun dina 

surat Lukman 

ayat 12 :

Waman yasku 

fainama yaskuru linafsihi waman kafara fainnalloha qoniyun hamid 

“Jeung sing saha 

anu sok syukuran 

keur kana awakna manehna jeung 

sing saha anu ingkar tina toat syukuran 

mangka saenyana 

Dzat Alloh eta 

anu kagungan sifat sugih tur 

anu kagungan sifat puji.” 

Kumargi kitu 

jadi amal ibadah 

lain ngahaturanan 

ka sanggakeun 

ka Alloh Ta’ala 

tapi seja turut 

kana parentahan undang-undangna wungkul 

sarta 

sumerah estu 

kagungan Anjeuna bae 

dibisakeunana 

ibadah oge 

estu pitulung 

Alloh Ta’ala. 

12. Lamun nyata-nyata atawa nyangka yen 

Dzat Alloh sok bendu, lamun hanteu dikawulaan. 

Eta ana kitu mah 

Dzat Alloh teh ngamisilkeun 

siga mahluk atawa 

siga jalma ogoan. 

Barang eling ka Anjeuna eta diparentah, 

karana didawuhkeun dina surat Al Muzzamil 

ayat 8 :

[19/2 20:56] Aing: Wadkurisyma robbaka wa tabatal ilaehi tabtiylan 

“Jeung kudu eling 

ka Anjeuna teh 

anu kacida tamplokna” 

Deui didawuhkeun 

dina surat ayat 23 : 

Wakurisma robbika bukrotawa wa asilan 

“Jeung kudu eling 

ka jenengan pangeran Anjeun Muhammad berang jeung peuting”. 

Jeung didawuhkeun dina surat Al A’la 

ayat 14-15

Kod aflaha mantazkaha wadzakaro as,a 

robihi fashola

[19/2 21:05] Aing: “ nyata leuwih bagja jalma anu 

bebersih tina dosana, jeung 

eling kana jenengan 

Dzat Pangeran 

sarta 

sok ngalakonan sholat.” 

Numutkeun ieu katerangan mah 

jadi eling kana jenengan Dzat pangeran 

anu kagungan 

sakabeh mahluk, 

tah eta nurutkeun 

kana parentah wungkul, saperti 

maca asmaul husna, Ismuladom, 

tauzd, 

Al Bassmallah, 

maca kalimah toyibah, tasbeh, 

tahjid, 

tahlil, 

takbir, 

takdis, 

istiqfar 

jeung saterusna. 

Kumargi kitu atuh 

poma 

Dzat Alloh teh 

ulah dimisilkeun 

siga jelema gumede 

jadi pangkat sok bendu lamun hanteu dikawulaan. 

13. lamun ngaitikodkeun yen Dzat Alloh 

leuwih deukeut 

ka manusa tibatan urat beuheung” 

eta ana kitu 

Dzat Aloh teh dicontokeun misil roh sakumaha anu didawuhkeun dina 

surat Qaaf 

ayat 16

Wanahnu akrobu ilaehi min habli warid 

“Jeung urang sarerea leuwih deukuet 

ka manusa 

tibatan urat beuheung”. 

Aya anu ngadawuh “urang sarerea” teh 

moal nyalira 

tangtu kana seuerna marga 

lamun nyalira mah tangtu ngadawuh 

nyebut kami. 

Ari saenyana 

anu ngadawuh 

“urang sarerea” teh nyaeta 

asmaul husna 

nyaeta jenengan-jenengan 

anu aralus 

saperti : 

Arrohmanu, 

Arrohimu, 

Al jabbar, 

Assalamu, 

Al latifu, 

Al Alimu, 

Al kodiru, 

jeung sajabana ti eta. 

Nyatakeun jenengan 

anu mana bae 

anu cumantel 

dipika ingeut atawa 

di pieling 

anu diaos 

dianggo riyadoh 

nyaeta 

dipelakeun 

dipuhit anu matuh, 

ari hikmahna 

jadi akrab 

nyaeta 

leuwih deukeut atawa leuwih deuheus 

ceuk jawana mah 

leuwih pareh kana eta jenengan-jenengan 

ana dipuhit tea 

lamun geus akrab jeung jenengan Dzat Mutlak 

nu mana bae 

tangtu ka acikan 

karamat 

barokah 

kaagunganana jenengan-jenengan 

anu diaos tea. 

Barang ari 

Dzat anu kagungan jenengan mah 

(Dzat Alloh Ta’ala) hanteu kasipatan 

ku deukeut, 

ku jauh 

margi ari anu 

kasipatan kudeukeut jeung jauh mah 

eta mahluk. 

Ari jenengan teh 

eta oge mahluk 

ngan mahlukna 

mahluk kodim 

tegesna 

nu dijadikeun pangheulana. 

Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh 

leuwih deukeut 

tibatan urat nadi 

anu nganteng tina beuheungna 

eta tumiba musyrik. 

Margi Dzat Alloh Ta’ala dimisilkeun siga mahluk nyaeta dicontokeun misil jenenganjenenganana atawa dimisilkeun saperti 

roh (nyawa). 

14. Lamun nyontokeun yen nu bisa ngaijabah teh si itu atawa 

nyebutkeun hanteu ditulungan ku si itu atawa 

nyebutkeun hanteu di tulungan ku kuring.

[19/2 21:17] Aing: Eta ana kitu jadi jelema atawa diri sorangan / manehna nyasamaan ka Dzat Alloh Ta’ala, 

karana ari mahluk mah didawuhkeun dina keterangan 

Yadullohi faoko Aedihiem 

“Kudrat Irodatna Alloh ngaubah kana usaha maraneh kabeh.” 

Padahal ari manusa mah ngan sakadar ihtiar dumeh diayakeun 

akal jeung faham. 

Karana numutkeun anu didawuhkeun dina 

surat Al Kahfi 

ayat 84-85

Min kuli syain sababan faatba’a sababan 

“Tina saban-saban perkara eta 

aya marga lantaranana mangka 

kudu tumut kata metakeun marga lantaranana.”

Deui didawuhkeun dina surat Ar Rad 

ayat 11

Innalloha layuqoyiru 

ma bikoumi hatta yuqoyiruma bianfusihim 

“Saenyana 

Alloh moal ngarobah kana naon-naon perkara hiji kaomna sahingga sok ngarobah kana sakabeh perkara teh 

ku awak maranehanana.” 

Dina surat Yasin 

ayat 54 :

Falyauma latudhlamu nafsun syaean 

wala tujzauna illa 

ma kuntum ta’malun 

“Mangka dina poe 

anu baris kasorang 

moal aya hiji baris nganiaya kana awak saperkara oge jeung moal aya nu baris ngaganjar 

anging sakumaha kaayaan maranehanana sakumaha anu 

sok diparigawe bae.” 

Numutkeun ieu katerangan, 

jadi urang kudu ihtiar pikeun turut marga lantaran. 

Ari diri kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala 

anu diayaan 

ilmu jeung akal, 

atuh jadi moal putus pangharepan 

tapi dina hakekatna enggoning ihtiar teh 

kudu turut atawa tumarima, 

yen dibisakeunanan ihtiar jeung dina hasilna atawa 

hanteu hasilna 

anging 

ku kersana pitulung 

Alloh Ta’ala, 

karana didawuhkeun dina surat Al Baqarah 

ayat 255 : 

Allah, 

tidak ada Tuhan 

(yang berhak disembah) melainkan Dia 

yang hidup kekal lagi terus menerus mengurus (makhluk-Nya); 

tidak mengantuk dan tidak tidur. Kepunyaan-Nya 

apa yang di langit dan 

di bumi. 

tiada yang dapat memberi syafa'at di sisi Allah tanpa izin-Nya? Allah mengetahui apa-apa yang di hadapan mereka dan di belakang mereka, 

dan mereka 

tidak mengetahui apa-apa dari ilmu Allah melainkan apa yang dikehendaki-Nya. 

Kursi[161] Allah 

meliputi langit dan bumi. dan Allah tidak merasa berat memelihara keduanya, 

dan Allah 

Maha Tinggi lagi 

Maha besar.

“Hanteu aya nu boga 

nu sok bisa nulungan anging bisana nulungan teh ku idin ayeuna bae.” 

Deui ceuk Kateranganana 

dina 

Masya Allohu 

kanawama lamyasa lamyakun 

“sakabeh perkara 

anu dikersakeunnana 

ku Alloh eta jadi 

jeung sakabeh perkaran anu hanteu dikersakeun mah eta hanteu jadi.” 

Jadi 

anu kagungan ijabah (pelaksanaan) mah anging Dzat Alloh Ta’ala. 

Karana jenengan Anjeuna anu kaunggel dina Alqur’an 

Al Mujibu 

lamun dianggo nyambut 

Ya Mujibu 

“Hey Dzat 

anu Kagungan Pelaksana atawa 

“Hey Dzat 

anu ngalaksanakeun” 

Ari nyatana mahluk mah Lahaola walakuwata 

illa billahi 

hartina 

hanteu gaduh 

daya upaya sareng hanteu gaduh kakuatan anging dayana kakuatan eta 

kagungan Alloh Ta’ala. 

Jadi hakekatna 

dina ngajalankeun ihtiar eta 

bikudratilloh – 

Biidznilloh 

sakuma geus didawuhkeun dina Keterangan 

Kullan yusiban illa makataballohu Lana 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad taya lian 

nasib abdi sadaya teh anging naon 

anu geus ditetepkeun 

ku Alloh 

ka abdi sadaya.

Deui didawuhkeun dina surat Insaan 

ayat 30

[20/2 00:18] Aing: Wama tasauna 

illa anyasa’allohu 

“Jeung Hanteu aya 

anu baroga dikersakeun ku Alloh Ta’ala.” 

karep anging anu

Ari Itikodna nurutkeun ieu katerangan mah ngarana 

Torekat Jabbariyah 

anu hikmahna 

supaya ulah musyrik ka Dzat Alloh Ta’ala. 

Jadi lamun hasil 

tina ihtiar teh 

moal ujub ria jeung takabur 

rasa bisa sorangan tangtu baris syukuran ka Dzat Alloh Ta’ala 

Jeung Lamun 

dina Ihtiarna teh 

hanteu hasil 

tangtu jadi Sabar, 

jadi bisa baresih 

tina aral jeung 

subaha, 

rumasa sarta 

hanteu gaduh naon-naon bari ngimankeun. 

Wabilkodri hoerihi wasarrihi minallohi ta’ala 

“Jeung hasilna 

jadi percaya 

kana papasten goreng jeung hade tea 

kodratna Alloh Ta’ala” 

Eta torekat 

pikeun gunakeun 

dohir jeung bathin, karana ari lapad 

Al qodariyah jeung Jabarru teh 

eta sami-sami jenengan Dzat Anu mutlak 

anu ngajadikeun 

sakabeh mahluk. 

15. lamun ngakukeun yen agama islam teh 

agama urang atawa agama kuring atawa agama urang arab. 

Eta lamun kitu 

jadi jelema teh disamikeun jeung 

Dzat Alloh 

margi siga pisan 

agama islam teh beunang ngatur atawa beunang ngarancana manusa, 

jeung lamun 

agama islam teh 

agama arab 

atuh waktu 

kangjeng rosul ngebrehkeun 

agama islam teh 

tangtu urang arab 

moal ngewa 

ka kangjeng rasul. 

Malah kangjeng Rosul oge uningana kana agama islam teh saparantos diturunkeun wahyu ku Alloh Ta’ala. 

Barang ari 

agama islam mah 

geus didawuhkeun 

dina surat Al Imran 

Ayat 19

[20/2 00:18] Aing: Innaldina 

‘indallohil islam 

“Saenyana 

agama kagungan Alloh teh nyaeta 

agama islam” 

Jeung geus didawuhkeun dina surat An Nashr 

ayat 2

[20/2 00:20] Aing: Waroaetan nasayad khuluna fidiynillohi afwajang 

“Jeung tangtu nenjo Anjeun Muhammad 

ka manusa manusa 

baris pada arasup 

agama islam anu pohara abrulabrulanana. 

Numutkeun ieu katerangan mah 

jadi yakin yen 

agama islam 

teh lain boga manusa tapi agama kagungan Dzat Alloh Ta’ala 

ari manusa jeung jin 

anu iman mah 

ngan manganut wungkul kana agama islam teh, 

kumargi kitu 

lamun ngaku ngabogaan agama teh eta 

hukum musyrik 

lantaran ngasamaan ka Dzat Alloh Ta’ala.

[20/2 00:24] Aing: Lamun nyontokeun 

elmu si et amah 

elmu syetan 

Eta lamun kitu 

jadi syetan teh 

di sasamakeun jeung Alloh Ta’ala 

padahal boro-boro setan boga agama atawa elmu, 

manusa oge 

anu dimulyakeun ku Alloh Ta’ala 

hanteu ngabogaan elmu karana geus 

di dawuhkeun dina 

surat Al Mulk 

ayat 26

Qul innamal ‘ilmu ‘indallohi 

wa innama nadiyrun mubin 

“Caritakeun 

ku Anjeun Muhammad Saenyana 

sakabeh perkara elmu eta kagungan Alloh 

jeung Saenyana perkara kaula mah 

anu ngelingan bae 

anu nyata.” 

Kumargi sakabeh elmu kagungan Alloh Ta’ala jadi anu nyebutkeun 

ilmu setan teh 

eta hukumna musyrik margi setan disasamakeun jeung Dzat Alloh Ta’ala. 

17. Lamun nyontokeun urang mah boga Alloh 

si itu mah atawa golongan itu mah 

hanteu ngabogaan Alloh. 

Eta lamun kitu jadi 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

barang benda atawa dimisilkeun ingon-ingon margi 

Alloh anu dibogaan 

ku jelema, 

barang dawuhanana dina surat Ar Rum 

ayat 26

[20/2 00:26] Aing: Walahu man fissamawati wal ardi 

kullulohu qonituna 

“Ari kagungan Alloh teh sing saha bae 

anu aya disakabeh 

langit jeung bumi 

eta oge kabeh kagungan bae pada sumujud.” 

Jadi yakin 

lain urang anu ngabogaan Alloh, 

cenah eta 

disebutkeun hanteu ngabogaan Alloh soteh dumeh ingkar 

tina iman jeung islam. 

Eta oge geus didawuhkeun dina 

al Qur’an 

surat Ataghaabun 

ayat 2

[20/2 00:27] Aing: Huwalladi kholaqokum faminkum kafirun waminkum mumin 

“Alloh eta 

anu geus ngajadikeun maraneh kabeh 

mangka tisawarehna maraneh anu ingkar 

tina iman jeung islam jeung ti sawarehna maraneh anu iman.” 

Jeung deui didawuhkeun dina surat An Nahl 

ayat 93 :

[20/2 00:36] Aing: Walau sya’allohu laja’alakum ummatan 

wa hidatan 

walakin yudilu min yasau wayahdi man yasyau 

“Sanajan Alloh 

geus ngersakeun nyata geus ngajadikeun maraneh kabeh umat anu sagolongan 

tapi bae anu baris sasar sing saha bae 

anu di kersakeunana jeung anu baris meunang pitulung (pituduh) 

sing saha bae 

anu dikersakeunana.” 

Jadi anu matak numutkeun katerangan mah 

anu pada ingkar jeung anu pada iman teh 

eta kabeh 

dua golonganana kagungan 

Dzat Alloh Ta’ala.” 

18. Lamun Nyontokeun dimana bae urang aya didinya Dzat Alloh aya. 

Eta lamun kitu 

ka Dzat Alloh teh dicontokeun misil 

hawa anu ku urang diango ngambekan, nganggap 

ka Dzat Alloh Ta’ala teh kana hawa. 

Padahal ari hawa eta 

lain Dzat Alloh Ta’ala 

tapi mahluk, 

ari nyatana 

anu ngabarengan 

ka urang mah 

anu dimana bae 

urang ayana 

nyaeta 

elmuna, 

kodratna jeung Rohmatna 

saperti anu didawuhkeun dina surat Al hadid 

ayat 4 :

Ya’lamuma 

yaliju fi ardi 

wama yakhruju minha wama yang jilu minassama’I 

wama ya’ruju fiha wahuwa ma’akum aenama kuntum 

wallohu bima ta’maluna basyirun 

“Bari Alloh eta 

anu uninga 

kana naon anu asup 

ka jero bumi jeung 

kana naon-naon 

anu kaluar ti jero bumi jeung kana naon-naon anu turun ti langit jeung kana naon-naon 

anu naek ka langit jeung ari ka uningana 

Alloh Ta’ala Ngabarengan 

ka maraneh kabeh dimana bae ayana maraneh.” 

Tah ieu mah nganyatakeun 

anu ngabarengan teh kauninga Alloh jeung elmu Alloh 

Margina lapad 

Huwa tea domir 

kana lapad Yalamu, 

contona saperti 

urang ngagawean 

hiji perkara 

anu acan ngarti sarta hanteu aya gunana, 

tapi kalah kutemen wekel mah 

tangtu kana bisana 

tah eta nyatana dibarengan, 

sakumaha katerangan : 

Inna Rohmatallohi koribun minal muslimin 

“Saenyana 

Rohmatna Alloh Ta’ala deukeut tina sawarehna anu ngajalankeun kahadean.” 

Lamun 

ngalakonan ibadah 

aya padangan saluyu jeung hawa nafsuna 

Eta lain toat 

karana parentahanana undang-undang 

Alloh Ta’ala 

tapi Alloh Ta’ala teh dianggap hawa nafsu bae 

sabab ibadahna teh ngawula kana 

hawa nafsu. 

Barang ari hawa nafsu eta mahluk, 

jadi anu ibadahna milihan anu cocog jeung hawa nafsu eta 

hukumna musyrik ka Dzat Alloh Ta’ala 

nyaeta saperti 

anu parantos didawuhkeun dina 

surat Al Jaatsiyah 

ayat 23 :

[20/2 00:41] Aing: Afaro aeta 

manitakhoda 

ilahahu huwahu 

“Naha hanteu nenjo Anjeun Muhammad jalma-jalma 

anu nganggap 

pangeran kan nafsu” 

Jadi ana kitu mah 

anu nganggap 

Dzat Alloh Ta’ala 

kana hawa nafsu teh tumiba musyrik 

ka Dzat Alloh Ta’ala ; 

20. Lamun 

anu ngalakonan ibadah agama islam 

nurutkeun piwuruk guruna 

anu hanteu 

make katerangan Alqur’an. 

Eta ana kitu mah 

jadi rukun imana teh sanes 

wakutubihi 

tapi waguruhi, 

mangka geus didawuhkeun dina 

surat Al Kahfi 

ayat 110

Qul innama ana yasarun misylukum yuuha ilaya annama ilahukum 

ilahun wa hidun 

faman kana yarju liqo’a robihi falyamal 

‘amalan sholihan 

wala yusrik bi’ibadati robihi ahada’ 

“ caritakeun 

ku Anjeun Muhammad saenyana 

perkara kaula 

anu diwahyuan 

saenyana pangeran maraneh kabeh 

tepung jeung 

rohmat pangeran maraneh, 

mangka perkara 

migawe amal hade jeung poma ulah nyarupakeun dina ibadah kapangeran maneh 

ku hiji perkara oge” 

Kumargi kitu 

mangka manganut agama islam teh 

kudu ngalakonan kumawula ka Alloh Ta’ala nurut piwuruk guru 

anu make katerangan 

Al Qur’an

[20/2 00:51] Aing: Lamun nyontokeun yen Alloh teh Wujud 

anu sundana 

sifat aya. 

Eta ana kitu 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

kana sifat Mahluk 

margi anu sifat aya mah karasa, 

katara, 

kadenge, 

kaambeu, 

karagap, 

lamun deukeut 

bisa diragap atawa dirampa 

jeung lamun jauh 

bisa ditunjuk 

jeung lamun sifat aya teh lalawananana 

sifat eweuh, 

mangka ari anu kasipatan ku aya jeung kueweuh eta teh 

mahluk. 

Karana ceuk 

katerangan nana. 

Alhamdulillahiladi 

ahroja ibadahu 

minal adam 

wal wujudi 

“Ari sakabeh puji 

estu kagungan Alloh 

anu geus ngaluarkeun 

ka abdina 

tina euweuh kana aya” 

Deui ceuk kateranganana 

Allohu kholikul basaru minal adamu 

“Eta anu ngajadikeun manusa 

tina euweuh kana aya tuluy euweuh 

sangeus aya. 

Numutkeun katerangan Anjeuna anu kaunggel dina AL-Qur’an 

Wajidu atawa 

Al Wajidu, 

lamun dianggo 

ngundang ka Anjeuna 

Ya Wajidu 

anu sundana : 

Hey Dzat anu ngayakeun atawa 

Hey Dzat 

anu ngersakeun aya

” jadi tegesna mah 

Dzat Alloh 

anu kagungan sifat Aya jeung 

anu kagungan sifat euweuh, 

lamun nyontokeun yen Alloh teh sifat aya, 

siga pisan Alloh 

anu diayakeun 

padahal sifat Aya teh 

eta mahluk, 

karana ayana teh diayakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala. 

Barang lamun 

Dzat Alloh aya, 

kusaha diayakeunana, 

ari nyatana 

anu ngayakeun sareng anu ngeuweuhkeun teh nyaeta Alloh Ta’ala 

tegesna 

anu ngersakeun sifat aya jeung sifat euweuh. 

Ari nyatana yen 

Dzat Alloh Ta’ala 

anu kagungan sifat aya nyata buktina 

aya langit, 

aya bumi, 

aya bulan, 

aya bentang, jeung saterusna jeung sakabeh 

perkara anu dijadikeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala diluhur bumi 

tah eta ayana teh diayakeun 

ku Dzat Alloh Ta’ala. 

Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat aya 

tah eta jadi dicontokeun misil mahluk 

anu bieu ditataan 

anu diayakeun 

ku Anjeuna. 

Ari nyata Alloh 

anu kagungan 

sifat euweuh 

nyaeta 

sateuacan diayakeun 

eta mahluk-mahluk saperti 

manusa, 

bumi, 

langit 

bulan, 

bentang 

jeung saeusina antara bumi langit eta pasti, 

euweuh samemeh diayakeun . 

Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala sifat euweuh teh 

eta dicontokeun 

mahluk nu euweuh. 

Barang parantos aya 

eta mahluk teh 

sok terus areuweuh deui, 

kumargi kitu 

jadi nyata 

yen Dzat Alloh Ta’ala 

eta teh 

anu kagungan sifat aya tur 

anu kagungan sifat euweuh. 

Karana 

Anjeuna anu 

kagungan sifat uninga kanu aya jeung 

kanu euweuh 

da puguh 

anu sifat wujud jeung sifat adam eta 

mahluk. 

Mangka ari 

Dzat Alloh Ta’ala mah anu didawuhkeun dina 

Al Qur’an

[20/2 01:00] Aing: Subhanallohi 

Amma Yasifun 

“Nu kagungan maha suci (bersih) 

tina sakabeh perkara 

anu sok di sifat-sifatkeun ku maraneh kabeh.” 

Tegesna 

Dzat Allah eta 

anu kagungan 

Maha bersih 

tina sakabeh perkara sifat mahluk, 

kumargi ceuk pituduh tina Al Qur’an kitu, 

atuh ulah wani-wani nyipatan ka 

Dzat Alloh Ta’ala. 

Lamun nyontokeun yen sifat aya teh 

sabab aya mahlukna, 

ari nyontokeun 

pedah aya mahluk mah, ana kitu 

Dzat Alloh teh 

di contokeun 

misil patukangan 

(tukang nyieun) 

nyaeta dumeh aya 

anu dijieun (maf’ul) 

tangtu aya 

anu nyieun (Fa’il). 

Padahal ari “fa’il” 

nyaeta lamun jauh 

bisa ditunjuk atawa dijujuk dipangihan, 

jeung lamun euweuh tangtu paeh atawa pindah tempat. 

Barang 

jenengan Anjeuna 

sanes Al Fa’ilu tapi 

Al Kholiku 

anu sundana 

“Dzat anu ngajadikeun” 

lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh 

sifat Kodim 

anu sundana 

sifat tiheula. 

Eta lamun kitu 

siga pisan Dzat Alloh teh diheulakeun, 

lamun dicontokeun 

saha anu mangheulakeunana jeung ari 

sifat tiheula 

eta aya lalawananana karana paratos 

di dawuhkeun dina 

surat Yasin 

ayat 36 :

Subhanalladzi 

Kholaqol ajwaja. 

“Kabersihan 

kagungan Dzat 

anu ngajadikeun jojodoan 

(lalawanan/papasangan) 

Kumargi 

Dzat Alloh Ta’ala ngajadikeun 

jojodoan 

(lalawanan/papasangan), 

jadi mahluk teh 

aya anu tiheula jeung 

aya sifat pandeuri contona 

nyaeta 

sifat mahluk (manusa), 

tiheula ti pihak lalaki nyaeta 

kangjeng Nabi Adam Alaihi salam jeung 

ti pihak awewe 

nyaeta siti Hawa Alaihi Salam. 

Terus aranjeuna putraan 

tah eta para putra 

anu sifat pandeuri 

jeung eta 

aya anu sifat tiheula. 

Nyaeta cikal 

jeung aya anu 

sifat pandeuri 

eta bungsuna. 

Atuh yakin 

jadi mahluk-mahluk eta aya anu sifat tiheula 

eta lanceukna 

aya anu sifat anyar. 

Barang ari 

Dzat Alloh mah 

anu ngersakeunana margi jenenganana 

anu kaunggel di Qur’an 

Al Hadiid 

ayat 3 :

Huwal 

awalu 

wal akhiru 

waddhohiru 

wal bathinu

[20/2 01:06] Aing: “Ari Dzat Anjeun 

anu kagungan tiheula (mimiti), 

anu kagungan pandeuri (Akhir), 

anu kagungan dhohir, anu kagungan bathin.” 

Lamun nyontokeun 

Dzat Alloh 

anu tiheula 

aya mimitina 

anu pandeuri 

anu hanteu aya panganggeusanana. 

Tah eta 

kudu kaharti 

margi ari tiheula eta moal pandeuri 

nyakitu deui saban-saban anu pandeuri moal tiheula, 

tah kumargi kitu 

Dzat Alloh mah 

moal bisa kasifatan 

ku naon-naon, 

karana dawuhanana 

dina surat Al Insaan 

ayat 1

Hal ata’alal insani 

hinun midadhari lamyakum saean madkuron. 

“Naha hanteu datang kabar ka manusa mangka dina waktu 

anu kaayaanana manusa dina eta mangsa 

hanteu bisa nyaritakeun naon-naon kana 

Dzat Alloh mah 

ngan bisa nyatakeun 

anu kagungan nana bae.” 

Saperti anu parantos didawuhkeun dina 

surat Al Hadiid 

ayat 3

Huwal 

awalu 

wal akhiru 

waddhohiru 

wal bathinu 

“Ari Dzat Anjeun 

anu kagungan 

tiheula (mimiti), 

anu kagungan pandeuri (Akhir), 

anu kagungan dhohir, anu kagungan bathin.” 

Lamun Nyontokeun Yen Dzat Alloh teh 

sifat “Baqo” 

anu sundana 

sifat Langgeung. 

Eta yen Dzat Alloh 

di contokeun 

misil mahluk 

karana mahluk oge 

anu langgeng 

saperti akherat 

anu tos didawuhkeun dina surat Al A‘ala 

ayat 17 :

Wal Akhirotu khoerun 

wa abqo 

“Jeung ari Akherat 

leuwih langgeng jeung leuwih alus jeung sakabeh arwah oge 

eta pada langgeng. 

Karana didawuhkeun dina Alqur’an 

Wahum Fiha Kholidun “jeung maranehanana eta pada langgeng disurga atawa dinaraka” 

Deui didawuhkeun 

dina Alqur’an

[20/2 01:12] Aing: Wajabko 

Wajhu Robbika 

“Jeung baris langgeng perjalanan anu dimaksud ku pangeran anjeun Muhammad 

nyaeta mahluk keneh anu di jadikeun 

(anu dikersakeun 

ku Alloh Ta’ala) 

Nya kitu deui 

anu sifat langgeng teh saperti 

luhur handap, 

wetan kulon, 

kaler jeung kidul 

eta tetep pada langgeng moal barubah atawa parindah 

ana kitu 

anu sifat langgeng teh mahluk 

nyakitu deui lalawananana 

nyaeta 

bulan, 

bentang, 

panonpoe jeung sajabana 

saperti 

rohani sifat langgeng tapi 

jasmani mah sifat rusak. 

Barang ari 

Dzat Alloh 

kagungan jenengan 

anu kaunggel dina 

Al Qur’an 

“Al Bakiyyu” 

lamun dianggo undang Ya Bakiyyu 

anu sundana: 

“Hey Dzat 

anu Kagungan 

Sifat Langgeng”. 

Jadi Dzat Alloh mah 

anu ngersakeun 

sifat langgeng jeung 

anu ngersakeun 

sifat ruksak jeung anjeuna mah 

moal kakeunaan 

ku eta dua sifat lawanan. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Mukholafatu lilhawadisi 

anu sundana 

beda-beda jeung sakabeh anu anyar. 

Ana kitu mah 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

kawas mahluk 

margi saenyana 

sifat beda-beda 

sakabeh anu anyar jeung anu pandeuri 

saperti ibu rama teh 

sifat anu tiheula 

ari putrana 

sifat pandeuri 

nyaeta beda-beda 

pikeun sakabeh 

anu anyar 

sanajan sami putrana nepi ka aya likurna 

eta tangtu moal sarua boh adat tabeatna 

boh nasib jeung rupana. 

Karana geus didawuhkeun dina suratul Lail 

ayat 4 :

Inna Sa’yakum lasyata 

“Saenyana 

pagawean kalakuan maraneh kabeh 

eta yakin beda-beda pisan 

jeung deui didawuhkeun dina surat fathir 

ayat 28

[20/2 01:14] Aing: Waminal nasyi waldawabbi 

wal anami mukhtalfun alwanuhu kadalika 

“Jeung sakabeh manusa, jeung sakabeh gegeremetan 

jeung sakabeh ingon-ingon 

eta beda-beda pisan warna jeung rupana” 

Barang lamun nyipatan beda ka Dzat Alloh Ta’ala naha urang geus manggihan sabaraha kali Dzat Alloh teh. 

Anu mawi 

urang bisa ngabedakeun teh 

eta tangtu kana perkara anu geus kapanggih atawa katingali jentulna. 

Mangka Alloh 

geus ngadawuhkeun dina surat Al An’am 

ayat 103 :

[20/2 01:22] Aing: Latudrikuhul absoru wahuwayudrikul absoro wahuwallathiful khobier 

“moal aya anu nepi ka Dzat Alloh Ta’ala awasna sakabeh paninggal“ 

Kumargi hanteu aya 

anu bisa ningali tangtu moal bisa dicita-cita 

ku ati 

nyaeta moal kacipta deui, 

lamun kacipta eta tangtu bisa digambar 

jeung eta tangtu kaharti. 

Atuh kumaha bisana ngabedakeun 

kana perkara anu hanteu nyaho, 

margi urang 

bisa soteh ngabedakeun anu nyieun 

jeung anu dijieun 

nyaeta 

“Fa’il” jeung Maful mah margi 

eta mahluk 

anu ku urang bisa 

diilikan rupina atawa conto bandinganana. 

Mangka Dzat Alloh mah hanteu aya pikeun conto hiji perkara oge, jeung sifat beda teh 

aya sifat lalawanana nyaeta 

sifat sarua 

saperti, 

sarua jelema, 

sarua sato, 

sarua kai, 

sarua pada batu, 

malah jelema oge 

aya anu sarua 

tujuanana, 

ingetanana, 

saperti anu didawuhkeun dina surat Al Baqarah ayat 6.

Innalladzina kafaru syawaun ‘alaihim ‘aandzartahum 

am lam tundzirhum layu’minun 

“Saenyana 

sakabeh anu ingkar 

tina kaimanan jeung kaislaman 

eta sarua bae 

kana 

pikiran maranehnana teh sanajan di elingan 

ku maneh Muhammad maranehnana 

sarua jeung hanteu 

di elingan pikiranana teh jadi tetep bae 

hanteu daraek Iman.” 

Jadi anu numutkeun katerangan 

anu sifat sarua 

eta mahluk 

anu ku urang 

bisa dipanggihan 

jadi nyatana 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan 

sifat beda-beda jeung anu kagungan 

sifat sarua, 

margi Dzat Anjeuna mah anu kagungan beresih tina sakabeh, 

sifat-sifat anu tumerap 

di mahlukna 

karana Anjeuna 

anu ngersakeun 

sakabeh sifat. 

Jadi lamun ngamisilkeun yen Alloh beda 

eta siga pisan 

Dzat Alloh teh 

bisa dicita-cita atawa bisa kacipta. 

Padahal Dzat Alloh mah ceuk Kateranganana. 

Kullu Mahatoro 

Bilbali Fallohu hilapa dalika. 

“Tiap anu dikeretegkeun ku ati 

mangka Dzat Alloh mah sulaya jeung kumeretegna Ati.” 

Lamun ngaitikodkeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Kiyamuhu Binafsihi nyaeta 

anu sundana 

anu jumenengna 

ku anjeun 

nyaeta kuawak Ajeuna bae. 

Eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh dicontokeun 

siga mahluk 

margi mahluk teh 

aya anu jeneng 

ku awakna sorangan saperti jelema

[20/2 01:30] Aing: sato-sato jeung sajabana. 

Jeung 

ari mahluk teh 

aya jumeneng kunu lian saperti bangunan-bangunan, bangsa parabotan, kadaharan jeung sajabana. 

Jadi Dzat Alloh mah sanes 

anu jumenenganeun 

ku Anjeun 

tapi 

Anjeun mah 

kagungan mahluk 

anu sifat jumeneng 

ku Anjeun 

nyaeta 

ku awakna bae 

jeung 

anu kagungan mahluk anu sifat jeneng teh 

ku awak anu lian. 

Margi jenengan Anjeuna anu kaunggel dina Alqur’an 

“Al Koyyum” 

ari sundana 

Dzat anu ngajumenengkeun, 

Dzat anu ngadegkeun tegesna 

Dzat Alloh teh 

anu ngersakeun 

sifat jeneng atawa 

anu ngersakeun 

sifat ngadeg” 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh 

sifat Wahdaniah 

anu sundana 

sifat bangsa hiji. 

Padahal 

anu sifat bangsa hiji teh eta mahluk 

saperti 

panon poe, 

bulan, 

jeung saterusna, 

ari lalawannana 

eta sifat bingbilangan saperti 

bentang, 

jelema, 

sato-sato, 

gunung, 

jeung bentukna hiji-hiji nyaeta 

hanteu nyusun juz bingbilangannana 

saperti 

aya sirah, 

aya beuteungm 

aya leungeun, 

aya beuheung, 

aya suku, 

eta lamun kitu 

Dzat Alloh teh dimisilkeun 

conto panon poe atawa bulan, 

saperti didawuhkeun dina surat yunus 

ayat 5 :

Huwalladzi ha’alassamsa dhiyaan walqomaro nuuron 

“Dzat Alloh eta 

anu geus ngajadikeun panon poe 

anu nyaangan jeung bulan anu aya cahayaan.” 

Kumargi kitu 

Dzat alloh teh 

ulah dicontokeun misil sifat-sifat mahlukna karana parantos didawuhkeun dina 

surat Az zukhruf 

ayat 82

Subhana 

robbissamwati wal ardi robbil ‘arsyi ‘

amma yashifun 

“anu kagungan bersih jeung 

anu mangurus 

tina sakabeh perkara.” 

Deui didawuhkeun dina surat Al Ikhlas 

ayat 1 jeung 

ayat 4

Qul huwallohu ahad “Caritakeun 

ku anjeun Muhammad : ari Dzat Alloh 

anu di ibadahan 

ku anjeun teh jenengannana Alloh 

tur anu kagungan 

sifat hiji

[20/2 01:37] Aing: Walam yakullahu kufuwan ahad 

“Jeung hanteu aya 

ka Dzat Alloh Ta’ala pikeun contona hiji perkara oge” 

Deui jenengan 

anu kaunggel dina 

Al Qur’an 

“Wahidun” atawa 

“Al Wahidu” 

lamun dianggo ngundang ka Anjeuna 

Ya Wahidu : 

“Hey Dzat 

anu ngersakeun hiji”, 

jadi nyatana 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan ngersakeun sifat-sifat anu tumerep di sakabeh mahluk. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh 

sifat “Nafsiah” 

anu sundana 

sifat awak-awakan. 

Jadi lamun kitu dimisilkeun siga mahluk margi 

anu awaken atawa badanan teh 

eta wujud atawa bungkeuleukannana mahluk. 

Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh mah 

sifat “Nafsiah” oge hanteu katingali 

jadi ana kitu yen 

Dzat Alloh teh dimisilkeun siga mahluk “Jismun Latifun” 

anu sundana 

“mahluk waruga lemes”, padahal anu kitu teh mahluk “Nuroniah” nyaeta 

mahluk bangsa cahaya nyaeta 

dimisilkeun 

para malaikat atawa dicontokeun 

para goib saperti 

Jin, 

dedemit, 

siluman. 

Margina anu karitu teh awaken 

ngan hanteu katingali anging 

lamun kawenehan atawa lamun ditingali 

ku panon bathin 

ku badan lemes tea, margi didawuhkeun dina surat Ali Imran 185 :

Kullu nafsin 

dzaiqotul maut “Caritakeun 

ku anjeun Muhammad yen saban-saban 

anu awakan 

baris nyorang maot” 

Jadi nyatana 

Dzat Alloh mah 

anu kagungan 

sifat nafsiah 

atawa 

anu ngersakeun sifat bangsa awakan 

nyaeta wujudna 

atawa 

jentulna mahluk 

ari Dzat Alloh Ta’ala mah hanteu bisa dimisilkeun kana sifat mahluk, 

karana deui dawuhkeun dina surat Ash Shaafaat ayat 180

Subhana 

robbika robbil izati ‘amma yashifun 

“Anu kagungan 

maha suci 

pangeran anjeun Muhammad, 

Pangeran anu kagungan sifat mulya 

tina sakabeh perkara 

anu sok disifat-sifatkeun ku maraneh kabeh.” 

Deui didawuhkeun dina surat Asy Syuraa 

ayat 11

[20/2 01:48] Aing: “Hanteu aya 

pikeun contona atawa misilna 

ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”. 

Kumargi kitu 

sakur anu manganut Islam kudu to’at 

ka Dzat Alloh Ta’ala 

didawuhkeun dina 

surat Al Baqarah ayat 

Wabudulloha 

Walatusriku Bihi Sae’an 

“Jeung maraneh kabeh ulah nyarieun babandingannana 

anu nyarupakeun 

ka Dzat Anjeuna saperkara oge.” 

Deui didawuhkeun dina surat An Nahl 

ayat 74

Fala tadhribu lillahi amsyala 

innalloha ya’lamu 

wa antum latu’lamun 

“Mangka poma 

ulah nyarieun misil maraneh kabeh 

ka Dzat Alloh 

karana 

saenyana ari Alloh 

eta anu uninga 

jeung ari maraneh kabeh hanteu nyaraho.”

 Atuh kumaha pibisaeun nyieun misil atawa conto kana perkara anu hanteu nyaho ?... 

Ngan dugi kadieu nerangkeun 

anu matak tumiba 

kana kamusyrikan 

ka Dzat Alloh 

kumargi 

boh itikod, 

boh ucapan, 

boh kalakuan 

sareng seueur keneh 

anu matak jadi musyrik. 

Ieu mah sakadar panggeuing atawa paringatan 

ka jalma-jalma 

anu ngamaksud ninggalkeun perkara 

anu matak 

jadi kamusyrikan 

ka Dzat Alloh Ta’ala. 

Karana ari musyrik eta parantos didawuhkeun dina surat An Nisa 

ayat 48 :

Innalloha 

la yaqfiru an yusyroka bihi 

wa yaqfiruma duna dalika liman yasau 

wa man yusrik billahi faqodiftaro isyma ‘adhima “

Saenyana 

Alloh Ta’ala 

moal ngahampura 

kanu sok nyieun conto-conto nyarupakeun 

ka Dzat Anjeuna 

jeung baris ngahampura kanu salian tiperkara 

anu kitu mah 

kasaha bae 

anu dikersakeun 

jeung sing saha anu sok nyontonyontokeun nyasamaan 

ka Alloh Ta’ala 

mangka nyata migawe dosa anu kacida gedena.” 

Jeung deui 

geus didawuhkeun dina suratul Lukman 

ayat 13

Waidzqola 

luqmanu ibnihi 

wahuwa yaidzhuhu labunan latusyrik billahi inna syirka ladzhulmun ‘adhim 

“jeung tatkala ngadawuh syeh lukman putrana jeung Ajeuna teh 

sok ngomatar 

ka putrana :

”Hey putra, 

poma ulah nyasamakeun ka Dzat Alloh 

saenyana anu musyrik 

ka Anjeuna teh 

yakni nganiaya ka dirina anu kacida gedena.” 

Kumargi kitu 

boh itikod, 

boh pangucap, 

boh panggawe 

ka Dzat Alloh mah 

kudu dipaham 

bilih musyrik ka Anjeuna 

karana ceuk keterangan 

Fafhamu 

Ya ayyuhal akilun 

“mangka 

kudu diparahamkeun 

ku maraneh kabeh : 

Hey inget 

sasakabeh jalma 

anu Ariman 

mangka kudu ngalarti 

tur anu pada 

diayaan akal 

karana geus 

di dawuhkeun dina 

surat Az zhukhruf 

ayat 3 :

[20/2 02:03] Aing: Inna ha’al nahu qur’ana ‘arbiyal la’alakum ta’qilun 

“Saenyana 

kami nurunkeun kitab-kitab ku bacaan bahasa arab 

supaya maraneh 

pada daraek ngakalan (nu baris ngahartikeun)

ASMA HUSNA 

Ayeuna 

nerangkeun jenengannana 

Dzat Mutlak 

anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk 

anu disebut 

lapad Jalalah 

nyaeta Alloh. 

Ari Alloh 

eta alam, 

karana ceuk keterangannana. 

Allohu a'lamun 

alal mabud bihakki. 

“Ari Alloh 

eta hiji alam 

kana Dzat anu wajib diibadahkeun kusabenerna.” 

Kumargi 

Alloh eta hiji alam tegesna 

hiji ciri atawa 

hiji alamat atawa 

hiji address. 

Jadi Alloh 

eta hiji jenengan, 

ari eta jenengan 

mahluk keneh 

ngan 

jenengan Dzat Mutlak anu kagungan 

sakabeh mahluk mah 

eta mahluk kodim 

tegesna 

anu dijadikeun pangheulakeun. 

Saperti urang mimiti solat 

maca takbiratul ihram nyaeta 

maca Allohu Akbar 

anu sundana 

Alloh anu 

kagungan Agung atawa Alloh anu 

ngersakeun agung. Atawa 

Alloh anu 

ageung hampura. 

Eta kalimah teh 

hiji ciri (hiji alam) 

karana 

anu kagungan ciri mah nyaeta 

didawuhkeun dina 

surat Al an’am 

ayat 79 : 

Inni wajahtu 

wahiya lilladi 

fathoras samawati 

wal ardo hanifan 

wama anna minal musrikin. 

“Sayaktosna 

abdi madep 

kana undang-undang Dzat 

anu ngajadikeun 

sakabeh langit jeung bumi 

abdi sumerah pisan sareng 

abdi sanes nyasamaan ku ieu pituduh”. 

Jadi yakin yen 

anu kagungan alam mah Allohu Akbar 

nyaeta 

Dzat anu ngajadikeun sakabeh alam 

langit jeung bumi 

tegesna mah 

nyaeta 

Dzat 

anu ngajadikeun 

sakabeh alam atawa 

anu kagungan 

sakabeh mahluk. 

Barang ari Alloh mah 

aya mimitina 

tegesna aya asal usulna nyaeta 

ari asalna Alloh eta 

Lahun 

sanggeus ditambah 

alif 

jadi 

Ilahun, 

terus 

di laan tanwinna 

sarta ditambah ku 

alif 

jeung 

lam 

nyaeta 

di panjingan 

ku atangrip 

ngaran 

taphim 

cara kamaripatan 

jadina 

Al Ilahun, 

terus 

di Idgomkeun 

nyaeta 

hurup lam 

anu tiheula 

di tasjidkeun 

kana 

hurup lam 

anu pandeuri 

jadi 

Alloh, 

tah kitu eta teh 

mimitina atawa 

asal usulna 

jeung ari 

Alloh 

eta aya sasamana tegesna 

aya bangsana 

saperti anu geus didawuhkeun dina 

surat Tahaa 

ayat 8

Allohu la ilaha illa huwa lahul asmaul husna 

“Ari Dzat Alloh 

eta hanteu aya deui pangeran anu wajib 

di ibadahan 

ku sabenerna 

anging 

Dzat Anjeuna bae 

tur anu kagungan Anjeuna teh pirang-pirang jenengan anu aralus.” 

Barang seueurna 

eta jenengan 

nyaeta 

sasamana Alloh tea 

ka unggel tina 

kitab istirobadi Innaddatallohi Ta’ala Arba’atun ala pismin 

“saenyana 

Dzat Alloh Ta’ala 

eta aya opat rebu jenengannana.” 

Barang eta kabeh jenengan-jenengan teh lain meunang ngajenengkeun mahluk tapi 

estu kengin ngajenengkeun Anjeuna bae, 

sarta eta kabeh jenengan aralus kabeh 

pada Jalajalahu 

tegesna sami 

pada maha luhur kabeh pada agung kabeh hanteu aya anu hina hanteu aya aya bedana ngan 

pada beda lapadna wungkul 

karana ceuk katerangan : Abtadiul Imla 

abismidatil aliyah 

“Ngawitan cumarios kalawan jenengan bangsa maha luhur.”

[20/2 02:11] Aing: Ngan aya jenengan 

anu pangmashurna 

anu kaunggel dina 

AL Qur’an 

sarta anu lazim 

disebut eling 

kana eta jenengan nyaeta 

jenenganana 

numutkeun katerangan : 

Wallohul asmaul husna wa asharuna 

lapadlul Jalalah 

wa huwallohu 

“jeung kagungannana teh pirang-pirang jenengan anu aralus 

jeung ari 

anu pangmashurna 

eta jenengan 

lapad jalalah 

nyaeta 

Alloh.”. 

Barang ari 

Alloh 

eta ceuk keterangannana : 

Allohu 

Ismunkli

Dzatil wajibil wujud 

“ari 

Alloh 

eta hiji jenengan 

kana Dzat anu wajib ayana eta jenengan” 

Barang ari eta jenengan kabeh diterangkeun dina kitab Istirobadi nyaeta : 

Di sawarga 

aya 1000 jenengan 

Di Naraka 

aya 1000 jenengan 

Di Langit 

aya 1000 jenengan 

Di Alam Dunya 

aya 1000 jenengan 

Jumlahna kabeh 

aya 4000 jenengan 

Ari anu 1000 jenengan anu aya di alam dunya nyaeta 

di daratan aya 400

jenengan 

dilautan aya 600 jenengan. 

Ari sakabeh jenengan anu di alam dunya kaunggel dina : 

kitab jabur aya 300 jenengan 

kitab Taurat aya 300 jenengan 

kitab Injil aya 300 jenengan 

kitab Al Qur’an aya 100 jenengan 

Jadi 

jumlah saeusining 

eta jenengan kabeh digundukeun 

diserat dina 

kitab Hirjijaosah 

aya 1000 

punjul 1 jenengan, 

lamun hanteu aya jenengan Anjeun sakabeh perkara 

anu aya dibumi. 

Jeung moal madorot atawa ruksak sakabeh perkara anu aya dilangit jeung dibumi. 

Ari Dzat Anjeuna teh 

anu kagungan 

sifat ngadangu tur 

anu kagungan 

sifat uninga. 

Barang anu jadi tawis dina Al Qur’an 

aya 100 

punjul 1 jenengan 

nyaeta 

di deui digundukeun 

nu diserat 

disebut du’a 

Asmaul Husna. 

Aya oge anu nyebut 

Hijib Alamdaruna. 

Nya ieu lapad :

[20/2 02:22] Aing: bismillahirrohmanirrohim

1. Allohuma inni As aluka Ya Jabbaru, 

Ya Hakimu, 

Ya koharu, 

ya Wadudu, 

Ya Salamu 

taparodat 

pijubbarutika 

bihikmatika 

ya koharu 

takoda 

sat aniddana ati 

wal amsali 

ya wadudu 

ya mu’ta ali 

laillaha illa anta 

ya allohu 

ya rohmanu 

ya rohimu. 

2. Ya maliku. 

Yakudusu, 

ya muhaeminu, 

ya ajiju, 

ya jabbaru.

ya salamu,

ya muminu,

3. Ya mutakabbiru, 

ya kholiku, 

ya bari’u. 

ya musowiru, 

ya goparu, 

ya koharu, 

ya wahabu, 

ya rojjaku 

ya pattahu 

ya alimu.

 4. Ya kobidu, 

ya basitu, 

ya hofidu, 

Ya Rofi’u, 

Ya Muiju, 

Ya Mudillu, 

Ya Samiu, 

Ya Basiru. 

5. Ya Hakamu, 

Ya Adlu, 

Ya latifu, 

Ya Kobiru, 

Ya Halimu, 

Ya Adimu, 

Ya Gofaru, 

Ya Sakuru. 

6. Ya Aliyyu, 

Ya Kabiru, 

Ya Hafidu, 

Ya Mukitu, 

Ya Hasibu, 

Ya Jaulu, 

Ya Karimu, 

Ya Mujibu, 

Ya Musiu, 

Ya Hakimu. 

7. Ya Wadudu, 

Ya Majidu, 

Ya Baisu, 

Ya Sahidu, 

Ya Haqqu, 

Ya Wakilu, 

Yakowiyyu 

Ya Matinu. 

8. Ya Waliyu, 

Ya Hamidu, 

Ya Muhsi, 

Ya Mubdiu, 

Ya Muhyi, 

Ya Mumitu, 

Ya Hayu, 

Ya Koyyumu. 

9. Ya Wajidu, 

Ya Majidu, 

Ya Wahidu, 

Ya Ahadu, 

Ya Somadu, 

Ya Kodiru, 

Ya Muktadiru, 

Ya Mukoddimu, 

Ya Muahiru, 

Ya Awwalu, 

Ya Ahiru, 

Ya Dohiru, 

Ya Batinu, 

Ya Waliyyu, 

Ya Muta Ali. 

10. Ya Barru, 

Ya Tawwabu, 

Ya Munimu, 

Ya Muntakimu, 

Ya Aduwwu, 

Ya Roudu, 

Ya Malikul Mulki, 

Ya Dzal Jalali Wal Ikrom. 

11. Ya Muksitu, 

Ya Jamiu, 

Ya Goniyyu, 

Ya Mugni, 

Ya Muti, 

Ya Maniu, 

Ya Doru, 

Ya napiu, 

Ya nuru. 

12. Ya Hadi, 

Ya Badiu, 

Ya Bakki, 

Ya Wakisu, 

Ya Rosidu, 

Ya Soburu. 

13. As Aluka, 

Bisamaikal, 

Husna Ma Alimtu, 

Minna wam lam alam antaspirli dunubi, watastar ujubi waksifli, kurubi ya jabbaru, 

ya koharu 

bijahinnabiyil 

muhtar 

as aluka 

bisamaikal 

adimi 

antahfadna 

hafidun 

salamun 

bihakki 

balhuwa 

kuranun 

majidun 

filaohim mahfud walahaola 

walakuwata 

illa billahi 

aliyyil adim.

[21/2 13:17] Aing: Asal Muasal 

Nabi Adam

Diterangkeun ku Hadits 

Asal na Nabi Adam teh 

tina opat (4) perkara, nyaeta :

1. Aci Bumi

2. Aci seuneu

3. Aci Cai, jeung

4. Aci Angin

Ari 

Aci Bumi, 

Aci Seuneu, 

Aci Cai jeung 

Aci Angin teh 

asal timana? 

Diterangkeun ku hadits nyaeta tina 

“Nur Muhammad” 

Cahaya Opat Perkara, nyaeta :

1. Cahaya Beureum 

    Hakekatna Seuneu.

2. Cahaya Koneng 

    Hakekatna Angin

3. Cahaya Bodas 

    Hakekatna Cai

4. Cahaya Hideung 

    Hakekatna Bumi

Ari Nur Muhammad 

asal ti mana? : 

Eta oge diterangkeun 

ku Hadits 

nyaeta asal ti : 

Nur Maha Suci, 

nyaeta tina 

Johar Awal tea. 

Tah semet eta buntu. 

Diterangkeun 

ku Hadits jeung 

Al-Qur’an, 

eta 

Johar Awal teh 

bibitna 

tujuh (7) Bumi 

tujuh (7) Langit 

sarawuh eusina kabeh. 

Jadi mana kitu 

ceuk dalil 

asal ti Allah teh 

Gulungan Dat jeung Sifat na Nu Maha Suci. 

Kakarak jenengan 

Allah Ta’ala atawa 

Asma Allah. 

Alif, Lam, Ha, jeung Panasjid.

- Cahaya Beureum 

   jadi Hakekatna 

   lapadz : ALIF

- Cahaya Koneng 

   jadi Hakekatna 

   lapadz : LAM Awal

- Cahaya Bodas 

   jadi Hakekatna 

   lapadz : LAM Akhir

- Cahaya Hideung 

   jadi Hakekatna 

   lapadz : TASJID

Jadi Karek 

ALIF, LAM, LAM, HA, 

kitu ceuk katerangan, 

jadi eta cahaya 

anu kasebut diluhur teh 

anu disebut ISMU DAT tea hartosna 

Asma Dat Laesa Kamislihi atawa 

Asma Nu Maha Suci. 

Ceuk dina ahli padzikiran mah nyaeta 

Latipah Tea. 

Tah engke teh 

kudu bisa balik deui 

ka dinya, 

numatak kacida 

kudu dipikanyahokeun 

ti ayeuna, 

geura susul tarekatna 

anu bisa miceun Hijabna atawa 

Pepedut Pipinding 

anu matak jadi Moekeun kana Dat Sifatna Allah Ta’ala. 

Sing kapanggih jeung Hakekatna 

Tasjid Muhammad 

anu aya 

dina wujud urang pribadi. 

Tah eta anu bisa atawa konci Muhammad 

anu bisa ngubrak ngabrik Hijabna ka Allah Ta’ala. 

Upama kapanggih 

Insya Allah tangtu urang bisa nyumponan 

kana basa 

Inna Lillahi 

Wa Inna Ilaihi Raji’un, 

awata 

basa sunda na mah 

Mulih ka Jati 

Mulang ka Asal.

[21/2 13:30] Aing: Ari 

Mulih ka Jati : 

Rasa Jasmani 

anu ayeuna keur di pake balik deui karasa tadi 

keur waktu aya 

dina 

NURULLAH (JOHAR AWAL).

Ari Mulang ka Asal : 

nyaeta 

Jasmani urang 

jadi asalna deui 

ngajadi 

Nur Muhammad,

jadi : 

Cahaya Beureum, 

Cahaya Koneng, 

Cahaya Bodas, 

Cahaya Hideung.

Samangsa-mangsa balik 

ka Asal 

nya ngarana 

Sampurna : 

Beak beresih, 

beak Rasa 

beak Jasmani.

Mimiti mun rek neangan Pangeran (Allah Ta’ala) 

aya dawuhan 

Keng Jeng Nabi 

Muhammad SAW : 

“Mantalabul Maulana 

Bi Gairihi Napsihi 

Pagodala Ba’ida” 

anu hartosna : 

Saha-saha jalma 

neangan Pangeran (Allah) kalura tina dirina sorangan, mangka satemen-temen na eta si jalma kasasar hirupna. Karana 

dina tekadna pangrasana manehna jauh jeung 

Allah Ta’ala.

Padahal aya dalil na : “Wanahnu Akrobu 

Ilaihi Min Hablil Warid”.

Anu hartosna : 

Kami (Allah) 

geus teu aya deui diantara maraneh sakabeh, 

sanajan diibaratkeun 

urat beuheung jeung beuheung maneh pribadi oge 

masih keneh dekeut kami (Allah). 

Nu matak Manusa 

leuwih di Mulyakeun 

ku Allah Ta’ala 

batan makhluk anu sejena.

Kapan aya deui dalilna kieu : 

“Man Arapa Napsuhu 

Pakod Arapa Rabbahu”.

Anu hartosna : 

Saha-saha jalma 

nu geus nyaho diri sorangan, geus tangtu 

nyaho ka Pangeran (Allah).

“Waman Arapa Rabbahu Pakod Jahilna Napsuhu”.

Anu hartosna : 

Jeung saha-saha jalma 

anu geus nyaho 

kaPangeran (Allah), 

tangtu ngarasa bodo dirina, 

karana tangtu kaharti. 

Si jasad moal bisa 

usik malik 

lamun teu daya upaya Pengeran (Allah). 

Sidik ieu jasmani 

jadi ruksakna, 

anu matak urang ngaji teh ulah ngaji kitab 

anu keuna ku ruksak bae, 

tapi 

kudu ngaji kitab 

anu langgeng.

Kapan ceuk hadits na oge kieu : 

“Ikro Kitab Baka 

Kapa Binap Sika 

Ayarama Alaika Kasiba”.

Anu hartosna : 

Maneh kudu ngaji kitab 

anu langgeng, 

nya kudu ngaji kitab langgeng anu aya 

di diri sorangan. 

Geura teangan 

Kodrat Irodat Pangeran (Allah) teh 

dina diri sorangan. 

Jeung 

leuwih nyata Tingalina Pangeran (Allah) teh 

dina diri sorangan. 

Jeung 

leuwih nyata Danguna Pangeran (Allah) teh 

dina diri sorangan. 

Jeung 

leuwih nyata Pangandika Pangeran (Allah) teh 

dina diri sorangan.

Karana aya dalil : 

“Wahua Maakum 

Ainama Kuntum”.

Anu hartosna : 

Allah Ta’ala teh 

ngabarengan bae 

ka umat-umat sakabeh dimana bae maneh aya 

kami (Allah) didinya aya. 

Tapi sategesna 

ngaran dibarengan 

ku Allah Ta’ala teh 

ku 

Kodrat 

Irodatna Jeung 

Elmuna.

Kapan sidik dina 

sifat 20 oge 

geus nga rangkep

- Aya 

“Hayat” sareng “Hayan” : (Hayat hartosna Hirup, Hayan hartosna Nu Hirup)

- Aya 

“Basar” sareng “Basiron” : (Basar hartosna Ningali, Basiron hartosna Nu Ningali)

- Aya 

“Kalam” sareng “Mutakaliman” : 

(Kalam hartosna Ngucap, Mutakaliman hartosna Nu Ngucap)

- Aya 

“Kudrat sareng “Irodat” : (Kudrat hartosna Kawasa, Irodat hartosna Nu Kersa)

Naon bae 

nu kawasa 

dina diri urang teh? 

Teu aya deui iwal ti 

Hirup, 

buktina geuning bisa usik.

Ari 

Irodat hartosna Kersa, nyaeta buktina 

Panon bisa Ningali, 

Cepil Bisa Ngadangu, Pangambung Bisa Ngangseu, 

Baham Bisa Nyarita.

Tuh Gening sidik 

teu pisahna teh 

ayeuna mah atuh, 

ngan kari 

neangan barangna bae. 

Siga naon 

sipat Kodrat atawa 

sipat Hirup teh? 

Wajib pisan kapanggihna, supaya 

kaharti jeung karasana, 

ulah ukur percaya 

kana bejana bae, 

kudu yakin ku sorangan.

[22/2 21:44] Aing: al islam

Tauhid (Arab :توحيد), 

adalah konsep 

dalam aqidah Islam 

yang menyatakan 

keesaan Allah.

Tauhid 

menurut (salafi) dibagi menjadi 3 macam 

yakni 

tauhid ru-bubiyah, 

tauhid uluhiyah dan 

tauhid Asma wa Sifat. 

Mengamalkan tauhid 

dan menjauhi syirik merupakan konsekuensi dari kalimat syahadat 

yang telah diikrarkan 

oleh seorang muslim.

 

 

 

Pembagian tauhid :

Rububiyah

Beriman bahwa 

hanya Allah 

satu-satunya Rabb 

yang memiliki, merencanakan, menciptakan, 

mengatur, 

memelihara, 

memberi rezeki, memberikan manfaat, menolak mudharat serta menjaga seluruh Alam Semesta. 

Sebagaimana terdapat dalam Al Quran 

surat Az-Zumar 

ayat 62 :

"Allah menciptakan 

segala sesuatu dan 

Dia memelihara 

segala sesuatu". 

Hal yang seperti ini 

diakui oleh seluruh manusia, tidak ada seorang pun 

yang mengingkarinya. 

Orang-orang 

yang mengingkari hal ini, seperti kaum atheis, 

pada kenyataannya 

mereka menampakkan keingkarannya hanya karena kesombongan mereka. 

Padahal, 

jauh di dalam lubuk 

hati mereka, 

mereka mengakui bahwa tidaklah alam semesta ini terjadi kecuali 

ada yang membuat dan mengaturnya. 

Mereka 

hanyalah membohongi 

kata hati mereka sendiri. 

Hal ini sebagaimana 

firman Allah 

“Apakah mereka diciptakan tanpa sesuatu pun ataukah mereka yang menciptakan? Ataukah mereka 

telah menciptakan langit dan bumi itu? 

sebenarnya mereka 

tidak meyakini 

(apa yang mereka katakan).“ 

(Ath-Thur: 35-36)

Namun 

pengakuan seseorang terhadap 

Tauhid Rububiyah ini tidaklah menjadikan seseorang beragama Islam karena 

sesungguhnya orang-orang musyrikin Quraisy 

yang diperangi Rasulullah mengakui dan meyakini jenis tauhid ini. 

Sebagaimana firman Allah, “Katakanlah: 

‘Siapakah 

Yang memiliki langit 

yang tujuh dan 

Yang memiliki ‘Arsy 

yang besar?’ 

Mereka akan menjawab: ‘Kepunyaan Allah.’ Katakanlah: 

‘Maka apakah kamu 

tidak bertakwa?’ 

Katakanlah: 

‘Siapakah yang 

di tangan-Nya berada kekuasaan atas 

segala sesuatu sedang 

Dia melindungi, 

tetapi tidak ada yang dapat dilindungi dari -Nya, 

jika kamu mengetahui?’ Mereka akan menjawab: ‘Kepunyaan Allah.’ Katakanlah: 

‘Maka dari jalan manakah kamu ditipu?’” 

(Al-Mu’minun: 86-89).

[22/2 21:49] Aing: Uluhiyah/Ibadah

Beriman bahwa 

hanya Allah semata 

yang berhak disembah, 

tidak ada sekutu bagiNya. "Allah menyatakan bahwa tidak ada Tuhan 

(yang berhak disembah) selain Dia 

yang menegakkan keadilan. 

Para malaikat dan 

orang orang yang berilmu (juga menyatakan demikian). 

Tidak ada Tuhan 

(yang berhak disembah) selain Dia 

yang Mahaperkasa lagi Maha Bijaksana" 

('Ali 'Imran: 18). 

Beriman terhadap 

uluhiyah Allah 

merupakan konsekuensi dari keimanan 

terhadap rububiyahNya. 

Mengesakan Allah 

dalam segala macam ibadah yang kita lakukan. 

Seperti 

salat, 

doa, 

nadzar, 

menyembelih, 

tawakkal, 

taubat, 

harap, 

cinta, 

takut 

dan berbagai 

macam ibadah lainnya. 

Dimana kita 

harus memaksudkan tujuan dari kesemua ibadah itu hanya kepada Allah semata. 

Tauhid inilah 

yang merupakan inti dakwah para Rasul 

dan merupakan tauhid 

yang diingkari 

oleh kaum musyrikin Quraisy. 

Hal ini sebagaimana 

yang difirmankan Allah mengenai perkataan mereka itu 

“Mengapa ia menjadikan sesembahan-sesembahan itu 

Sesembahan Yang Satu saja? 

Sesungguhnya ini benar-benar suatu hal 

yang sangat mengherankan.” 

(Shaad: 5). 

Dalam ayat ini 

kaum musyrikin Quraisy mengingkari 

jika tujuan dari 

berbagai macam ibadah hanya ditujukan untuk 

Allah semata. 

Oleh karena 

pengingkaran inilah 

maka mereka dikafirkan 

oleh Allah dan Rasul-Nya walaupun 

mereka mengakui bahwa Allah adalah satu-satunya Pencipta alam semesta.

[22/2 21:55] Aing: Asma wa Sifat

Beriman bahwa 

Allah memiliki nama dan sifat baik (asma'ul husna) yang sesuai 

dengan keagunganNya. 

Umat Islam 

mengenal 99 asma'ul husna yang merupakan 

nama sekaligus sifat Allah.

Tidak ada tauhid mulkiyah

Tauhid itu ada 3 macam, seperti yang tersebut di atas dan tidak ada 

istilah Tauhid Mulkiyah ataupun Tauhid Hakimiyah 

karena istilah ini 

adalah istilah yang baru. 

Apabila yang dimaksud dengan Hakimiyah itu adalah 

kekuasaan Allah Azza wa Jalla, 

maka hal ini sudah masuk ke dalam kandungan 

Tauhid Rububiyah. 

Apabila yang dikehendaki dengan hal ini adalah pelaksanaan hukum Allah 

di muka bumi, 

maka hal ini sudah masuk ke dalam Tauhid Uluhiyah, karena hukum itu 

milik Allah Subhanahu 

wa Ta'ala 

dan tidak boleh 

kita beribadah 

melainkan hanya kepada Allah semata. 

Lihatlah firman Allah 

pada surat Yusuf 

ayat 40. 

[Al-Ustadz Yazid bin 

Abdul Qadir Jawas]

[Disalin dari 

kitab Syarah Aqidah

Dalil Al-Qur'an 

tentang 

keutamaan & 

keagungan tauhid

Allah Subhaanahu 

Wa Ta'aalaa berfirman: 

"Dan sesungguhnya 

Kami telah mengutus rasul pada tiap-tiap umat 

(untuk menyerukan): Sembahlah Allah (saja), 

dan jauhilah Thaghut itu" 

(QS An-Nahl: 36)

"Padahal mereka 

hanya disuruh menyembah Tuhan Yang Maha Esa; 

tidak ada Tuhan 

(yang berhak disembah) selain Dia. 

Maha Suci Allah 

dari apa yang mereka persekutukan" 

(QS At-Taubah: 31)

"Maka sembahlah Allah dengan memurnikan ketaatan kepada-Nya. Ingatlah, 

hanya kepunyaan Allah-lah agama yang bersih 

(dari syirik)" 

(QS Az-Zumar: 2-3)

"Padahal mereka 

tidak disuruh kecuali 

supaya menyembah Allah dengan memurnikan keta`atan kepada-Nya 

dalam (menjalankan) 

agama dengan lurus" 

(QS Al-Bayinah: 5)

H.Diin Agusta (Abiuta).Banten di 18.31.00

[5/3 11:53] Aing: PATAKONAN 

JATI NING MANUSA

 

Ari salira timana?

Ti karesa

Arek kamana?

Arek ka pasar Alloh

Ari mulang kamana?

Ka kersaning Alloh

Naon nya tutunggangan?

Kuda dawung Raskati, 

rasa bulu napas

Naon rahabna?

Syahadat, 

Sholawat

Naon kadalina?

Iman 

Tohid 

Marifat 

Islam

Naon Ambeuna?

Rukun agama Islam

Naon Sakawedina?

Panarima

Naon cambukna?

Eling ka jisim, 

heman ka Badan

Ari Jisim jeung saha?

Jeung karesa

Saha nya Ibu?

Tunggaling Iman

Saha nya rama?

Ki Pangawasa

Saha nya ngaran?

Pancerning Iman

Ari Salira Islam lawas, 

Islam Anyar?

Lain Islam Lawas, 

lain Islam anyar, 

tp Islam ti Qudrotulloh, 

Anut pangkon 

Kanjeng Gusti Sinuhun

Ti mana Zaman?

Ti Qudrotulloh

Ti mana Asal?

Ti Nurulloh

Naon bawana?

Raos

Ka mana jalan?

Ngabedah Lawang Sahadat

Saha nya ngaran?

Rasa

Ti Mana Zaman?

Ti banyu Mukmin, Qudrotulloh, 

ing talaga kalkautsar, palataran ti swarga 

nagara bumi Sampurna

Ka saha nya ngaratukeun?

Ka Ratu Adil Dana Rasa Panembahan Madu Rasa

Ka Saha nya mangeran?

Ka Pangeran Dzohir (Hua-dzoohiru), 

Ka Pangeran Bathin (wa-l bhaatthinu), 

Pangeran Dunya Akherat, (Hua-al Awwalu wa-l Aakhiru)

Ari salira Usik ku naon?

Usik ku Nabi, 

usik ku Wali, 

Dzat Muhammad.

Ka mana nya sujud?

Ka nu Agung 

pangatur tangtu, 

nu tunggal lan manunggal, katunggalan Agama 

Kanjeng Nabi Muhmmad

Ku maha nya ngaran?

Syahadat inten-inten ing Manusa, 

lulungguhna di Pulo Napas, nu hurip teu keuna ku pati, nu langgeng salawasna

Di mana nya lungguh?

Di heuleut beurang, 

heuleut peuting, 

Alam padang poe panjang, nagara tunjung sampurna, keur nitih di gedong samar, kurungan Kai Muhamnad, 

nu langgeng teu keuna ku owah, 

tetep langgeng jeung karesa anu tunggal jeung Salira

Sabaraha rambut salira?

Tili ratus tilu puluh tilu rebu tilu ratus tilu puluh tilu, tunggal jeung karesa

Sabaraha waos Salira?

Tilu puluh tilu, tunggal jeug karesa

Cing kumaha nyatana 

dina Allohu Akbar?

Al Insanu sirriy, 

Wa Ana sirruhu, 

tegesna manusa eta 

rasa Isun nyatana Hu, sariring Syahadat: 

AL WUJUUDU 

BI WUJUUDIHI; 

Aing jeung Sia.

[5/3 12:55] Aing: RAHASIA ALIF

 

MAKNA RAHASIA ALIF

Alif Mutakalimun ARIF berupa sinar atau 

nur terang, 

tidak berwarna.

Alif Mutakalimun HAQIQI berupa nur 

berwarna merah 

bernama NARUN .

Alif Mutakalimun WAHID berupa nur 

berwarna putih 

bernama TUROBUN .

Alif Mutakalimun WAHDAD berupa nur 

berwarna hijau kebiru-biruan bernama MA'UN .

Alif Mutakalimun KHAIRI berupa nur 

berwarna kuning yang bernama HAWA'UN .

Alif MUTAKALIMUN ARIF merupakan ALIF 

yang berkedudukan 

sebagai imam dari 4 Alif .

Alif Mutakalimun Haqiqi membawa kelompok 

sifat Allah 

yaitu NAFSI'AH.

Alif Mutakalimun Wahid membawa kelompok 

sifat Allah 

yaitu SALMIYAH .

Alif Mutakalimun Wahdad membawa kelompok 

sifat Allah 

yaitu MA'ANI .

Alif Mutakalimun Khairi membawa kelompok 

sifat Allah 

yaitu MA'NAWIYAH.

Lafad Allah 

mempunyai tajwid 

yang terdiri dari 

5 Alif yaitu:

1. Alif awal 

    disebut 

    Alif Mutakalimun Arif

2. Alif kedua 

    disebut 

    Alif Mutakalimun Haqiqi

3, Alif tengah 

    disebut 

    Alif Mutakalimun Wahid

4. Alif keempat 

    disebut 

    Alif Mutakalimun Wahdad

5. Alif akhir 

    disebut Alif Khairi.

Tanda harakat 

pada tulisan MUHAMMAD 

dhammah 

terletak dimulut fathah terletak dibahu tajwid terletak diperut dhammah terletak diantara dua kaki .

Khusus mengenai tajwid sebenarnya terdiri 

dari lima ALIF 

yang merupakan simbolis dari hawa nafsu manusia

Alif pertama Nafsu Amarah 

Alif kedua Nafsu Sawiyah atau Supiah 

Alif tengah yang memimpin NUR MUHAMMAD 

Alif keempat 

Nafsu Mutmainah 

Alif kelima 

Nafsu Luamah atau Aluamah .

menurut ilmu nahwu 

kalimat MUHAMMAD itu 

jika diterjemahkan dalam bahasa melayu riau adalah MANUSIA.

[5/3 13:01] Aing: huruf MIM awal 

yaitu kepala

huruf HA 

yaitu bahu

huruf MIM tengah 

yaitu perut

huruf DAL 

yaitu dua kaki.

jadi lafad MUHAMMAD 

yaitu gambar raga, 

jasmani, 

wadah atau jasad manusia yang sedang terlentang, Sedangkan tanda harakatnya adalah batin manusia.

Dan inilah 

cara menyelaraskan 

Ilmu Alif, 

karna Alif sejati 

adalah Alif tanpa baris, 

Alif sejati mengandungi rahasia seluas alam ini, 

Dari Alif 

semua huruf terbentuk .

Tentang Alif 

falsafahnya sangat luas, InsyaAllah mudah-mudahan dengan mengamalkannya engkau akan dibimbing untuk memahami rahasia disebaliknya

..............................

CARANYA :

1. Posisi boleh duduk 

    bersila, atau duduk di 

    kursi dengan tegak tapi 

    rileks, 

    Tangan letakan diatas 

     paha dengan tapak 

     tangan menghadap ke 

     atas

2. Baca ( a'uzubillah...), 

     basmalah, 

     syahadat dan 

     selawat 

     masing-masing 3x.

3. Berdoa, 

    " Ya Allah ya Tuhanku 

    Yang Agung, 

    BUKA-kanlah hambaMu 

    yang kerdil ini akan 

    rahasia Ilmu Alif, 

    izinkan hambaMu 

    mengakses dan 

    memanfaatkan Energy Alif 

    secara sempurna untuk 

    kebaikan diriku dan seisi 

    alam ini, 

    Bimbinglah diriku 

    sepanjang penyelarasan 

    ini dan juga sepanjang 

    pengamalan ilmu 

    ini....

    amin. Alhamdulillah3x".

4. Afirmasi penyelarasan,

   "aku sedang menerima 

    penyelarasan Energy Alif 

    secara sempurna. 

    Terjadilah dengan izin, 

    rahmat dan kuasa Allah".

5. Meditasi 20-30 minit 

    dengan senyum, rileks 

    dan pasrah.

6. Sudahi dengan beryukur 

    kepada Allah.

..............................

NOTA :

Tidak kira apapun yang engkau lihat atau sensasi yang engkau rasakan, tetap senyum, rileks dan pasrah kepada Allah.

-

Lalu visualkan atau bayangkan huruf alif tegak bersinar putih terang menjulang dari cakra dasar atau hujung tulang ekor ke cakra mahkota atau ubun-ubun.

-

Sepanjang proses meditasi, pastikan tubuh engkau benar-benar rileks tanpa ada otot yang tegang agar energy Alif dapat mengalir dengan harmoni ke seluruh sistem energy mu. Senyum dengan manis agar cakra jantung mu terbuka lebar memancarkan cinta dan kasih yang tulus yang akan semakin memurnikan dan meningkatkan getaran energy di tubuh mu, Pasrah kepada Allah agar engkau kekal dalam rahmatNya, terbimbing dengan ilmuNya

[5/3 20:38] Aing: WUJUD PATIHAH

 

1—ALHAMDU 

     BADAN 

     NABINYA IBRAHIM

2.LILAHI. 

   ATI

 

3.ROBBIL

   NYAWA

   NABINYA YAKUB

4.ALAMIINA

   RASA

   NABINYA DAUD

5—AROHMAN

     CAHAYA

     NABINYA SULAIMAN

6—NIROHIM

     KULIT

     NABINYA AYUB

7—MALIKI

     GEUTIH

     NABINYA YUSUP

8—YAUM-

      URAT-

      NABINYA-MUSA

9—MIDDIN-

     KUKU-

     NABINYA-HARUN

10—IYAKA-

       DAGING 

       NABINYA-JAKARIA

11—NAKBUDU-

        BULU-

        NABINYA-YAHYA

12—WAIYA-

       SIRAH-

       NABINYA-ISA

13—KANASTAIN-

        PANGGUCAP.      

        NABINYA-ILYAS

14—IHDINAS-

        IRUNG-

        NABINYA-ISMAIL

15—SIROTOL

        CEUPIL-

        NABINYA-YUSA

16—MUSTAKIM--

        PANON-

        NABINYA-YUNUS

17—SIROTOL-

        KALILIPA-

        NABINYA LUT

18—LADINA-

        BAYAH-

        NABINYA NUH

19—AN AMTA-

       HAMPRU-

       NABINYA-IDRIS

20—ALAIHIM-

       JAJANTUNG-

       NABINYA- HUD

21—GOIRIL-

        BABALUNG-

        NABINYA-SUEB

22—MAGDUBI-

       SUMSUM-

       NABINYA-SOLEH

23—ALAIHIM-

        LEUNGEUN-

        NABINYA-DZULKIPLI

24—WALABDOLIN-

        SUKU-

        NABINYA-ADAM

KANYATAAN NA RUPA 

25 NABI MUHAMMAD

[6/3 12:49] Aing: WAHDAT AL WUJUD (MANUNGGALING/ GULUNGNA KAULA GUSTI)

Wahdatul Wujud 

di Indonesiakeun jadi kesatuan eksistensial (numutkeun Dr.Nurcholis Madjid). 

Di jawa mah dijelaskeun 

ku kecap 

manunggaling kawula gusti, 

tapi di sunda kampung mah istilahna teh 

(leuwih merenah jeung leuwih nunjukeun kana hasil) nyaeta: 

Gulung na 

abdi jeung gusti 

nepi ka ngagalunggung.

Sabenerna 

keur di sunda mah, 

ieu penjelasan 

wahdatul wujud ku kecap manunggaling kawula gusti -nu (ditambahan) 

sing nepi 

ka ngagalunggung- teh ‘mere arahan’ kana 

kumaha sabenerna ahlak jelema dina tohid (tauhid).

Manunggaling 

kaula (abdi) gusti –

mimitina kudu aya dua (alam midua) 

nyatana 

aya abdi 

aya gusti.

Jadina teh...

Alus gusti sabab 

abdina alus, 

goreng gusti sabab 

abdina ge goreng. 

Alus abdi sabab 

gustina alus, 

goreng abdi sabab 

goreng gustina.

Pan cenah ge 

kalahutan bijil lamun kanasutan na enya. 

Lahut ngaridoan 

mere hidayah berkah jeung rohmat sabab 

nasutna aslamtu. 

Lahut kejem ngantep ngahukuman sabab 

nasutna nolak nambalang (kafir).

Pan cenah ge 

loba kapanggih abdi rujit sabab 

salah muhit nu jadi gustina. 

Loba nu ngajadikeun 

hawa nafsu jadi 

(ilah) gustina.

Matakna....

Kudu hurip gusti waras abdi. Ka cai jadi saleuwi 

ka darat jadi salebak sabobot sapihanean.

Kudu daek jadi abdi meh loba gusti keur maneh,... 

tong embung jadi gusti ngeunah jadi lawang kahadean 

lamun loba abdi 

nu butuheun..

Pek pambrih 

pek nuhun lamun perlu;

Pek bere 

pek cekel lamun boga

(tingal dongeng Sang Sulaeman dina qur’an)

Lain kitu gawena kahadean?

TAPI,

TONG NGAKU gusti 

bisi keur teu kaseundeuhan (kawas nu ngaku turunan menak (lain menak)...

ari hirup walurat) ...

nu cilaka diera-era mah maneh....

TONG NGAKU ngaku abdi agul boga gusti.... 

bisi keur teu diaku 

(pamenta keur teu dikabul)...

nu era belehem mah maneh...

dinaha-naha.

Sing boga...

tata titi duduga peryoga; migawe haphap ngendag-ngendag memeh luncat nuturkeun alam batur, 

tulaten nurutan sireum tarapti kawas titinggi meh seukeut duduga miyuni gagak 

dina nempatkeun 

kaabdian 

kagustian.

Ulah melengkung 

bekas nyalahan 

sarosopan teu pantes mernahna....

nu era cilaka mah 

maneh keneh 

maneh keneh....

da maneh nu nandangan.

[6/3 13:03] Aing: Abdi lawan Gusti

Lamun urang ningal 

dina basa sapopoe....

Kecap abdi 

dipake dina 

alam tata 

alam semu, 

pihak “abdi” 

nempatkeun sahandapeun (jauh-anggang ti) 

pihak ka dua 

nu dianggap ‘gusti’ na. 

Gawe kitu sabab:

• Pihak ka hiji 

ku ngaku nempatkeun 

jadi ‘abdi’ teh 

ngarepkeun /boga pamrih ‘kagustian’ 

bijil ti pihak ka dua.

Ari kagustian 

nyatana gambaran /’manifestasi’/perwujudan Asmaul Husna nu rupa rupa-kayaning ngabulkeun pamenta, berehan, 

nganteur kahayang, 

tempat nyalindung, 

tempat kanyaho, 

adil ngahukuman.. 

jrrd.

Ari kaabdian 

kudu sabar, 

kudu daek menta, 

teu guminter, 

kudu tawakal (nyanggakeun kumaha gusti),..

tungtungna ning 

sok ngaromong sadaya-daya. 

Shalatna 

(do’ana/pamenta na) 

ge sok disarebut sembahyang...

nyembah ka hyang... 

da rumasa jadi abdi 

( tingal –

“shalat kami aya 4”). 

Migawe 

sabab geus kuduna kitu/ 

sabab sieun/sabab era/sabab asa katitah ku gusti nu salilana moncongok bae.

Ari ka abdian 

kudu handap asor, 

nyarita kudu lemes, 

jrrd..jrrd.

Ari ka gustian cenah 

kudu balabah, 

berehan, 

murah congcot 

hambur bacot, 

jrrd..jrrd.

Lamun manggih abdi 

teu boga adeuh 

sok tara dekeut jeung gusti.

Lamun gusti 

kored keked 

moal loba aya abdi 

nu deukeut 

jst..jst..jst.

(Undak usuk basa 

lemes kasar nu lengkep pakeun mernahkeun maneh dina ‘komunikasi’ ku, misalna, 

basa lemes heula 

ka nu anyar pinanggih/nyaluyukeun jeung alam 

nu diajak komunikasi 

di sunda 

sabenerna cara maju- 

‘highly civilised’ 

hiji budaya)

Nu parerceka tarapis 

dina ngolah nempatkeun budi 

basa 

rasa 

rumasa... 

loba meunangna. ..

Lamun ka jelema 

urang handap asor 

(jadi abdi)...

sok kaluar ti manehna (lawan komunikasi) teh kagustianana... 

Meureun resep 

meureun ngeunah 

meureun betah loba 

nu mere maweh 

disebut jelema bageur pikanyaaheun batur.... 

tah kagustian batur 

bijil keur maneh 

ari maneh bisa jadi abdi.

Kitu oge sabalikna....

Tong nolak 

mun aya abdi sumolondo... sabab 

karek mun aya abdi.... 

ka gustian 

bijil ti maneh...

tungtungna 

pada ngamulya-mulya 

kunu ngarasa kahutangan kunu ngarasa meunang kahadean 

ti kagustian maneh.

Ka handap asoran... 

oge dipake ‘nguji’ 

kawas haphap...

ieu jelema 

nu disangharepan 

jalma perceka 

nu kawaris sifat kagustian atawa henteu?...

sabab 

di handap asoran teh 

aya ge nu jadi mancangah...

cirining..

jelema teu baleg 

teu kawaris kagustian.. ..

beuki handap urang..

lamun itu (batur) 

teu bisa ngahandapan...

cirining rek robah laku.... 

itu eleh duduga 

urang jadi gustina 

itu nu ngaabdi-abdi..

pek bae cobaan 

mun cacarita jeung menak...

teu percaya mah.

(menak ayeuna mah 

leuwih dimaksudkeun 

kana diantarana 

‘educated’ 

luhung elmuna 

‘wise’ jembar panalar 

‘leader’ lulugu/ kokolot /pananyaan panannggeuhan umat- 

nu boga gelar raden 

ayeuna mah 

saukur nu pastina 

turunan menak baheula - jadi henteuna menak mah wallahu alam)

Tapi, 

Mun teu bisa teu tapis .... loba menak (gusti) kaperdaya ku pamuji abdi (feodal) 

jadi mere 

tapi awuntah ...

loba somah (abdi) 

heurin ku letah 

teu wasa 

sieun teu nyaho basa...

saukur bisa 

kumaha anu dibendo 

(nu jadi gustina).

Dasar hirup 

di alam pamrihan....

nu dipambrih 

kasalametan kahadean. Matak 

kudu tapis 

mernahkeun maneh.

[6/3 13:08] Aing: Pek pecakan 

ka Rabb Gusti 

nu murbeng alam...

Sarua.....

Ku nempatkeun 

‘ka abdian’ teh 

ngarepkeun 

ka gustian 

ti nu dipenta, 

pan dipapatahan ku Qur’an:

Ari ngadu’a (menta neneda) keur abdi mah 

tarik teuing ulah 

laun teuing ulah..

pan cenah ngadu’a teh 

kudu sineger tengah 

sorana ari ka Gusti (rabb) mah;

Kudu daek menta/ngadu’a ..

ulah api lain..

pan cenah Rabb teh 

teu resepeun ka (abdi) 

nu tara ngadu’a/menta;

Kudu narima 

dina kalaipan/

dina katunaan/

dina kakurangan/

dina kasalahan 

(pek tengetan du’a du’a 

nu diawalan ku Rabb). ... 

eta teh 

ameh bijil gustina 

sabab 

nu datang abdina 

nu boga rasa rumasa.

Ari ka gusti 

kudu sabar bae jeung tetep kudu menta (do’a/shalat) bae 

pan cenah ceuk qur’an “menta tulung ka kami 

ku sabar jeung shalat” 

(kajeun can dibere 

kudu tetep menta) 

da wayahna jadi abdi nunggu-nunggu 

di kabul gusti.

Jeung ,....

Ceuk qur’an ge cenah 

kudu jejem yakin 

arek dikabul pamenta. ...

Lamun henteu? he..he..he..kumaha deui? 

rek menta deui 

ka salian ti gusti?.... euweuh...

euweuh deui nu bisa 

iwal ti gusti...

pan maneh mah 

abdi.

Jst..jst...jst..

Tah..

hirup di alam pamrihan... 

nu dipambrih 

kasalametan kahadean. Matak kudu tapis mernahkeun maneh.

[6/3 13:15] Aing: KUMAHA SUPAYA GULUNG ?

Naha kudu gulung?

Alam abdi-gusti mah 

alam anggang...

sadeukeutna ge 

ka gusti...

para abdi mah 

teu bisa deukeut 

sabab 

beda pangkat 

beda kabiasaanana. 

Tara gusti 

satata jeung abdi..

sabab 

lamun satata 

leungit kagustianana.

Hayang deukeut mah 

nya gusti jeung gusti deui....

abdi jeung abdi deui. 

Ngan lamun 

abdi jeung abdi, 

gusti jeung gusti. 

Leungit kagustian 

leungit ka abdian...

pan basana ge 

jeung sasama mah 

pa dewek-dewek 

pa aing aing. 

Ngan kade 

mun keur aya abdi 

ulah gusti 

padewek dewek 

pa aing aing 

meureun 

abdi bisa ngunghak? 

Sabalikna 

mun keur aya gusti 

abdi tong sambewara...

bisi tideuha.. 

naha bet aya abdi cumantaka?

Alam abdi-gusti mah 

alam tata 

alam semu....

tara dicaritakeun sajalantrahna... 

Strategy jeung kaayaan presiden (“gusti”) 

tara dijelaskeun kabeh 

ka sakabeh rakyat (“abdi”).... cenah ge kapaksa kudu ‘white lie’ 

sabab 

mun dicaritakeun sajalantrahna mah 

bisi kuciwa...

bisi putus asa...

bisi CAN BISA NARIMA..

bisi mancangah ..

jrrd.

Pan kongas 

dina agama oge...

loba nu disumputkeun ..

saur Gusti teh 

dina qur’an...

”nu nyaho eta mah 

ngan saukur kami 

jeung nu dikersakeun 

ku kami..

maraneh mah 

para abdi moal..

moal kabeh nyaho 

(nu saenyana) 

aya ge 

ngan saukur nyangka”....

ari nyangka 

tara pas ka enya...

malah, 

saur gusti dina qur’an, nyangka ngeunaan gusti mah pagawean setan 

(abdi nu ditundung)”.

Hayang nyaho 

nu saenyana mah 

kudu pindah ka alam gusti jeung 

alam nu daralit (qarib/qurbah) 

sabab 

kapeto kapilih 

dikersakeun ku gusti.

[6/3 13:26] Aing: Kumaha carana?

Kudu daek 

saalam 

sakabeuki 

jeung gusti. 

Engke nyaho 

kumaha ari gusti 

sapopoena 

usik malikna.

salah sahijina 

didieu para ulama 

nu satmata mere tuduh, dumasar beja ti gusti 

dina qur’an, 

yen gusti Allah teh 

boga sifat 20 siki.

Aya (wujud), 

mimiti (qidam), 

langgeng (baqa), 

nangtung sorangan (qiyamuhu binafsihi - 

tingali eddy nugraha 

“lingga kabuyutan jeung sirotol mustaqim/

nangtung sorangan”), 

beda jeung nu anyar (mukhlafah lil hawadis), wahdaniat (hiji).

Sok atuh... 

lalanyah diajar kawas kitu.... Pan saur Sang Sri Uswatun Hasanah tedak quraysh ge... “akhlak maneh 

sing kawas akhlak Allah”

Bisa wanoh kanu 6 

diluhur teh 

kudu bisa wani 

daek nyaho 

jeung hirup (keneh). 

Jeung engke Maneh 

nu nandangan: 

nu daekna 

nu wanina 

nu bisana 

nu nyahona 

nu hirupna.

Hirup (hayat) jeung 

(hayan) nu hirupna, 

Bisa (qudrat) jeung 

(qadiran) nu bisana, 

Daek (iradat) jeung (muridan) nu daekna, 

nyaho (ilmu) jeung 

(aliman) nu nyahona....

atuh diajar tandang 

kudu sagala 

ku sorangan 

di sorangan… 

lain euceuk 

lain cenah.

Ngucap (kalam) jeung (mutakaliman) nu ngucapna tapi teu make sungut.... 

atuh diajar nyarita 

teu ku sungut.

Ningal (basar) jeung (basiran) nu ningalina 

tapi teu make mata.... 

atuh diajar ningali 

teu kumata.

Denge (sama) jeung (samian) nu ngadenge 

tapi teu make ceuli... 

atuh diajar ngadenge 

teu ku ceuli.

Teori na mah loba 

tinggal leukeun daraek PRAKna...

diantarana aya 

nu boga pamanggih:

cenah, 

kudu asup tareqat..

tong sareat wae.... 

(kade loba nu ‘kabodokeun’ ku guruna, 

kasiksa/kapager ku ‘labelling’ brotherhood tarekat/ sareat jeung golongan/aliran, 

komo kana tareqat 

nu sok ninggalkeun sareat),...

cenah, 

kudu ngaliwatan 

tobat, 

zuhud, 

wara, 

faqir, 

sabar, 

tawakal 

rido 

ikhlas 

(kade ulah lieur 

ku metoda)... 

jrrd 

cenah pamanggih jelema...

klise lamun dituluy keun.

Ari gampangna mah:

Prak teangan 

Ajarna ulama ahli waris nabi nu pangkatna satmata 

nu bisa ngajarkeun 

nyarita teu ku sungut, 

ningali teu ku mata, ngadenge teu kuceuli, 

hirup teu bari ngarenghap. Nungtun 

kawani 

kabisa 

kadaek jeung 

kanyaho 

nu aya di sorangan.

Tah engkena... 

tara kaeuweuhan 

da aya wujud maujud 

tara neangan nu euweuh, langgeng baqa 

da mapay 

nu jadi mimiti maneh (qiyam) 

memeh 

awang-awang uwung-uwung, 

nangtung sorangan bi nafsih, 

beda jeung batur-batur nu anyar nu pandeuri (mukhalafah lil hawadis).

Gulung gumulung...

sagulung sagalang...

meureun teu kudu kararagok..

da jeung sobat dalit. 

Sabab geus 

sakabeuki 

sakanyaho 

sakadaek 

sakabisa 

sakawani.

Tah engkena ...

ieu nu disebutkeun 

ku teori-teori katasawufan....