[25/1 23:54] Aing: Bismillahirrohmaanirrohiim...
ILMU NING RASA KA-SAMPURNA-AN
geusan DIRI,
dina Hiji Ajen nu Tangtu, Nyata-na Ngolah DIRI, geusan :
Ka-Sampurna-an :
Sipat Laku (ules, watek),
nu nyahayakeun Sinar (cahaya, asal)
ti nu "Wasa-NA",
geusan "nga-Wasa-keun"
ka nu di "Wasa-NA",
pikeun nga-BASA-keun Wasa pang-Awas'A ku Kersa-NA.
Sinar-NA atawa
PANCER DIRI. * ka-Sampuna-an :
Wujud jeung Laku nu Nyinar'keun Cahaya Sinar Wasa-NA,
nu dina nga-Wasa-keunana.
Nyinarkeun atawa Mancerkeun :
“Sampurna di Wasa GUSTI NU MAHA SAMPURNA
di Basa INGSUN
anu nga Ma-Ha.”
(Gusti Pancer-na Sipat, Ingsun anu Mancer-keun
dina Kasipatanana).
Hirup geusan Mancer-an
dina sagala pang-Awas'A Kersa anu geus di Kersa-keun pikeun nuju kana
Aji Ning Ka-Sampurna-an Hirup,
tangtu mudu metik éILMU-NING HIRUP.
geusan ngahontal,
tur nga-Gema keun Diri, pang-Aji-an Laku
keur Pang-Aji-an Diri
nu mang-Rupa :
1. Aji luhung :
sangkan Diri
(Ka-Harkat-an).
2. Aji Komara :
wibawa sangkan Diri.
(Ka-Darajat-an).
3. Aji Wiwaha :
sangkan Diri
(Ka-Martabat-an).
pang-Aji di luhur,
dasar Elmu keur Nyipatan Lakuning Lampah,
Ciri Diri nu nga-Gema Ka-Sinar-an-KU. PANCER-AN ASAL,
sangkan wawuh ka nu 3(tilu) dawuh nu nyangking NYINARAN GALUH
sa-Laku JAGAT PA-NATA-AN RASA
ti nu nga-RASA'anana.
3(tilu) dawuh nu nyangking
di JAGAT PA-NATA-AN (tempat cahaya Suci)
nu aya dina Diri nu Nebar-an CAHAYANING ULES WATEK, nyaéta Sinar nu dawuh :
1. Nga–SANG-HyANG :
(Diri Mi'JATI ka-TUHU-an
di Alam-na) keur Pangaji
EImu Suci nu Apal ka NU
KAGUNGAN WASA.
2. Nga–RA-HYANG :
(Diri Mi'RASA
kama-Nusa-an di Alam'-na)
keur Pangaji Elmu Suci nu
Apal Diri nu ka-Hirup-an.
3. Nga-DANG-HYANG :
(Diri Mi'RAGA ka-Nusa-an
di Alam-na) keur Pangaji
Elmu Suci geusan Apal
kana Hak jeung Pancar-an
Mahluk nu pada-pada
di-Cipta sa-Alam
(ka-NUSA-an),
anu Campur sangkan
SAMPURNA. CAHAYA-NA
nu jadi Ules Watek tina
3(tilu) dawuh nu NYINARAN GALUH, tangtu Diri ka-Wanda-an Sipat :
1. Ka-WISNU-an
(kawasanaan) :
Hirup, mampu Ngadalikeun
Rasa jeung Wasana.
2. Ka-SHIWA-an
(kasahawaan) :
Hirup, mampu Ngadalikeun
Hirup jeung sa-Sama-na.
3. ka-BRAHMANA-an
(kabarahmanaan) :
Hirup, mampu Ngadalikeun
Laku jeung Alam-na.
3(tilu) Cahaya anu Nyipatan Jadi Cahaya nu di-sebut : ULES-WATEK-DIRI,
udagan anu Dihin
ku katangtuan,
pikeun netelakeun ka-Sampurna-an
dina Nata-ran Tatapak ka-Hirup-an,
nu bakal jadi Adeg pang-Adeg-na Diri,
pikeun Nyubadanan ka-Butuh-an Pasti.
Ngahartian,
Patujuan HirupNa.
sabab :
Hirup anu ng-UsiK-keun, Hirup anu ng-OBAH-keun, Hirup anu ng-A'WASA-keun, Hirup anu nga-RASA-keun, geusan :
Hirup Kudu Mawa Cageur, Hirup Kudu Mawa Bageur, Hirup Kudu Mawa Bener,
ku alatan Hirup nu ka-Hirup, nu ka-HIRUP-keun
ku Hirup-na anu Suci, Ngabukti kalawan Nyata. Hirup-na keur nuju ka-Sampurna-NA.
TRI PANCER SILAH
Tri Pancer Silah, nyata-na : 3(tilu) Cahaya-na Diri
anu Mancerkeun Sipat geusan ngahontal ka-Sampurna-an Diri
nu Mi'Banda Sinar :
1. AJI LUHUNG
Harti'na : Munel ku Pangaweruh Rasa jeung Jiwa sa-Laku Sari-Ning Diri
anu Teguh Pengkuh tur Ampuh Timpuh sarta Awas dina ng-A'Wasa-keun
tur ng-Awas-keun pang-A'wasa-na,
Nebar-keun Ellmu pang-aweruh ka-Sampurna-an,
ku dasar Taliti sarta Nastiti. 2. AJI KOMARA (Wibawa). Gelar-an Laku-Ning Diri
nu nyangking patokan Pasti, dina nga-Jaga tur nga-Riksa Ules Watek
tiap-tiap Anggota Badan,
Aji Komara mang-Rupa Wangunan Diri nu Pinuh
ku Sinar ka-sa'JATI-an Hirup, Teges-na mah
Laku Paripolah, ka-Ules-Watek-an ku naon Rupa nu di-Lakonan,
Pageuh ku dadasarna
ka Ikhlasan,
tur di barengan ku Pancer-na Rasa.
PANCERAN AJI KOMARA
aya dina SINAR-NA RASANING :
PANCER-Na LAKU :
Jujur Ka Diri,
Kukuh Kana Jangji,(Kujang), Lemes Usap Teuas Peureup, Heureut Keupeul, Lega Awur.
PANCER-Na GAWE :
Geusan Mingpin Diri Sakujur, Batur Sakasur,
Dulur Salembur Kalayan Baraya Sabuder Awur.
geusan Hirup nu Munel
ku AJI jeung PANG-AJI DIRI nu di Olah ku ka-Rancage-an, Budi jeung Parangi
sa-Laku WAWANGI DIRI, someah, darehdeh sarta Hormat ti Lawat ka sa-Sama Hirup-na.
Éta Hasil tina
ng-Asah Akal jeung Pikir,
[26/1 00:16] Aing: ng-Olah jeung nga-Riksa Hirup,
Ngudag Tujuan
geusan nga-Jaya Tapak, Lalampahan Sorangeunana : “SUCI HING PAMRIH RANCAGE HATE”.
3. AJI WIWAHA
Hartina : Ajen-Inajen kaparigelan Diri
dina Ngolah ka-Motekar-an Elmu nu Weruh
Salaku Kembang-na Diri, Munel ku WARNA-Na RASA, BUDI jeung DAYA,
KARYA jeung KARSA-Na, pikeun Panalar BUAH CIPTA (karya diri).
SUGRI Pang-BAKTI "SAJI-NING LEMAH-CAI", pakeun
JAYA WERUH
SADURUNG WINARA. KARSA-Ning Ngarancah Bintang,
Tinawur Nebar Caaang, Pakeun Ngembangkeun Talatah Keur
"NGA-WANGI LEMAH CAI". Ka-WIWAHA-an (martabat) salaku Diri di wangun
ku olahan dasar
anu nga-LAHIR-keun
KARYA jeung KARSA
dina ka-Motekar-an Elmu, Ngolah Hirup
Jadi ka-Hirup-an nu Hirup keur nga-Hurip-an
geusan nyumponan
ka-Butuh ALAM WARUGA.
Ajen Pangajen Salaku Diri Ajen Pangajen Sa-Laku Diri Numut-keun Sunda :
Lalakon Lampah
dina ka-Hirup-an
kudu di Wangun
ku olahan dasar Elmu
dina Tuturan Adat jeung Budaya Tuturunan, "KARUHUN NU BUHUN", pikeun PA-NATA-RAN
Tur PA-NUTUR-AN
ULES WATEK jeung PARIPOLAH-Na
nu nga-Gambar-keun
Salaku MANUSA Sunda Sangkan
Mampu Nyumponan : ka-Butuh Alam Jiwa, ka-Butuh-an Alam Pikir, jeung ka-Butuh Alam Waruga, sangkan
dina NATA RASA jeung
NITI DIRI,
aya Kendali
teu mangprung ngaberung sakama-kama,
sakarep INGSUN.
Aturan Hirup
di Alam Panyorangan.
Kudu pengkuh kana Aturan anu di sebut:
“TATA, TITI, DUDUGA,
KALIH PERYOGA.
* TATA (aturan léngkah) = ta-TAPAK-an Laku
nu Kudu Napak
kana Ugeran Aturan
Talari Paranti
sangkan
teu Ngarempak Aturan,
teu “Pamali".
* TITI (tahapan lengkah) = ti-TINCAK-an Laku
anu Nincak kana pa-NIAT-an anu Surti jeung Nastiti.
* DUDUGA (sawangan) = Rupaning anu rek di Lakonan tinangtu kudu di sawang heula
samemeh di-sorang,
sangkan Hasil-na :
"Cai-na Herang
Lauk-na Beunang"
anu ka-Rasa
pikeun ka-Salamet-an. (WIWAHA YUDA NA-RAGA).
PERYOGA = ukuran kamampuh
pikeun ngajurung Laku
dina Hiji Tujuan (kasanggupan anu diukur
ku kamampuh). nga-Hudang-keun Rasa, sangkan
Rasa ka Hudang Geter
nu di sebut :
Jiwa Ngaras,
Jiwa Ngarus-Ras,
Jiwa Nga Raas,
Jiwa nu Ngawaas.
Ka jerona Jiwa
sangkan ka-Hudang RASA anu RUMASA.
Basa seni
anu didangdingkeunana, nangtu jadi basa
keur pang-Jejer
pikeun pang-Arti-an,
nepikeun Rasa anu Eling, Jamparing-na.
BASA SENI
anu di haleuangkeunana,
(ku Tembangna) breh Teges, salaku mawa “Wawanti”
tina Sora jadi Sari
keur Panepi,
tina Sora Jadi Sari
Keur pang-Hudang Rasa.
Sari Sora nu maranti Wawanti tangtuna mawa Hiji wawanti, atawa wanti-wanti
Basa Amanat atawa
Basa Talatah,
anu Ngajadi Tali Paranti : geusan GUAR'eun,
geusan BACA'eun ,
sangkan Jiwa
tetep ka-Hudang
SARI RASA-na Rumasa.
Jiwa anu ka-Geter
jadi Rasa nu :
NgaRas-,
NgaRaas,
Ngarus-ras, jeung Nga-RUMASA-keun.
Leuwih Teges nu pasti
dina nga-Wanti Rasa,
anu Nalutur
dina galindengna Catur,
dina Kecap-na Saur,
Tetes Jentre eusi-na
ukur pitutur,
geusan :
Pepelingan,
Pepedaran,
Wasiatan,
Amanatan
pikeun Diri lumaku Hirup, Wawuh Ka Kujur
Sangkan Akur Geusan Diri Keur nga-DIRI-an nana.
KA-JEMBAR-AN RASA ka-Jembar-an Rasa mang-Rupa-keun
salah sa-Hiji
Adeg pang-Adeg Rasa,
nu jadi dasar
pa-NATA-an Hirup
sa-Laku Manusa,
anu ka-MANUSA-an. Ka-JEMBAR-an RASA, mangrupakeun
pondasi Diri nu Kukuh,
nu Nguatan Wangun-an Hirup,
sangkan Ajeg tur Pageuh, MUSTIKA-Na Ngancik
jadi Pamatri,
dina "ATI NU WENING"
dina "RASA NU RUMASA", "JIWA NU WIWAHA",
kalawan
"PIKIR NU NGARTI"
TEGES Ciri-na
Sipat Nu Nga-JATI DIRI..
Ka-JEMBAR-an RASA
tara kapoles
ku Rasa Hayang Tembong Diri,
"Lain UCAP Anu GELAR,
Lain LISAN Anu NYORA...
Tapi....
Tembong-na Jadi RASA,
Anu Bisa di-RASA-keun Ku-RASA-RASA Nu SA-RASA."
KaHadéean anu Gelar
ngan ukur Lilisanan, ka-Hade-an
ngan ukur popolesan
(basa – basi).
Tapi,
Ka-HADE-an nu Gelar
ku LAKU jeung LAMPAH-na , Nyata Teges
SARINING ka-JEMBAR-an DIRI anu nga-JATI”.
Ka-JEMBAR-an RASA
ti nangtu, bakal
TEGES BUKTI-na,
Nyata aya Sa-Laku
nu Jadi CIRI-na,
ku ka-PRIBADIAN-ana,
Nyata :
MANCER-keun CAHAYA BUDI jeung BASA-na nu ka-TATA.
Ka-JEMBAR-an RASA USIK Sa-JERO Ning Cicing.
OBAH Sa-JERO Ning Dada, USIK-na ,
Maranti DIRI
[26/1 00:35] Aing: OBAH-na Maranti RASA.
Nu Nganteur
ka Lemah Sungka Nyangkaruk geusan ka-Puluk. Pasir Liuh Peu-peunta-san. Ajrih Ning Rasa pang-GALIH.
Milih Rabi MINDA RASA Rabi-na Ka Sang GUMATI . RASA-na
Sang GURUH MINDA GURU-na Weruh Pi-Tuduh. JAPA-na
AJI NING DIRI.
geusan midiri!
JAPA-na AJI NING RASA…. geusan Mi-RASA...!!
JAPA-na AJI NING HARTI.…..geusan NGARTI..!!
JAPA-na AJI NING KERSA …geusan NGERSA...!.
Nyumput Buni
Nembrak Caang,
Buni Sotéeh NIAT ATI
Nu SUCI,
Nembrak Caang,
Ku LAKU LAMPAH Nu Nyata.
Nu di Teundeun
di Han-Deuleum-keun, Geusan pa-NEULEUM-an nana.
Nu di Tunda
Dina Han-JUANG .
Geusan DIRI nga-Daya Juang, Nya Hamo Luntur Ku Waktu, Kapan TAPAK
dina TINDAK...
Kapan GALUR dina CATUR.. Mun di Teang
Tangtu Panggih
Mun di Penta Tangtu Mikeun. Nya Hamo La'as Ku Zaman. "MUSTIKA PU-RAGA JATI SUNDA".
Pasti-na Bakal Ka Panggih, Mang-RUPA
Balungbung Timu,
Sabab Jangji Nu Bihari, Hamo nya Sulaya Pikir,
Nu MISTI,
Nu MUSTI,
Tandes "DIRI NU NYAKSENI". Geus Natrat TU-LISAN-ana, Moal Sulaya, Ka-JANGJI-na, Teges Netes Tur Tetela
Nya DIRI SU-RAT-Anana,
Nya ALAM TU-LISAN-Ana KITAB-na JAGAT BUANA Moal Luntur Ku Mangsi-na. Moal Soeh Daluang-na. BACA-eun
SA-TUNGTUNG UMUR
Nya HATE Kudu Rancage. Teges Netes Tur Tetela
Nya DIRI SU-RAT-anana,
nya ALAM TU-LISAN-nana * CIRI-na :
SA-TANGTUNG DIRI..
Cara-na :
SA-TAPAK SA-JAGAT.. JEMBAR RASA NAGARA-na, BUKTI-na :
"RAGA SALIRA"..
Ciri Bukti :
ka-JEMBAR-an RASA-Na MANUSA,
Teges Mapaesan Hirup,
Ku Nebar-an SINAR RASA,
Nu Ngadangiang Ka-MULYA-an sabab :
Hirup nu nga-Gema keun DIRI, Pasti-na,
Tepung jeung ka Sa-JATI-an. "KUDRAT PASTI"
Bakal Apal Kana TITIS.
jeung TULIS-na. (CAGEUR).
TITIS Anu nga-Jadi WUJUD (Manusa).
TULIS, Anu nga-Jadi SIPAT (ka-Manusa-an).
Hirup anu nga-Gema
DIRI jeung RASA.
Pasti-na Tepung
jeung ka Eling-an.
Kadar Diri,
Dihin jeung Pasti.
DIHIN :
ka-YAKIN-an
(Hirup lain ka-Hayang).
PASTI :
Pasti ti anu MASTI-keun
anu moal bisa di Pungkir.
Apal kana
RASA jeung RUMASA
RASA anu ka-TARIMA,
RUMASA pa-NARIMA-an.
Hirup anu ngagema
DIRI jeung PIKIR,
Pasti-na Tepung jeung ka-Parigel-an.
geusan NANJEUR-keun DIRI, dina Nyungsi TAPAK jeung LACAK pa-Lakonan-ana. (BENER).
TAPAK :
Alam nu geus di Sorang, LACAK :
Alam pa-Nyungsi-an pi-Lalakon-eun.
dina Nyungsi LALAKON DIRI geusan pi-Laku-eun,
nuju Lengkah ka Alam
anu bakal di sorang,
anu ngajadi upayana,
DIRI tetep Nyawang Alam
ka Tukang geusan Narawang ka Alam anu bakal disorang, tangtu bakal nga-Hasil-keun,
JALAN Ta-TAPAK-an
anu MOAL NYASAR.
nu Ngandung Harti :
Bakal SALAMAT-na DIRI. Siloka-na :
"BIHARI NGANCIK KIWARI", Nganjang Ka-Alam Pageto (Supagi),
pameulina nyata Hirup Kudu : NYEPI di-Leuwi-na DIRI. TAPA di-Sagara RASA. geusan nga-Balungbung Timu.
JALAN GEDE Sa-SAPU-an. TAPAK geusan pang-Eunteung-an.
Ku semu, JEMBAR-na RASA. Galeuh Bitung
Hate Kangkung.
Hurung Nangtung
Siang Leumpang. Pangjugjugan,
ALAM CA'ANG
POE PANJANG.
"NAGARA TUNJUNG SAMPURNA".
R a m p e s…
Dasar
pikeun nga-Lalaku, ka-Hirup-an
di Alam Hirup kumbuh,
Alam Jagat Raya (dunya). dina Sorangan atawa
anu Kasorangan,
tangtu aya nu Marengan,
dina masing-masing
Alam Hirup-na
anu Mi'Wanda
CIRI jeung CARA nu beda.
boh UKURAN-nana, TANGTUNG-anana, sarta PANCER-na,
Gumantung kana
KUDRAT PASTI-na
nu geus di-KERSA-keun jeung di KARSA-keun
ku NU MAHA-NA,
tapi Ukuran Urang sa-Laku
nu di Gelar
di Alam Jagat Raya ieu : Mi'Wanda
TITIS nu nga-JADI WUJUD jeung
TULIS anu nga-JADI SIPAT, salaku Mahluk
anu leuwih ti Sagala-na,
anu ka-PANCER-aén
pikeun mi'LAKU ka-MULYA-an anu ka-SAMPURNA-an, sangkan WUJUD MANUSA Mi'Banda
SIPAT ka-MANUSA-an.
Manusa di-leuwih-keun
ti Mahluk anu lianna,
lain ngan Ukur di-AKU leuwih dina ka-MULYA-ana,
tapi Teges
di leuwihkeun soteh dina RASA TANGGUNG JAWAB-na salaku Mahluk anu bakal Jadi Tunggangan-na Mahluk-Mahluk sa-Sama Hirup anu di CIPTA
geusan Campur Marengan dina Hirup-na Manusa,
Manusa téh salaku
"Para-HU HYANG-NA",
geusan nganteur sa-Kum-na CIPTANING GUSTI,
"Ku-Da Sampurna."
Ngan Manusa anu di sebut Sampurna tur Mulya teh :
[26/1 00:53] Aing: TEGES Mi'BANDA SIPAT ka-JEMBAR-an RASA.
di antara-na boga Ciri : WELAS ASIH,
UNDAK USUK,
TATA KARAMA,
ADAT, jeung
WIWAHA YUDA NA-RAGA.
JALMA di gelar
tina pang-Asal-an Cangkang geusan JALMA-an
(Wadah Hirup Nu Kosong). ngandung Harti :
ngan Ukur di-TITIP-an Pang-A'WAS-A Awal
nu Masih SUCI.
tacan ka-BANGUN tur
tacan ka-ADEG-an.
tacan ka-SIPAT-an.
nu Nyampurna-keun
pikeun Adegan,
Sipat jeung Ules Watekna,
Jalma bisa nga-WUJUD
ukur Mahluk JALMA-AN.
nu ka Wangun tur
ka Ules Watek-an ,
ku Sipat-Sipat Mahluk lianan anu ka Inum tur ka Dahar
ku Diri-na,
lamun teu Mampu Nyampurna-keun nana sangkan Sampurna.
nu Bukti-na Mahluk Jalma-an sa-Rupa kitu,tacan "PAS" di-sebut MA-NU-SA,
Sipat Jalma
anu NITIS MANI-TIS Manusa, anu ka-Sipat-an, ka-Manusa-an,
Bakal Teges,
dina "LAKU NING DIRI" jeung Ules Watek-na ,
Mi'Banda Tujuan Hayang Nyampurna-keun hirup
anu nga-RUMASA-keun.
HIRUP Boga
HAK jeung ka-WAjIB-an, tur Hirup teh,
aya nu Campur dina Diri-na, nu kudu di-Sampurna-keun, pikeun ka-Mulya-an dina "LAJU NING LAKU"
nu Bakal di Sorang-na.
Manusa nu ka-Manusa-an Teges Jalma-an nu ka-Pilih sa-Laku pa-Lakon Hirup
nu geus Jadi TITIS TULIS-Na.
KUDRAT PASTI
ti NU MAHA-NA,
sabab :
iwal ti Manusa
nu Bakal Mampu nga-Laksana PANCER-an pikeun Ngurus jeung Ngatur ,atawa
nga-Rawat Alam
sa-Laku TITIP-an,
sa-Laku sa-Sama Hirup
nu di-Cipta,
Manusa Sampurna, Campurna Gumulung,
geusan nga-Jadi Tangtung sa-Laku Mahluk nu Linuhung, NU KAGUNGAN
KU KERSA-NING
NU MAHA AGUNG,
NU MAHA KERSA JEUNG KARSA,
“GUSTIi NU MAHA KAWASA”.
Sipat Jalma anu ka-Manusa-an di-sebut-na ; "CAI AHUUNG"
(CiHung atawa Ciung) Harti-na
Hirup anu di Karsa,
Rumasa.
Hirup Nyata Pancer-an
ti NU MAHA KAWASA.
Paralun
mung Ukur ga-Gambar-an, tur si-Siga-an,
Tebih ka-nu sa-Enya-na,
Dua Sifat nu nga-Jadi
Ules Watek-na Jalma-an
nu di-Simbul-keun tadi ,
Bisa nga-Beda-keun Diri
nu ka-Sipat-an
mana nu Ngancik Nyarungsum dina :
"PU-RAGA JATI NING DIRI" Pikeun nga-Larap-keun
naon anu jadi Udag-an PANCER-na Hirup,
nu Ngara-na Manusa,
tangtu keuna ku Dihin (ka-Yakin-an) jeung
tangtu (dasar),
aturan Hirup nu nuju
kana LALAKON
nu sa-Enya-na.
A-GEMAN Ka-MANUSA-an Tinangtu Patokan jeung Ukuranana
aya Dasar A-GEMAN-ana,
nu di-sebut :
A-GEMAN Ka-MANUSA-an.
AGEMAN Asal Kecap tina : Gama,
(Gema atawa Gema-Na),
nu di-sebut :
Sa-Wa-Ra,
SINAR WASA-NA.
nu nga-Jadi Cahaya Diri,
anu Dihin ku-Pasti-na,
nu teu bisa Robah,
dina ka-Tangtu-an Aturan Gerak jeung Gerik Manusa.
nyangking Aturan jeung
Tata Cara Dasar
ku Elmu jeung Weruh.
GERAK nyata-na :
Hirup Nu ng-USIK-eun.
"Ka-mi, Ka-ma, Nu Sa”
Ka-Manusa-an mang-Rupa-keun
Elmu Panemu
pikeun nga-Lokat Diri sangkan Apal Ka :
1. DIRI-NA :
Mahluk nu di Cipta
Ku KERSA jeung KARSA
SANG-HYANG MAHA
CIPTA
di sebut : "Hing Sun-Na".
2. KALAM-NA :
Mahluk nu di Gelar di
Alam-NA geusan
nga-Lalaku TULISAN
HIRUP jeung DHIHIN-Na
"Hing Sun Da–Na".
3. DARAH-NA :
Mahluk nu Marengan
Campur jeung Nyampur
Marengan Hirup nu
nga-Hurip-an nana
"Hing Sun Ha–Na".
Manusa Gelar ku 3 Tangtu :
1. KA-MI :
"ASIH-NA GUSTI"
Nu nga-JATI Ruh Hyang, atawa Ruh SUCI.
2. KA-MA :
"ASAH-na BAPA", jeung "ASUH-na INDUNG"
(Gumulung),
nu nga-JATI pa-NITIS-an WUJUD atawa RAH-MANI, jeung
nu nga-Jadi pa-NITIS-an
Ules Watek (Sipat Rasa) RA-HIM.
3. NUSA :
"WANGI-NA SARI NING NAGARI".
KA-MI :
Sipat Mahluk nu ”Tuhu”
kana Hirup,
nu nga-Laksana PANCER-aén TITIS TULIS, ti NU-NGERSA-KEUN nana
nu Ngancik di :
"SANG KURING-NA"
SAJATI NING WASA-WASA-NA.
Hirup ku USIK-NA,
Hurip ku OBAH-NA,
sagala-na KERSA-NINGà
NU KAGUNGAN WASA. "INGSUN DARMA LAKONI", geus ti NU MURBA HING WISSA.
TuHu,
ka NU NYIPTA-KEUN-Ana, "GUSTI PANG-ASIH”, Ka-TUHAN-an.
KA–MA :
Sipat Mahluk nu “TuMut”
ka nu Jadi Cukang Lantaran, nga-GELAR-keun
ka Alam Dunya :
I"NDUNG Nu NGANDUNG",
[26/1 01:10] Aing: Tunggul-Na RA-HAYU, sa-Laku
(“Ambu Pang-ASUH”).
"BAPA Nu NGA-YUGA" Tangkal-na DARAJAT sa-Laku (”Bapa Pang-ASAH”).
INDUNG jeung BAPA :
Cukang Lantaran
nu Nebar-keun
BENIH BIBIT AWIT pang-AWIT-an (PaWit).
WIT = S I R PA-WIT = Gumulung-na SIR
nu Nga-Jadi. pang-AWIT-an = Tempat Ruang Waktu, pang-ANCiK-an Hirup Awal (Lamut Kasih Indung,
nu di sebut Alam Kandung Indung).
Basa Simbul-na,
di sebut :
"PALAWANGAN" atawa
GUHA PALBUAN, atawa GUHA PAWON.
INDuNG jeung BAPA,
sa-Laku "KARANG PAWITAN". nu nga-Jadi Cukang Lantaran Gelar-na Tuturus
anu Bakal nga-Jadi :
"SAWA, SIWI , NU JADI SEUWEU SILIWANGI"
Hasil tina SILIWANGI-na ka-NYA'AH BAPA,
tur WANGI-na ka-ASIH-na INDUNG.
SaLaku
TINGKEUBAN PARA-HU. atawa SasakaNa.
Tuturus nu di sebut :
ANAK = SAWA SIWI
sa-Laku Kado Emas-na, atawa PUSAKA-Na.
(KaWaHa Domas).
KAWAH DOMAS,
sa-Laku
TUNGKEUBAN PARA-HU HYANG, nu Jadi BIBIT AWIT di pa-Lembang-an,
geusan Pa-MEDAL-an sa-Laku Mahluk anu nga-Jadi pi-BAKAL-eun,
Gumantung kana pa-TALI-an, nu Nyipatan TERAH jeung DARAH-na,
dina Jangji Awal (PaTaKa), mangkana saupama Mahluk nu di-Gelar-keun
Jadi JALMA-an,
ti LULUHUR-na,
lamun TEGES Sampurna
dina Ka-Manusa-anana, mangka Hing geusan kudu Nyahaya-keun Mahluk jadi Jalmaan nu ka-Manusa-an, aya dina pa-TALEK-an
Para GURU HYANG,
nu nga-BEDA-keun
ti Mahluk nu liana, atawa "Nga-HING SUN MEDANG KA-HURIP-AN".
BAPA.
nu Nurus-keun TERAH, TEGES ka-pa-Pancar-an geusan nga-JAYA tuturus dina Ngolah Hirup, Nurun-keun
ELMU pang-AJI PANALAR DIRI,
pikeun DARAJAT-na, (Komarana).
INDUNG
nu Nurus-keun DARAH, TEGES ka-pa-Pancar-an geusan nga-ASUH tuturus dina ngalarapkeun
Elmu pang-Aji Pangulas Rasa pikeun MARTABAT-na, (Wibawana).
INDUNG jeung BAPA
sa-Laku SASAKA-Na,
Tuturus sa-Laku PUSAKA-Na INDUNG BAPA.
NU–SA :
(Sari Pati Alam) =
KU DZAT-NA,
nu nga-Jadi CAHAYA. : CAHAYA RUPA,
CAHAYA DAYA,
CAHAYA RASA,
tina Sari Pati-na, ka-Hirup-an, nu Nyampur nga-WARUGA, dina ka-HIRUP-an
nu nga-HURIP-keunana.
Alam ka-HIRUP-an jeung Ka-HURIP-an,
pikeun Nyampurnakeun Sa-KUM-na Mahluk
nu Kumelit di Alam-NA, Nyampurnana,
ku alatan "NUSA”
jadi bahan pikeun ka-Hirup-an,
ka-Hirup-an, tur ka-Hurip-an jeung ka-Hurip-an.
Gumulung-na Sari Pati Alam, dina Sa-WARUGA-na Mahluk, Mampu Medar-keun
Hiji Sipat, atawa
nga-Jadi Ules Watek
nu Nganteur LAKU jeung LAMPAH-na atawa
ADAT jeung ka-BIASA-anana .
GEMA atawa
GEMA-NA Hirup
anu Nga-Gema ka-TUHAN-an, TEGES Laku Ning Diri
dina Hirup-na
Mi'Banda RASA ka-RUMASA-an
kana KARSA jeung KERSA. GUSTI NU MAHA KAWASA. *
Hirup nu nga-Gema ka-Manusa-an,
TEGES Laku Ning Hirup-na Mampu nga-Laksana Sipat anu nga-Wanda DARAJAT -Na BANGSA (Komara).
Hirup anu nga-Gema Kabangsaan,
teges lakuning Hirup,
Mampu nga-Laksana Sipat nu Mi'Banda DAYA CIPTA KARYA jeung KARSA
geusan Mi'Banda (Wiwaha). atawa Mi'Banda
AJEN PANGAJEN DIRI,
Ajen ka sa-sama Hirup
nu, SURTI kana HAK Hirup-na Alam nu lian,
nu ka-Rah-HAYAT-an.
Hirup nu nga-Gema keun
3 Tangtu
Dasar Pakeman Hirup : Ka-TUHAN-an, ka-MANUSA-an tur ka-BANGSA-an, nu ka-Rah-HAYAT-an,
Dihin jeung Pasti-na Diri,
dina nga-ASUH Hirup-na, Bakal Mampu Natar-an jeung Nutur-an
RAH jeung HAYAT-na
keur nga-JAGA-an carita
anu di-LALAKON-keun
di Alam-na
Ku Sipat Ka-ADIL-an.
Hirup nu Mi'Banda
Sipat ka-ADIL-an,
Tangtu Laku-Ning Hirup
nu Nungku,
Pinuh ku ka-JEMBAR-an RASA jeung RUMASA Diri. dina Ules Watek
nu Jadi Laku-Ning
ka-ADIL-an DIRI-na,
Nyata nga-WUJUD Jadi “CAHAYA-NA (Nur), atawa WUJUD nu :
ka-SINAR-an (Mardhi Ika). DIRI sa-Laku
Nu Jadi CAHAYA GUSTI,
dina (Pari Polah-na). CAGEUR Awak-na,
BAGEUR Laku-na, tur
BENER éIlmu-na.
Ka-Mardhi Ika-an atawa WUJUD Nu Ka-SINAR-an Ka-TUHAN-an :
nga Ules Watek,
KERSA-NA :
Sadar,
Sadrah,
Pasrah jeung
Tumarima.
[26/1 01:29] Aing: Ka-MANUSA-an :
nga Ules Watek
Ku Cara Ciri-na,
Ku Dihin-na :
Welas Asih.
Undak Usuk
Tata Karama.
Adat Istiadat
jeung Wiwaha Yuda Na-Raga.
Ka-BANGSA-an:
nga Ules Watek
Ku Cara Ciri-na,
Ku Pasti-na :
Bangsa Mi'Banda : RUPA Bangsa Mi'Banda : BASA Bangsa Mi'Banda : AKSARA Bangsa Mi'Banda : ADAT
ISTIADAT
Bangsa Mi'Banda : BUDAYA
Ka-Bangsa-an nyangking sa-Laku DARMA WANGSA
ka Nagara,
pikeun nyangking papancen pasti pa-Nebar-an Ules Watek nu ka-RAH-HAYAT-an,
Ciri Bukti Bela Diri jeung Sasama
NATAR NUTUR LAJU-NING AJEN PANGAJEN,
geusan Ngolah Laku,
di antara-na :
Diri Nyaah ka-sa-SAMA.
Diri Bela ka-BANGSA-an.
Diri Bakti ka LEMAH CAI.
Diri Nga-Rumat nga-Ramat ka BUDAYA.
Diri Nga-WANGI keun NUSA SARI NAGARI. (Turunan).
Wawuh ka Diri
(wawuh ka kujur).
Luyu kana
"AJEN SARI-NING SUNDA" pikeun "MANUSA SUNDA" geusan NYUNDA
di ALAM Pa-NYUNDA-an ieu, Mi'Larap-na,
ku Ules Watek SIPAT tur PARIPOLAH,
nu Natrat Teges geusan : SUNDA nu Jadi TUTUR
dina Pang-LOKAT-an Pa-NYUNDA-an-nana,
geusan pang-ADEG-na
anu TEGES,
pikeun JELMA (Jelma-an), sangkan Jadi "MANUSA".
Diri-Na (INGSUN-Na).
Diri sangkéhan tina
Kecap Awal DA jeung RA.
"DA”, ngandung Harti :
buana (Alam).
”RA”, Cahaya, Sinar,
Ules Watek, atawa
sa-Nur nu di ka-Wasa-an.
"NA”, nu KAGUNGAN
KARSA jeung KERSA,
nu Teu WUJUD,
Teu NGARAN,
Teu Nga-RUPA.
TUNGGAL dina TUNGGUL MANuNGGAL sarta MANUNGGUL NGANCIK Sa-JERO-Ning ANCAK.
USIK Sa-JERO-Ning CICING. OBAH Sa-JERO-Ning RASA.
Nu ASAL Nga-HIRUP-an USIK. Nu ASAL nga-HIRUP-an RASA.
Nu MAHA AGUNG (AH-Ung). DZAT Asal,
Pa-ASAL-an.
Pang-ASAL-an,
Pang-AWIT-an (Wiwitan).
Nu Jadi BIBIT KAWIT
Nu Nga-WIT , (Ka-AWIT-an).
Tampa WATES
Ku AMBAH-an.
Tampa WANGEN
Ku PEDAR-an.
Tampa MAMPU
Di BASA-keun.
Geusan MEDAL Ba-BASA-An. Tina Basa ku-Wasa-na. Unggeuk-na :
"NU MAHA SAGALANA" Pun...
TEGES-na nu di sebut Diri, CAHAYA ALAM-NA
sa-Laku PANCER SILAH, atawa SIPAT tina ka-WUJUD-an. KALAM-NA, atawa ALAM-NA (DA–NA),
KA = pang-ANCIK-an ,
LA = Ka-HIRUP-an,
MA = Ka-JATI-an.
TEGES-na
ALAM SORANG-eun,
nu Bakal di-SORANG, tur SORANG-eunana pikeun Pa-NYORANGAN-ana
di sebut ; "LALAKON"...
TITIS TULIS (Sorangan ‘NA). Sa-SAMA NA (SA HA–NA).
Sa-Sama-na = nu Marengan tina :
HIRUP =
USIK jeung OBAH-NA Pang-AWAS-A-NA.
HURIP =
Nu di USIK-eun jeung
Nu di OBAH-keun Pang-ADAYA-NA.
Nyata nu Nga-HANA
(aya Hirup kersa-NA),
dina Sa-JERO-Ning
USIK jeung OBAH-NA, tur Sa-LUAR-eun,
RUPA jeung WUJUD-NA. MA-NU-SA.
JATI-Ning Gumulung Campur nu Bareng,
Para-HU Pang-Anteur ka-SAMPURNA-an nu Campur,
geusan Nyorang
"KA-ALAM CA'ANG,
POE PANJANG",
"JALAN GEDE SASAPUAN" NUJU KA NAGARA PANGKONAN GUSTI, "NAGARA TUNJUNG SAMPURNA",
"SAWARUGA, SAWARA JATI". SUNDA Ngandung Harti : Tatanan Pari Polah Hirup,
nu Dihin ku Tangtu cara-na, Papasten ku Pasti
dina Ciri-na,
pikeun nga-WUJUD-keun, nga-BUKTI-keun,
yén Mahluk nu Gumelar
di ieu ALAM JAGAT BUANA PANCER TENGAH.
Teges :
Kudu Ngalaksana
Sagala nu geus
Jadi Pancer-an
keur Nyubadanan nampa HAK jeung KA-WAJIB-AN LALAKON nu geus
Jadi TITIS TULIS Ti DITU-NA (Kudrat Pasti).
Asal nu TUNA Sagala-na TUNA nyaeta :
Sagala-na ti NU NGARSA-keun
Tuna – R a g a
Tuna – R u p a
Tuna – R a s a
Tuna – B a s a
Tuna – W a s a.
Tuna – W a n d a.
Tuna – B a n d a.
Urang Darma Nga-Lalakon, Ngalaksana (Ngamalakeunana).
Éstu Sagala-na di-KERSA-keun, tur di-KARSA-keun,
ti NU NGERSA-keun jeung NGARSA-keunana
NU MAHA AGUNG sangkan : NG-ADEG-NA
KARSA jeung KERSA-NA,
nu Jadi WASA
dina KA-WASA-NA.
Mampu : nga-WASA-keun kanu di KAWASA-AN-nana, pikeun nga-WASA-an
Sagala pang-A'WAS'A-NA, sangkan AWAS
kana PANG-AWASA-NA.. NG-ADEG-Keun
NU MAHA AGUNG,
dina Nga-MAHA -Keunana,
ku nu KA-AGUNGAN-Ana, Teges,
dina NGAMALA KEUN-ana, (Ngamana) :
Ngama-Raga Jadi Mi'RAGA. Ngama-Rupa Jadi Mi'RUPA. Ngama-Rasa Jadi Mi'RASA. Ngama-Basa Jadi Mi'BASA. Ngama-Banda Jadi
M'iBANDA.
Ngama-Wasa Jadi Mi'WASA.
[26/1 01:46] Aing: Ngama-Wanda Jadi Mi'WANDA.
KA–MA,
Sari Ning Pati Cikal Bakal, Cukang Lantaran
ti NU-SA Asal,
Pi-Bahan-eun
WADAH SUKMA ,
RAH-MANI Ti SA-JATI-Ning Nu KAGUNGAN Jadi.
NGA-MA =
Nga-WUJUD-na RAH-MANI NU-SA Asal
pikeun
NGA-WARUGA JATI-NA. SA-JATI NING HIRUP.
Jadi Pang-AKU-an, jeung Pang-LAKU-an.
mun di-AKU Kudu Jadi
LAKU jeung LAMPAH. SUNDA nyangking Pancer-an,
Nyusun deui nu ka-Tunda, dina SA-SARI NING WARUGA nu geus Nga-JATI,
sangkan SAMPURNA NITIS SAWARAGA, (sawaruga). dina SORA UGA
NU SAMPURNA.
Sampurna-na,
Nyata dina Campur-na Sakabeh nu ka-Wasa-an
ku nu Asal,
Gumulung Nyangking Sa-JERO-Ning Cangkang nga-WUJUD RUPA nu ka-Sipat-an (Waraga).
Satiap Anggota Badan,
nu Mi'Wanda Ciri
dina sa-DIRI-na,
Teges Mi'Banda cara sa-RAGA-na,
nga-Watek Pancer Sewangan, tetep nga-Rujak-nga-Rujuk, Tunggal SaDaMi,
sa Wasa-Wasa-NA
aya pang-A'Wasa jeung Awas-NA :
Awas kana Wasa,
keur nga-Awas keun
Naon nu di Wasa-keun
ku, pang-A'Wasa-NA.
Wasa nu di ka-Wasa-keun Jadi pang-A'Wasa-Na,
Teges dina Nga-Wasa-keunana.
Susunan WALI SA-JIWA
nu NAWARAJATI.
1. SIR :
Geter nu nyangking ka-Hayang-an,
geusan ku pamilih Ati.
2. RASA :
Buah Hasil
tina Tepung-na antara geteran ,panyangking-na Wasa,
3. CIPTA :
Geter anu nyangking
di antara Pikir,keur ka Hayangan (gambaran).
4. AKAL :
Upayaan geusan Tepung ka-Hayang-an, pa-nyungsi-an Jalan Tujuan.
5. BUDI :
Wasa nu nyanking
dina Pamilih-na Jiwa geusan nga-Basa Usik Rasa.
6. DAYA :
Wasa nu nyangking dina Waruga geusan nga-Basa-keun Usik Raga.
7. ASMA :
Wasa nu nga-Wasta (nga-ra-na), Waruga-na
8. SUKMA :
Ruh Hirup nu ng-Usik-eun, Alam Pikir (akal)
9. LELEMBUTAN. :
Ruh Hirup, nu ng-Usik-eun Alam Sadar.
Nyusun BASA
nu kudu di-BASA-keun. jeung WASA nu kudu di-WASA-keun,
MACA-keun LALAKON,
Salila lengkah Ngasuh Hirup, ti Awal Gelar KA-ALAM-NA, nepi ka Ahir Hayat-na, geusan, Masrah-keun
ka Nu Nga-GELAR-keunana, Asal Gelar dina ka-AYA-an SUCI, Mulang kudu SUCI, malah ngantung kudu Ninggal-keun
KALAM NU SUCI, geusan NITIS-keun tur NETES-keun ka nu di Kantun, Nyata : Tu-Turun-an. "SUNDA",
asal kecap awal tina :
SUN = KU RéHING, atawa Mahluk Cipta Ning. KURING-NA, nu Mi'Banda : Cahaya
Jati
Wasa
DA = SANG KURUNG
(Ku Ruhung),
(nu di barengan),
nyatana Kurung,-NA,
Kurung Na.
Waruga Na.
Wujud Na (nu kawasa an).
NA = nu Hirup,
(nu ng-Usik-keun,
nu ng-Obah-keun,
nu nga-Rasa-keun,
nu nga-Nyaho-keun, jeung
nu nga-Harti-keun.
SUN, atawa Sun-Na, ngandung harti :
Mahluk nu di-Cipta.
SunDa, atawa Sun Daha = Mahluk nu di-Cipta di pa-Gelar-an (alam hirup,na), nu di-sebut :
DaNya atawa Dunya-Na, (INGSUN MEDAL).
INGSUN Medal Tandang nyangking ka-Hyang-an
INGSUN Medal Tandang nyandang ka-Hayang.
INGSUN Medal Tandang ku-Dia-Hyang.
INGSUN Medal Tandang Nyang KURING Caang (Sang-Kuring,
Sang-Hyang,
ka barangan ka beurangan).
SUNDA,
bisa ngandung harti, :
Tataran Alam Jagat Buana
nu geus Dihin ku Pasti, pikeun ta-Tapak-an nga-Lalakon,
Mahluk nu di Cipta,
geusan nga-Lalaku
Alam Hirup Lalakon-an,
dina pa-Tapak-an,
nu ngeunaan kana Pang-Alam-an,
nu di Alam-an,
sangkan nga-Jadi Alam-na, tur nga-Jadi KALAM-NA, pa-Tangtu-an Titis Tulis na. Hasil dina pa-NYORANG-an, ku-SORANG-an,
nu ka-SORANG-an tur
keur SORA-ngana.
Sorangana
Pitutur-na,
nya NU MAHA,
nu nga-WASA-keun. Nyorang-ana
nga-LISAN-na,
nyata "INGSUN"
nu ngu-MAHA,
nu nga-BASA keun:
SORA geusan Jadi UCAP, NYORA geusan Jadi LAMPAH..
KEDAL UCAP, KU-BASA-NA. MEDAL LAMPAH, KU-WASA-NA.
UCAP SORA :
Nga-Ungkara
Jadi LISAN jeung HAKSARA.
UCAP :
Pangawasa Sora Mahluk, pikeun Nepi-keun kereteg
nu jadi pang-Anteur Maksud jeung ka-Hayang,
nu mang-Rupa-keun SORA-NA.
SORA :
nu Neges-keun ciri-ciri Sawara na Mahluk.
SORA Nu Jadi UCAP
di sebut : "KECAP",
ngan-Aya di Manusa.
[26/1 02:03] Aing: KECAP :
Kedal Lisan,
nu nga-Ungkara Nepi-keun Maksud.
BASA :
Basa Sora :
Runtuyan KECAP
nu nga-Ungkara mang-Rupa "KALIMAT" (nyawara). Paparan keur Nepi-keun Maksud.
BASA RASA :
Paparan Nepi-keun Maksud tina Gambaran nu nga-Ungkara ka-Aya-an HATE, brehna aya dina Gurat Raray, (beungeut, rupa, pameunteu).
Raray :
CAHAYA nu nga-Ungkara ka-Aya-an HATE.
BASA AWAK :
Paparan pikeun Nepi-keun pa-Maksud-an Ucapan,
nu di Lisan-keun ku Usik-na Awak,
BASA HAKSARA :
paparan pikeun nepikeun pa-Maksud-an nga-Ungkara Ucap-an ku mang-Rupa-keun Simbul TULISAN (haksara Hurup jeung haksara Angka).
BASA BUDAYA :
Paparan pikeun Nepi-keun pa-Maksud-an dina ngaé-Bréeh-keun Gerentes Hate,
pikeun nga-Ungkara Gambaran ka-Hirup-an,
nu di tepi-keun ku mang-Rupa Hasil Karya Seni.
LAMPAH nga-ungkara
Jadi TULISAN,
sa-Laku Tutur jeung Laku pikeun PANG-AJI KA-DIRI (pangajen diri),
PANG- HARTI (pangarti).
AHUNG SWASTI
ASTU PURANA KARSA Sampurna di Wasa-na
NU MAHA. PURAGA KERSA
Sampura-Na,
di Basa Ing SunNa,
NU Nga-MAHA.
Tedak Ing Wang Ka-Wasa-NA, tedak Ingsun Hing kang
di Wasa.
Tedak Kang Pitutur Laku, Pitutur Kang Ing RUH-MUHUN.
Nu NGARSA Linggih Tumuhu Mager Alam Ing Wang NuSa SunNa.
Nusa HaNa,…….
Nusa CaRaKa.
Nusa DaTa ,…….
NuSa SaWaLa.
Nusa PaJaYaNya
Nusa MaGaBaNga.
Nitis-keun Sari pa-AJI, Netés-keun Sari pa-HARTI, geusan keur nga-Rumat Rasa, sangkan keuna kana
Titis Tulis Diri,
KUDRAT PASTI ti HYANG WIDI,
keur Nangtung- keun ka-Dihin-an Takdir Diri,
Kadar Awak,
dumasar kana
sagala papasten
nu geus Jadi Katangtuan
ti Ditu-NA.
pikeun nga-Wujud-keun tangtungan pang-Adeg Diri, jeung JATI geusan kumawula, nyabadakeun
ka Nu KAGUNGAN. nga-Rasa-keun nga-Rasa-keun,
ngaRAS-keun tur nga-Rumasa-keun. nga-Rasa-keun,
Tepung :
NGA = Engeuh,
RA = Cahya
SA = Teges nga-Ras-keun, Nampanan :
NGA = Engeuh,
RAS = di-Rasa-keun nga-Rumasa-keun, Tumarima :
NGA = Engeuh,
RU = nyahayana,
MA = Tati Ning Suci Kuring-na,
RA = Cahya
SA = Teges, Keun.
WANDA jeung BANDA Sa-Laku Mahluk nu Mi'Manda WUJUD jeung RUPA
nu ka Wastaan,
Nata Tapak-na,
teu sarua,
antara pang-AKU-an jeung Pa-LAKU-ana.
TITIS : ngandung harti :
Rupa atawa Wujud di-sebut : "nga-Wanda".
TULIS : ngandung makna, :
nu Neges-an Tabiat atawa Sipat, di sebut "nga-Banda". Wanda jeung Banda,
teu misah,
tampa di antaraan
ku Wates jeung Ruang Pamisah,
di sebutna : "Gumulung".
Wanda Gelarna :
Ules Watek (Sipat),
Banda (Pakaya WasaNa).
aya Wanda, aya Banda,
tangtu bakal jadi
Kanda atawa Kara.
KANDA :
Lalakon Hirup
ngangking ka-Hade-an sakumaha KUDRAT PASTI
ku Alam-na
(bukti wujud nyata).
KARA :
Lalakon Hirup
nyangking ka-Hade-an ku-Gambar-an Alam-na (panyamaran antara
bener jeung salahna).
KANDA :
Tatapakan
Awal jeung Ahir-na ci-Cipta-an,
nu Gelar di Alam tempat-na, dina Titis Tulis ku Pasti-na, Datang jeung Mulang-na
di pa-Gelar-an
ka pang-Balik-anana,
tinangtu
ka ASAL WIWITAN-ana,
nu di-sebut :
"MULIH KA JATI NING SUCI, MULANG KA JAGAT NING ASAL-NA"
Ka : ALAM CA'ANG,
POE PANJANG,
TARA BANGSA,
NAGARA TUNJUNG SAMPURNA (Pang Lokatan).
KARA :
Tatapakan lelengkahan
Awal jeung Ahir-na
Hiji Lalakon,
di Sarung-keun
ku pa-Nyamar-an jeung Gambar-an ,
keur nangtu keun
Hiji ka-Hayang,
ku ka-Tangtu-an :
Bener jeung Salah,
kudu jeung Ulah,
Karma jeung Pahala,
pang Bibita jeung pa-Nyingsieun-an,
anu jadi aturan atawa : DOGMA :
hasil buah pa-Mikir-an
anu bisa jadi, aturan
nu Lahir-na,
ku pa-Nyarungsum-an antara Akal nyambung jeung Nafsu, anu di sebut :
KARA. (olah pikir nu hirup), ataw aturan nu Gelar-na : MU-RAGA JATI,
tepung-na antara :
AKAL jeung RASA. (Pangabaran) nu di-sebut : KANDA.
KARA :
nyandang pangaraksa Nu "MURWA DAKSI ING PASTI" *
KANDA :
nyangking Kersa "HYANG MAHA MURBA HING WISSA", tanpa Rupa,
tanpa Sora
tanpa Warna,
tanpa : Pa-Neges-an di luhur, mang-Rupa-keun katangtuan keur NU NGA-MAHA,
ka NU KAGUNGAN MAHA. Sangkan Nuju kana Hiji Bener, Ku RUPA-NING WUJUD BE-BENER-AN,
geusan tepung jeung
Tujuan Bener Nu Hiji.
”ANU SA-ENYA-ENyA-NA BENER"
(Aya Bukti nu ka-Nyata-an). Satiap Wujud,
tangtu nga-Wanda Rupa di-bere Ngaran atawa (Wasta), tur
Mi'Banda Ules Watek (sipat). TEGES jadi Ciri
anu nga-Beda-keun antara Mahluk Hiji,
jeung Mahluk nu liana, saperti :
Wujud nu di Wasta (Ngaran), Mi'Wanda (Rupa) jeung Mi'Banda (Sipat),
[26/1 02:13] Aing: mang-rupa-keun
Karsa jeung Karsa,
ti KUDRAT PASTI-NA.
geus ngajadi :
"Titi Tulis, jeung Tulisan-nana,
dina KALAM Sorang-Sorang-na,
“HADE Tapi KAHADE”
Hirup geus ti di-TUNA. Bongan TuNA SA-GALA-NA Hirup nu KU-KERSA-NA
Keur NUSA-NA
Hirup nu KU-KARSA-NA
Keur nu KA-RASA-NA
NU SA-SAWA,
NU SA-HUDARA
NU SADA,
NU SA-DARA
NU-HU NU TUHU
KU DIA HYANG,
Hirup geus ti di-Tuna,
Asal Tuna sagala-na, ka-USIK-an,
ka-OBAH-an,
ka-WASA-an tur
ka-BASA-an,
Hirup lain ka-Hayang,
tapi ka-Hyang-an,
ku pasti Na
(Kersa Abdi, Karsa Gusti).
PARIGEUING
GEUSAN NYUNDA Pari-Geuing,
mang-Rupa-keun pitutur pikeun Mi-Laku Sipat
nu Nyunda,
keur Ngayoman,
Ciri dina Diri, tur
Cara nu Nyoko dina UGA, malar pi-Bahan-eun,
Bekel Hirup di Alam jeung pa-Pada-na,
Luyu kana Tujuan Hirup
nu sa-Teges-na
nyata-na
Nyicipta KAMARDHI IKA-AN (Merdéka).
pa-Neges-an ka-Luhung-an "ELMU-NING SUNDA" geus teu ka-Ukur ku-Catur, atawa ka-Talar ku-Baca,
Tapi breh Teges
dina Pari Polah-na jadi pang-AKU-an
dina la-LAKU-an,
sabab tangtuna oge
sagala
nu di-Rasa,
nu-ka-Rasa, tur
hasil dina panga-Rasa-an, nga-Jadi-keun Hiji Ajen
dina nyumponan Pancer-an pikeun Tumarima
Iwal Ti Ku-MEDAL-keun Rasa, ku ka-Rumasa-an.
ayana "Rasa, Rumasa jeung Tumarimana Manusa
dina Elmu ka-Manusa-an tinangtu bakal nga-Wujud-keun
Hiji Bangsa nu ka-Bangsa-an" nu geus di Tangtu-keun Ku SANG-HYANG MAHA KERSA (Gusti Anu Maha Tunggal),
nu geus jadi Hiji Papakon Patakonan,
Ti "SANG-HYANG LULUHUR SUNDA",
nu Neges-keun :
Talatah-na
Aturan-Aturan Hukum Dumasar kana
"CIPTA,
KARSA jeung
KUDRAT”,
Teges-na
MANUSA SUNDA :
Ulah mo-Poho-keun
ka NU NYIPTA
(TUhU ka KERSA-NA
nu di sebut Ka-TUHAN-an).
Ulah nya-Pira-keun kana Talatah tur pi-Wejang
Para KALUHUR.
(Tumut ka Luluhur).
Ulah nga-Lian-keun
ka sa-Sama CIPTAAN GUSTI,
Ajeén ka "LEMAH CAI-NA".
nu jadi
pang-Asal-an
Sari-Ning Pati-NA
nu Marengan.
Sangkan Pinanggih jeung Ka-WALUYA-an, ka-RAHARJA-an, tur ka-MULYA-ana,
MULUS RA-HAYU
BERKAH SALAMAT,
CAGEUR,
BAGEUR Tur
BENER,
MULUS LALAKON JASAD-NA, RA-HAyU LALAKON GAWE-NA
BERKAH KU MILIK NILIK-NA, SALAMAT LALAKON JUANG-NA,
CAGEUR AWAK-NA,
BAGEUR KA-LAKU-ANA. Tur, BENER ÉLMU-NA.
AMIN.. YAA ALLOH
YAA GUSTI
YAA ROSULULLOH.
[12/2 19:10] Aing: MALURUH JATINING DIRI”.
Dina mangsa kiwari, kanyataan anu teges hususna keur bangsa urang anu pada-pada ngalalakon kahirupan di gelar “Manusa”, sangkan tepung anu naon rupa nu di paluruh nyatana “Kasajatian diri dina ules watek anu nyata ka sifatan manusa ebreh dina lalaku jeung puguh lumakuna hirup anu “Ngama na(asal kecap kama= cukang lantaran hirup) sarta mampu ngawujudkeun dina tutur jeung lisan sarta sifat jeung tabeat nu hade tur nyata.Taya bayana saupama ieu guaran urang bedah tur di pedar dumasar kana tata cara adat budaya pribadi, geusan nanjeurkeun tangtungan diru kasampurnaan, sangkan pa-ngadeg-na, jatining diri nu sampurna pikeun ngawangun tatanan hukum tangtu anu lima:
1. KA-TUHANAN.
Sangkan ngadeg kasajatian diri ka- manusaan (Tuhu Tuhuan Tuhan).Hukum hirup katangtuan salaku mahluh ciptaan nu miwanda aturan kapastian anu di sebut Takdir teu bisa di pungkir, kadar teu bisa di singlar salaku titis tulis maluk anu di sebut sifat manusa.
2. KA-MANUSAAN.
Ules watek mahluk anu mibanda ciri dina sifat
(1. Welas asih.
2. Tatakrama.
3. Undak usuk jeung asal usul. 4. Adat istiadat budaya.
5. Wiwaha yuda Naraga hartina apal diri, apar rasa jeung rumasa).Sangkan ngadeg kasajatian diri dina kabangsaannana (bangsa Manusa).
3. KA-BANGSAAN.
Wujud tangtu ku ciri dina (
1. Bangsa miboga Rupa.
2 Bangsa miboga Basa.
3. Bangsa miboga Aksara.
4. Bangsa mboga budaya.
5 Bangsa boga Nagara).
Cara ciri kabangsaan sangkan teges tur nangtu yen kabangsaan tangtu apal yen kasajatian diri teh miwanda titis jeung tulisna,( titis na nya manusa, tulisna atawa ucap jeung lakuna nya manusa) sabab iwal ti bangsa manusa anu bakal apal yen hirup teh aya nu miboga nya eta: Ma = anu suci anu nitipkeun usik daya pangawasa dina, sir pikir budi jeung rasa, nu di sebut jatiNusa= anu asal nu disebut aci ning alam. Bumi,angin, cai jeung seuneu, sumurup dina sarining nu di leueut jeung di tuang gumulung ngahiji ngajadi raga diri katitipan ku Ruh jati( nu maha Suci), jeung ku alam nu jadi waruga.Lamun Diri. Balik jatina, mulang Ragana. Diri ngadeg tetep langgeng salalawasna nga jadi titis waris. Nyata elmu nu mangfaat.Mangkana nu di sebut ka bangsaan tangtu ngadeg kasajatian diri ka-rahayat an.
4. KA- RAHAYATAN.
Ules watek nu mampu ngadegkeun kasajatian diri nu wawuh ka asal diri yen diri teh ngangon jisim jeung jirimna nu jadi titipan tinangtu milaku sifat adil ( kala laku ti-nimbang-an)Adil teh hiji ules watek milaku ku cara “ati ati, taliti, nastiti, dihin tur pasti”. Nu disebut jiwa Rancage”
5. KA-ADIL-AN.
Ules watek tinimbangan atawa kasaimbangan hirup dina nga-wujud keun kasajatian diri “Ka Mardhi ika an”.Dasar hirup anu lima di luhur, nyata hiji gambaran pasti pikeun panataan laju ning hirup kumbuh pikeun nyahaya keun wujud anu ka sifatan ku karsa jeung kersana anu Ma-Ha na, geusan:”Wawuh ka kujur, katut apal ka pangeusina diri. Sarta mampu ngalaksana papancen hirup anu ngabdi kanu nangtuan abdi na.(ngawula) nga “badega salaku abdi nagara ragana manusa.Dina medar tur ngaguar harti misti nu mustari, taya sanes iwal ti nguningakeun hiji ajen inajen ka Sundaan numutkeun elmu titipan anu ka pibanda ku kapribadian “Manusa Sunda. Dina wengkuan nu di sebut “Tatali Paranti”.Hamo landung ku catur.Hamo panjang carita.Malar pibahaneun ngudag elmu Ajining Rasa ka-SAMPURA-an, pikeun netepan KA-SAMPURNA-AN.”GUSTI NU MA-HA (suci hirup) (sampura ‘Na).Manusa nu “Nga- Maha.(nu nyucikeun hirup, sampura’sun).- Ka-sampurna-an, sifat (ules watek) anu jadi cahayana sinar(cahaya awal) ti anu Wasa’Na, geusan ngawasakeun kanu di wasana pikeun ngawasaan pangawasana dina sagala kakawasaannana, nyaeta Pangawasa Sinar’na (Pancer diri).- Ka-Sampura-an.Wujud jeung laku anu nyinarkeun atawa nyahayakeun sinar Wasa ‘Na, anu jadi alak kawasana mancerkeun sifat pancerna.”Gusti nu maha, manusa nu nga maha.Wasana gusti di basa keun ku manusa.-Basa lisan.-Basa Tutur.-Basa Wujud.-Basa Budi, jll(Gusti pancerna sifat, ingsun nu mancerkeun dina ka-sifat-annana.Hirup geusan manceran dina sagala pangawasana, kersa anu geus di kersakeun pikeun nuju kana aji ning ka sampurnaan, tangtu mudu metik elmu ning kasampurnaan ieu, geusan ngahontal tur mampu-Ngagem ma diri.-Pangajian laku.-Pangajen diri anu mangrupa:
1. AJI LUHUNG . (Sangkan diri kaharkatan).
2. AJI KOMARA. (sangkan diri ka darajatan).
3. AJI WIWAHA. (sangkan diri ka martabatan).Tilu pang Aji di luhur, mangrupa dadasar elmu keur nyifatan laku ning lampah sangkan jadi “Diri nu ngagema ka-sinaran ku panceran asal, sangkan wawuh kanu “TILU DAWUH”, nu nyangking nyinaran Galuh (tempat cahaya suci (pura hyang). Sajero ning ati nu bakal nebaran sinar ules watek nyaeta Dawuh:
1. Nga- Sanghyang (diri mi-jati ka-tuhu-an), keur pangaji elmu suci anu wawuh kanu kagungan wasa.
2. Nga-Rahyang.(diri mirasa kamanusaan). Keur pangaji elmu suci anu wawuh ka kujur apal ka diri anu di kawasa.
3. Nga-Dahyang. (diri miraga ka Nusa an), keur pangaji elmu suci geusan apal kana hak jeung pancen mahluk salaku di gelar bangsa nusa (ka-Nusa-an) anu campur dina nagara ragana manusa campur sampurna.Cahaya nu jadi ules watek tilu Dawuh anu nyinaran Galuh tadi tangtu teu leupas tina diri, yen diri teh kawandaan sifat:
1. Ka-Wisnu-an. ( kawasana-an), jiwa mampu ngadalikeun rasa kawasa’Na.
2. Ka-Shiwa-an (ka sa hawa an). Hirup mampu ngadalikeun hirup jeung sasama na.
3. Ka-Brahma-an (ka barah manaha-an/ ka Warah manah-an), hirup mampu ngadalikeun laku ucap jeung tekadna (warah manah/ pamatri ati
[19/2 17:30] Aing: Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya
pikeun contona
atawa misilna
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.
[19/2 17:32] Aing: Dzat Alloh Ta’ala
hanteu tiasa ku urang
di contokeun jeung sifat-sifat mahlukna kusabab
sakabeh sifat-sifat
eta ciptaan nana
sareng kagungan nana ku kitu teu aya perkara naon bae atawa
misil naon bae
anu bisa nyaruan
atawa ngamisilkeun sabab sakabeh perkara eta mahlukna
(ciptaan nana).
Alloh atos ngadawuh dina Al Qur’an
dina surat Asy Syuraa ayat 11
[19/2 17:33] Aing: Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya
pikeun contona
atawa misilna
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.
Kumargi kitu sakur anu manganut Islam
kudu to’at
ka Dzat Alloh Ta’ala didawuhkeun
dina surat Al Baqarah ayat
Wabudulloha Walatusriku Bihi Sae’an
“Jeung maraneh kabeh ulah nyarieun babandingannana
anu nyarupakeun
ka Dzat Anjeuna saperkara oge.”
Deui didawuhkeun
dina surat An Nahl
ayat 74
[19/2 17:35] Aing: Fala tadhribu lillahi amsyala innalloha ya’lamu wa antum latu’lamun
“Mangka poma
ulah nyarieun misil maraneh kabeh
ka Dzat Alloh
karana saenyana
ari Alloh eta anu uninga jeung ari maraneh kabeh hanteu nyaraho.”
Atuh kumaha pibisaeun nyieun misil atawa conto kana perkara anu
hanteu nyaho ?... kumargi kitu
boh itikod,
boh ucapan,
boh kalakuan
sareng seueur keneh
anu matak jadi musyrik. Ieu mah
sakadar panggeuing atawa paringatan
ka jalma-jalma
anu ngamaksud ninggalkeun perkara
anu matak jadi kamusyrikan
ka Dzat Alloh Ta’ala. Karana ari musyrik eta parantos didawuhkeun dina surat An Nisa
ayat 48 :
[19/2 17:36] Aing: Innalloha la yaqfiru an yusyroka bihi wa yaqfiruma duna dalika liman yasau wa man yusrik billahi faqodiftaro isyma ‘adhima “Saenyana Alloh Ta’ala moal ngahampura kanu sok nyieun conto-conto nyarupakeun ka Dzat Anjeuna jeung baris ngahampura kanu salian tiperkara anu kitu mah kasaha bae Kitab Taohid
Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya
pikeun contona
atawa misilna
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.
[19/2 17:38] Aing: anu dikersakeun
jeung sing saha
anu sok nyonto-nyontokeun nyasamaan
ka Alloh Ta’ala
mangka nyata
migawe dosa
anu kacida gedena.”
Audzubillahiminas syaitonirrozim
[19/2 17:46] Aing: Ari satiap jalma
anu iman jeung Islam dina pamadeganana
estu sok mayunkeun kayakinan,
moal kersa udar
tina hal anu alus
komo ieu masalah hirup ku melip dialam dunya seueur halangan rintangan,
ujian cobaan
silih gunta ganti
lamun pikeun jalma
anu iman tur Taohid
ka Alloh SWT
moal gimbir
sanajan peurih atina, sanajan loba benturan sabab pikeun jalma
anu iman
bisa tahan bantingan
ku margi
apal perlindungan, sadayana
kagungan Alloh
jeung tetep tara leupas tina aturan Alloh SWT.
Koncina nyaeta
kalimah Taohid
“Audzu billahi minas syaetonir rozim “
hartosna
” abdi nyalindung
ka Alloh SWT
tina panggoda syetan anu ngarajam”
Datang pertarosan “nyalindung ka Alloh teh kana naonana ? nyalindung ka Alloh SWT nyaeta nyalindung
kana rahmatna,
aturana
tegesna
kana pertulunganana.
Maksudna
sanajan loba
anu ngahina,
moyok,
mitnah,
eta panghina teh
henteu matak
jadi kanyeunyeurian sanajan nyeuri mah
aya da manusa biasa, tapi hanteu teras terasan nyeuri sabab
apal resepna
Qul qullu min ‘indillah “hartosna ”
Ucapkeun’ sakabeh-kabeh ti Alloh nu Alloh”
Jalma anu
bisa nyalindung
nyaeta
jalma anu sadar
sabab
dimana aya panyaci, panghina, ngaledek moyok
tara dilawan saruana sabab
ngarti eta teh sabenerna nu mitnah, moyok, jeung sabangsana
geuning sacara
teu langsung nanyakeun kana jiwa urang
“saha pangeran Anjeun” “Man Robbuka “
mun di hina
di poyok
ngajawab Alloh SWT pasti moal saruana komo hayang males kanyeuri kunu leuwih nyeuri.
Jadi jalma Iman
jeung Islam jiwana
di pake nyalindung
kana Aturan Alloh Ta’ala.
Dimana loba jalma
anu aral pedah
ku panghina moyok panyaci
eta teh jalma anu ngaku pangeran Alloh SWT mung sabatas
dina omongannana wungkul.
Atuh moal bisa ngajawab pertanyaan tadi
“saha pangeran Anjeun”
mun ngahina
dilawan ngahina deui, aya anu moyok
dilawan ku poyokan deui
berarti pangeran teh dendam lain Alloh.
Urang nyalindung
ka Alloh
sing apal jawaban datang hujan
geus sayogi payung, datang panas
geus sayogi payung,
bisa ngiuhan tina perkara anu hanteu di pikaharep ku urang jeung cocok aturan.
Minangka ka hujan, panas, teh ujian ti Alloh mun teu bisa ngajawab berarti kahujanan, kapanasan,
oh jadi baturna syetan sabab
teu bisa nyalindung.
Alloh Ta’ala ngadawuh dina surat An Nahl
ayat 98 :
[19/2 17:48] Aing: Faidza koro’tal Qur’ana fastaidz billahi minas syaetoni rozim”
Hartosna
“mangka dimana
rek maca Qur’an
keur maca qur’an atawa geus maca qur’an
mangka prak geura nyalindung ka Alloh
tina panggoda Syetan anu ngarajam”
Kitab Taohid
Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya
pikeun contona
atawa misilna
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.
[19/2 17:53] Aing: Dimana jalma
anu bisa taudz
pasti di gerak
jeung lampah
katut lisannana
teu lepas
dina aturan Alloh
jeung pedoman hirupna Al-Qur’an.
Ciri-ciri jalma
anu Taudz
bisa di nyatakeun :
1. Tekadna panceug,
sabab
indit tina kapastian.
dirina anu nyalindung,
ciri teu sanggup lepas
tina undang-undang
ka imanan jeung
ka islaman.
2. Ucapannana pertela,
sababna kaluar eta
lisan tina hasil
ka panceugan dirina
anu teu lepas
tina panyalindungan
rohmat sareng
pertulungan
Alloh SWT.
3. lampahna nyata,
sabab
kabuktian yen
ku lampah cocok jeung
aturan meningka bukti
tina ka taohidan,
lepas tina pangajakna
syetan anu ngarajam.
[19/2 17:54] Aing: “Saestuna syetan
moal aya tangan pangawasa ka jalma
anu iman jeung tawakal ka pangerana”
anu mawi tetep panceug jadi jalma
anu bisa taudz”
[19/2 18:04] Aing: Bismillahirrohmaanirrohim
Alhamdulillah
assolatu wassalamu
ala syayidina muhammadin
wa alla ali wasobihi ajmain
ama badu.
Ari kalimah
Al bassmallah
anu di serat
jadi ngawitan
upami bade didamel terutama bade ibadah atawa bade ngajalankeun amal hade.
Margi Al Qur’an
anu dibagi jadi 30 juz eusina aya 114 serat
anu jumlah ayatna 6666 ayat,
ari sadaya kalimahna
aya 77934 kalimah
eta kabeh
wahyu Alloh Ta’ala
anu diturunkeun
ka kanjeng
Nabi Muhammad Saw saperti :
Jabur,
Taurat,
Injil
nyaeta wahyu
anu parantos
di turunkeun
ka para nabi-nabi
anu ti heula
di wahyukeun deui
ka kanjeng
Nabi Muhammad Saw nyaeta
Al-Qur’an.
Lamun di ringkeskeun hakekatna eta Al-Qur’an jadi sasurat
nyaeta surat Alfatihah anu ayatna aya 7.
Eta anu 7 ayat teh diringkeskeun deui hakekatna jadi saayat nyaeta
kalimah Al-Bassmallah, ari ringkesna
atawa hakekatna kalimah basmallah teh nyaeta
titik Ba.
Eta kalimah
kumarga titik ba tea
jadi wahyu Al-qur’an
dina bakalna mah dilungsurkeun
ka kanjeng
nabi Muhammad Saw teu sakaligus,
ngan dohirna
jadi hidayah,
dina jaman 23 taun ditungtut numutkeun kaperyogiannana.
Ari titik ba teh
nyaeta
“Bariul Baroya”
tegesna kumpulna
kholik jeung mahluk,
sundana mah
kumpulna
nu ngajadikeun jeung
nu di jadikeun.
Kenging di contokeun saperti
manusa (mahluk)
anu di mulyakeun
Alloh ta’ala
nyaeta
elmu jeung akal
sarua dibisakeun cumarita tur
disina ngagawean kaayaan alam dunya,
anu matak
di aherat aya
surga jeung naraka pikeun manusa,
ceuk kateranganana oge :
Al insanu sirri
waana siruna
hartosna
“Ari manusia rusiah Kami ari Kami rusiah manusa” nyaeta
anu ngadawuhkeun
ku Alloh ta’ala,
kumargi titik ba
aya dina kalimah Bassmallah,
ari Bassmalah
hakekatna jadi sajilid nyaeta Al qur’an
ari Al qur’an
eta pituduh pokona anggaran dasar agama islam.
Ana kitu
kalimah bassmallah teh upama walungan
lir ibarat sirahna
jadi lamun anu diajar agama islamna,
diajar heula ngahartikeun kalimah bassmallah
eta lir ibarat anu ngungsi walungan tina sirahna
ka hilirkeun
tangtu moal sasab.
Kitab Taohid
Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya
pikeun contona
atawa misilna
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.
[19/2 18:11] Aing: Tapi
lamun anu diajar
agama islam
teu ngahartikeun heula kalimah Bassmallah
eta lir ibarat
anu nyungsi walungan
ti hilir ka girangkeun
eta tangtu kana sasabna lamun nyungsi sirahna teh.
Margi pirang-pirang walungan anu ngamuara kana eta walungan teh anu di papay tea
susah nepina
kana sirahna
lamun urang teu aya
nu nuduhkeun mah.
Nya kitu deui lamun terjemahan kalimah
Al Bassmallah
jadi jembatan
elmu Usuludin.
Barang elmu Usuludin eta fardu ‘aen,
anu wajib dikanyahokeun ku sakur anu manganut agama islam,
nyaeta
anu bade ngalakonan ibadah (kumawula)
kana parentah
Alloh Ta’ala,
cara ceuk keterangan : “Lianal asla walusasa huwa ma’rifatul ma’bud koblal ibadah”
“karana
saenyana dapuranana jeung dadasaranna agama
eta kudu ngarti
kanu dikawulaan samemeh kumawula”
Deui ceuk keterangan : Awaludin marifatullohi “Mimitina agama
eta kudu ngarti heula
ka Alloh Ta’ala
nyaeta
ngarti ku akal jeung faham”
Keterangannana :
Aklu nurun pilkolbi yupariku baenal hakki wal batili
“ari akal
eta cahaya
dina leubeting ati
anu sok bisa misahkeun antara hak jeung batal (bener jeung salah).”
Tapi sanajan
geus kaharti ku akal oge kudu tetela pisan benerna Ceuk keterangan :
Awwalu wajibin
alal insani marifatullahi bistikon
“ari mimiti wajib
ka manusa
anu geus islam
kudu ngarti heula
ka pangeran
kalawan yakin,
ari geus yakin eta tetela’”
Aya keterangan pituduh wahyu Alloh Ta’ala
anu kaunggel dina
Al Qur’an
nu sundana :
“Barang ari mimitina pikeun Taohid
ka Alloh Ta’ala
nyaeta
kudu ngarti heula eusina kalimah Al Bassmallah, margina dina eta
kalimah teh
aya jenengan-jenengan tina sawarehna jenengan Dzat Alloh Ta’ala.
Ari anu di ngaranan kalimah Al Bassmallah teh nyaeta kalimah Bismillahirohmanirohim, anu asalna tina lafazd : Bi Ismin,
Alloh,
Arrohmanu jeung Arrohimi.
Bi ismin sundana kalawan nyebat jenengan atawa dengan nama nyaeta jenenganana teh lafazd Alloh.
Lapad Arrohmani jeung lapad Arrohimi
nyaeta jenengan-jenengan tea ceuk arab mah Asma.
Barang anu kagungan
eta jenengan mah
nyaeta numutkeun waktu kangjeng nabi Muhammad Saw
yuswa 40 taun,
Anjeunna bisa ngalakonan ibadah
ka Alloh Ta’ala numutkeun sacara ibadahna anu parantos dilampahkeun
ku kanjeung
Nabi Ibrohim As.
Harita kangjeng
Nabi Muhammad
aya di guha hiro
nuju ngalakonan ibadah kaleresan kaping
17 Ramadhon,
mimiti ku Alloh Ta’ala
di turunkeun wahyu :
[19/2 18:44] Aing: Ikro bismirobbikalladi kholaq kholakol insan min alaq
“mangka baca
kalawan nyebat jenengan pangeran Anjeun Muhammad,
Dzat anu ngajadikeun sakabeh mahluk
(anu geus ngajadikeun manusa)
tina satetes getih kenteul”
Kitab Taohid
Laesa kamisylihi syaeun “Hanteu aya
pikeun contona
atawa misilna
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.
Kangjeng
nabi Muhammad
dugi ka 3 kali dipiwarang maos nyebut jenengan Dzat
anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk.
Tapi kangjeng
nabi Muhammad
tetep ngawalerna henteu tiasa maos.
Atuh dugi ka 3 kali didakep bari dirangkul
ku jibril Alaihi salam.
Barang ka 4 kalina dipiwarang maos
nya teras gusti rasulullah, kalawan wahyuna
Alloh Ta’ala
tiasa ngawaler nyaeta maos teh :
[19/2 18:48] Aing: Bismillahirohmanirrohim “kalawan nyebat jenengan Dzat
anu ngajadikeun sakabeh mahluk yakni Alloh, Arohmani, arrohimi. Kumargi eta,
jadi lapad Alloh,
lapad arrohmani jeung lapad arrohimi teh
eta nyatana jenengan-jenengan Dzat anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk,
ceuk keteranganana
Layakunu illahan
illa manyahluku.
“henteu aya deui pangeran
anu wajib diibadahan
ku sabenerna anging
Dzat anu ngajadikeun sakabeh mahluk.”
Ari tegesna mahluk nyaeta anu dijadikeun, barang ari
anu jenenngan Alloh, Arrohmani, Arrohimi mah eta kholik
tegesna
anu ngajadikeun.
Sarta ari
kalimah Al Basmallah
eta ceuk keteranganana teh bismillahirrohmanirrohim
aedi kulli ismin
min asma
idadatillohi ta’ala
jadi bismillahirrohmanirrohim eta ku ayana saban-saban jenengan tina sawareh jenengan Dzat Alloh ta’ala
nyaeta
kuayana jenengan
lapad Alloh,
lapad Arrohmani jeung lapad Arrohimi tea.
Barang anu kagungannana eta jenengan-jenengan teh nyaeta Dzat
anu ngajadikeun sakabeh mahluk.
Anu Anjeuna parantos ngadawuh dina surat
Al Ikhlas
ayat 4
[19/2 18:51] Aing: Walam yakullahu kupuwan ahadun
“jeung hanteu aya
pikeun contona
ka Dzat Alloh Ta’ala
hiji perkara oge.”
Kumargi teu aya
hiji perkara bisa
di contokeun
ka Dzat Alloh mah
dina keteranganana :
Layari fulohi ilallohu
kullu mahatoro billahi fallahu hilafa dzalika”
“Moal aya anu nyaho
ka Dzat Alloh mah anging anu uninga teh Ajeunna bae, saban-saban perkara
anu dikeretegkeun ku ati mangka Dzat Alloh mah sulaya jeung kumeretegna ati.” Kumargi kitu, kumeretegna sakabeh mahluk
eta dikeretegkeun
ku kudrat Ajeungna wungkul,
atuh yakin
Dzat Alloh mah
moal bisa dicita-cita
ku ati
tegesna moal kacipta,
ari margina
anu sok kacipta mah nyaeta
anu geus kapangih wujudna
atawa geus katingali contona,
jeung ari anu
kacipta mah
eta tangtu bisa digambar seperti mahluk.
Karana ari
Dzat Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuhkeun dina surat An’am
Ayat 103
[19/2 18:58] Aing: Latudrikuhu absoru wahuwa yudrikuhu absoro
wahuwal lathifu khobir
“teu aya anu tepi
ka Dzat Alloh
awasna sakabeh paninggal
kana Anjeuna teh
anu kagungan
anu nganepikeun awasna sakabeh paninggal
jeung Anjeuna teh
anu kagungan
sifat lemes tur
anu kagungan sifat waspada.”
Kumargi ka
Dzat Alloh Ta’ala mah hanteu aya anu bisa nepi awasna sakabeh paninggal,
jadi moal aya anu nyaho ka Dzat Alloh Ta’ala mah, moal aya anu
bisa nyaksian
saperti Anjeuna parantos ngadawuhkeun
dina surat :
Wallohu ala kulli sai’in sahidun
“jeung ari Alloh Ta’ala
eta anu geus nyaksian kana saban saban perkara.”
Kumargi sama sakali oge hanteu aya anu nyaho, hanteu aya anu bisa nyaksian
ka Dzat Alloh Ta’ala,
jadi Dzat Alloh Ta’ala mah kasebut
Dzat mutlak.
Barang ari mahluk mah bisa disaksi
ku mahluk deui
disebut
Dzat mukoyad.
Kumargi kitu kudu tumut kana dawuhan hadist :
Tafakaru filkholki walatafakarohu filkhofihi
“Maraneh kabeh
kudu mikiran teh dina hal anu dijadikeunana bae, jeung maraneh kabeh ulah mikiran dina hal
anu ngajadikeunnana”
Nyaeta mikiran
Dzat Alloh Ta’ala
sabab
Dzat Alloh Ta’ala mah hamo moal kapikiran.
Margi pikirananana sakabeh mahluk eta dibisakeunana mikir teh ku kudrat Irodatna
Alloh Ta’ala,
ari anu disebut
kudu mikiran dina hal anu dijadikeunana nyaeta
mikiran mahluk.
Karana ceuk dawuhan hadist :
Wanadru fihokihi yujibul imani biholikihi
“jeung ari ngalirik
dina hal anu dijadikeun ku Alloh Ta’ala
mastikeun iman
kanu ngajadikeunana”.
Nyaeta
ka Dzat ka Alloh Ta’ala.
Kumargi hanteu aya hiji-hiji acan
pikeun contona
ka Dzat Alloh Ta’ala mah, atuh poma
ulah rek nyieun misil-misil atawa conto-conto
ka Dzat Alloh Ta’ala.
Karana Anjeuna parantos ngadawuhkeun dina
Al Qur’an
Wabudulloha walatusriku bihi sae’an.
“jeung kudu
kumawula maraneh kabeh kana parentahna Alloh,
tapi poma maraneh kabeh ulah nyontokeun ka Dzatna Alloh Ta’ala
ku saperkara oge,”
Surat An Nahl
ayat 74
[19/2 19:00] Aing: Falatadribu lillohil amsala
innallohi ta’alamu
wa antum la ya’lamuna
“mangka maraneh kabeh ulah nyarieun pirang-pirang misil atawa pirang-pirang conto
ka Dzat Alloh Ta’ala
ku naon bae oge,
saenya
Alloh Ta’ala
eta anu uninga
ari maraneh eta
anu hanteu nyaraho.”
Karana
ceuk keteranganana kitu, atuh kumaha pibisaeunana nyieun misil atawa conto-conto kana perkara
anu hanteu nyaho,
deui ceuk katerangan dina surat Al Baqarah ayat 22
[19/2 19:02] Aing: Fala taj’alulillahi andadan wa antum ta’lamun
“mangka poma
maraneh kabeh
ulah nyontokeun
ka Dzat Alloh Ta’ala sedeung
maraneh nyaho yen
moal bisa nyontokeun kana perkara anu hanteu nyaho.”
Barang ari ngamisilkeun ka Dzat Alloh Ta’ala atawa ngaruparupakeun eta hukumna musyrik.
Saperti dawuhan
Alloh Ta’ala
dina surat an Nisa
ayat 48
[19/2 19:06] Aing: Innallohi
layaq’firu anyusroka bihi wayaqfiru ma duna dzalika liman yasau wamanyusrik billahi aktaro isma’adzima
“Saenya
Alloh Ta’ala
eta moal ngahampura
ka jalma anu sok nyarupakeun
ku misil-misil atawa
ku conto-conto
ka Dzat Anjeuna
jeung Anjeuna baris ngahampura kanu salian tinu kitu mah
kasaha bae sakersana jeung
sing saha
anu sok nyarupa-rupakeun
ka Dzat Alloh
eta mangka
nyata migawe dosa
anu kacida gedena.”
Ari musyrik
ka Dzat Alloh Ta’ala
eta aya 3 bagian
nyaeta :
1. Musyrik Itikod (Niat)
2. Musyrik Pangucap
3. Musyrik Pagawe
(perbuatan)
Di handap ieu diterangkeun
hal Itikod atawa
hal pangucap
anu tumiba
kana kamusyrikan
ka Dzat Alloh Ta’ala.
1. Lamun nyontokeun
atawa nyebutkeun yen
Alloh Ta’ala teh
linggih disawarga
atawa linggih di
naraka.
Jadi ana kitu mah
Dzat Alloh teh
dicontokeun misil
jelema
margi ari anu kasipatan
kalinggih eta sok
kasipatan ku ngadeg
atawa kungedeng .
barang anu kasipatan
ku eta perkara
nyaeta jelema,
ari jelema eta mahluk.
[19/2 19:08] Aing: 2. Lamun nyontokeun
yen Dzat Alloh teh.
Langgeng Bae.
Eta lamun kitu mah
Dzat Alloh teh
dicontokeun misil
gunung atawa batu
saperti Anjeuna
parantos
ngadawuhkeun dina
surat Ar Ra’d
ayat 2
[19/2 19:10] Aing: Summastawa alal arsi
ari sundana
numutkeun faham taohid nyaeta
usuludin
nujukeun (ngersakeun) kalungguhanana
kana aras,
tegesna
kadudukan atawa jabatan salah sahijina jenengan anu alus
(asma husna)
anu ditetepkeun kadudukanana kana aras saperti ngajelaskeun dina Alqur’an
surat Tohaa
ayat 5
[19/2 19:13] Aing: Arrohmanu
Alal Arsistawa
“Dzat Alloh
anu kagungan
ni’mat gede”
Ari ni’mat gede
kana aras ditujukeunana (kalungguhanana)
ari ngaran ni’mat gede nyaeta
iman jeung islam
anu pusatna di aras (mustawan).
Jadi eta
yakin lain linggih
tapi kalungguhanana, anu pusat ni’mat gede nyaeta iman jeung islam.
Kumargi kitu atuh
Dzat Alloh
eta ulah dicontokeun misil jelema
karana eta hukumna musyrik
ka Dzat Alloh Ta’ala
3. Lamun nyontokeun
yen ieu bumi langit
uteuk tongo walang
taga dadamelan
Alloh Ta’ala,
eta lamun kitu
Dzat Alloh Ta’ala
dicita-cita dicontokeun
jijieunan atawa
dadamelan
heuheureuyan.
Jadi Alloh Ta’ala teh dicontokeun misil budak mangka ari
Dzat Alloh Ta’ala
sama sakali hanteu jijieunan atawa didamel heuheureunyan/kaulinan karana
Anjeuna ngadawuh
dina surat Ad Dukhan ayat 38-39
[19/2 19:15] Aing: Wama kholaqna assamawati al ardi wama baenahuma la’ibina
ma kholaqnahuma
ila bilhaqi
walakina aksarohum
la ya’lamuna
“Jeung kami hanteu ngajadikeun sakabeh langit jeung bumi kuheureuyan jeung sakabeh perkara eusina antara langit jeung bumi tapi kami ngajadikeun langit jeung bumi teh anging kusabenerna.”
[19/2 19:23] Aing: Kumargi kitu atuh poma Dzat Alloh teh
ulah rek dicontokeun misil budak
nyaeta sok jijieunan atawa dadamelan heuheureuyan.
4. Lamun dicontokeun yen Dzat Alloh mah
anu ngadamel
tegesna anu ngagawean.
Jadi ana kitu mah
Dzat Alloh teh dicitacitakeun
ku misil jelema
anu kasipatan
ku meta,
ku cicing,
ku usik,
ku ngangur,
kugarap
ku eureun.
Barang anu ngadamel mah
lamun nyieun rupa barang
eta sok digegentenkeun hanteu bisa dibaringkeun jeung
ari anu ngadamel mah lamun geus anggeus
sok eureun,
tah kasipatan kitu teh mahluk
saperti misil jelema.
Mangka ari Alloh mah anu geus ngusikkeun
anu nyicingkeun
tegesna
anu ngersakeun usik,
anu ngersakeun cicing kasakabeh mahluk saperti keterangan
dina surat :
Fa’alullima yuridu
“ari Alloh
eta anu ngadamelkeun kana sakabeh perkara anu di kersakeunana.”
Ari tegesna
anu ngadamelkeun mah eta beda deui
jeung anu ngadamel,
ari anu ngadamelna mah mahluk
nyaeta mahlukna
anu sifat latif jeung
sifat Maojud
eta pada ngadaramel sanasib-nasib, sapak-pakna saanleh-anlehna
kalawan kudrat irodatna Alloh Subhanawata’alla
lapad yuridu teh
eta hartina
lain anu ngadamel
tapi dina sundana
anu ngersakeun
nyaeta
nuduh kana irodatna, karana dina Al-Qur’an hanteu kasebut jenengan-jenengan Anjeuna.
Alpa Ilu =
anu sundana
anu ngadamel,
aya oge jenenganana dina al-qur’an
Ya kholiku =
anu sundana
“hey Dzat
anu ngajadikeun”.
Jadi nyata
Dzat Alloh mah
lain anu didamel atawa anu ngadamel
tapi
Dzat Alloh Ta’ala mah anu ngajadikeun
atawa
nu ngersakeun
cenah eta
anu nyebutkeun ngadamel soteh
ngan samet lisan
ari dina itikod mah hanteu pisan
padamelan Alloh dicontokeun misil padamelan mahluk.
Eta sing emut,
ari musyrik ka Alloh teh aya 3 bagian pokona nyaeta
diantara musyrik Pangucap jeung Itikod,
jadi lamun nyebut
Dzat Alloh Ta’ala
sok ngadamel teh
eta hukumna
musyrik pangucap
margi
ari anu sok ngadamel mah
eta mahluk,
ngan ari mahluk mah
eta hanteu bisa
ari ngajadikeunana mah.
Karana ceuk katerangan nana:
Masya Alloh
Kanawama Lamyasa lamyakun
“Sakabeh perkara
anu dikersakeun
ku Alloh Ta’ala
eta jadi,
jeung anu sakabeh perkara
anu hanteu dikersakeun mah euweuh
(Hanteu jadi).
5. Lamun nyontokeun yen Alloh Ta’ala mah
anu ngadamelna oge hanteu kalawan pakakas jeung hanteu aya
anu ngarencangan nyaeta hanteu aya
anu ngabaturan.
Eta lamun kitu
Dzat Alloh Ta’ala teh dimisilkeun siga mahluk lantaran
ari anu ngadamelna
[19/2 19:52] Aing: hanteu make pakakas jeung make parabot jeung hanteu aya anu ngarancangan atawa hanteu aya anu ngabantuan,
tah anu lacurna kitu teh mahluk nyaeta lancah kumargi kitu atuh poma Dzat Alloh teh
ulah dicontokeun
misil lancah
jadi nyatana
Dzat Alloh Ta’ala mah
eta anu ngajadikeun saperti Anjeuna
parantos ngadawuhkeun dina al Qur’an
Surat Qaaf
ayat 38
[19/2 19:54] Aing: Walaqod kholqnas samawati wal ardi
wama baenahum fisitati ayaumin
wama masana
min lugubbin
“Jeung Saenyana Pangeran Anjeun Dzat anu geus ngajadikeun langit jeung bumi jeung sakabeh perkara antara langit jeung bumi
dina genep mangsa
nu teu ka sifatan
sifat cape”.
Ari margina
paham dina
genep mangsa,
karana sakabeh mahluk anu dijadikeun ku
Alloh Ta’ala
eta pada kawengku
ku umur
sarta pada nyorang lantaran mangsa Contona
saperti urang mimiti
ti rama ka ibu
aya dina pirang-pirang mangsa.
Nyakitu deui
sanggeus dibabarkeun nyorang mangsa
nyaeta
mangsa orok,
mangsa budak,
mangsa baleg,
mangsa dewasa,
jeung saterusna.
Jadi sakur mahluk
eta pada kasorang kumangsa.
Nyaeta saperti
bumi katut eusina kayaning sato hewan atawa tutuwuhan
eta kabeh pada nyorang mangsa.
Sarta dina eta mangsa, eta samangsa-mangsana teh pada aya ngarana saperti ngadawuhkeun dina Surat Nuh
ayat 14
[19/2 19:56] Aing: Wakod kholakum
at waron
“Jeung,
Yakni geus dijadikeun maraneh kabeh
anu digunta ganti.”
Jadi yakin
mahluk eta
pada kasorang mangsa.
Karana
fisitati ayaumin eta sundana dina genep mangsa”,
deui lamun
dina genep poe mah
siga pisan Alloh teh kasorang ku beurang kahalangan kupeuting, padahal beurang jeung peuting eta
dikersakeun ku Anjeuna.
Deui Alloh eta
anu ngersakeun
karana ngadawuhkeun dina surat Yasin
ayat 82
[19/2 20:04] Aing: Innama amruhu
idza aroda saean
an yaquulalahu
kun fayakun
“Saenyana
sakabeh perkara urusannana Alloh
eta dimana
ngersakeun salah sahijina perkara
sok ngadawuh kagungan Anjeuna jadi
mangka jaradi”.
Ayeuna yakin,
Alloh teh
anu kagungan atawa
anu ngersakeun
lain anu ngadamel
karana sundana
‘Idza Aroda” teh ngersakeun,
lamun nyata-nyatakeun misil jelema,
mangka Dzat Alloh
ceuk kateranganana :
Bilasaotin Walhardin “kalawan hanteu kusowara jeung
teu ku Aksara”
Mangka ari sundana Anyakulu :
“mangka sok ngadamel” lahu :
kagungan Alloh
Nyaeta Lapadna (kecapna) jadi lapad Kun eta isarah kana sakabeh sowara anging Alloh
anu uninga contona Saperti
Meletekna mata kelong tina siki
nalika mimiti jadi atawa sowara peupeusana enog
nalika mimiti megar.
Tah eta kabeh sowara teh estu
kagungan Alloh Ta’ala
ari dina wahyu mah nuduhkeun
ku lapad isarah bae nyaeta ku lapad Kun tea.
Kumargi kitu poma
Alloh teh
ulah dicontokeun
misil jelema
nyaeta nyoara Kun saban-Saban isuk
dina lebet genep poe.
Lamun nyata-nyata
Dzat Alloh ngadawuh Kun dina lebet genep poe.
Jadi nepi ka genep kali ngadawuh kun
sarta saban-saban ngadawuh kun
jleg bae aya mahluk.
Jadi ana kitu
Dzat Alloh Ta’ala teh dicontokeun
siga mahluk
nyaeta jelema tukang sulap,
jeung deui lamun kun jleg atuh mahluk oge
moal tina leutik heula, saperti tina johar piri
anu jadi johar morokab jeung mahluk-mahluk moal aya parobahan gonta-ganti saperti tina pitik kana jajangkar
nepi ka jadi jago
barang ari lapad kun eta ceuk katerangannana :
Wamruhu Baenalkafi
Wa nun
“Jeung Ari urusanana Alloh Ta’ala
eta antara
Kop Jeung Nun “.
Ari eta anu antara
kop jeung nun teh
anu abadilabad
barang di runtuykeunana Kop jeung Nun teh
nya jadi Lapad Kun.
Eta kecap Kun teh
jadi isarah kana sakabeh kudrat irodat Alloh Ta’ala anu tanpa wates wangena
nyaeta anu dua hurup jadi lapad Kun eta
dina antara dua aksara hanteu aya wates wangena
hanteu aya pegatna hanteu aya hahalangna, jeung
hanteu aya lowongna
eta teh jadi isarah
kana sakabeh perkara pangersa Alloh Ta’ala.
Anu Abadilabad
nyaeta saperti
urang ti mimiti dikandung ku indung nepi ayeuna pisan.
Eta tetep masih terus dijadikeun atawa dikersakeun
ku Alloh Ta’ala
anu hanteu aya eureuna sadetik oge
nepi ka hanteu karasa gunta ganti parobahannana
[19/2 20:07] Aing: Alloh Ta’ala
ngajadikeun atawa ngersakeunana mahluk anu tetep terus
hanteu aya eureuna
eta teh nyatana
lapad Kun tea.
6. Lamun Nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala
eta
hanteu diluhur,
hanteu dihandap,
hanteu di wetan,
hanteu dikulon,
hanteu dikidul,
hanteu dikaler,
eta lamun kitu
jadi nepak dada
nuduh kana diri sorangan ngaku Alloh.
Lamun nyontokeun yen Alloh mah
hanteu ditengah-tengah hanteu dimana-mana
eta lamun kitu
Dzat Alloh Ta’ala dimisilkeun
kana lowong atawa suwung,
sedang ari
lowong atawa suwung eta mahluk keneh.
Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh
Teu Warna,
teu rupa,
teu beureum, teu hideung,
teu bodas,
teu kayas,
teu kulitan,
teu lamadan,
teu dagingan
teu tulangan.
Eta lamun kitu
Dzat Alloh teh
di misilkan
kana hawa atawa angin
seudeung ari
hawa atawa angin
eta teh mahluk keneh.
Mangka Ari
Dzat Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuhkeun dina surat Al Imron
Ayat 6 :
[19/2 20:12] Aing: Huwalladi yushowwirukum
fi arhami kaefa yasau “
ari Dzat Alloh
eta anu ngersakeun
rupa maraneh kabeh
dina piaraeunana sakumaha anu dikersakeunana
ku Anjeunna bae”.
Jadi numutkeun keterangan mah
Dzat Alloh
eta anu kagungan sakabeh rupa,
anu kagungan sakabeh warna atawa
anu ngarupakeun
anu ngawarnakeun,
anu ngersakeun warna.
7. lamun nyontokeun yen Alloh teh
hanteu ibuan,
hanteu Ramaan,
hanteu Putraan,
lain awewe,
lain lalaki,
tara dahar,
tara leueut,
tara sare,
salawasna.
Eta lamun kitu
Dzat Alloh teh dicontokeun
misil malaikat,
jadi nganggap
Ka Dzat Alloh teh Malaikat.
Barang ari Malaikat teh Mahluk,
terang ari Alloh kagungan sakabeh
para malaikat.
Dzat Alloh Ta’ala teh
anu kagungan,
anu teu ramaan,
hanteu ibuan
tapi putraan
nyaeta kanjeng
Nabi Adam Alaihi salam.
Dzat Alloh Ta’ala teh
Teu ibuan tapi ramaan nyaeta
kanjeng nabi Sis
Alaihi salam,
jeung Deui
Dzat Alloh Ta’ala teh
anu kagungan
anu hanteu ramaan
tapi ibuan
nyaeta Kanjeng Nabi Isa Alaihi mu solatu wassalam
[19/2 20:13] Aing: Mangka Dzat Alloh ta’ala mah ngadawuh dina surat Asy syuura
ayat 11
[19/2 20:14] Aing: Laesa kamisli saeun “ Hanteu aya
pikeun contona atawa ngamisilkeun
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”
Ari margina
sakabeh perkara oge kagunganana
saperti pituduh Anjeuna dina surat Al Baqarah ayat 284 :
[19/2 20:15] Aing: Lillahi mafissamawati wama fil ardi
“Kagungan Alloh
eta sakabeh perkara
anu disakabeh langit jeung sakabeh perkara anu dibumi.”
Kumargi kitu atuh
Dzat eta ulah dicontokeun atawa dimisilkeunkeun kawas sakabeh mahluk, sakumaha pituduh Anjeuna dina
surat Ath Thuur 43
[19/2 20:17] Aing: Subhanallohi
amma yusrikun
“ari kagungan
Maha bersih atawa Suci Dzat Alloh tina sakabeh perkara anu sok dicontokeun (disasamakeun)
ku maraneh kabeh”
8. Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh
sifat Murah
Eta lamun kitu
Dzat Alloh Ta’ala teh dimisilkeun kana
barang rupa banda
anu hargana pangrendahna,
sedeung anu sifat murah teh lawanna mahal, mangka ari
Dzat Alloh mah
anu kagungan
Maha bersih tina sifat-sifat lalawanan.
Karana Anjeun parantos ngadawuhkeun dina surat Yasin
ayat 36.
anu ngersakeun lalawanan :
[19/2 20:20] Aing: Subhanaladzi kholakol ajwaja kullaha mimma tunbitu ardu
wamin anfusihim wamimma layalamuna.
“ari Kagungan
Maha Suci Dzat anu geus ngajadikeun jojodoan (lalawan)
tina sakabeh perkara
anu ku maraneh
sok jaradi (tumbuh)
dina bumi,
jeung tina maraneh oge jeung tina perkara
anu maraneh
henteu nyaho.”
Cenah eta
sifat murah soteh
dumeh urang
aya ceuli,
aya irung,
aya panon jeung saterusna,
tah eta oge
hanteu kaharti
sabab eta lain
meunang meulian meunang nyurup
karana anu sok disebut murah atawa mahal teh nyaeta anu menang meulian.
Lamun kitu
jadi Dzat Alloh teh misilkeun tukang dagang jeung siga pisan urang teh aya kaboga
anu lain kagungan
Dzat Alloh
paranti ngurup atawa paranti nukeuran
ka Dzat Alloh
Padahal urang
hanteu ngagaduhan naon-naon sakumaha dawuhan Alloh Ta’ala dina surat An Nisa
ayat 78
[19/2 20:23] Aing: Kul kullum min indilohi
“caritakeun
ku Anjeun Muhammad yen sakabeh perkara
eta kagungan
Alloh Ta’ala wungkul.”
Dina pepelakan oge saperti bangsal sasiki jadi saranggey eta lain, Dzat Alloh sifat murah, margi urangna,
taneuhna, jeung bibitbibitna
estu kagungan
Dzat Alloh Ta’ala,
jeung lamun
dina pepelakan nyontokeun yen
Dzat Alloh teh
Sifat Murah
atuh kumaha lamun pepelakan tea teh
keuna kuhama
meureun Dzat Alloh teh sifat mahal,
cenah eta
lamun amal hade
sok panen hade jeung anu amal goreng
sok panen goreng.
Eta lain
Dzat Alloh sifat murah karana bisana ngajalankeun
amal hade atawa
amal goreng,
tah eta teh
ku kudrat irodatna
Dzat Alloh Ta’ala,
sakumaha dawuhanana dina surat fathir
ayat 8 :
[19/2 20:24] Aing: Fainnalloha yusholu
man yasyau
wayahdi man yasau
“Mangka saenyana
Dzat Alloh Ta’ala eta
anu baris nyasarkeun kasaha anu dikersakeunana jeung Alloh Ta’ala
anu baris nuduhkeun
ka saha bae anu dikersakeunanan.”
Ari dina buahna amal
eta Dzat Alloh
parantos ngersakeun pituduhna dina surat
Al Baqarah
Ayat 286 :
[19/2 20:27] Aing: Laha makasabat
wa ‘alaiha maktasabat
“Pikeun Awakna teh naon-naon anu
di kasabna (pigawe) bae jeung ka awakna teh
boh mangfaatna
boh madorotna sakumaha anu geus
di kasabna (diparigawe)
Jadi numutkeun ieu katerangan mah
nyaeta nyata Anjeuna teh kagungan jenengan
anu ka unggel dina Al-qur’an Al adlu,
upami di ango ngundang Ka Anjeuna Ya Adlu.
“Hey Dzat
anu kagungan sifat adil”
Nya jadi nyata
aya wawales sakumaha numutkeun amalna,
tah eta mah
sifat adilna
kagungan
Dzat Alloh Ta’ala
saperti anu Parantos didawuhkeun dina.
Al Imran
ayat 18 :
Koiman bilqisti
[19/2 20:36] Aing: “Dzat Alloh Ta’ala eta
anu ngadegkeun sakabeh urusannana kalawan kaadilan (kukaadilan)”.
Karana eta
lain Alloh sifat murah tapi Dzat Alloh eta
anu kagungan
sifat murah jeung
anu kagungan
sifat mahal.
9. lamun nyontokeun
yen diri katut rezeki teh eta titipan ti Alloh
eta lamun kitu Alloh teh dicontokeun misil jelema karana sok nitipkeun jeung anu katitipan teh nyaeta jelema
jeung jelema anu patepung pa adu lawung.
Deui lamun di aku titipan tangtu urang
kudu katempuhan dimana
aya anu ruksak atawa aya anu leungit atawa aya anu robah
kudu sanggup ngaganti. Margi ari titipan mah tegesna
amanat
anu hanteu meunang ilang atawa ruksak.
Lamun nyata-nyata.
Dzat Alloh sok nitipkeun, ana kitu mah
Dzat Alloh Ta’ala teh
siga anu kapanggih jentulna pajonghok
bari jeung nitipkeun jeung lamun kitu
Dzat Alloh teh dimisilkeun siga jelema.
Lantaran ari jelema
anu sok nitipkeun teh nyaeta jelema
anu karepotan
mangka
ari Dzat Alloh mah Anjeuna parantos ngadawuhkeun dina surat al Baqarah
ayat 255 :
Wasyi’a kursyiyuhussamawati wal ardi
wala yaududu hifdhuma
“Jembarkeun
karajaan kagungan
Dzat Alloh Ta’ala ngageugeuh sakabeh langit jeung bumi
jeung hanteu karepotan Anjeuna teh
ngaraksa sakabeh langit jeung bumi”
Tah kumargi Dzat Alloh hanteu kasipatan kukarepotan,
jadi tangtu Anjeuna
moal nitipkeun ka jelema, jeung deui urang oge ulah arek ngecapkeun
ka Alloh
nitipkeun deui Ka Alloh
kumargina kabeh oge kagunganana
jeung lamun urang nitipkeun naon
Dzat Alloh Ta’ala
jadi ka Dzat Alloh teh nganggap sasama nyaeta dimisilkeun
siga jelema pada jelema deui.
10. lamun nyontokeun yen diri katut rezeki teh paparin ti Alloh Ta’ala, eta oge lamun kitu
Dzat Alloh Ta’ala teh
eta dimisilkeun
jeung jelema
margi ari anu
sok masihan teh
eta jelema jeung jelema anu sok pajonghok.
Jeung ari jelema mah sok silih pasihan soteh eta kasipatan kueuweuh atawa
sok kasipatan kuloba kakurang.
Jadi nyontokeun
Dzat Alloh sok masihan
ana kitu mah nuding
ka Dzat Alloh
tineung kanu hideung, ponteng kanu koneng margi masihannana teh hanteu sarua
nyaeta diwilah-wilah.
Jeung lamun nyita-nyita Alloh Sok maparin
nuding ka Alloh
sulaya jangji geus maparinan
sok dipundut deui atawa sok dihilian deui
saperti
maparin huntu pangpadeurina
dipundut huntu pangheulana
padahal Alloh Ta’ala mah Anjeuna ngadawuh
dina Al qur’an
surat Ar Raad
ayat 31
Innalloha
layukholiful mi’ada
“Saenyana Alloh eta moal Sulaya jangji”
Jeung lamun
Alloh maparinan
ka urang diri katut rejeki eta moal diwajibkeun ibadah,
taat kana parentahan undang-undang Anjeuna.
Jeung lamun Alloh
geus maparin mah tangtu moal diparioskeun deui
dina poe kiyamah (akherat),
seperti Anjeuna ngadawuh dina surat Attakasur
ayat 8 :
[19/2 20:50] Aing: Summa latus’alunna yaumaidin anil na’im
“Terus
nyata diparioskeun
dina poe akherat
tina hal kanikmatan”.
Jeung lamun
Dzat Alloh
maparinan atuh
lamun urang geuring tangtu moal dihilian
ku cageur,
lamun ruksak
moal dihilian ku wteuh da puguh geus dipaparinkeun
padahal nyatana mah Dzat Alloh teh
lain nitipkeun jeung
lain anu maparinan kaurang
tapi saenyana mah kabeh oge
diri manusa
katut rejeki
eta kagunganana sakumaha Anjeuna
geus ngadawuhkeun
dina keterangannana
Kulla amliku finafsihi naf’an
walanadaron illa
masya Alloh”
“Caritakeun
ku Anjeun Muhammad yen hanteu ngamilik
kana diri dina manfaatna jeung hanteu ngamilik madoratna
anging sakabeh
perkara oge
anu geus dikersakeun
ku Dzat Alloh Ta’ala”
Deui pituduh
dina ketranganana
Layamliku linafsihi dorow
walanafa awwalam maotan
walanusuro.
“hanteu ngamilik mangfaatna jeung hanteu ngamilik
kana hirupna jeung
kana paehna jeung
kana gelarna.”
Jadi numutkeun ieu katerangan
estu sagala-gala teh kagungan Anjeuna wungkul.
Kumargi kitu atuh
hanteu aya pamaparin hiji perkara oge.
Aya jenengan
dina al Qur’an
Al muti
lamun dianggo
nyambut ka Anjeuna,
Ya Muti :
“hey Dzat
anu maparinkeun”
ari tegesna
nu maparinkeun mah
eta beda deui
jeung kecap
nu maparinan
ari hartina
nu maparinkeun mah nyaeta
anu ngersakeun
ku Dzat Alloh Ta’ala.
Ieu dihandap
nerangkeun sakadar conto pikeun sundana jenengan jenengan Anjeuna
supaya dina nyundaanana ulah matak jadi musyrik
nyaeta saperti :
Ya kholiku :
“Hey Dzat anu ngajadikeun,
(Hey Dzat anu kagungan jajadian)
Ya Rojaku :
“Hey Dzat anu ngarizkian, (Hey Dzat anu kagungan rizki)
Ya Wajidu :
“Hey Dzat
anu ngayakeun,
(Hey Dzat
anu kagungan sifat Aya)
Ya Muhyi :
“ Hey Dzat
anu ngahirupkeun,
(Hey Dzat anu kagungan hitup)
Ya Mumitu :
“Hey Dzat
anu maehkeun ,
(Hey Dzat
anu kagungan anu paeh)
Ya Hayyu :
“ Hey Dzat
anu ngahirupkeun,
(Hey Dzat anu kagungan hirup)
Ya Koyumu :
“Hey Dzat
anu ngadegkeun,
(Hey Dzat
anu kagungan ngadeg)
Tah aya sundana teh ulah ditambahan
ku kecap numasihan
tambahna teh
kudu kecap
anu kagungan
atawa
anu ngersakeun.
11. Lamun
ngalakonan ibadah ngaitikodkeun kasangakeun
ka Alloh Ta’ala.
Eta lamun kitu
jadi ngamisilkeun
ka Dzat Alloh teh
saperti ka sasama papada jelema
sarta siga pisan urang teh
aya kaboga atawa
aya kabisa sorangan
padahal kabeh oge kagungan Anjeuna jeung pitulung Alloh Ta’ala.
Sakumaha parantos didawuhkeun dina
surat Al an’am
ayat 162 :
Kul inna
sholati
wanusuki
wamahyaya
wa mamati
lillahirobil ‘alamina
“Caritakeun
ku Anjeun Muhammad :
”Saenyana abdi
sholat, jeung
abdi ibadah, sareng
abdi hirup jeung
paehna
estu kagungan Alloh
anu mangurus
sakebeh Alam.
Lamun ngaitikodkeun
ari diri katut rezeki pamaparin ti Alloh
ari ibadah
kasanggakeun ka Alloh
Tah eta jadi nganggap
ka Alloh teh sasama saperti ka papada manusa
lantaran anu
sok silih haturanan
silih kiriman teh
sifat jalma jeung jalma anu sok timbang tarima.
Karana ari jelema mah sok kasifatan ku leuwih atawa ku kurang,
sok kasipatan ku untung ku rugi,
ku aya
ku euweuh.
Barang ari
Dzat Alloh Ta’ala mah moal kasipatan
ku untung lamun dibaktian, jeung
moal kasipatan
ku senang lamun dikawulaan jeung
moal kasipatan kuripuh lamun hanteu dikawulaan sarta
ulah dicontokeun
misil jelema
nyaeta sok senang lamun dikawulaan.
Ari saenyana
kumawula (Ibadah)
ka Dzat Alloh Ta’ala mah anging taat
kana parentahan undang-undangna bae, sakumaha parantos didawuhkeun
[19/2 20:54] Aing: Lasarikalahu
wabidzalika umirtu
wa anna awalul muslimin
“Hanteu ngasamaan
ka Dzat Alloh
kumargi kitu ibadah teh di parentah karana ibadah langkung tipayun ngaku anu pada sumerah (ngaku manganut)
kana agama islam”.
Ari ibadah (kumawula) eta lain ngabantuan atawa ngahaturanan
ka Dzat Alloh Ta’ala,
sakumaha parantos didawuhkeun dina
surat Lukman
ayat 12 :
Waman yasku
fainama yaskuru linafsihi waman kafara fainnalloha qoniyun hamid
“Jeung sing saha
anu sok syukuran
keur kana awakna manehna jeung
sing saha anu ingkar tina toat syukuran
mangka saenyana
Dzat Alloh eta
anu kagungan sifat sugih tur
anu kagungan sifat puji.”
Kumargi kitu
jadi amal ibadah
lain ngahaturanan
ka sanggakeun
ka Alloh Ta’ala
tapi seja turut
kana parentahan undang-undangna wungkul
sarta
sumerah estu
kagungan Anjeuna bae
dibisakeunana
ibadah oge
estu pitulung
Alloh Ta’ala.
12. Lamun nyata-nyata atawa nyangka yen
Dzat Alloh sok bendu, lamun hanteu dikawulaan.
Eta ana kitu mah
Dzat Alloh teh ngamisilkeun
siga mahluk atawa
siga jalma ogoan.
Barang eling ka Anjeuna eta diparentah,
karana didawuhkeun dina surat Al Muzzamil
ayat 8 :
[19/2 20:56] Aing: Wadkurisyma robbaka wa tabatal ilaehi tabtiylan
“Jeung kudu eling
ka Anjeuna teh
anu kacida tamplokna”
Deui didawuhkeun
dina surat ayat 23 :
Wakurisma robbika bukrotawa wa asilan
“Jeung kudu eling
ka jenengan pangeran Anjeun Muhammad berang jeung peuting”.
Jeung didawuhkeun dina surat Al A’la
ayat 14-15
Kod aflaha mantazkaha wadzakaro as,a
robihi fashola
[19/2 21:05] Aing: “ nyata leuwih bagja jalma anu
bebersih tina dosana, jeung
eling kana jenengan
Dzat Pangeran
sarta
sok ngalakonan sholat.”
Numutkeun ieu katerangan mah
jadi eling kana jenengan Dzat pangeran
anu kagungan
sakabeh mahluk,
tah eta nurutkeun
kana parentah wungkul, saperti
maca asmaul husna, Ismuladom,
tauzd,
Al Bassmallah,
maca kalimah toyibah, tasbeh,
tahjid,
tahlil,
takbir,
takdis,
istiqfar
jeung saterusna.
Kumargi kitu atuh
poma
Dzat Alloh teh
ulah dimisilkeun
siga jelema gumede
jadi pangkat sok bendu lamun hanteu dikawulaan.
13. lamun ngaitikodkeun yen Dzat Alloh
leuwih deukeut
ka manusa tibatan urat beuheung”
eta ana kitu
Dzat Aloh teh dicontokeun misil roh sakumaha anu didawuhkeun dina
surat Qaaf
ayat 16
Wanahnu akrobu ilaehi min habli warid
“Jeung urang sarerea leuwih deukuet
ka manusa
tibatan urat beuheung”.
Aya anu ngadawuh “urang sarerea” teh
moal nyalira
tangtu kana seuerna marga
lamun nyalira mah tangtu ngadawuh
nyebut kami.
Ari saenyana
anu ngadawuh
“urang sarerea” teh nyaeta
asmaul husna
nyaeta jenengan-jenengan
anu aralus
saperti :
Arrohmanu,
Arrohimu,
Al jabbar,
Assalamu,
Al latifu,
Al Alimu,
Al kodiru,
jeung sajabana ti eta.
Nyatakeun jenengan
anu mana bae
anu cumantel
dipika ingeut atawa
di pieling
anu diaos
dianggo riyadoh
nyaeta
dipelakeun
dipuhit anu matuh,
ari hikmahna
jadi akrab
nyaeta
leuwih deukeut atawa leuwih deuheus
ceuk jawana mah
leuwih pareh kana eta jenengan-jenengan
ana dipuhit tea
lamun geus akrab jeung jenengan Dzat Mutlak
nu mana bae
tangtu ka acikan
karamat
barokah
kaagunganana jenengan-jenengan
anu diaos tea.
Barang ari
Dzat anu kagungan jenengan mah
(Dzat Alloh Ta’ala) hanteu kasipatan
ku deukeut,
ku jauh
margi ari anu
kasipatan kudeukeut jeung jauh mah
eta mahluk.
Ari jenengan teh
eta oge mahluk
ngan mahlukna
mahluk kodim
tegesna
nu dijadikeun pangheulana.
Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh
leuwih deukeut
tibatan urat nadi
anu nganteng tina beuheungna
eta tumiba musyrik.
Margi Dzat Alloh Ta’ala dimisilkeun siga mahluk nyaeta dicontokeun misil jenenganjenenganana atawa dimisilkeun saperti
roh (nyawa).
14. Lamun nyontokeun yen nu bisa ngaijabah teh si itu atawa
nyebutkeun hanteu ditulungan ku si itu atawa
nyebutkeun hanteu di tulungan ku kuring.
[19/2 21:17] Aing: Eta ana kitu jadi jelema atawa diri sorangan / manehna nyasamaan ka Dzat Alloh Ta’ala,
karana ari mahluk mah didawuhkeun dina keterangan
Yadullohi faoko Aedihiem
“Kudrat Irodatna Alloh ngaubah kana usaha maraneh kabeh.”
Padahal ari manusa mah ngan sakadar ihtiar dumeh diayakeun
akal jeung faham.
Karana numutkeun anu didawuhkeun dina
surat Al Kahfi
ayat 84-85
Min kuli syain sababan faatba’a sababan
“Tina saban-saban perkara eta
aya marga lantaranana mangka
kudu tumut kata metakeun marga lantaranana.”
Deui didawuhkeun dina surat Ar Rad
ayat 11
Innalloha layuqoyiru
ma bikoumi hatta yuqoyiruma bianfusihim
“Saenyana
Alloh moal ngarobah kana naon-naon perkara hiji kaomna sahingga sok ngarobah kana sakabeh perkara teh
ku awak maranehanana.”
Dina surat Yasin
ayat 54 :
Falyauma latudhlamu nafsun syaean
wala tujzauna illa
ma kuntum ta’malun
“Mangka dina poe
anu baris kasorang
moal aya hiji baris nganiaya kana awak saperkara oge jeung moal aya nu baris ngaganjar
anging sakumaha kaayaan maranehanana sakumaha anu
sok diparigawe bae.”
Numutkeun ieu katerangan,
jadi urang kudu ihtiar pikeun turut marga lantaran.
Ari diri kagungan
Dzat Alloh Ta’ala
anu diayaan
ilmu jeung akal,
atuh jadi moal putus pangharepan
tapi dina hakekatna enggoning ihtiar teh
kudu turut atawa tumarima,
yen dibisakeunanan ihtiar jeung dina hasilna atawa
hanteu hasilna
anging
ku kersana pitulung
Alloh Ta’ala,
karana didawuhkeun dina surat Al Baqarah
ayat 255 :
Allah,
tidak ada Tuhan
(yang berhak disembah) melainkan Dia
yang hidup kekal lagi terus menerus mengurus (makhluk-Nya);
tidak mengantuk dan tidak tidur. Kepunyaan-Nya
apa yang di langit dan
di bumi.
tiada yang dapat memberi syafa'at di sisi Allah tanpa izin-Nya? Allah mengetahui apa-apa yang di hadapan mereka dan di belakang mereka,
dan mereka
tidak mengetahui apa-apa dari ilmu Allah melainkan apa yang dikehendaki-Nya.
Kursi[161] Allah
meliputi langit dan bumi. dan Allah tidak merasa berat memelihara keduanya,
dan Allah
Maha Tinggi lagi
Maha besar.
“Hanteu aya nu boga
nu sok bisa nulungan anging bisana nulungan teh ku idin ayeuna bae.”
Deui ceuk Kateranganana
dina
Masya Allohu
kanawama lamyasa lamyakun
“sakabeh perkara
anu dikersakeunnana
ku Alloh eta jadi
jeung sakabeh perkaran anu hanteu dikersakeun mah eta hanteu jadi.”
Jadi
anu kagungan ijabah (pelaksanaan) mah anging Dzat Alloh Ta’ala.
Karana jenengan Anjeuna anu kaunggel dina Alqur’an
Al Mujibu
lamun dianggo nyambut
Ya Mujibu
“Hey Dzat
anu Kagungan Pelaksana atawa
“Hey Dzat
anu ngalaksanakeun”
Ari nyatana mahluk mah Lahaola walakuwata
illa billahi
hartina
hanteu gaduh
daya upaya sareng hanteu gaduh kakuatan anging dayana kakuatan eta
kagungan Alloh Ta’ala.
Jadi hakekatna
dina ngajalankeun ihtiar eta
bikudratilloh –
Biidznilloh
sakuma geus didawuhkeun dina Keterangan
Kullan yusiban illa makataballohu Lana
“Caritakeun
ku Anjeun Muhammad taya lian
nasib abdi sadaya teh anging naon
anu geus ditetepkeun
ku Alloh
ka abdi sadaya.
Deui didawuhkeun dina surat Insaan
ayat 30
[20/2 00:18] Aing: Wama tasauna
illa anyasa’allohu
“Jeung Hanteu aya
anu baroga dikersakeun ku Alloh Ta’ala.”
karep anging anu
Ari Itikodna nurutkeun ieu katerangan mah ngarana
Torekat Jabbariyah
anu hikmahna
supaya ulah musyrik ka Dzat Alloh Ta’ala.
Jadi lamun hasil
tina ihtiar teh
moal ujub ria jeung takabur
rasa bisa sorangan tangtu baris syukuran ka Dzat Alloh Ta’ala
Jeung Lamun
dina Ihtiarna teh
hanteu hasil
tangtu jadi Sabar,
jadi bisa baresih
tina aral jeung
subaha,
rumasa sarta
hanteu gaduh naon-naon bari ngimankeun.
Wabilkodri hoerihi wasarrihi minallohi ta’ala
“Jeung hasilna
jadi percaya
kana papasten goreng jeung hade tea
kodratna Alloh Ta’ala”
Eta torekat
pikeun gunakeun
dohir jeung bathin, karana ari lapad
Al qodariyah jeung Jabarru teh
eta sami-sami jenengan Dzat Anu mutlak
anu ngajadikeun
sakabeh mahluk.
15. lamun ngakukeun yen agama islam teh
agama urang atawa agama kuring atawa agama urang arab.
Eta lamun kitu
jadi jelema teh disamikeun jeung
Dzat Alloh
margi siga pisan
agama islam teh beunang ngatur atawa beunang ngarancana manusa,
jeung lamun
agama islam teh
agama arab
atuh waktu
kangjeng rosul ngebrehkeun
agama islam teh
tangtu urang arab
moal ngewa
ka kangjeng rasul.
Malah kangjeng Rosul oge uningana kana agama islam teh saparantos diturunkeun wahyu ku Alloh Ta’ala.
Barang ari
agama islam mah
geus didawuhkeun
dina surat Al Imran
Ayat 19
[20/2 00:18] Aing: Innaldina
‘indallohil islam
“Saenyana
agama kagungan Alloh teh nyaeta
agama islam”
Jeung geus didawuhkeun dina surat An Nashr
ayat 2
[20/2 00:20] Aing: Waroaetan nasayad khuluna fidiynillohi afwajang
“Jeung tangtu nenjo Anjeun Muhammad
ka manusa manusa
baris pada arasup
agama islam anu pohara abrulabrulanana.
Numutkeun ieu katerangan mah
jadi yakin yen
agama islam
teh lain boga manusa tapi agama kagungan Dzat Alloh Ta’ala
ari manusa jeung jin
anu iman mah
ngan manganut wungkul kana agama islam teh,
kumargi kitu
lamun ngaku ngabogaan agama teh eta
hukum musyrik
lantaran ngasamaan ka Dzat Alloh Ta’ala.
[20/2 00:24] Aing: Lamun nyontokeun
elmu si et amah
elmu syetan
Eta lamun kitu
jadi syetan teh
di sasamakeun jeung Alloh Ta’ala
padahal boro-boro setan boga agama atawa elmu,
manusa oge
anu dimulyakeun ku Alloh Ta’ala
hanteu ngabogaan elmu karana geus
di dawuhkeun dina
surat Al Mulk
ayat 26
Qul innamal ‘ilmu ‘indallohi
wa innama nadiyrun mubin
“Caritakeun
ku Anjeun Muhammad Saenyana
sakabeh perkara elmu eta kagungan Alloh
jeung Saenyana perkara kaula mah
anu ngelingan bae
anu nyata.”
Kumargi sakabeh elmu kagungan Alloh Ta’ala jadi anu nyebutkeun
ilmu setan teh
eta hukumna musyrik margi setan disasamakeun jeung Dzat Alloh Ta’ala.
17. Lamun nyontokeun urang mah boga Alloh
si itu mah atawa golongan itu mah
hanteu ngabogaan Alloh.
Eta lamun kitu jadi
Dzat Alloh teh dimisilkeun
barang benda atawa dimisilkeun ingon-ingon margi
Alloh anu dibogaan
ku jelema,
barang dawuhanana dina surat Ar Rum
ayat 26
[20/2 00:26] Aing: Walahu man fissamawati wal ardi
kullulohu qonituna
“Ari kagungan Alloh teh sing saha bae
anu aya disakabeh
langit jeung bumi
eta oge kabeh kagungan bae pada sumujud.”
Jadi yakin
lain urang anu ngabogaan Alloh,
cenah eta
disebutkeun hanteu ngabogaan Alloh soteh dumeh ingkar
tina iman jeung islam.
Eta oge geus didawuhkeun dina
al Qur’an
surat Ataghaabun
ayat 2
[20/2 00:27] Aing: Huwalladi kholaqokum faminkum kafirun waminkum mumin
“Alloh eta
anu geus ngajadikeun maraneh kabeh
mangka tisawarehna maraneh anu ingkar
tina iman jeung islam jeung ti sawarehna maraneh anu iman.”
Jeung deui didawuhkeun dina surat An Nahl
ayat 93 :
[20/2 00:36] Aing: Walau sya’allohu laja’alakum ummatan
wa hidatan
walakin yudilu min yasau wayahdi man yasyau
“Sanajan Alloh
geus ngersakeun nyata geus ngajadikeun maraneh kabeh umat anu sagolongan
tapi bae anu baris sasar sing saha bae
anu di kersakeunana jeung anu baris meunang pitulung (pituduh)
sing saha bae
anu dikersakeunana.”
Jadi anu matak numutkeun katerangan mah
anu pada ingkar jeung anu pada iman teh
eta kabeh
dua golonganana kagungan
Dzat Alloh Ta’ala.”
18. Lamun Nyontokeun dimana bae urang aya didinya Dzat Alloh aya.
Eta lamun kitu
ka Dzat Alloh teh dicontokeun misil
hawa anu ku urang diango ngambekan, nganggap
ka Dzat Alloh Ta’ala teh kana hawa.
Padahal ari hawa eta
lain Dzat Alloh Ta’ala
tapi mahluk,
ari nyatana
anu ngabarengan
ka urang mah
anu dimana bae
urang ayana
nyaeta
elmuna,
kodratna jeung Rohmatna
saperti anu didawuhkeun dina surat Al hadid
ayat 4 :
Ya’lamuma
yaliju fi ardi
wama yakhruju minha wama yang jilu minassama’I
wama ya’ruju fiha wahuwa ma’akum aenama kuntum
wallohu bima ta’maluna basyirun
“Bari Alloh eta
anu uninga
kana naon anu asup
ka jero bumi jeung
kana naon-naon
anu kaluar ti jero bumi jeung kana naon-naon anu turun ti langit jeung kana naon-naon
anu naek ka langit jeung ari ka uningana
Alloh Ta’ala Ngabarengan
ka maraneh kabeh dimana bae ayana maraneh.”
Tah ieu mah nganyatakeun
anu ngabarengan teh kauninga Alloh jeung elmu Alloh
Margina lapad
Huwa tea domir
kana lapad Yalamu,
contona saperti
urang ngagawean
hiji perkara
anu acan ngarti sarta hanteu aya gunana,
tapi kalah kutemen wekel mah
tangtu kana bisana
tah eta nyatana dibarengan,
sakumaha katerangan :
Inna Rohmatallohi koribun minal muslimin
“Saenyana
Rohmatna Alloh Ta’ala deukeut tina sawarehna anu ngajalankeun kahadean.”
Lamun
ngalakonan ibadah
aya padangan saluyu jeung hawa nafsuna
Eta lain toat
karana parentahanana undang-undang
Alloh Ta’ala
tapi Alloh Ta’ala teh dianggap hawa nafsu bae
sabab ibadahna teh ngawula kana
hawa nafsu.
Barang ari hawa nafsu eta mahluk,
jadi anu ibadahna milihan anu cocog jeung hawa nafsu eta
hukumna musyrik ka Dzat Alloh Ta’ala
nyaeta saperti
anu parantos didawuhkeun dina
surat Al Jaatsiyah
ayat 23 :
[20/2 00:41] Aing: Afaro aeta
manitakhoda
ilahahu huwahu
“Naha hanteu nenjo Anjeun Muhammad jalma-jalma
anu nganggap
pangeran kan nafsu”
Jadi ana kitu mah
anu nganggap
Dzat Alloh Ta’ala
kana hawa nafsu teh tumiba musyrik
ka Dzat Alloh Ta’ala ;
20. Lamun
anu ngalakonan ibadah agama islam
nurutkeun piwuruk guruna
anu hanteu
make katerangan Alqur’an.
Eta ana kitu mah
jadi rukun imana teh sanes
wakutubihi
tapi waguruhi,
mangka geus didawuhkeun dina
surat Al Kahfi
ayat 110
Qul innama ana yasarun misylukum yuuha ilaya annama ilahukum
ilahun wa hidun
faman kana yarju liqo’a robihi falyamal
‘amalan sholihan
wala yusrik bi’ibadati robihi ahada’
“ caritakeun
ku Anjeun Muhammad saenyana
perkara kaula
anu diwahyuan
saenyana pangeran maraneh kabeh
tepung jeung
rohmat pangeran maraneh,
mangka perkara
migawe amal hade jeung poma ulah nyarupakeun dina ibadah kapangeran maneh
ku hiji perkara oge”
Kumargi kitu
mangka manganut agama islam teh
kudu ngalakonan kumawula ka Alloh Ta’ala nurut piwuruk guru
anu make katerangan
Al Qur’an
[20/2 00:51] Aing: Lamun nyontokeun yen Alloh teh Wujud
anu sundana
sifat aya.
Eta ana kitu
Dzat Alloh teh dimisilkeun
kana sifat Mahluk
margi anu sifat aya mah karasa,
katara,
kadenge,
kaambeu,
karagap,
lamun deukeut
bisa diragap atawa dirampa
jeung lamun jauh
bisa ditunjuk
jeung lamun sifat aya teh lalawananana
sifat eweuh,
mangka ari anu kasipatan ku aya jeung kueweuh eta teh
mahluk.
Karana ceuk
katerangan nana.
Alhamdulillahiladi
ahroja ibadahu
minal adam
wal wujudi
“Ari sakabeh puji
estu kagungan Alloh
anu geus ngaluarkeun
ka abdina
tina euweuh kana aya”
Deui ceuk kateranganana
Allohu kholikul basaru minal adamu
“Eta anu ngajadikeun manusa
tina euweuh kana aya tuluy euweuh
sangeus aya.
Numutkeun katerangan Anjeuna anu kaunggel dina AL-Qur’an
Wajidu atawa
Al Wajidu,
lamun dianggo
ngundang ka Anjeuna
Ya Wajidu
anu sundana :
Hey Dzat anu ngayakeun atawa
Hey Dzat
anu ngersakeun aya
” jadi tegesna mah
Dzat Alloh
anu kagungan sifat Aya jeung
anu kagungan sifat euweuh,
lamun nyontokeun yen Alloh teh sifat aya,
siga pisan Alloh
anu diayakeun
padahal sifat Aya teh
eta mahluk,
karana ayana teh diayakeun
ku Dzat Alloh Ta’ala.
Barang lamun
Dzat Alloh aya,
kusaha diayakeunana,
ari nyatana
anu ngayakeun sareng anu ngeuweuhkeun teh nyaeta Alloh Ta’ala
tegesna
anu ngersakeun sifat aya jeung sifat euweuh.
Ari nyatana yen
Dzat Alloh Ta’ala
anu kagungan sifat aya nyata buktina
aya langit,
aya bumi,
aya bulan,
aya bentang, jeung saterusna jeung sakabeh
perkara anu dijadikeun
ku Dzat Alloh Ta’ala diluhur bumi
tah eta ayana teh diayakeun
ku Dzat Alloh Ta’ala.
Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh
sifat aya
tah eta jadi dicontokeun misil mahluk
anu bieu ditataan
anu diayakeun
ku Anjeuna.
Ari nyata Alloh
anu kagungan
sifat euweuh
nyaeta
sateuacan diayakeun
eta mahluk-mahluk saperti
manusa,
bumi,
langit
bulan,
bentang
jeung saeusina antara bumi langit eta pasti,
euweuh samemeh diayakeun .
Jadi lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala sifat euweuh teh
eta dicontokeun
mahluk nu euweuh.
Barang parantos aya
eta mahluk teh
sok terus areuweuh deui,
kumargi kitu
jadi nyata
yen Dzat Alloh Ta’ala
eta teh
anu kagungan sifat aya tur
anu kagungan sifat euweuh.
Karana
Anjeuna anu
kagungan sifat uninga kanu aya jeung
kanu euweuh
da puguh
anu sifat wujud jeung sifat adam eta
mahluk.
Mangka ari
Dzat Alloh Ta’ala mah anu didawuhkeun dina
Al Qur’an
[20/2 01:00] Aing: Subhanallohi
Amma Yasifun
“Nu kagungan maha suci (bersih)
tina sakabeh perkara
anu sok di sifat-sifatkeun ku maraneh kabeh.”
Tegesna
Dzat Allah eta
anu kagungan
Maha bersih
tina sakabeh perkara sifat mahluk,
kumargi ceuk pituduh tina Al Qur’an kitu,
atuh ulah wani-wani nyipatan ka
Dzat Alloh Ta’ala.
Lamun nyontokeun yen sifat aya teh
sabab aya mahlukna,
ari nyontokeun
pedah aya mahluk mah, ana kitu
Dzat Alloh teh
di contokeun
misil patukangan
(tukang nyieun)
nyaeta dumeh aya
anu dijieun (maf’ul)
tangtu aya
anu nyieun (Fa’il).
Padahal ari “fa’il”
nyaeta lamun jauh
bisa ditunjuk atawa dijujuk dipangihan,
jeung lamun euweuh tangtu paeh atawa pindah tempat.
Barang
jenengan Anjeuna
sanes Al Fa’ilu tapi
Al Kholiku
anu sundana
“Dzat anu ngajadikeun”
lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh
sifat Kodim
anu sundana
sifat tiheula.
Eta lamun kitu
siga pisan Dzat Alloh teh diheulakeun,
lamun dicontokeun
saha anu mangheulakeunana jeung ari
sifat tiheula
eta aya lalawananana karana paratos
di dawuhkeun dina
surat Yasin
ayat 36 :
Subhanalladzi
Kholaqol ajwaja.
“Kabersihan
kagungan Dzat
anu ngajadikeun jojodoan
(lalawanan/papasangan)
Kumargi
Dzat Alloh Ta’ala ngajadikeun
jojodoan
(lalawanan/papasangan),
jadi mahluk teh
aya anu tiheula jeung
aya sifat pandeuri contona
nyaeta
sifat mahluk (manusa),
tiheula ti pihak lalaki nyaeta
kangjeng Nabi Adam Alaihi salam jeung
ti pihak awewe
nyaeta siti Hawa Alaihi Salam.
Terus aranjeuna putraan
tah eta para putra
anu sifat pandeuri
jeung eta
aya anu sifat tiheula.
Nyaeta cikal
jeung aya anu
sifat pandeuri
eta bungsuna.
Atuh yakin
jadi mahluk-mahluk eta aya anu sifat tiheula
eta lanceukna
aya anu sifat anyar.
Barang ari
Dzat Alloh mah
anu ngersakeunana margi jenenganana
anu kaunggel di Qur’an
Al Hadiid
ayat 3 :
Huwal
awalu
wal akhiru
waddhohiru
wal bathinu
[20/2 01:06] Aing: “Ari Dzat Anjeun
anu kagungan tiheula (mimiti),
anu kagungan pandeuri (Akhir),
anu kagungan dhohir, anu kagungan bathin.”
Lamun nyontokeun
Dzat Alloh
anu tiheula
aya mimitina
anu pandeuri
anu hanteu aya panganggeusanana.
Tah eta
kudu kaharti
margi ari tiheula eta moal pandeuri
nyakitu deui saban-saban anu pandeuri moal tiheula,
tah kumargi kitu
Dzat Alloh mah
moal bisa kasifatan
ku naon-naon,
karana dawuhanana
dina surat Al Insaan
ayat 1
Hal ata’alal insani
hinun midadhari lamyakum saean madkuron.
“Naha hanteu datang kabar ka manusa mangka dina waktu
anu kaayaanana manusa dina eta mangsa
hanteu bisa nyaritakeun naon-naon kana
Dzat Alloh mah
ngan bisa nyatakeun
anu kagungan nana bae.”
Saperti anu parantos didawuhkeun dina
surat Al Hadiid
ayat 3
Huwal
awalu
wal akhiru
waddhohiru
wal bathinu
“Ari Dzat Anjeun
anu kagungan
tiheula (mimiti),
anu kagungan pandeuri (Akhir),
anu kagungan dhohir, anu kagungan bathin.”
Lamun Nyontokeun Yen Dzat Alloh teh
sifat “Baqo”
anu sundana
sifat Langgeung.
Eta yen Dzat Alloh
di contokeun
misil mahluk
karana mahluk oge
anu langgeng
saperti akherat
anu tos didawuhkeun dina surat Al A‘ala
ayat 17 :
Wal Akhirotu khoerun
wa abqo
“Jeung ari Akherat
leuwih langgeng jeung leuwih alus jeung sakabeh arwah oge
eta pada langgeng.
Karana didawuhkeun dina Alqur’an
Wahum Fiha Kholidun “jeung maranehanana eta pada langgeng disurga atawa dinaraka”
Deui didawuhkeun
dina Alqur’an
[20/2 01:12] Aing: Wajabko
Wajhu Robbika
“Jeung baris langgeng perjalanan anu dimaksud ku pangeran anjeun Muhammad
nyaeta mahluk keneh anu di jadikeun
(anu dikersakeun
ku Alloh Ta’ala)
Nya kitu deui
anu sifat langgeng teh saperti
luhur handap,
wetan kulon,
kaler jeung kidul
eta tetep pada langgeng moal barubah atawa parindah
ana kitu
anu sifat langgeng teh mahluk
nyakitu deui lalawananana
nyaeta
bulan,
bentang,
panonpoe jeung sajabana
saperti
rohani sifat langgeng tapi
jasmani mah sifat rusak.
Barang ari
Dzat Alloh
kagungan jenengan
anu kaunggel dina
Al Qur’an
“Al Bakiyyu”
lamun dianggo undang Ya Bakiyyu
anu sundana:
“Hey Dzat
anu Kagungan
Sifat Langgeng”.
Jadi Dzat Alloh mah
anu ngersakeun
sifat langgeng jeung
anu ngersakeun
sifat ruksak jeung anjeuna mah
moal kakeunaan
ku eta dua sifat lawanan.
Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh
sifat Mukholafatu lilhawadisi
anu sundana
beda-beda jeung sakabeh anu anyar.
Ana kitu mah
Dzat Alloh teh dimisilkeun
kawas mahluk
margi saenyana
sifat beda-beda
sakabeh anu anyar jeung anu pandeuri
saperti ibu rama teh
sifat anu tiheula
ari putrana
sifat pandeuri
nyaeta beda-beda
pikeun sakabeh
anu anyar
sanajan sami putrana nepi ka aya likurna
eta tangtu moal sarua boh adat tabeatna
boh nasib jeung rupana.
Karana geus didawuhkeun dina suratul Lail
ayat 4 :
Inna Sa’yakum lasyata
“Saenyana
pagawean kalakuan maraneh kabeh
eta yakin beda-beda pisan
jeung deui didawuhkeun dina surat fathir
ayat 28
[20/2 01:14] Aing: Waminal nasyi waldawabbi
wal anami mukhtalfun alwanuhu kadalika
“Jeung sakabeh manusa, jeung sakabeh gegeremetan
jeung sakabeh ingon-ingon
eta beda-beda pisan warna jeung rupana”
Barang lamun nyipatan beda ka Dzat Alloh Ta’ala naha urang geus manggihan sabaraha kali Dzat Alloh teh.
Anu mawi
urang bisa ngabedakeun teh
eta tangtu kana perkara anu geus kapanggih atawa katingali jentulna.
Mangka Alloh
geus ngadawuhkeun dina surat Al An’am
ayat 103 :
[20/2 01:22] Aing: Latudrikuhul absoru wahuwayudrikul absoro wahuwallathiful khobier
“moal aya anu nepi ka Dzat Alloh Ta’ala awasna sakabeh paninggal“
Kumargi hanteu aya
anu bisa ningali tangtu moal bisa dicita-cita
ku ati
nyaeta moal kacipta deui,
lamun kacipta eta tangtu bisa digambar
jeung eta tangtu kaharti.
Atuh kumaha bisana ngabedakeun
kana perkara anu hanteu nyaho,
margi urang
bisa soteh ngabedakeun anu nyieun
jeung anu dijieun
nyaeta
“Fa’il” jeung Maful mah margi
eta mahluk
anu ku urang bisa
diilikan rupina atawa conto bandinganana.
Mangka Dzat Alloh mah hanteu aya pikeun conto hiji perkara oge, jeung sifat beda teh
aya sifat lalawanana nyaeta
sifat sarua
saperti,
sarua jelema,
sarua sato,
sarua kai,
sarua pada batu,
malah jelema oge
aya anu sarua
tujuanana,
ingetanana,
saperti anu didawuhkeun dina surat Al Baqarah ayat 6.
Innalladzina kafaru syawaun ‘alaihim ‘aandzartahum
am lam tundzirhum layu’minun
“Saenyana
sakabeh anu ingkar
tina kaimanan jeung kaislaman
eta sarua bae
kana
pikiran maranehnana teh sanajan di elingan
ku maneh Muhammad maranehnana
sarua jeung hanteu
di elingan pikiranana teh jadi tetep bae
hanteu daraek Iman.”
Jadi anu numutkeun katerangan
anu sifat sarua
eta mahluk
anu ku urang
bisa dipanggihan
jadi nyatana
Dzat Alloh mah
anu kagungan
sifat beda-beda jeung anu kagungan
sifat sarua,
margi Dzat Anjeuna mah anu kagungan beresih tina sakabeh,
sifat-sifat anu tumerap
di mahlukna
karana Anjeuna
anu ngersakeun
sakabeh sifat.
Jadi lamun ngamisilkeun yen Alloh beda
eta siga pisan
Dzat Alloh teh
bisa dicita-cita atawa bisa kacipta.
Padahal Dzat Alloh mah ceuk Kateranganana.
Kullu Mahatoro
Bilbali Fallohu hilapa dalika.
“Tiap anu dikeretegkeun ku ati
mangka Dzat Alloh mah sulaya jeung kumeretegna Ati.”
Lamun ngaitikodkeun yen Dzat Alloh teh
sifat Kiyamuhu Binafsihi nyaeta
anu sundana
anu jumenengna
ku anjeun
nyaeta kuawak Ajeuna bae.
Eta lamun kitu
Dzat Alloh teh dicontokeun
siga mahluk
margi mahluk teh
aya anu jeneng
ku awakna sorangan saperti jelema
[20/2 01:30] Aing: sato-sato jeung sajabana.
Jeung
ari mahluk teh
aya jumeneng kunu lian saperti bangunan-bangunan, bangsa parabotan, kadaharan jeung sajabana.
Jadi Dzat Alloh mah sanes
anu jumenenganeun
ku Anjeun
tapi
Anjeun mah
kagungan mahluk
anu sifat jumeneng
ku Anjeun
nyaeta
ku awakna bae
jeung
anu kagungan mahluk anu sifat jeneng teh
ku awak anu lian.
Margi jenengan Anjeuna anu kaunggel dina Alqur’an
“Al Koyyum”
ari sundana
Dzat anu ngajumenengkeun,
Dzat anu ngadegkeun tegesna
Dzat Alloh teh
anu ngersakeun
sifat jeneng atawa
anu ngersakeun
sifat ngadeg”
Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh teh
sifat Wahdaniah
anu sundana
sifat bangsa hiji.
Padahal
anu sifat bangsa hiji teh eta mahluk
saperti
panon poe,
bulan,
jeung saterusna,
ari lalawannana
eta sifat bingbilangan saperti
bentang,
jelema,
sato-sato,
gunung,
jeung bentukna hiji-hiji nyaeta
hanteu nyusun juz bingbilangannana
saperti
aya sirah,
aya beuteungm
aya leungeun,
aya beuheung,
aya suku,
eta lamun kitu
Dzat Alloh teh dimisilkeun
conto panon poe atawa bulan,
saperti didawuhkeun dina surat yunus
ayat 5 :
Huwalladzi ha’alassamsa dhiyaan walqomaro nuuron
“Dzat Alloh eta
anu geus ngajadikeun panon poe
anu nyaangan jeung bulan anu aya cahayaan.”
Kumargi kitu
Dzat alloh teh
ulah dicontokeun misil sifat-sifat mahlukna karana parantos didawuhkeun dina
surat Az zukhruf
ayat 82
Subhana
robbissamwati wal ardi robbil ‘arsyi ‘
amma yashifun
“anu kagungan bersih jeung
anu mangurus
tina sakabeh perkara.”
Deui didawuhkeun dina surat Al Ikhlas
ayat 1 jeung
ayat 4
Qul huwallohu ahad “Caritakeun
ku anjeun Muhammad : ari Dzat Alloh
anu di ibadahan
ku anjeun teh jenengannana Alloh
tur anu kagungan
sifat hiji
[20/2 01:37] Aing: Walam yakullahu kufuwan ahad
“Jeung hanteu aya
ka Dzat Alloh Ta’ala pikeun contona hiji perkara oge”
Deui jenengan
anu kaunggel dina
Al Qur’an
“Wahidun” atawa
“Al Wahidu”
lamun dianggo ngundang ka Anjeuna
Ya Wahidu :
“Hey Dzat
anu ngersakeun hiji”,
jadi nyatana
Dzat Alloh mah
anu kagungan ngersakeun sifat-sifat anu tumerep di sakabeh mahluk.
Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh Ta’ala teh
sifat “Nafsiah”
anu sundana
sifat awak-awakan.
Jadi lamun kitu dimisilkeun siga mahluk margi
anu awaken atawa badanan teh
eta wujud atawa bungkeuleukannana mahluk.
Lamun nyontokeun yen Dzat Alloh mah
sifat “Nafsiah” oge hanteu katingali
jadi ana kitu yen
Dzat Alloh teh dimisilkeun siga mahluk “Jismun Latifun”
anu sundana
“mahluk waruga lemes”, padahal anu kitu teh mahluk “Nuroniah” nyaeta
mahluk bangsa cahaya nyaeta
dimisilkeun
para malaikat atawa dicontokeun
para goib saperti
Jin,
dedemit,
siluman.
Margina anu karitu teh awaken
ngan hanteu katingali anging
lamun kawenehan atawa lamun ditingali
ku panon bathin
ku badan lemes tea, margi didawuhkeun dina surat Ali Imran 185 :
Kullu nafsin
dzaiqotul maut “Caritakeun
ku anjeun Muhammad yen saban-saban
anu awakan
baris nyorang maot”
Jadi nyatana
Dzat Alloh mah
anu kagungan
sifat nafsiah
atawa
anu ngersakeun sifat bangsa awakan
nyaeta wujudna
atawa
jentulna mahluk
ari Dzat Alloh Ta’ala mah hanteu bisa dimisilkeun kana sifat mahluk,
karana deui dawuhkeun dina surat Ash Shaafaat ayat 180
Subhana
robbika robbil izati ‘amma yashifun
“Anu kagungan
maha suci
pangeran anjeun Muhammad,
Pangeran anu kagungan sifat mulya
tina sakabeh perkara
anu sok disifat-sifatkeun ku maraneh kabeh.”
Deui didawuhkeun dina surat Asy Syuraa
ayat 11
[20/2 01:48] Aing: “Hanteu aya
pikeun contona atawa misilna
ka Dzat Alloh Ta’ala mah Saperkara oge”.
Kumargi kitu
sakur anu manganut Islam kudu to’at
ka Dzat Alloh Ta’ala
didawuhkeun dina
surat Al Baqarah ayat
Wabudulloha
Walatusriku Bihi Sae’an
“Jeung maraneh kabeh ulah nyarieun babandingannana
anu nyarupakeun
ka Dzat Anjeuna saperkara oge.”
Deui didawuhkeun dina surat An Nahl
ayat 74
Fala tadhribu lillahi amsyala
innalloha ya’lamu
wa antum latu’lamun
“Mangka poma
ulah nyarieun misil maraneh kabeh
ka Dzat Alloh
karana
saenyana ari Alloh
eta anu uninga
jeung ari maraneh kabeh hanteu nyaraho.”
Atuh kumaha pibisaeun nyieun misil atawa conto kana perkara anu hanteu nyaho ?...
Ngan dugi kadieu nerangkeun
anu matak tumiba
kana kamusyrikan
ka Dzat Alloh
kumargi
boh itikod,
boh ucapan,
boh kalakuan
sareng seueur keneh
anu matak jadi musyrik.
Ieu mah sakadar panggeuing atawa paringatan
ka jalma-jalma
anu ngamaksud ninggalkeun perkara
anu matak
jadi kamusyrikan
ka Dzat Alloh Ta’ala.
Karana ari musyrik eta parantos didawuhkeun dina surat An Nisa
ayat 48 :
Innalloha
la yaqfiru an yusyroka bihi
wa yaqfiruma duna dalika liman yasau
wa man yusrik billahi faqodiftaro isyma ‘adhima “
Saenyana
Alloh Ta’ala
moal ngahampura
kanu sok nyieun conto-conto nyarupakeun
ka Dzat Anjeuna
jeung baris ngahampura kanu salian tiperkara
anu kitu mah
kasaha bae
anu dikersakeun
jeung sing saha anu sok nyontonyontokeun nyasamaan
ka Alloh Ta’ala
mangka nyata migawe dosa anu kacida gedena.”
Jeung deui
geus didawuhkeun dina suratul Lukman
ayat 13
Waidzqola
luqmanu ibnihi
wahuwa yaidzhuhu labunan latusyrik billahi inna syirka ladzhulmun ‘adhim
“jeung tatkala ngadawuh syeh lukman putrana jeung Ajeuna teh
sok ngomatar
ka putrana :
”Hey putra,
poma ulah nyasamakeun ka Dzat Alloh
saenyana anu musyrik
ka Anjeuna teh
yakni nganiaya ka dirina anu kacida gedena.”
Kumargi kitu
boh itikod,
boh pangucap,
boh panggawe
ka Dzat Alloh mah
kudu dipaham
bilih musyrik ka Anjeuna
karana ceuk keterangan
Fafhamu
Ya ayyuhal akilun
“mangka
kudu diparahamkeun
ku maraneh kabeh :
Hey inget
sasakabeh jalma
anu Ariman
mangka kudu ngalarti
tur anu pada
diayaan akal
karana geus
di dawuhkeun dina
surat Az zhukhruf
ayat 3 :
[20/2 02:03] Aing: Inna ha’al nahu qur’ana ‘arbiyal la’alakum ta’qilun
“Saenyana
kami nurunkeun kitab-kitab ku bacaan bahasa arab
supaya maraneh
pada daraek ngakalan (nu baris ngahartikeun)
ASMA HUSNA
Ayeuna
nerangkeun jenengannana
Dzat Mutlak
anu geus ngajadikeun sakabeh mahluk
anu disebut
lapad Jalalah
nyaeta Alloh.
Ari Alloh
eta alam,
karana ceuk keterangannana.
Allohu a'lamun
alal mabud bihakki.
“Ari Alloh
eta hiji alam
kana Dzat anu wajib diibadahkeun kusabenerna.”
Kumargi
Alloh eta hiji alam tegesna
hiji ciri atawa
hiji alamat atawa
hiji address.
Jadi Alloh
eta hiji jenengan,
ari eta jenengan
mahluk keneh
ngan
jenengan Dzat Mutlak anu kagungan
sakabeh mahluk mah
eta mahluk kodim
tegesna
anu dijadikeun pangheulakeun.
Saperti urang mimiti solat
maca takbiratul ihram nyaeta
maca Allohu Akbar
anu sundana
Alloh anu
kagungan Agung atawa Alloh anu
ngersakeun agung. Atawa
Alloh anu
ageung hampura.
Eta kalimah teh
hiji ciri (hiji alam)
karana
anu kagungan ciri mah nyaeta
didawuhkeun dina
surat Al an’am
ayat 79 :
Inni wajahtu
wahiya lilladi
fathoras samawati
wal ardo hanifan
wama anna minal musrikin.
“Sayaktosna
abdi madep
kana undang-undang Dzat
anu ngajadikeun
sakabeh langit jeung bumi
abdi sumerah pisan sareng
abdi sanes nyasamaan ku ieu pituduh”.
Jadi yakin yen
anu kagungan alam mah Allohu Akbar
nyaeta
Dzat anu ngajadikeun sakabeh alam
langit jeung bumi
tegesna mah
nyaeta
Dzat
anu ngajadikeun
sakabeh alam atawa
anu kagungan
sakabeh mahluk.
Barang ari Alloh mah
aya mimitina
tegesna aya asal usulna nyaeta
ari asalna Alloh eta
Lahun
sanggeus ditambah
alif
jadi
Ilahun,
terus
di laan tanwinna
sarta ditambah ku
alif
jeung
lam
nyaeta
di panjingan
ku atangrip
ngaran
taphim
cara kamaripatan
jadina
Al Ilahun,
terus
di Idgomkeun
nyaeta
hurup lam
anu tiheula
di tasjidkeun
kana
hurup lam
anu pandeuri
jadi
Alloh,
tah kitu eta teh
mimitina atawa
asal usulna
jeung ari
Alloh
eta aya sasamana tegesna
aya bangsana
saperti anu geus didawuhkeun dina
surat Tahaa
ayat 8
Allohu la ilaha illa huwa lahul asmaul husna
“Ari Dzat Alloh
eta hanteu aya deui pangeran anu wajib
di ibadahan
ku sabenerna
anging
Dzat Anjeuna bae
tur anu kagungan Anjeuna teh pirang-pirang jenengan anu aralus.”
Barang seueurna
eta jenengan
nyaeta
sasamana Alloh tea
ka unggel tina
kitab istirobadi Innaddatallohi Ta’ala Arba’atun ala pismin
“saenyana
Dzat Alloh Ta’ala
eta aya opat rebu jenengannana.”
Barang eta kabeh jenengan-jenengan teh lain meunang ngajenengkeun mahluk tapi
estu kengin ngajenengkeun Anjeuna bae,
sarta eta kabeh jenengan aralus kabeh
pada Jalajalahu
tegesna sami
pada maha luhur kabeh pada agung kabeh hanteu aya anu hina hanteu aya aya bedana ngan
pada beda lapadna wungkul
karana ceuk katerangan : Abtadiul Imla
abismidatil aliyah
“Ngawitan cumarios kalawan jenengan bangsa maha luhur.”
[20/2 02:11] Aing: Ngan aya jenengan
anu pangmashurna
anu kaunggel dina
AL Qur’an
sarta anu lazim
disebut eling
kana eta jenengan nyaeta
jenenganana
numutkeun katerangan :
Wallohul asmaul husna wa asharuna
lapadlul Jalalah
wa huwallohu
“jeung kagungannana teh pirang-pirang jenengan anu aralus
jeung ari
anu pangmashurna
eta jenengan
lapad jalalah
nyaeta
Alloh.”.
Barang ari
Alloh
eta ceuk keterangannana :
Allohu
Ismunkli
Dzatil wajibil wujud
“ari
Alloh
eta hiji jenengan
kana Dzat anu wajib ayana eta jenengan”
Barang ari eta jenengan kabeh diterangkeun dina kitab Istirobadi nyaeta :
Di sawarga
aya 1000 jenengan
Di Naraka
aya 1000 jenengan
Di Langit
aya 1000 jenengan
Di Alam Dunya
aya 1000 jenengan
Jumlahna kabeh
aya 4000 jenengan
Ari anu 1000 jenengan anu aya di alam dunya nyaeta
di daratan aya 400
jenengan
dilautan aya 600 jenengan.
Ari sakabeh jenengan anu di alam dunya kaunggel dina :
kitab jabur aya 300 jenengan
kitab Taurat aya 300 jenengan
kitab Injil aya 300 jenengan
kitab Al Qur’an aya 100 jenengan
Jadi
jumlah saeusining
eta jenengan kabeh digundukeun
diserat dina
kitab Hirjijaosah
aya 1000
punjul 1 jenengan,
lamun hanteu aya jenengan Anjeun sakabeh perkara
anu aya dibumi.
Jeung moal madorot atawa ruksak sakabeh perkara anu aya dilangit jeung dibumi.
Ari Dzat Anjeuna teh
anu kagungan
sifat ngadangu tur
anu kagungan
sifat uninga.
Barang anu jadi tawis dina Al Qur’an
aya 100
punjul 1 jenengan
nyaeta
di deui digundukeun
nu diserat
disebut du’a
Asmaul Husna.
Aya oge anu nyebut
Hijib Alamdaruna.
Nya ieu lapad :
[20/2 02:22] Aing: bismillahirrohmanirrohim
1. Allohuma inni As aluka Ya Jabbaru,
Ya Hakimu,
Ya koharu,
ya Wadudu,
Ya Salamu
taparodat
pijubbarutika
bihikmatika
ya koharu
takoda
sat aniddana ati
wal amsali
ya wadudu
ya mu’ta ali
laillaha illa anta
ya allohu
ya rohmanu
ya rohimu.
2. Ya maliku.
Yakudusu,
ya muhaeminu,
ya ajiju,
ya jabbaru.
ya salamu,
ya muminu,
3. Ya mutakabbiru,
ya kholiku,
ya bari’u.
ya musowiru,
ya goparu,
ya koharu,
ya wahabu,
ya rojjaku
ya pattahu
ya alimu.
4. Ya kobidu,
ya basitu,
ya hofidu,
Ya Rofi’u,
Ya Muiju,
Ya Mudillu,
Ya Samiu,
Ya Basiru.
5. Ya Hakamu,
Ya Adlu,
Ya latifu,
Ya Kobiru,
Ya Halimu,
Ya Adimu,
Ya Gofaru,
Ya Sakuru.
6. Ya Aliyyu,
Ya Kabiru,
Ya Hafidu,
Ya Mukitu,
Ya Hasibu,
Ya Jaulu,
Ya Karimu,
Ya Mujibu,
Ya Musiu,
Ya Hakimu.
7. Ya Wadudu,
Ya Majidu,
Ya Baisu,
Ya Sahidu,
Ya Haqqu,
Ya Wakilu,
Yakowiyyu
Ya Matinu.
8. Ya Waliyu,
Ya Hamidu,
Ya Muhsi,
Ya Mubdiu,
Ya Muhyi,
Ya Mumitu,
Ya Hayu,
Ya Koyyumu.
9. Ya Wajidu,
Ya Majidu,
Ya Wahidu,
Ya Ahadu,
Ya Somadu,
Ya Kodiru,
Ya Muktadiru,
Ya Mukoddimu,
Ya Muahiru,
Ya Awwalu,
Ya Ahiru,
Ya Dohiru,
Ya Batinu,
Ya Waliyyu,
Ya Muta Ali.
10. Ya Barru,
Ya Tawwabu,
Ya Munimu,
Ya Muntakimu,
Ya Aduwwu,
Ya Roudu,
Ya Malikul Mulki,
Ya Dzal Jalali Wal Ikrom.
11. Ya Muksitu,
Ya Jamiu,
Ya Goniyyu,
Ya Mugni,
Ya Muti,
Ya Maniu,
Ya Doru,
Ya napiu,
Ya nuru.
12. Ya Hadi,
Ya Badiu,
Ya Bakki,
Ya Wakisu,
Ya Rosidu,
Ya Soburu.
13. As Aluka,
Bisamaikal,
Husna Ma Alimtu,
Minna wam lam alam antaspirli dunubi, watastar ujubi waksifli, kurubi ya jabbaru,
ya koharu
bijahinnabiyil
muhtar
as aluka
bisamaikal
adimi
antahfadna
hafidun
salamun
bihakki
balhuwa
kuranun
majidun
filaohim mahfud walahaola
walakuwata
illa billahi
aliyyil adim.
[21/2 13:17] Aing: Asal Muasal
Nabi Adam
Diterangkeun ku Hadits
Asal na Nabi Adam teh
tina opat (4) perkara, nyaeta :
1. Aci Bumi
2. Aci seuneu
3. Aci Cai, jeung
4. Aci Angin
Ari
Aci Bumi,
Aci Seuneu,
Aci Cai jeung
Aci Angin teh
asal timana?
Diterangkeun ku hadits nyaeta tina
“Nur Muhammad”
Cahaya Opat Perkara, nyaeta :
1. Cahaya Beureum
Hakekatna Seuneu.
2. Cahaya Koneng
Hakekatna Angin
3. Cahaya Bodas
Hakekatna Cai
4. Cahaya Hideung
Hakekatna Bumi
Ari Nur Muhammad
asal ti mana? :
Eta oge diterangkeun
ku Hadits
nyaeta asal ti :
Nur Maha Suci,
nyaeta tina
Johar Awal tea.
Tah semet eta buntu.
Diterangkeun
ku Hadits jeung
Al-Qur’an,
eta
Johar Awal teh
bibitna
tujuh (7) Bumi
tujuh (7) Langit
sarawuh eusina kabeh.
Jadi mana kitu
ceuk dalil
asal ti Allah teh
Gulungan Dat jeung Sifat na Nu Maha Suci.
Kakarak jenengan
Allah Ta’ala atawa
Asma Allah.
Alif, Lam, Ha, jeung Panasjid.
- Cahaya Beureum
jadi Hakekatna
lapadz : ALIF
- Cahaya Koneng
jadi Hakekatna
lapadz : LAM Awal
- Cahaya Bodas
jadi Hakekatna
lapadz : LAM Akhir
- Cahaya Hideung
jadi Hakekatna
lapadz : TASJID
Jadi Karek
ALIF, LAM, LAM, HA,
kitu ceuk katerangan,
jadi eta cahaya
anu kasebut diluhur teh
anu disebut ISMU DAT tea hartosna
Asma Dat Laesa Kamislihi atawa
Asma Nu Maha Suci.
Ceuk dina ahli padzikiran mah nyaeta
Latipah Tea.
Tah engke teh
kudu bisa balik deui
ka dinya,
numatak kacida
kudu dipikanyahokeun
ti ayeuna,
geura susul tarekatna
anu bisa miceun Hijabna atawa
Pepedut Pipinding
anu matak jadi Moekeun kana Dat Sifatna Allah Ta’ala.
Sing kapanggih jeung Hakekatna
Tasjid Muhammad
anu aya
dina wujud urang pribadi.
Tah eta anu bisa atawa konci Muhammad
anu bisa ngubrak ngabrik Hijabna ka Allah Ta’ala.
Upama kapanggih
Insya Allah tangtu urang bisa nyumponan
kana basa
Inna Lillahi
Wa Inna Ilaihi Raji’un,
awata
basa sunda na mah
Mulih ka Jati
Mulang ka Asal.
[21/2 13:30] Aing: Ari
Mulih ka Jati :
Rasa Jasmani
anu ayeuna keur di pake balik deui karasa tadi
keur waktu aya
dina
NURULLAH (JOHAR AWAL).
Ari Mulang ka Asal :
nyaeta
Jasmani urang
jadi asalna deui
ngajadi
Nur Muhammad,
jadi :
Cahaya Beureum,
Cahaya Koneng,
Cahaya Bodas,
Cahaya Hideung.
Samangsa-mangsa balik
ka Asal
nya ngarana
Sampurna :
Beak beresih,
beak Rasa
beak Jasmani.
Mimiti mun rek neangan Pangeran (Allah Ta’ala)
aya dawuhan
Keng Jeng Nabi
Muhammad SAW :
“Mantalabul Maulana
Bi Gairihi Napsihi
Pagodala Ba’ida”
anu hartosna :
Saha-saha jalma
neangan Pangeran (Allah) kalura tina dirina sorangan, mangka satemen-temen na eta si jalma kasasar hirupna. Karana
dina tekadna pangrasana manehna jauh jeung
Allah Ta’ala.
Padahal aya dalil na : “Wanahnu Akrobu
Ilaihi Min Hablil Warid”.
Anu hartosna :
Kami (Allah)
geus teu aya deui diantara maraneh sakabeh,
sanajan diibaratkeun
urat beuheung jeung beuheung maneh pribadi oge
masih keneh dekeut kami (Allah).
Nu matak Manusa
leuwih di Mulyakeun
ku Allah Ta’ala
batan makhluk anu sejena.
Kapan aya deui dalilna kieu :
“Man Arapa Napsuhu
Pakod Arapa Rabbahu”.
Anu hartosna :
Saha-saha jalma
nu geus nyaho diri sorangan, geus tangtu
nyaho ka Pangeran (Allah).
“Waman Arapa Rabbahu Pakod Jahilna Napsuhu”.
Anu hartosna :
Jeung saha-saha jalma
anu geus nyaho
kaPangeran (Allah),
tangtu ngarasa bodo dirina,
karana tangtu kaharti.
Si jasad moal bisa
usik malik
lamun teu daya upaya Pengeran (Allah).
Sidik ieu jasmani
jadi ruksakna,
anu matak urang ngaji teh ulah ngaji kitab
anu keuna ku ruksak bae,
tapi
kudu ngaji kitab
anu langgeng.
Kapan ceuk hadits na oge kieu :
“Ikro Kitab Baka
Kapa Binap Sika
Ayarama Alaika Kasiba”.
Anu hartosna :
Maneh kudu ngaji kitab
anu langgeng,
nya kudu ngaji kitab langgeng anu aya
di diri sorangan.
Geura teangan
Kodrat Irodat Pangeran (Allah) teh
dina diri sorangan.
Jeung
leuwih nyata Tingalina Pangeran (Allah) teh
dina diri sorangan.
Jeung
leuwih nyata Danguna Pangeran (Allah) teh
dina diri sorangan.
Jeung
leuwih nyata Pangandika Pangeran (Allah) teh
dina diri sorangan.
Karana aya dalil :
“Wahua Maakum
Ainama Kuntum”.
Anu hartosna :
Allah Ta’ala teh
ngabarengan bae
ka umat-umat sakabeh dimana bae maneh aya
kami (Allah) didinya aya.
Tapi sategesna
ngaran dibarengan
ku Allah Ta’ala teh
ku
Kodrat
Irodatna Jeung
Elmuna.
Kapan sidik dina
sifat 20 oge
geus nga rangkep
- Aya
“Hayat” sareng “Hayan” : (Hayat hartosna Hirup, Hayan hartosna Nu Hirup)
- Aya
“Basar” sareng “Basiron” : (Basar hartosna Ningali, Basiron hartosna Nu Ningali)
- Aya
“Kalam” sareng “Mutakaliman” :
(Kalam hartosna Ngucap, Mutakaliman hartosna Nu Ngucap)
- Aya
“Kudrat sareng “Irodat” : (Kudrat hartosna Kawasa, Irodat hartosna Nu Kersa)
Naon bae
nu kawasa
dina diri urang teh?
Teu aya deui iwal ti
Hirup,
buktina geuning bisa usik.
Ari
Irodat hartosna Kersa, nyaeta buktina
Panon bisa Ningali,
Cepil Bisa Ngadangu, Pangambung Bisa Ngangseu,
Baham Bisa Nyarita.
Tuh Gening sidik
teu pisahna teh
ayeuna mah atuh,
ngan kari
neangan barangna bae.
Siga naon
sipat Kodrat atawa
sipat Hirup teh?
Wajib pisan kapanggihna, supaya
kaharti jeung karasana,
ulah ukur percaya
kana bejana bae,
kudu yakin ku sorangan.
[22/2 21:44] Aing: al islam
Tauhid (Arab :توحيد),
adalah konsep
dalam aqidah Islam
yang menyatakan
keesaan Allah.
Tauhid
menurut (salafi) dibagi menjadi 3 macam
yakni
tauhid ru-bubiyah,
tauhid uluhiyah dan
tauhid Asma wa Sifat.
Mengamalkan tauhid
dan menjauhi syirik merupakan konsekuensi dari kalimat syahadat
yang telah diikrarkan
oleh seorang muslim.
Pembagian tauhid :
Rububiyah
Beriman bahwa
hanya Allah
satu-satunya Rabb
yang memiliki, merencanakan, menciptakan,
mengatur,
memelihara,
memberi rezeki, memberikan manfaat, menolak mudharat serta menjaga seluruh Alam Semesta.
Sebagaimana terdapat dalam Al Quran
surat Az-Zumar
ayat 62 :
"Allah menciptakan
segala sesuatu dan
Dia memelihara
segala sesuatu".
Hal yang seperti ini
diakui oleh seluruh manusia, tidak ada seorang pun
yang mengingkarinya.
Orang-orang
yang mengingkari hal ini, seperti kaum atheis,
pada kenyataannya
mereka menampakkan keingkarannya hanya karena kesombongan mereka.
Padahal,
jauh di dalam lubuk
hati mereka,
mereka mengakui bahwa tidaklah alam semesta ini terjadi kecuali
ada yang membuat dan mengaturnya.
Mereka
hanyalah membohongi
kata hati mereka sendiri.
Hal ini sebagaimana
firman Allah
“Apakah mereka diciptakan tanpa sesuatu pun ataukah mereka yang menciptakan? Ataukah mereka
telah menciptakan langit dan bumi itu?
sebenarnya mereka
tidak meyakini
(apa yang mereka katakan).“
(Ath-Thur: 35-36)
Namun
pengakuan seseorang terhadap
Tauhid Rububiyah ini tidaklah menjadikan seseorang beragama Islam karena
sesungguhnya orang-orang musyrikin Quraisy
yang diperangi Rasulullah mengakui dan meyakini jenis tauhid ini.
Sebagaimana firman Allah, “Katakanlah:
‘Siapakah
Yang memiliki langit
yang tujuh dan
Yang memiliki ‘Arsy
yang besar?’
Mereka akan menjawab: ‘Kepunyaan Allah.’ Katakanlah:
‘Maka apakah kamu
tidak bertakwa?’
Katakanlah:
‘Siapakah yang
di tangan-Nya berada kekuasaan atas
segala sesuatu sedang
Dia melindungi,
tetapi tidak ada yang dapat dilindungi dari -Nya,
jika kamu mengetahui?’ Mereka akan menjawab: ‘Kepunyaan Allah.’ Katakanlah:
‘Maka dari jalan manakah kamu ditipu?’”
(Al-Mu’minun: 86-89).
[22/2 21:49] Aing: Uluhiyah/Ibadah
Beriman bahwa
hanya Allah semata
yang berhak disembah,
tidak ada sekutu bagiNya. "Allah menyatakan bahwa tidak ada Tuhan
(yang berhak disembah) selain Dia
yang menegakkan keadilan.
Para malaikat dan
orang orang yang berilmu (juga menyatakan demikian).
Tidak ada Tuhan
(yang berhak disembah) selain Dia
yang Mahaperkasa lagi Maha Bijaksana"
('Ali 'Imran: 18).
Beriman terhadap
uluhiyah Allah
merupakan konsekuensi dari keimanan
terhadap rububiyahNya.
Mengesakan Allah
dalam segala macam ibadah yang kita lakukan.
Seperti
salat,
doa,
nadzar,
menyembelih,
tawakkal,
taubat,
harap,
cinta,
takut
dan berbagai
macam ibadah lainnya.
Dimana kita
harus memaksudkan tujuan dari kesemua ibadah itu hanya kepada Allah semata.
Tauhid inilah
yang merupakan inti dakwah para Rasul
dan merupakan tauhid
yang diingkari
oleh kaum musyrikin Quraisy.
Hal ini sebagaimana
yang difirmankan Allah mengenai perkataan mereka itu
“Mengapa ia menjadikan sesembahan-sesembahan itu
Sesembahan Yang Satu saja?
Sesungguhnya ini benar-benar suatu hal
yang sangat mengherankan.”
(Shaad: 5).
Dalam ayat ini
kaum musyrikin Quraisy mengingkari
jika tujuan dari
berbagai macam ibadah hanya ditujukan untuk
Allah semata.
Oleh karena
pengingkaran inilah
maka mereka dikafirkan
oleh Allah dan Rasul-Nya walaupun
mereka mengakui bahwa Allah adalah satu-satunya Pencipta alam semesta.
[22/2 21:55] Aing: Asma wa Sifat
Beriman bahwa
Allah memiliki nama dan sifat baik (asma'ul husna) yang sesuai
dengan keagunganNya.
Umat Islam
mengenal 99 asma'ul husna yang merupakan
nama sekaligus sifat Allah.
Tidak ada tauhid mulkiyah
Tauhid itu ada 3 macam, seperti yang tersebut di atas dan tidak ada
istilah Tauhid Mulkiyah ataupun Tauhid Hakimiyah
karena istilah ini
adalah istilah yang baru.
Apabila yang dimaksud dengan Hakimiyah itu adalah
kekuasaan Allah Azza wa Jalla,
maka hal ini sudah masuk ke dalam kandungan
Tauhid Rububiyah.
Apabila yang dikehendaki dengan hal ini adalah pelaksanaan hukum Allah
di muka bumi,
maka hal ini sudah masuk ke dalam Tauhid Uluhiyah, karena hukum itu
milik Allah Subhanahu
wa Ta'ala
dan tidak boleh
kita beribadah
melainkan hanya kepada Allah semata.
Lihatlah firman Allah
pada surat Yusuf
ayat 40.
[Al-Ustadz Yazid bin
Abdul Qadir Jawas]
[Disalin dari
kitab Syarah Aqidah
Dalil Al-Qur'an
tentang
keutamaan &
keagungan tauhid
Allah Subhaanahu
Wa Ta'aalaa berfirman:
"Dan sesungguhnya
Kami telah mengutus rasul pada tiap-tiap umat
(untuk menyerukan): Sembahlah Allah (saja),
dan jauhilah Thaghut itu"
(QS An-Nahl: 36)
"Padahal mereka
hanya disuruh menyembah Tuhan Yang Maha Esa;
tidak ada Tuhan
(yang berhak disembah) selain Dia.
Maha Suci Allah
dari apa yang mereka persekutukan"
(QS At-Taubah: 31)
"Maka sembahlah Allah dengan memurnikan ketaatan kepada-Nya. Ingatlah,
hanya kepunyaan Allah-lah agama yang bersih
(dari syirik)"
(QS Az-Zumar: 2-3)
"Padahal mereka
tidak disuruh kecuali
supaya menyembah Allah dengan memurnikan keta`atan kepada-Nya
dalam (menjalankan)
agama dengan lurus"
(QS Al-Bayinah: 5)
H.Diin Agusta (Abiuta).Banten di 18.31.00
[5/3 11:53] Aing: PATAKONAN
JATI NING MANUSA
Ari salira timana?
Ti karesa
Arek kamana?
Arek ka pasar Alloh
Ari mulang kamana?
Ka kersaning Alloh
Naon nya tutunggangan?
Kuda dawung Raskati,
rasa bulu napas
Naon rahabna?
Syahadat,
Sholawat
Naon kadalina?
Iman
Tohid
Marifat
Islam
Naon Ambeuna?
Rukun agama Islam
Naon Sakawedina?
Panarima
Naon cambukna?
Eling ka jisim,
heman ka Badan
Ari Jisim jeung saha?
Jeung karesa
Saha nya Ibu?
Tunggaling Iman
Saha nya rama?
Ki Pangawasa
Saha nya ngaran?
Pancerning Iman
Ari Salira Islam lawas,
Islam Anyar?
Lain Islam Lawas,
lain Islam anyar,
tp Islam ti Qudrotulloh,
Anut pangkon
Kanjeng Gusti Sinuhun
Ti mana Zaman?
Ti Qudrotulloh
Ti mana Asal?
Ti Nurulloh
Naon bawana?
Raos
Ka mana jalan?
Ngabedah Lawang Sahadat
Saha nya ngaran?
Rasa
Ti Mana Zaman?
Ti banyu Mukmin, Qudrotulloh,
ing talaga kalkautsar, palataran ti swarga
nagara bumi Sampurna
Ka saha nya ngaratukeun?
Ka Ratu Adil Dana Rasa Panembahan Madu Rasa
Ka Saha nya mangeran?
Ka Pangeran Dzohir (Hua-dzoohiru),
Ka Pangeran Bathin (wa-l bhaatthinu),
Pangeran Dunya Akherat, (Hua-al Awwalu wa-l Aakhiru)
Ari salira Usik ku naon?
Usik ku Nabi,
usik ku Wali,
Dzat Muhammad.
Ka mana nya sujud?
Ka nu Agung
pangatur tangtu,
nu tunggal lan manunggal, katunggalan Agama
Kanjeng Nabi Muhmmad
Ku maha nya ngaran?
Syahadat inten-inten ing Manusa,
lulungguhna di Pulo Napas, nu hurip teu keuna ku pati, nu langgeng salawasna
Di mana nya lungguh?
Di heuleut beurang,
heuleut peuting,
Alam padang poe panjang, nagara tunjung sampurna, keur nitih di gedong samar, kurungan Kai Muhamnad,
nu langgeng teu keuna ku owah,
tetep langgeng jeung karesa anu tunggal jeung Salira
Sabaraha rambut salira?
Tili ratus tilu puluh tilu rebu tilu ratus tilu puluh tilu, tunggal jeung karesa
Sabaraha waos Salira?
Tilu puluh tilu, tunggal jeug karesa
Cing kumaha nyatana
dina Allohu Akbar?
Al Insanu sirriy,
Wa Ana sirruhu,
tegesna manusa eta
rasa Isun nyatana Hu, sariring Syahadat:
AL WUJUUDU
BI WUJUUDIHI;
Aing jeung Sia.
[5/3 12:55] Aing: RAHASIA ALIF
MAKNA RAHASIA ALIF
Alif Mutakalimun ARIF berupa sinar atau
nur terang,
tidak berwarna.
Alif Mutakalimun HAQIQI berupa nur
berwarna merah
bernama NARUN .
Alif Mutakalimun WAHID berupa nur
berwarna putih
bernama TUROBUN .
Alif Mutakalimun WAHDAD berupa nur
berwarna hijau kebiru-biruan bernama MA'UN .
Alif Mutakalimun KHAIRI berupa nur
berwarna kuning yang bernama HAWA'UN .
Alif MUTAKALIMUN ARIF merupakan ALIF
yang berkedudukan
sebagai imam dari 4 Alif .
Alif Mutakalimun Haqiqi membawa kelompok
sifat Allah
yaitu NAFSI'AH.
Alif Mutakalimun Wahid membawa kelompok
sifat Allah
yaitu SALMIYAH .
Alif Mutakalimun Wahdad membawa kelompok
sifat Allah
yaitu MA'ANI .
Alif Mutakalimun Khairi membawa kelompok
sifat Allah
yaitu MA'NAWIYAH.
Lafad Allah
mempunyai tajwid
yang terdiri dari
5 Alif yaitu:
1. Alif awal
disebut
Alif Mutakalimun Arif
2. Alif kedua
disebut
Alif Mutakalimun Haqiqi
3, Alif tengah
disebut
Alif Mutakalimun Wahid
4. Alif keempat
disebut
Alif Mutakalimun Wahdad
5. Alif akhir
disebut Alif Khairi.
Tanda harakat
pada tulisan MUHAMMAD
dhammah
terletak dimulut fathah terletak dibahu tajwid terletak diperut dhammah terletak diantara dua kaki .
Khusus mengenai tajwid sebenarnya terdiri
dari lima ALIF
yang merupakan simbolis dari hawa nafsu manusia
Alif pertama Nafsu Amarah
Alif kedua Nafsu Sawiyah atau Supiah
Alif tengah yang memimpin NUR MUHAMMAD
Alif keempat
Nafsu Mutmainah
Alif kelima
Nafsu Luamah atau Aluamah .
menurut ilmu nahwu
kalimat MUHAMMAD itu
jika diterjemahkan dalam bahasa melayu riau adalah MANUSIA.
[5/3 13:01] Aing: huruf MIM awal
yaitu kepala
huruf HA
yaitu bahu
huruf MIM tengah
yaitu perut
huruf DAL
yaitu dua kaki.
jadi lafad MUHAMMAD
yaitu gambar raga,
jasmani,
wadah atau jasad manusia yang sedang terlentang, Sedangkan tanda harakatnya adalah batin manusia.
Dan inilah
cara menyelaraskan
Ilmu Alif,
karna Alif sejati
adalah Alif tanpa baris,
Alif sejati mengandungi rahasia seluas alam ini,
Dari Alif
semua huruf terbentuk .
Tentang Alif
falsafahnya sangat luas, InsyaAllah mudah-mudahan dengan mengamalkannya engkau akan dibimbing untuk memahami rahasia disebaliknya
..............................
CARANYA :
1. Posisi boleh duduk
bersila, atau duduk di
kursi dengan tegak tapi
rileks,
Tangan letakan diatas
paha dengan tapak
tangan menghadap ke
atas
2. Baca ( a'uzubillah...),
basmalah,
syahadat dan
selawat
masing-masing 3x.
3. Berdoa,
" Ya Allah ya Tuhanku
Yang Agung,
BUKA-kanlah hambaMu
yang kerdil ini akan
rahasia Ilmu Alif,
izinkan hambaMu
mengakses dan
memanfaatkan Energy Alif
secara sempurna untuk
kebaikan diriku dan seisi
alam ini,
Bimbinglah diriku
sepanjang penyelarasan
ini dan juga sepanjang
pengamalan ilmu
ini....
amin. Alhamdulillah3x".
4. Afirmasi penyelarasan,
"aku sedang menerima
penyelarasan Energy Alif
secara sempurna.
Terjadilah dengan izin,
rahmat dan kuasa Allah".
5. Meditasi 20-30 minit
dengan senyum, rileks
dan pasrah.
6. Sudahi dengan beryukur
kepada Allah.
..............................
NOTA :
Tidak kira apapun yang engkau lihat atau sensasi yang engkau rasakan, tetap senyum, rileks dan pasrah kepada Allah.
-
Lalu visualkan atau bayangkan huruf alif tegak bersinar putih terang menjulang dari cakra dasar atau hujung tulang ekor ke cakra mahkota atau ubun-ubun.
-
Sepanjang proses meditasi, pastikan tubuh engkau benar-benar rileks tanpa ada otot yang tegang agar energy Alif dapat mengalir dengan harmoni ke seluruh sistem energy mu. Senyum dengan manis agar cakra jantung mu terbuka lebar memancarkan cinta dan kasih yang tulus yang akan semakin memurnikan dan meningkatkan getaran energy di tubuh mu, Pasrah kepada Allah agar engkau kekal dalam rahmatNya, terbimbing dengan ilmuNya
[5/3 20:38] Aing: WUJUD PATIHAH
1—ALHAMDU
BADAN
NABINYA IBRAHIM
2.LILAHI.
ATI
3.ROBBIL
NYAWA
NABINYA YAKUB
4.ALAMIINA
RASA
NABINYA DAUD
5—AROHMAN
CAHAYA
NABINYA SULAIMAN
6—NIROHIM
KULIT
NABINYA AYUB
7—MALIKI
GEUTIH
NABINYA YUSUP
8—YAUM-
URAT-
NABINYA-MUSA
9—MIDDIN-
KUKU-
NABINYA-HARUN
10—IYAKA-
DAGING
NABINYA-JAKARIA
11—NAKBUDU-
BULU-
NABINYA-YAHYA
12—WAIYA-
SIRAH-
NABINYA-ISA
13—KANASTAIN-
PANGGUCAP.
NABINYA-ILYAS
14—IHDINAS-
IRUNG-
NABINYA-ISMAIL
15—SIROTOL
CEUPIL-
NABINYA-YUSA
16—MUSTAKIM--
PANON-
NABINYA-YUNUS
17—SIROTOL-
KALILIPA-
NABINYA LUT
18—LADINA-
BAYAH-
NABINYA NUH
19—AN AMTA-
HAMPRU-
NABINYA-IDRIS
20—ALAIHIM-
JAJANTUNG-
NABINYA- HUD
21—GOIRIL-
BABALUNG-
NABINYA-SUEB
22—MAGDUBI-
SUMSUM-
NABINYA-SOLEH
23—ALAIHIM-
LEUNGEUN-
NABINYA-DZULKIPLI
24—WALABDOLIN-
SUKU-
NABINYA-ADAM
KANYATAAN NA RUPA
25 NABI MUHAMMAD
[6/3 12:49] Aing: WAHDAT AL WUJUD (MANUNGGALING/ GULUNGNA KAULA GUSTI)
Wahdatul Wujud
di Indonesiakeun jadi kesatuan eksistensial (numutkeun Dr.Nurcholis Madjid).
Di jawa mah dijelaskeun
ku kecap
manunggaling kawula gusti,
tapi di sunda kampung mah istilahna teh
(leuwih merenah jeung leuwih nunjukeun kana hasil) nyaeta:
Gulung na
abdi jeung gusti
nepi ka ngagalunggung.
Sabenerna
keur di sunda mah,
ieu penjelasan
wahdatul wujud ku kecap manunggaling kawula gusti -nu (ditambahan)
sing nepi
ka ngagalunggung- teh ‘mere arahan’ kana
kumaha sabenerna ahlak jelema dina tohid (tauhid).
Manunggaling
kaula (abdi) gusti –
mimitina kudu aya dua (alam midua)
nyatana
aya abdi
aya gusti.
Jadina teh...
Alus gusti sabab
abdina alus,
goreng gusti sabab
abdina ge goreng.
Alus abdi sabab
gustina alus,
goreng abdi sabab
goreng gustina.
Pan cenah ge
kalahutan bijil lamun kanasutan na enya.
Lahut ngaridoan
mere hidayah berkah jeung rohmat sabab
nasutna aslamtu.
Lahut kejem ngantep ngahukuman sabab
nasutna nolak nambalang (kafir).
Pan cenah ge
loba kapanggih abdi rujit sabab
salah muhit nu jadi gustina.
Loba nu ngajadikeun
hawa nafsu jadi
(ilah) gustina.
Matakna....
Kudu hurip gusti waras abdi. Ka cai jadi saleuwi
ka darat jadi salebak sabobot sapihanean.
Kudu daek jadi abdi meh loba gusti keur maneh,...
tong embung jadi gusti ngeunah jadi lawang kahadean
lamun loba abdi
nu butuheun..
Pek pambrih
pek nuhun lamun perlu;
Pek bere
pek cekel lamun boga
(tingal dongeng Sang Sulaeman dina qur’an)
Lain kitu gawena kahadean?
TAPI,
TONG NGAKU gusti
bisi keur teu kaseundeuhan (kawas nu ngaku turunan menak (lain menak)...
ari hirup walurat) ...
nu cilaka diera-era mah maneh....
TONG NGAKU ngaku abdi agul boga gusti....
bisi keur teu diaku
(pamenta keur teu dikabul)...
nu era belehem mah maneh...
dinaha-naha.
Sing boga...
tata titi duduga peryoga; migawe haphap ngendag-ngendag memeh luncat nuturkeun alam batur,
tulaten nurutan sireum tarapti kawas titinggi meh seukeut duduga miyuni gagak
dina nempatkeun
kaabdian
kagustian.
Ulah melengkung
bekas nyalahan
sarosopan teu pantes mernahna....
nu era cilaka mah
maneh keneh
maneh keneh....
da maneh nu nandangan.
[6/3 13:03] Aing: Abdi lawan Gusti
Lamun urang ningal
dina basa sapopoe....
Kecap abdi
dipake dina
alam tata
alam semu,
pihak “abdi”
nempatkeun sahandapeun (jauh-anggang ti)
pihak ka dua
nu dianggap ‘gusti’ na.
Gawe kitu sabab:
• Pihak ka hiji
ku ngaku nempatkeun
jadi ‘abdi’ teh
ngarepkeun /boga pamrih ‘kagustian’
bijil ti pihak ka dua.
Ari kagustian
nyatana gambaran /’manifestasi’/perwujudan Asmaul Husna nu rupa rupa-kayaning ngabulkeun pamenta, berehan,
nganteur kahayang,
tempat nyalindung,
tempat kanyaho,
adil ngahukuman..
jrrd.
Ari kaabdian
kudu sabar,
kudu daek menta,
teu guminter,
kudu tawakal (nyanggakeun kumaha gusti),..
tungtungna ning
sok ngaromong sadaya-daya.
Shalatna
(do’ana/pamenta na)
ge sok disarebut sembahyang...
nyembah ka hyang...
da rumasa jadi abdi
( tingal –
“shalat kami aya 4”).
Migawe
sabab geus kuduna kitu/
sabab sieun/sabab era/sabab asa katitah ku gusti nu salilana moncongok bae.
Ari ka abdian
kudu handap asor,
nyarita kudu lemes,
jrrd..jrrd.
Ari ka gustian cenah
kudu balabah,
berehan,
murah congcot
hambur bacot,
jrrd..jrrd.
Lamun manggih abdi
teu boga adeuh
sok tara dekeut jeung gusti.
Lamun gusti
kored keked
moal loba aya abdi
nu deukeut
jst..jst..jst.
(Undak usuk basa
lemes kasar nu lengkep pakeun mernahkeun maneh dina ‘komunikasi’ ku, misalna,
basa lemes heula
ka nu anyar pinanggih/nyaluyukeun jeung alam
nu diajak komunikasi
di sunda
sabenerna cara maju-
‘highly civilised’
hiji budaya)
Nu parerceka tarapis
dina ngolah nempatkeun budi
basa
rasa
rumasa...
loba meunangna. ..
Lamun ka jelema
urang handap asor
(jadi abdi)...
sok kaluar ti manehna (lawan komunikasi) teh kagustianana...
Meureun resep
meureun ngeunah
meureun betah loba
nu mere maweh
disebut jelema bageur pikanyaaheun batur....
tah kagustian batur
bijil keur maneh
ari maneh bisa jadi abdi.
Kitu oge sabalikna....
Tong nolak
mun aya abdi sumolondo... sabab
karek mun aya abdi....
ka gustian
bijil ti maneh...
tungtungna
pada ngamulya-mulya
kunu ngarasa kahutangan kunu ngarasa meunang kahadean
ti kagustian maneh.
Ka handap asoran...
oge dipake ‘nguji’
kawas haphap...
ieu jelema
nu disangharepan
jalma perceka
nu kawaris sifat kagustian atawa henteu?...
sabab
di handap asoran teh
aya ge nu jadi mancangah...
cirining..
jelema teu baleg
teu kawaris kagustian.. ..
beuki handap urang..
lamun itu (batur)
teu bisa ngahandapan...
cirining rek robah laku....
itu eleh duduga
urang jadi gustina
itu nu ngaabdi-abdi..
pek bae cobaan
mun cacarita jeung menak...
teu percaya mah.
(menak ayeuna mah
leuwih dimaksudkeun
kana diantarana
‘educated’
luhung elmuna
‘wise’ jembar panalar
‘leader’ lulugu/ kokolot /pananyaan panannggeuhan umat-
nu boga gelar raden
ayeuna mah
saukur nu pastina
turunan menak baheula - jadi henteuna menak mah wallahu alam)
Tapi,
Mun teu bisa teu tapis .... loba menak (gusti) kaperdaya ku pamuji abdi (feodal)
jadi mere
tapi awuntah ...
loba somah (abdi)
heurin ku letah
teu wasa
sieun teu nyaho basa...
saukur bisa
kumaha anu dibendo
(nu jadi gustina).
Dasar hirup
di alam pamrihan....
nu dipambrih
kasalametan kahadean. Matak
kudu tapis
mernahkeun maneh.
[6/3 13:08] Aing: Pek pecakan
ka Rabb Gusti
nu murbeng alam...
Sarua.....
Ku nempatkeun
‘ka abdian’ teh
ngarepkeun
ka gustian
ti nu dipenta,
pan dipapatahan ku Qur’an:
Ari ngadu’a (menta neneda) keur abdi mah
tarik teuing ulah
laun teuing ulah..
pan cenah ngadu’a teh
kudu sineger tengah
sorana ari ka Gusti (rabb) mah;
Kudu daek menta/ngadu’a ..
ulah api lain..
pan cenah Rabb teh
teu resepeun ka (abdi)
nu tara ngadu’a/menta;
Kudu narima
dina kalaipan/
dina katunaan/
dina kakurangan/
dina kasalahan
(pek tengetan du’a du’a
nu diawalan ku Rabb). ...
eta teh
ameh bijil gustina
sabab
nu datang abdina
nu boga rasa rumasa.
Ari ka gusti
kudu sabar bae jeung tetep kudu menta (do’a/shalat) bae
pan cenah ceuk qur’an “menta tulung ka kami
ku sabar jeung shalat”
(kajeun can dibere
kudu tetep menta)
da wayahna jadi abdi nunggu-nunggu
di kabul gusti.
Jeung ,....
Ceuk qur’an ge cenah
kudu jejem yakin
arek dikabul pamenta. ...
Lamun henteu? he..he..he..kumaha deui?
rek menta deui
ka salian ti gusti?.... euweuh...
euweuh deui nu bisa
iwal ti gusti...
pan maneh mah
abdi.
Jst..jst...jst..
Tah..
hirup di alam pamrihan...
nu dipambrih
kasalametan kahadean. Matak kudu tapis mernahkeun maneh.
[6/3 13:15] Aing: KUMAHA SUPAYA GULUNG ?
Naha kudu gulung?
Alam abdi-gusti mah
alam anggang...
sadeukeutna ge
ka gusti...
para abdi mah
teu bisa deukeut
sabab
beda pangkat
beda kabiasaanana.
Tara gusti
satata jeung abdi..
sabab
lamun satata
leungit kagustianana.
Hayang deukeut mah
nya gusti jeung gusti deui....
abdi jeung abdi deui.
Ngan lamun
abdi jeung abdi,
gusti jeung gusti.
Leungit kagustian
leungit ka abdian...
pan basana ge
jeung sasama mah
pa dewek-dewek
pa aing aing.
Ngan kade
mun keur aya abdi
ulah gusti
padewek dewek
pa aing aing
meureun
abdi bisa ngunghak?
Sabalikna
mun keur aya gusti
abdi tong sambewara...
bisi tideuha..
naha bet aya abdi cumantaka?
Alam abdi-gusti mah
alam tata
alam semu....
tara dicaritakeun sajalantrahna...
Strategy jeung kaayaan presiden (“gusti”)
tara dijelaskeun kabeh
ka sakabeh rakyat (“abdi”).... cenah ge kapaksa kudu ‘white lie’
sabab
mun dicaritakeun sajalantrahna mah
bisi kuciwa...
bisi putus asa...
bisi CAN BISA NARIMA..
bisi mancangah ..
jrrd.
Pan kongas
dina agama oge...
loba nu disumputkeun ..
saur Gusti teh
dina qur’an...
”nu nyaho eta mah
ngan saukur kami
jeung nu dikersakeun
ku kami..
maraneh mah
para abdi moal..
moal kabeh nyaho
(nu saenyana)
aya ge
ngan saukur nyangka”....
ari nyangka
tara pas ka enya...
malah,
saur gusti dina qur’an, nyangka ngeunaan gusti mah pagawean setan
(abdi nu ditundung)”.
Hayang nyaho
nu saenyana mah
kudu pindah ka alam gusti jeung
alam nu daralit (qarib/qurbah)
sabab
kapeto kapilih
dikersakeun ku gusti.
[6/3 13:26] Aing: Kumaha carana?
Kudu daek
saalam
sakabeuki
jeung gusti.
Engke nyaho
kumaha ari gusti
sapopoena
usik malikna.
salah sahijina
didieu para ulama
nu satmata mere tuduh, dumasar beja ti gusti
dina qur’an,
yen gusti Allah teh
boga sifat 20 siki.
Aya (wujud),
mimiti (qidam),
langgeng (baqa),
nangtung sorangan (qiyamuhu binafsihi -
tingali eddy nugraha
“lingga kabuyutan jeung sirotol mustaqim/
nangtung sorangan”),
beda jeung nu anyar (mukhlafah lil hawadis), wahdaniat (hiji).
Sok atuh...
lalanyah diajar kawas kitu.... Pan saur Sang Sri Uswatun Hasanah tedak quraysh ge... “akhlak maneh
sing kawas akhlak Allah”
Bisa wanoh kanu 6
diluhur teh
kudu bisa wani
daek nyaho
jeung hirup (keneh).
Jeung engke Maneh
nu nandangan:
nu daekna
nu wanina
nu bisana
nu nyahona
nu hirupna.
Hirup (hayat) jeung
(hayan) nu hirupna,
Bisa (qudrat) jeung
(qadiran) nu bisana,
Daek (iradat) jeung (muridan) nu daekna,
nyaho (ilmu) jeung
(aliman) nu nyahona....
atuh diajar tandang
kudu sagala
ku sorangan
di sorangan…
lain euceuk
lain cenah.
Ngucap (kalam) jeung (mutakaliman) nu ngucapna tapi teu make sungut....
atuh diajar nyarita
teu ku sungut.
Ningal (basar) jeung (basiran) nu ningalina
tapi teu make mata....
atuh diajar ningali
teu kumata.
Denge (sama) jeung (samian) nu ngadenge
tapi teu make ceuli...
atuh diajar ngadenge
teu ku ceuli.
Teori na mah loba
tinggal leukeun daraek PRAKna...
diantarana aya
nu boga pamanggih:
cenah,
kudu asup tareqat..
tong sareat wae....
(kade loba nu ‘kabodokeun’ ku guruna,
kasiksa/kapager ku ‘labelling’ brotherhood tarekat/ sareat jeung golongan/aliran,
komo kana tareqat
nu sok ninggalkeun sareat),...
cenah,
kudu ngaliwatan
tobat,
zuhud,
wara,
faqir,
sabar,
tawakal
rido
ikhlas
(kade ulah lieur
ku metoda)...
jrrd
cenah pamanggih jelema...
klise lamun dituluy keun.
Ari gampangna mah:
Prak teangan
Ajarna ulama ahli waris nabi nu pangkatna satmata
nu bisa ngajarkeun
nyarita teu ku sungut,
ningali teu ku mata, ngadenge teu kuceuli,
hirup teu bari ngarenghap. Nungtun
kawani
kabisa
kadaek jeung
kanyaho
nu aya di sorangan.
Tah engkena...
tara kaeuweuhan
da aya wujud maujud
tara neangan nu euweuh, langgeng baqa
da mapay
nu jadi mimiti maneh (qiyam)
memeh
awang-awang uwung-uwung,
nangtung sorangan bi nafsih,
beda jeung batur-batur nu anyar nu pandeuri (mukhalafah lil hawadis).
Gulung gumulung...
sagulung sagalang...
meureun teu kudu kararagok..
da jeung sobat dalit.
Sabab geus
sakabeuki
sakanyaho
sakadaek
sakabisa
sakawani.
Tah engkena ...
ieu nu disebutkeun
ku teori-teori katasawufan....
